Skoro sam siebie programuje, to po co pani w szkole profesor na uczelni, pop w cerkwi, ksiądz w kościele? Czym góruje nad komputerem, czy nie wykonuje czegoś co zostało mu narzucone z zewnątrz? Czy kłamstwo powtarzane wielokrotnie, nie staje się dla niego „prawdą” i na podstawie tej „prawdy” tworzy dalsze „prawdy”?

W mózgu nie ma deterministycznych procesów?

Programuje się sam, czy też proces ewolucji wykształcił deterministyczne mechanizmy "zaopatrywania" mózgu w informacje i modele działania, przetwarzania informacji?

Z tego co wiem, kwantowa teoria świadomości autorstwa Rogera Penrose'a jest raczej poddawana w wątpliwość.

Moje stwierdzenie wynikało z ostrożności w wyrokowaniu, że sam mózg wystarczy do tego by niejako „wyprodukować" samoświadomość.
Samo wykrycie procesów o których piszesz bez odpowiedzi na pytanie dlaczego w ogóle się one pojawiły nie wystarczy.
Jestem zwolennikiem holistycznego podejścia do sprawy i przyjmuję je na podstawie biblijnej koncepcji człowieka jako jedności ducha, duszy i ciała.

W jakich wersetach ma oparcie ta biblijna koncepcja?

W 1Tes.5:23 duch, dusza i ciało występują obok siebie i dotyczą człowieka. Nie ma natomiast żadnej sugestii by człowiek składał się z czegoś jeszcze.
Oczywiście jest wiele wersetów, które wskazują na to jaką rolę pełnią poszczególne elementy. Szczególnie istotny jest opis stworzenia oraz momentów śmierci i przywrócenia do życia.

A teraz spójrzmy na naukowy obraz człowieka. Nauka nie jest w stanie zidentyfikować czegoś takiego jak duch i dusza. Nie da się tego spostrzec, zaobserwować, zbadać, zmierzyć. Jedyne, co nauka neurobiologii jest w stanie stwierdzić, to procesy elektrochemiczne w sieciach neuronowych. To jest rzeczywiste. Jak więc możesz mówić, że nauka i Biblia nie pozostają w sprzeczności?

Brak umiejętności zbadania czegoś w żadnym wypadku nie jest dowodem nieistnienie czegoś.
Świadczy wyłącznie o braku możliwości badawczych. A może też o ignorancji w pewnym zakresie? Lub zaślepieniu w szukaniu potwierdzenia wyłącznie własnej tezy.

@andej

Tak samo mógłbyś powiedzieć, że ograniczony zakres narzędzi badawczych we współczesnej fizyce oznacza, że pewnie są jakieś prawa fizyki rządzące światem, których nie znamy z powodu tych ograniczonych narzędzi. W ten sposób nigdy nie można by było twierdzić czegoś z zakresu fizyki, "bo przecież może nie mamy wszystkich narzędzi".

Jednak mamy naturalizm metodologiczny i przyjęcie, że jest to, co jest oraz co się da zbadać naturalnie. Jeżeli więc przy użyciu metod badawczych, jakimi dysponujemy, nie stwierdzamy duszy, to prawdopodobnie jej nie ma. Tak też uważa większość badaczy zajmujących się neuronauką.

I to nie jest dowód na nieistnienie duszy, ale brak dowodu na istnienie duszy.

A czymże zajmuje się psychologia i psychiatria, tyle że z różnych stron, jak nie sferą tego, co określa się mianem duszy?
Jeśli chodzi o ducha, to rzeczywiście trudno go zidentyfikować, czy też zmierzyć metodami naukowymi. Nie oznacza to jednak, że doświadczanie sfery duchowej jest poza naszym zasięgiem. Co więcej, dzięki Słowu Bożemu jesteśmy w stanie oddzielić sferę duchową od duszewnej.
Skoro Bóg jest duchem, to kontakt z Nim może odbywać się jedynie poprzez ducha. Oczywiście wpływa to również na naszą duszę i ciało.

Mianem duszy określa się zwykle coś w rodzaju niematerialnej świadomości i pojęcie to jest raczej religijne, a nie psychologiczne. Psychologia zajmuje się umysłem, osobowością, psychiką, które zgodnie z wiedzą naukową są efektem pracy mózgu.

To, że czegoś doświadczamy, nie znaczy, że jest tym za co to uważamy. Jeśli czegoś doświadczamy, to według neuronauki ma to odpowiednik w pracy mózgu.

Dywagujecie na temat, którego nie rozumiecie.
Sam temat tej dywagacji jest błędny.
Nie istnieje naukowy obraz świata.
To tylko ledwo trzymające się kupy teorie.
Religijny obraz świata to już totalna porażka.
Ponieważ o którą religię chodzi?
Bardziej pasowało by "Nauka a bibilijny obraz świata".
Jeśli chodzi o naukę, to jeszcze nie ma z czego się cieszyć.
Jeszcze długo gługo a może nigdy.
Pozostaje Biblia!

No i co z tego? Ja tu nie widzę żadnej sprzeczności. Jeśli człowiek jest jednością ducha, duszy i ciała to właśnie czegoś takiego należałoby oczekiwać.
W biblijnym rozumieniu dusza to przejaw biologicznego życia obejmującego myślenie, pragnienia, uczucia, decyzje i działanie a nie jakaś oderwana od ciała świadomość.

Widzisz, jesteś trochę innym chrześcijaninem niż większość. Ja piszę o tym, co uznają katolicy, a także większość protestantów.

Ja tylko staram się zrozumieć rzeczywistość w oparciu o biblijne wskazówki, uwzględniając przy tym własne doświadczenia, jak również doświadczenia innych wierzących.
Oczywiście w tym wszystkim oczekuję odpowiedzi od Pana, poświadczonej 'pokojem, który przewyższa wszelkie zrozumienie'.

W porządku. Ale widzisz - mieliśmy spór wokół cytatów ze św. Pawła odnośnie opuszczenia ciała i stanięcia przed Chrystusem. Większość chrześcijan rozumie to chyba tak, że jest to potwierdzenie istnienia duszy nieśmiertelnej. Natomiast Ty masz inny pogląd.