Coś podobnego! Jakże się można różnić i patrząc na to samo, inaczej końcowe wnioski wyciągać, Soul33...

To czemu prorocy, apostołowie i sam Chrystus potrafili tak wierzyć?! Hmm... oni potrafili, więc ja też mogę! Tak do tego podejdź, a nie "wydziwiaj", jakoby: gdyż zobacz: ile trzeba mądrości, aby tak zgrać ze sobą osobne elementy, żeby idealnie - bardzo dobrze (Rdz 1,31) - do siebie pasowały! Toż to dowód na wielkość Boga-Projektanta i Wykonawcy wszystkiego: w dodatku w bardzo krótkim czasie!...

Biblia nie uczy, jakoby samo się coś robiło! Biblia, jaką ja czytam, uczy mnie, że robił to Stwórca: Bóg Wszechmogący! Amen!

Rdz 1,20-27 PAU
(20) I rzekł Bóg: „Niech się zaroją wody od istot żyjących, a ptactwo niech lata nad ziemią, pod sklepieniem niebieskim”.
(21) I stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkie pływające istoty żywe, których pełno było w wodach, i wszelkie latające ptactwo różnego rodzaju.
(22) Pobłogosławił je Bóg tymi słowami: „Bądźcie płodne, mnóżcie się i zapełniajcie wody morskie. Ptactwo zaś niech się mnoży na ziemi”.
(23) Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia piątego.
(24) I rzekł Bóg: „Niech ziemia zrodzi różne żywe istoty: bydło, zwierzęta pełzające i polne”. I tak się stało.
(25) I Bóg uczynił różne polne zwierzęta, wszelkie bydło i zwierzęta pełzające. I widział Bóg, że było to dobre.
(26) I rzekł Bóg: „Uczyńmy ludzi na Nasz obraz, podobnych do Nas. Niech panują nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi”.
(27) I stworzył Bóg ludzi na swój obraz: na obraz Boży ich stworzył. Stworzył ich jako mężczyznę i kobietę.

Wj 20,8-11 PAU
(8) Pamiętaj o dniu szabatu, aby należycie go świętować.
(9) Przez sześć dni będziesz wykonywał wszystkie swoje prace,
(10) lecz siódmy dzień jest szabatem dla PANA, twego Boga. W tym dniu nie podejmiesz żadnej pracy - ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani nawet bydło czy cudzoziemiec, który mieszka w twoim domu.
(11) W ciągu sześciu dni bowiem PAN uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich istnieje, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego PAN pobłogosławił dzień szabatu i wyróżnił go jako święty.

Ps 33,6-9 PAU
(6) PAN stworzył niebo swym słowem, tchnieniem ust swych wszelką jego potęgę.
(7) Morskie wody gromadzi jak w skórzanym worku, głębiny umieszcza w zbiornikach.
(8) Niech cała ziemia lęka się PANA, niech się Go boją wszyscy mieszkańcy świata!
(9) Bo On powiedział i stało się, On rozkazał i wszystko powstało.

Dz 14:15 PAU
(15) „Ludzie! Co wy robicie? Jesteśmy tylko ludźmi i podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Głosimy wam Ewangelię, abyście odwrócili się od bezużytecznych bożków, a zwrócili się do Boga żywego. To On stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich istnieje.

Dz 17:24 PAU
(24) Bóg, który stworzył świat i wszystko, co jest na nim, jest władcą nieba i ziemi. Dlatego nie mieszka w świątyniach zbudowanych przez ludzi.

Kol 1:16 PAU
(16) gdyż w Nim wszystko zostało stworzone w niebie i na ziemi: to, co widzialne i niewidzialne, trony czy panowania, zwierzchności czy władze - wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

Hbr 11:3 PAU
(3) Przez wiarę poznajemy, że światy zostały stworzone słowem Bożym, czyli to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych.

Ap 14:7 PAU
(7) Oznajmił więc potężnym głosem: „Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, bo nadeszła godzina Jego sądu! Pokłońcie się Stwórcy nieba, ziemi, morza i źródeł wody!”.

[kłaniasz się Stwórcy, czy prawom fizyki; wybacz, że tak mocno pytam, ale sam prowokujesz do tego...]

Pytałem, skąd masz taką pewność, ale nie odpowiedziałeś.


Idealnie wszystko do siebie pasuje właśnie wtedy, gdy wszystko powstaje samoistnie. A nie gdy każdą z wymienionych rzeczy trzeba tworzyć osobno. To byłby bardzo ograniczony sposób, który w moim mniemaniu zupełnie nie pasuje do faktycznej wszechmocny.


Skoro Bóg jest wszechmocny, to wszystko mógł stworzyć natychmiast. Dlaczego sześć dni? I jeszcze potem Bóg "odpoczywał". Czy to też trzeba rozumieć dosłownie i oznacza, że wszechmocny Bóg się męczy? Jaki byłby w tym sens, że można mieć nieskończoną moc i się męczyć?

A te cytaty rozumiem tak, że Bóg jest stwórcą wszystkiego. Dlatego stworzone rzeczy można wymieniać niemal bez końca. I jak np. rozumiesz sklepienie niebieskie, skoro nie ma żadnego sklepienia, tylko przestrzeń?

Ciekawi mnie też, co myślisz o szczątkach zwierząt, które pokazują powolne zmienianie się form?

Podałem szereg cytatów, mogę dalsze, ale to nie przekona Cię; tak czuję...

Szczęście, że to Twoje mniemanie, a nie natchnione Słowo Boże!

Zajrzyj do przykazania o szabacie, a zobaczysz powód: Bóg dał przykład dla swych dzieci; dla swego ludu...
Odpocznienie nie było - już to pisałem gdzieś - wynikiem opadnięcia z sił/zmęczenia, ale sfinalizowaniem całego planu stworzenia: stąd ocena - "bardzo dobre" (Rdz 1,31)...

Nie ma sensu tematu ciągnąć do 29 lutego... czyli "bez końca". Nie porozumiemy się; trudno. Nie ma ten temat raczej zbawczego znaczenia, więc ufam, że się kiedyś u Stwórcy spotkamy i od Niego uzyskamy pełne poznanie wszystkiego...

Ale ciekaw jestem tych cytatów. Może nie zauważyłem, a nie wiem, jak to znaleźć.

Zauważam też, że "bardzo dobre" nie oznacza "doskonałe". Jak to wyjaśnić? Na pewno Biblia mówi, że doskonały jest tylko Bóg.

Soul33 - no jak to? Czy nie widzisz cytatów począwszy od Rdz a na Ap skończywszy, jakie wyżej wkleiłem?!
Kombinujesz, aby tylko w opisie stworzenia widzieć śmierć i zgniliznę?! Daj spokój! - nie będę dalej tego tematu ciągnął, gdy się tak czyta Biblię! To jest wczytywanie w tekst tego, czego tam nie ma! Daj spokój...

Przepraszam, te cytaty zaczęły się od ST i nie spojrzałem na kolejne oznaczenia.

W każdym razie w tych cytatach z NT nie ma ani słowa o stworzeniu świata w sześć dni, kolejności stwarzania ani nic takiego. Ich znaczenie jest takie, że Bóg stworzył wszystko. Nie ma podane, w jaki sposób to zrobił. Czy była ewolucja, Wielki Wybuch, czy cokolwiek - do tego nie ma odniesienia w NT. Ale, jak wspominałem, Biblia nie jest podręcznikiem nauk przyrodniczych i o tym nie mówi.

Soul33 - to może tak zróbmy: Ja zacytuję całe 2 pierwsze rozdziały Ks. Rodzaju (dwa dlatego, że w trzecim zaczął się dramat zwany grzechem z całymi licznymi tego następstwami), a Ty wskaż werset/wersety, gdzie widzisz miejsca dla śmierci i zgnilizny (wszak, jeśli dobrze Cię rozumiem(?), popierasz Rabarbara, a on użył takiego sformułowania, myśląc o opisie stworzenia z Rdz 1-2):

Rdz 1 PAU
(1) Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
(2) A ziemia była bezładną pustką. Ciemność zalegała nad bezmiarem wód, a duch Boży unosił się nad wodami.
(3) Bóg rzekł: „Niech się stanie światłość”. I stała się światłość.
(4) I widział Bóg, że światłość jest dobra. Oddzielił więc światłość od ciemności.
(5) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność - nocą. Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia pierwszego.
(6) I rzekł Bóg: „Niech się stanie sklepienie wśród wód i niech oddzieli jedne wody od drugich”.
(7) Uczynił więc Bóg to sklepienie i oddzielił wody pod sklepieniem od wód, które były nad nim. I tak się stało.
(8) I nazwał Bóg sklepienie niebem. Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia drugiego.
(9) I rzekł Bóg: „Niech się zbierze woda pod sklepieniem na jedno miejsce i niech się odsłoni sucha powierzchnia”. I tak się stało.
(10) I nazwał Bóg suchą powierzchnię lądem, a zbiorowisko wody - morzem. I widział Bóg, że było to dobre.
(11) I rzekł Bóg: „Niech ziemia napełni się zielonymi roślinami rozsiewającymi nasiona oraz różnymi gatunkami drzew, które rodzą owoce pełne nasion”. I tak się stało.
(12) Ziemia wydała różne rodzaje zielonych roślin rozsiewających nasiona oraz różne gatunki drzew, które rodzą owoce pełne nasion. I widział Bóg, że było to dobre.
(13) Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia trzeciego.
(14) I rzekł Bóg: „Niech się staną światła na sklepieniu niebieskim, by oddzielały dzień od nocy i wyznaczały święta, dni i lata.
(15) Niech jaśnieją na sklepieniu niebieskim i świecą nad ziemią”. I tak się stało.
(16) I uczynił Bóg dwa wielkie światła: światło większe, aby rządziło dniem, i światło mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy.
(17) Umieścił je Bóg na sklepieniu niebieskim, by świeciły nad ziemią,
(18) by rządziły dniem i nocą i oddzielały światło od ciemności. I widział Bóg, że było to dobre.
(19) Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia czwartego.
(20) I rzekł Bóg: „Niech się zaroją wody od istot żyjących, a ptactwo niech lata nad ziemią, pod sklepieniem niebieskim”.
(21) I stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkie pływające istoty żywe, których pełno było w wodach, i wszelkie latające ptactwo różnego rodzaju.
(22) Pobłogosławił je Bóg tymi słowami: „Bądźcie płodne, mnóżcie się i zapełniajcie wody morskie. Ptactwo zaś niech się mnoży na ziemi”.
(23) Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia piątego.
(24) I rzekł Bóg: „Niech ziemia zrodzi różne żywe istoty: bydło, zwierzęta pełzające i polne”. I tak się stało.
(25) I Bóg uczynił różne polne zwierzęta, wszelkie bydło i zwierzęta pełzające. I widział Bóg, że było to dobre.
(26) I rzekł Bóg: „Uczyńmy ludzi na Nasz obraz, podobnych do Nas. Niech panują nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi”.
(27) I stworzył Bóg ludzi na swój obraz: na obraz Boży ich stworzył. Stworzył ich jako mężczyznę i kobietę.
(28) I błogosławił im, mówiąc: „Bądźcie płodni, mnóżcie się i zaludniajcie ziemię oraz czyńcie ją sobie poddaną. Panujcie nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszelką istotą poruszającą się po ziemi”.
(29) I rzekł Bóg: „Oto dałem wam wszelkie rośliny na całej ziemi, wydające nasienie, i wszelkie drzewa owocowe, zawierające nasienie. Będą one dla was pokarmem.
(30) A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i wszelkiego ptactwa powietrznego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie życie, daję na pokarm wszelkie rośliny zielone”. I tak się stało.
(31) I widział Bóg, że wszystko, co stworzył, było bardzo dobre. Zapadł wieczór i zaświtał poranek dnia szóstego.

Rdz 2 PAU
(1) Tak Bóg dopełnił stworzenia nieba i ziemi wraz z tym, co na nich było.
(2) W siódmym dniu dopełnił Bóg dzieła, nad którym pracował. Siódmego dnia przestał pracować po całym dziele, które uczynił.
(3) I pobłogosławił Bóg ten siódmy dzień, i ustanowił go świętym, bo tego dnia przestał pracować po tym, jak dokonał dzieła stworzenia.
(4) Takie są dzieje stworzenia nieba i ziemi. Gdy PAN Bóg uczynił ziemię i niebo,
(5) nie było jeszcze na ziemi żadnego krzewu polnego i żadna trawa jeszcze nie wzeszła. PAN Bóg nie spuszczał bowiem deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by pracował na roli
(6) i kopał w ziemi studnię, aby nawodnić glebę.
(7) PAN Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. Odtąd człowiek stał się istotą żyjącą.
(8) PAN Bóg zasadził ogród w Edenie, na Wschodzie, i umieścił tam człowieka, którego ulepił.
(9) PAN Bóg sprawił, że wyrosły z gleby wszelkie drzewa o pięknym wyglądzie, których owoce nadawały się do jedzenia. W środku ogrodu natomiast rosło drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła.
(10) A z Edenu wypływała rzeka, która miała nawadniać ogród. Tam rozdzielała się na cztery rzeki.
(11) Pierwsza to Piszon, która opływa całą krainę Chawila, gdzie znajduje się złoto.
(12) A złoto tej krainy jest cenne. Jest tam również pachnąca żywica i czerwony kamień.
(13) Druga rzeka to Gichon. Opływa ona całą krainę Kusz.
(14) Trzecia rzeka zwie się Tygrys i płynie na Wschód od Asyrii. Czwarta rzeka to Eufrat.
(15) Wziął więc Pan Bóg człowieka i dał mu odpocząć w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł.
(16) Przykazał też Pan Bóg człowiekowi: „Możesz jeść owoce ze wszystkich drzew tego ogrodu.
(17) Nie wolno ci jednak jeść z drzewa poznania dobra i zła, bo gdy zjesz z niego, na pewno umrzesz”.
(18) Potem rzekł Pan Bóg: „Nie jest dobrze, by człowiek był sam. Uczynię mu pomoc podobną do niego”.
(19) Ulepił więc PAN Bóg z ziemi wszelkie dzikie zwierzęta i wszelkie ptactwo powietrzne. Przyprowadził je do człowieka, aby dowiedzieć się, jak on je nazwie. I wszystkie żyjące istoty miały się tak nazywać, jak on je nazwał.
(20) Człowiek nadał nazwę wszelkiemu bydłu, wszelkim ptakom powietrznym i dzikim zwierzętom. Nie znalazł jednak pomocy odpowiedniej dla siebie.
(21) Zesłał więc Pan Bóg głęboki sen na człowieka. A gdy ten zasnął, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem.
(22) Z żebra, które PAN Bóg wyjął z mężczyzny, utworzył kobietę i przyprowadził ją do niego.
(23) Wtedy mężczyzna rzekł: „Ta wreszcie jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała. Będzie się zwała kobietą, bo z mężczyzny została wzięta”.
(24) Dlatego opuści mężczyzna swego ojca i swoją matkę, a złączy się ze swoją żoną, tak że staną się jednym ciałem.
(25) Mężczyzna i jego żona byli nadzy, ale nie odczuwali wstydu.

Tutaj:
https://www.gazetaprawna.pl/wiadomosci/ ... siace.html
https://tvn24.pl/tvnmeteo/nauka/davinop ... ow-5488384
https://www.rmf24.pl/nauka/news-wielkie ... rp_state=1
https://www.focus.pl/artykul/najwiekszy ... dinozaurow
https://ewolucjamyslenia.pl/co-nam-mowia-skamieliny/
https://sklep.magiakamieni.pl/91-skamieliny

I wiadomościami o cmentarzysku dinozaurów, chcesz mi, Rabarbar, powiedzieć, że one żyły i umierały w czasie tym, jaki obejmuje Rdz 1-2 (jeszcze przed Rdz 3)?
Jeśli tak, to ja na to mam taką odpowiedź, że to, co tu podałeś, to realia świata już PO Rdz 3 [a ja pytałem o śmierć i zgniliznę PRZED Rdz 3].

A jacy naukowcy (ale nie amatorzy - kreacjoniści młodej ziemi) datują dinozaury jako współczesne z człowiekiem?

Może tu Ci Przemek dokładnie odpowie - on jest mocno w tym zagłębiony; ja nie będę się podejmował tego wykazywać na poziomie nazwisk, bo ich nie znam (tzn. znam wykłady różne, ale czy Ty to uznasz, to pewnie nie, bo oni nauczają o młodej Ziemi).
Ja Cię tylko proszę - jeśli chcesz dalej pisać ze mną (nie musisz) - wskaż w Rdz 1-2 te wersety, gdzie jest miejsce na śmierć i zgniliznę...

Młoda Ziemia nie ma sensu, bo jak zmieniła się fizyka, to jest tak,jakby była historia w ewolucją.

A czemu miała się "zmienić fizyka"?! Kto tak powiedział, że się zmieniła? - a jeśli tak, to jaka była przed zmianą?...

Jeśłi to miał być raj, to było zupełnie inaczej: nie starzano się, nie wydalano, nie rządziły twarde bezosobowe prawa fizyki itd.

Jeśli dinozaury wyginęły dziesiątki milionów lat temu, to nie ma powodów, aby Rdz. 1-2 o nich wspominały, chociaż dowodziłoby to istnienia "śmierci i zgnilizny" przed upadkiem pierwszych rodziców.
Ponadto, jeśli śmierć (zwierząt) byłaby czymś nieznanym Adamowi, to ostrzeżenie ze strony Boga byłoby dla niego całkowicie niezrozumiałe (co znaczyłoby "umrzesz" w uszach Adama?).

Ale jeśli wymieranie dinozaurów, które - jak wiemy z lokalizacji cmentarzysk ich kości - zasiedlały całą ziemię, jak twierdzisz, za czasów ludzi, to z pewnością nie będziesz miał problemów ze wskazaniem tych miejsc w Biblii, które o tym współistnieniu (ludzi i dinozaurów) i wymieraniu (dinozaurów) mówią.