Ta "logika" wynika z nieznajomości nauczania o Trójcy. Jezus jest tym samym Bogiem, co Ojciec, a nie jakimś innym.

Żeby Jezus miał być takim samym Bogiem jak Jahwe, to by musiał istnieć wiecznie, a przecież tak nie jest.

Żeby Jezus miał być takim samym Bogiem jak Jahwe, to by musiał istnieć wiecznie, a przecież tak nie jest.

Ciągle nasuwa się pytanie, czy ta troistość w Bogu ma jakieś praktyczne znaczenie dla nas?

Znów posłużę się przykładem. Syn mojego siostrzeńca interesuje się grami komputerowymi. Tłumaczył mi kiedyś, że są dwa rodzaje gier: takie, w które gra się indywidualnie (wtedy ktoś przychodzący z zewnątrz przeszkadza), i "I gry sieciowe, w które gra kilka osób. Bawimy się razem i tylko wtedy ma to sens. Można 1 powiedzieć, że podobnie jest z Bogiem. Bóg jednoosobowy to taka gra, w której jest tylko j jeden gracz i lepiej mu nie przeszkadzać. W ; przypadku Trzech Osób mamy taki rodzaj gry, i do której my też jesteśmy zapraszani. Dzięki temu, że Bóg jest Trójcą, już tu możemy uczestniczyć w Jego życiu. Koncepcja Boga jako jednej osoby ma negatywne i katastrofalne skutki ! dla człowieka.

Co Ojciec ma na myśli?

Religia ma duży wpływ na stosunki społeczne. Inaczej to wygląda w przypadku Boga jednoosobowego, a inaczej gdy będziemy Go rozumieć trynitarnie. Bóg jednoosobowy doskonale pasuje do absolutystycznego państwa, w którym rządzi jeden cesarz, niepotrzebujący wspólników. Dlatego niektórzy władcy byli przeciwni uznaniu równości Osób w Trójcy Świętej; taka koncepcja uderzała w jednoosobową władzę.

Myślę, że można powiedzieć nawet więcej: obraz Boga wpływa na relacje międzyludzkie. Jeśli postrzegam Boga jako absolut, któremu nikogo nie potrzeba, to tak właśnie będę traktował otaczających mnie ludzi. Ja jestem samowystarczalny - inni jako jednostki też nikogo do szczęścia nie potrzebują.

Skoro jednak wierzymy w Trzy Osoby Boskie, to czy pojedynczy samotny człowiek byłby rzeczywiście „na obraz i podobieństwo Boże?". Niektórzy mówią, że właśnie dlatego Bóg od razu stworzył dwoje: mężczyznę i kobietę. Wspominany już Karl Rahner miał jeszcze radykalniejsze poglądy. Mówił, że człowiek jest obrazem Boga dopiero jako małżeństwo - zjednoczenie dwóch osób: kobiety i mężczyzny. Trójcę Świętą najbardziej przypominałaby więc rodzina...

To chyba zbyt duże uproszczenie...

Myślę, że Rahner chciał w ten sposób podkreślić także społeczną naturę człowieka. Oczywiście rodzina nie jest jedynym dobrym pomysłem na życie. Nie trzeba być mężem i żoną, żeby żyć dla drugiego człowieka. Tym bardziej, że świętość - do której wszyscy przecież dążymy - wyraża się właśnie przez miłość bliźniego. Nie można być świętym nie kochając, a to mamy czynić wszyscy, nie tylko mężowie i żony.

Trójca Święta jest wzorem doskonałej miłości. Na ostatnim wykładzie zawsze cytuję słowa św. Augustyna: Trinitatem vides si caritatem vides - Trójcę widzisz, jeśli widzisz miłość. Ostatecznie bowiem tylko przez miłość można poznać Boga.

Żeby wiara w Trójcę miała sens, najpierw trzeba zgodzić się z tym, że jest tylko jeden Bóg. Dla mnie logiczniej wygląda najwyższy byt będący Trójcą, a nie tylko Osobą (człowiek też jest tylko osobą, dlaczego Stwórca miałby być też jedynie osobą, podobnie jak człowiek?). Trójca to nie trzech Bogów, tryteizm odrzuca wiarę w to, że jest jeden Bóg, uznaje istnienie większej liczby Bogów i jest politeizmem. Bez wiary w to, że jest tylko jeden Bóg, wiara w Trójcę nie ma sensu.

Trójca jest tylko jedna. Nie może być nikogo poza Bogiem, to jest Kimś więcej niż osobą. Trójca to nie wspólnota, rodzina, grupa. To jeden Byt, którego przymiotem jest bycie Kimś więcej niż Ja. I tylko On ma ten przymiot, tylko On może mieć ten przymiot, żaden byt, który nie jest Bogiem, nie może mieć tego przymiotu. Ponadosobowość jest przymiotem zastrzeżonym dla Boga. Żadne stworzenie nie może być ponadosobą. Może być tylko jedna Ponadosoba (Bóg). Tak samo jedynie Bóg ma przymioty takie jak bezpoczątkowość, wszechwiedza, wszechmoc, stwórczość, Pełnia Doskonałości.

Chyba niewazny12 lepiej ujął, bo skoro wspólnota to zamiast Tajemnicy otrzymamy trzech Bogów

Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem: "Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym,

Trynitarność jawi mi się jako jeden z przymiotów Jedynego, podobnie jak bezpoczątkowość, niezmienność, niecierpiętliwość. Polega on na tym, że Najwyższy jest Kimś więcej niż Osobą (czyli Ponadosobą). Dla mojej natury takie rozumowanie wygląda na logiczne nawet bez Pism i dogmatyki.

Pierwszą Osobę nazwać można Miłującym, drugą - Miłowanym, trzecią - Miłowaniem [które jest wzajemne].

Nieistnienie jednej z Osób oznaczałoby nieistnienie także Dwóch pozostałych.

Miłujący + Miłowany + Miłowanie = MIŁOŚĆ