"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia."

Taki krótki fragment Ewangelii Jana.

Ja uważam, że wierzący/ufający Jezusowi (nowonarodzeni - jak to Jezus tłumaczył Nikodemowi) nie będą sądzeni przez Boga. Wydaje mi się to logiczne skrucha-wiara/ufność-posłuszeństwo dają nadzieję na uniknięcie sądu.

Czy ten fragment tak rozumiecie?

Nie. Sąd w pismach janowych oznacza wyrok. Ów sąd nie jest tożsamy z sądem szczegółowym ani ogólnym, o którym mówi chrześcijańska eschatologia

Czy mógłbyś podać odpowiednie fragmenty Słowa dowodzące, że ten sąd w janowych pismach to "wyrok"? I dlaczego nie jest tożsamy z sądem ostatecznym.
Proszę wyjaśnij mi jeśli możesz lub podaj link tłumaczący sąd szczegółowy i ogólny gdyż nie rozumiem tych określeń.

To znaczenie wynika z całości interpretacji pism św. Jana. Nie da się wskazać jednego konkretnego fragmentu.

Jeśli zaś chodzi o sąd szczegółowy i ogólny, to linka nie znam. Sąd szczegółowy to sąd zaraz po śmierci, kiedy rozstrzyga się ostateczny los człowieka. Sąd ogólny to sąd przy Paruzji, który nie zmienia ostatecznego losu człowieka, ale kiedy wszystkie uczynki i ich konsekwencje stają się powszechnie jawne

Część pierwsza odpowiedzi jest według mnie wymijająca. Na podstawie których fragmentów da to się wyinterpretować?

Paruzja to zdaje się pochwycenie Kościoła (wszystkich wierzących) - popraw mnie jeśli się mylę. I jaki tu sąd? Dla niewierzących chyba jedynie (pogan jak kto woli), gdy przyjdzie na nich zagłada.
Sąd jest jeden dla ludzi zdaje się mi.

Wszystkie prawdy chciałbym rozumieć przez pryzmat Słowa, więc proszę o odpowiednie cytaty.

Zasady pisowni obowiązują wszystkich! - szumi

Paweł w 2 Koryntian napisał:
"Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre."

W tym sensie to sąd dla każdego człowieka bez wyjątku, ale sąd w sensie organu rozstrzygającego nie tylko o karze ale też o nagrodzie.

Gdyż dla wiernych i ufających Jezusowi nie ma kary na sądzie, tak jak w Liście do Rzymian napisane:
"Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci."

Autor został co prawda zbanowany, ale dopowiem, że sam sobie odpowiedział na pytanie zadane w temacie - tak, sąd jest dla każdego. Różne mogą być "werdykty"

Sadzony będzie każdy na podstawie uczynków.
Ale ci którzy uwierzyli niejako już zostali osądzeni pozytywnie.

Myślę że sprawa godna jest zbadania - bo nauka o sądzie to sama podstawa nauczania chrześcijańskiego:
„Dlatego pominąwszy podstawowe nauki o Chrystusie przenieśmy się do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, jaki stanowią: pokuta za uczynki martwe i /wyznanie/ wiary w Boga, 2 nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o powstaniu z martwych i SĄDZIE wiecznym.”/Hbr 6,6-7/

Zacząć nam przyjdzie od :
[color=blue]"Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości - gniew i oburzenie." /Rz 2, 6-8/

Wygląda na to, że słowo”KAŻDEMU” właściwie przesądza odpowiedź na pytanie.

Pismo wprost mówi o sądzie chrześcijan i o jego skutku także w innych miejscach:
"Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. wtedy każdy otrzyma od boga pochwałę." /1 Kor 4,4-5/

O sądzie pozytywnym czytamy też tu:
"[...]Są one zapowiedzią sprawiedliwego sądu Boga; celem jego jest uznanie was za godnych królestwa bożego"/2 Tes 1,5/

oraz w Apokalipsie :

" I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom twym prorokom i świętym, i tym, co się boją twego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię."/Ap 11,18/

Bardzo ładnie naświetla sprawę sądu nad chrześcijanami tak dyskredytowany przez Lutra Jakub:
" Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na podstawie Prawa wolności."/Jk 2,12/

Święty Paweł pisze wprost:
" Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? wszyscy przecież staniemy przed trybunałem boga.
Napisane jest bowiem: Na moje życie - mówi Pan - przede Mną klęknie wszelkie kolano. a każdy język wielbić będzie Boga.
Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę bogu." /Rz 14,10-12/

Podobnie, tylko jeszcze mocniej pisze św.Paweł mówiąc o SOBIE i APOSTOŁACH :
"Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy.
Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre."/2 Kor 5,9-10/
Jak zajrzymy do wierszy wcześniejszych (tj.2 Kor 5,1-2) to zobaczymy że mowa o ludziach jak najbardziej wierzących i przeznaczonych do Nieba (podobna myśl zawarta jest w 1 kor 4,4-6).

Co do sądu wszystkich warto zajrzeć jeszcze do Hbr 9,27 ; 12,23 ; 1 Ptr 1,17 ;Judy 1,15; Ap 20,12-15

Reasumując:
Słowo Boże mówi że sądzony będzie KAŻDY

Co zatem z wersetem :
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia."/ J 5,24/ ?

Jest tu pewne nieporozumienie. Słowo „sąd” jest używane w NT w dwu znaczeniach; jako czynność sądzenia (czyli rozważenia czyjegoś postępowania) oraz jako synonim potępienia (osądzenia), jak na przykład w poniższych cytatach:

„Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone." / Łk 6,37 /
„A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki." / J 3,19/
„Przeto nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia. W jakiej bowiem sprawie sądzisz drugiego, [w tej] sam na siebie wydajesz wyrok, bo ty czynisz to samo, co osądzasz." / Rz 2,1/
„Wiemy zaś, że sąd Boży według prawdy dosięga tych, którzy się dopuszczają takich czynów" / Rz 2,2/
„Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony."/1 Kor 2,15/

Oba znaczenia słowa „sąd” występują tutaj :

„Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na podstawie Prawa wolności. Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem." / Jk 2,12-13/

W żadnym wypadku nie można wyciągnąć z tego wniosku że wiernych chrześcijan nie czeka sąd w pierwszym sensie. Paweł w II Liście do Tesaloniczan pisze o uciskach spotykających chrześcijan :
„Są one zapowiedzią sprawiedliwego sądu Boga; celem jego jest uznanie was za godnych królestwa Bożego, za które też cierpicie."/ 2 Tes 1,5/
Jak więc widać sąd będzie – nie jest on bynajmniej zbędny, ani ograniczony tylko do potępionych – przeciwnie dotyczy wszystkich :

„do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi WSZYSTKICH, do duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu,” / Hbr 12,23/
[color=blue] „Jeżeli bowiem Ojcem nazywacie Tego, który bez względu na osoby sądzi według uczynków każdego, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie."/1 P 1,17/
"A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd[...|"/ Hbr 9,27/

Obrazy z Apokalipsy nie pozostawiają wątpliwości co do uczestnictwa w tym sądzie ludzi zbawionych.
W pewnym sensie nawet sąd Boga wobec chrześcijan jest na pierwszym miejscu względem pogan :

"Czas bowiem, aby sąd się rozpoczął od domu Bożego. Jeżeli zaś najpierw od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Bożej? " /1 P 4,17/
"Znamy przecież Tego, który powiedział: Do Mnie [należy] pomsta i Ja odpłacę. I znowu: Sam Pan będzie sądził lud swój. "/ Hbr 10,30/
" Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, że mamy pełną ufność na dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie. "/1 J 4,17/

Tyle że o ile Dzień Pański dla grzeszników to rzeczywiście płacz i zgrzytanie zębów, to dla wiernych dzień "wielki i wspaniały" (dz 2,20) i chluby (2 kor 1,14)

Witam .
Chciałem założyć nowy temat ale myślę, że na moje pytania otrzymam rzeczową odpowiedź w tym Temacie.
Pytanie związane z Sądem szczegółowym .
W temacie ; Na czym polega kara piekła
Marek MRB napisał



W pliku MP3 słuchamy taką informację:

Według wielu teologów sąd w chwili śmierci jest sadem szczegółowym, będzie on oświeceniem człowieka przez Boga dzięki czemu wyraźnie zobaczymy czyny dokonane za życia .
Dalszy komentarz : W chwili śmierci dostajemy światło , wszystko jest jasne czego my chcemy, sami wybieramy niebo , piekło czy czyściec czyli nasz los decyduje się bezpowrotnie

Jak widać to człowiek decyduje jaką karę czy nagrodę przyjmie a to się ma nijak do sądu Bożego .
Pytanie .
1 Kto decyduje o losie człowieka ?

Następna sprawa zwiazana jest ze zmartwychwstaniami o których mówi Biblia ;
Przykładem jest Elizeusz kiedy żył (Wskrzeszenie dziecka 2 Królów 4:18-37 ),i kiedy umarł (wskrzeszenie zmarłego 2 Królów 13:20, 21)
Jak i zmartwychwstania które uczynił Pan Jezus czy Apostoł Paweł.

Jak odnieść się do tych zmartwychwstań osób które umarły po raz pierwszy , biorąc pod uwagę (definicję) sądu szczegółowego w komentarzu jest powiedziane W chwili śmierci dostajemy światło , wszystko jest jasne czego my chcemy, sami wybieramy niebo , piekło czy czyściec czyli nasz los decyduje się bezpowrotnie .Ale osoby te zostały wskrzeszone i zmarły ponownie .
Pytania.
2 Podczas której śmierci podlegają Sądowi szczegółowemu?
3 Jeśli podlegają sądowi w chwili śmierci pierwszej bezpowrotnie to co z druga ich śmiercią jakiemu sądowi podlegają?

Według komentarza czyli nasz los decyduje się bezpowrotnie kto raz umiera nie ma prawa zmartwychwstać bo ono będzie przy Sądzie ostatecznym
Pytanie .
4 Dlaczego te osoby zmartwychwstały wczesniej?

Pozdrawiam

Nie wiem czy dobrze zrozumiałem myśl tego stwierdzenia teologów, ale jeśli mówią, że człowiek po śmierci wybiera, gdzie idzie to się mylą. Jeśli mówią, że człowiek po otrzymaniu tego światła widząc swoje życie wie, gdzie ma być "skierowanym" to mają rację.
Człowiek po śmierci nie ma możliwości nawrócenia, zmiany tego na co zasłużył za życia. Człowiek przyjmuje "wyrok". A odpowiadając na to pytanie: o losie człowieka decyduje człowiek. Tzn. Bóg dał nam możliwość życia w jedności z Nim. Chce nas wszystkich mieć przy sobie. Ale człowiek decyduje, o tym, czy tę ofertę przyjmie, czy nie.


Myślę, że po każdej. Tzn. umierając pierwszy raz miały ten sąd i gdzieś zostały skierowane (w przypadku wskrzeszeń dokonanych przez Jezusa byli raczej w szeolu, bo było jeszcze przed Paschą). Ale później otrzymały możliwość ponownego życia i miały też możliwość zyskać nowe zasługi. Mogli się poprawić, żyć godnie, ale mogły żyć źle. Dlatego wynik pierwszego sądu szczegółowego mógł ulec zmianie.
I nie czepiać się tutaj - jak to świadkowie Jehowy lubią słówek - że przecież teologowie mówią, o ostatecznym losie, a tutaj coś się jednak zmienia, bo ta reguła tyczy się ludzi "standardowych" i ich "standardowej" śmierci. Osoby wskrzeszone to wyjątki od tej reguły. Bo otrzymały ponowną możliwość życia. Chcąc to opisać dokładniej można by powiedzieć, że człowiek po śmierci uzyskuje ostateczną odpowiedź o swój los, z wyjątkiem osób które zostały/ zostaną wskrzeszone, gdyż one żyjąc mają możliwość zmiany decyzji pierwszego sądu. Ale są to wyjątki!

To właśnie ta zasada z jej wyjątkami.

Myślę, że nie warto mieszać pojęć zmartwychwstania i wskrzeszenia. Bo choć one oznaczają to samo (był martwy i ożył), to jednak nie bez kozery teologia wykształciła te dwa pojęcia opisując nimi dwie różne rzeczywistości.
Zmartwychwstanie, to powrót do życia, które się nie kończy. Człowiek żyje na wieki.
Wskrzeszenie, to powrót do życia, ale do tego życia, które było przed śmiercią. Nic się nie zmienia podczas wskrzeszenia, Jest takim samym człowiekiem, ma takie samo ciało, etc. No i umiera ponownie, czekając na zmartwychwstanie.
Po zmartwychwstaniu mamy do czynienia z ciałem uwielbionym. Jest to coś innego.

Mam nadzieję, że wyjaśniłem nieco.

ad.1.
Człowiek. Przez swoje decyzje i postępowanie na Ziemi. Jak mówił Jezus:
"(16) Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
(17) Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.
(18) Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.
(19) A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki.
(20) Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków.
(21) Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu."/J 3,16-21/

ad.2 i 3
Pojęcia nie mam
Mogę się domyslać, że skoro mają dalej żyć , tworzyć (i grzeszyć...) to podczas "pierwszej śmierci" sąd Łazarza nie powinien nastąpić (nie miałby sensu), ale mogę się mylić.

ad.4.
Zmartwychwstanie tych osób nie było zmartwychwstaniem eschatologicznym - miało zupełnie inny charakter. Przede wszystkim ożywione zostały ich dotychczasowe, doczesne ciała - a nie ciała uwielbione, jak w przypadku zmartwychwstania Jezusa.
Ich ożywienie miało być znakiem doczesnym, tak jak uzdrowienia.

[quote="szumiNie wiem czy dobrze zrozumiałem myśl tego stwierdzenia teologów, ale jeśli mówią, że człowiek po śmierci wybiera, gdzie idzie to się mylą.[/quote]Na jakiej podstawie tak sądzisz ?

Na podstawie wiary Kościoła Katolickiego.

Czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego:


Czas na nawrócenie jest na ziemi. Po śmierci jest tylko zapłata

Nie widzę w tych słowach żadnego zaprzeczenia wyborowi po smierci (a raczej: w momencie śmierci). Oczywiście że po śmierci nie można się nawrócić, a wybór ten jest zdetermoinowany przez nasze życie. Właśnie na tym polega sąd.