J 2,13-16


J 8,4-11

Jak myślicie, z czego wynikają tak diametralnie różne postawy Jezusa?
Którą z nich powinien naśladować Chrześcijanin?

Obie. W każdym z tych deu wypadków Jezus zachował się nonkomformistycznie.

Jak dla mnie one wcale nie są różne, wręcz przeciwnie, na poziomie podstawy są identyczne.

Możecie jakoś rozwinąć swoje wypowiedzi?
Najbardziej mnie interesuje w jakich okolicznościach powinno się postępować zgodnie z jedną i drugą postawą.

IMHO pewnym kryterium jest by nie iść na łatwiznę

Nie może jednak być to kryterium moralne. Skądinąd wiemy, że nie zawsze Jezus hołdował postawie nonkonformistycznej. Przykładem może być sytuacja w Kanie Galilejskiej, gdzie Jezus przychylił się do prośby ogółu.

Oj, ale to nie była prośba ogółu prosiła Go Maryja

Pewnie że nie chodzi by być anty wszystkiemu

Chyba nie insynuujesz, że Maryja chciała to całe wino dla siebie?
Maryja się jedynie wstawiła za innymi, ale decyzja należała do Jezusa.

Według uwag pfor. C. Tishendorfa z podań dwóch najstarszych greckich rękopisów (Synajskiego i Watykańskiego) fragmenty Jana 8:1-11 nie znajdują swojego źródła w owych rękopisach.

Jak myślicie, z czego wynikają tak diametralnie różne postawy Jezusa?

Nie rozumiem, obydwie postawy wynikają z miłosiernego stosunku do bliźniego. W pierwszym przypadku Jezus potępia duchową próżność Jerozolimy, porównując ją w cytatach temu towarzyszących do drzewa figowego, które mimo, że bogate w liście nie wyda żadnego owocu, mimo, że jest to miejsce święte nie tylko dla żydów, to powinno uschnąć (zostać unicestwione) jak to drzewo figowe bo całym sobą przeszkadza ono idei zbawienia. Rozprasza zamiast skupiać. Przeszkadza zamiast pomagać.

Druga opowieść ukazuje Jezusa jako sprawiedliwego rozjemcę. Nie można sądzić a już nie dej Boże karać kobiety za grzech, któremu jest się współwinnym. Oczywiście akcent powinien tu padać na problem sądzenia a nie na współżycie seksualne, które samo w sobie nie jest niczym złym, ale rodzi zło związane z jego konsekwencjami. Eliminując negatywne konsekwencje współżycia oddalamy jego negatywny wymiar moralny, ale to inny temat.

Którą z nich powinien naśladować Chrześcijanin?

Postawy do naśladowania:

1. Potępiaj wszystko co rozprasza i oddala ludzi od Jezusa tak w religii jak i poza nią - JEŚLI TO POTRAFISZ.

2. Stawaj w obronie niesłusznie prześladowanych - JEŚLI MASZ ODWAGĘ.

Coś jeszcze?

Pierwsza scena pokazuje tz. Święte oburzenie/gniew. Moim zdaniem owo wydarzenie nigdy nie nastąpiło z uwagi na Boskość i bezgrzeszność Jezusa. Niemożliwe aby Książe Pokoju był taki nerwowy, słaby i iracjonalny zarazem.
Ewangelia nie zawsze przedstawia fakty . Często ubarwia lub zmienia prawdziwe wydarzenia aby ukazać jakąś naukę.
Jak by nie patrzeć, kombinować i interpretować takie zachowanie Jezusa nie tylko oznacza jego grzeszność ale i brak równowagi emocjonalnej.
Druga zaś scena mówi o tym że wszyscy są grzeszni i nie mają prawa osądzać innych ludzi. Takie prawo ma Jezus lecz nie korzysta z niego, gdyż nie przyszedł aby ludzi potępić lecz zbawić.

A moim zdaniem przesłanie jest proste - w pierwszej scenie Jezus potępia konkretny grzech, uczynek, podczas jego odbywania się. W drugiej natomiast Chrystus okazuje zmiłowanie nad kobietą, która zgrzeszyła. Chrystus jest przeciwko pewnym uczynkom, ale nigdy przeciwko ludziom, którzy zbłądzili.

Ja rozumiem to podobnie chyba - różnica między tymi scenami jest taka, że w pierwszej Jezus się zdenerwował a w drugiej zachował (mimo intencji prowokatorów) spokój.

Ciekawe, czy zdarzenia te mogły mieć jakiś związek przyczynowy, czy mogło być tak, że np. reputacja Jezusa jako człowieka porywczego (incydent w świątyni, zapewne wyolbrzymiany lub pomnażany w ówczesnych opowieściach) mogła w jakiś sposób inspirować kogoś do wystawiania Jezusa w innym miejscu na próbę?


Dla chrześcijanina obie postawy są wartościowe.

Pierwsza reprezentuje słuszny gniew, tj, taki którego wektor pokrywa się z wektorem woli i trzeźwego poczucia słuszności , zatem nigdy nie żałuje się tego , co w gniewie się czyni, bo człowiek nie kieruje się gniewem, lecz kieruje swój gniew przeciw temu co złe lub do złego prowadzi.

Druga reprezentuje, podobnie - trzeźwość podporządkowanego woli umysłu, a ponadto zachowanie spokoju, rozsądek, komunikatywność, odwagę i asertywność , a być może i pewien rodzaj humoru , są w końcu różne wersje dopowiedzeń na temat tego co Pan Jezus pisał po ziemi, prawda?