Mam takie pytanie ,czy jeżeli będę bogaty na tym świecie to czy [zakładając ,że nie dostanę się do piekła] u Boga będę miał małą zapłatę?Z tego co pamiętam chyba było gdzieś napisane w ewangelii ,że bogacze odebrali już swoją nagrodę.

Druga kwestia to przypowieść o bogatym młodzieńcu.Jezus powiedział ,że prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne niż bogacz do królestwa Bożego.Potem jego uczniowie lekko przerażeni pytają ,,więc kto się zbawi,, na to Jezus ,że co nie możliwe jest u ludzi ,możliwe jest u Boga.

No właśnie ,załóżmy ,że będę na tym świecie dobrym Katolikiem w oczach Bożych,,czyli ładnie mi będzie szło wypełnianie Bożego Prawa, będę robił wiele dobrych uczynków itd....ale pod względem majątku nie będę przeciętnym człowiekiem.Będę miał 2 duże luksusowe domy , jeździł BMW X5, wszystko co będę miał będzie najlepsze pod względem jakości, mój przychód roczny po okrojeniu go przez państwo za pomocą podatków będzie sięgał ponad milion[nie chciał bym być multimilionerem],,a ja będę miał świetny prestiż i będę podziwiany.
Czy gdy JA jako JA wg tej wizji gdy i już umrę to będę musiał przejść przez jakieś najcięższe tortury czyścowe tylko dlatego ,że byłem bogaty?Jak to jest??

Warto szukać sensu. Bóg nie jest złośliwy i nie karze nam być biednymi "bo tak". Warto zwrócić uwagę co zasmuciło bogatego młodzieńca. Czy naprawdę chodziło tu o jego bogactwo? Ja widzę tu po prostu problem z wyrzeczeniem i ogołoceniem się dla Jezusa. Bogactwo samo w sobie nie jest problemem. Widać to wyraźnie w przypadku Apostołów którzy pozostawili wszystko i poszli za Jezusem. Nie byli bogaci, ale jak bogaty młodzieniec mieli coś cennego (rodzinę, pracę) do stracenia. Natomiast problem z bogactwem (pracą, hobby itd) zaczyna się tam gdzie ono staje się ważniejsze, od wiary. Podobnie gdy ktoś jedyne co robi całe życie to zbiera pieniądze aby mieć więcej. One mają wartość tylko tutaj na ziemi i tylko rozsądnie wydane. A my mamy jakąś manie zbierania jak najwięcej. Czy nie złożono ciała Jezusa w grobie oddanym przez Józefa, jego ucznia? Raczej biednym nie był jeśli mógł sobie pozwolić na wykucie grobu w skale. Ale ten drobiazg odstąpił swojemu mistrzowi. Ten przykład pokazuje że nie koniecznie uczeń Jezusa musi być biedakiem, bo tak.

Pieniądze są neutralne, jeśli przynoszą korzyść to winniśmy się bogacić, nie tracą jednak czegoś ważniejszego, czyli skarbu w niebie. Jeśli pieniądze przesłaniają nam Boga i drugiego człowieka, wtedy takie bogactwo jest złe. Taki człowiek będzie miał poważne problemy z wejściem do nieba, nie bo jest bogaty, ale dlatego że pieniądze go zaślepiły. Może po prostu nawet nie będzie myślał o tym aby iść do nieba, automatycznie skreślając się z listy chętnych.

Jeśli będziesz miał w garażu 5 BMW, z czego 4 siłą rzeczy będą zawsze stały (bo dwoma naraz jeździć nie dasz rady) i wiedząc, że pieniądze z ich sprzedaży mogłyby uratować komuś życie, będzie Ci je żal sprzedać, to chyba troszkę utrudni to sprawę... Taki przykład tylko.

Chodzi chyba o to, że bogatemu jest po prostu trudniej, bo może cieszyć się wieloma rzeczami materialnymi, które łatwo przysłaniają Boga.

I też mnie to czasem zastanawia. Bo jeśli bogactwo gromadzi ktoś, kto ma pięcioro dzieci i myśli o ich przyszłości to jakoś to rozumiem. Ale singiel opływający w kasę, widzący tylu biedaków i umierających wokół... Coś myślę, że to już zakrawa na grzech, nawet, jeśli ten ktoś jest wierzący (o ile przy takim podejściu do żyucia to możliwe).

wazne jest jeszcze w jaki sposob zostały zdobyte te pieniadze zakladajac ze wierzysz w Boga wiec napewno nie na krzywdzie innych
ale wydaje mi sie ze w bogactwie tez trzeba byc rozsadnym
musimy tez i pomagac biednym i potrzebujacym
bardzo ciezko człowiekowi bogatemu byc pokornym

Fragment, nie jest rozporządzeniem a ostrzeżeniem.
Tu chodzi po prostu o to, że pieniądze psują człowieka.
Im więcej ich ma tym bardziej przywiązany jest do tego co go otacza, a mniej do sfery duchowej, Być może wynika to z tego, że sprawy materialne są tak absorbujące.
To jest reguła wynikająca z natury człowieka. Oczywiście są wyjątki od reguły, ale musisz wiedzieć, że jest niesamowicie trudne mieć kupę szmalu i być skromnym prostym i pokornym człowiekiem. Szczególnie, że proces psucia nie nast. z dnia na dzień, a nast. stopniowo psując człowieka po kawałku.

Też kiedyś bajałem o tym, czego dobrego bym nie zrobił, gdybym miał górę kasy. Pewnie było by tak jak w marzeniach, gdyby przyszło to w jednej chwili. Niestety, kiedy trzeba było w końcu zarobić na własne potrzeby, człowieka pochłonęły bardzo przyziemne sprawy. Samochód, dom, urlop w ciekawym miejscu, rozrywka. Czasem zaczęło się powątpiewanie w wiarę, olewanie... Krok po kroku, aż w końcu człowiek odkrył jak bardzo się zmienił system wartości. Trzeba walczyć by się nie zmienić. Trzeba walczyć o to, żeby pieniądz nie stał się panem życia.

Świetnym przykładem jest mój znajomy - kiedyś świetny kumpel, dobry człowiek, jego system wartości i niezłomność wprost podziwiałem. Teraz jest to szef oddziału firmy informatycznej. Przyszła kasa, i niewinnie zaczęły się panienki. W końcu pochopnie ożenił się - po 2ch latach rozwód, gdyż żona nie wystarczała. W międzyczasie prostytutki. Potem kolejny związek i planowane dziecko. Po kilkunastu miesiącach, nieplanowana ciąża partnerki i usunięcie dziecka. Twierdzi, że jest wierzący, ale nie zgadza się z pewnymi "dogmatami". Oczywiście cały czas można na niego liczyć i jest wporządku, jednak zawsze gdy go widzę mam wrażenie, że jest duchowo "spustoszony".

Goldian,
bogactwo materialne jednych moim zdaniem nie byłoby problemem gdyby nie ubóstwo innych.
Dlatego Jezus powiedział chcesz iść za mną? To najpierw rozdaj wszystko co posiadasz.
Także bogaty może udowodnić że zasługuję na nagrodę tylko wtedy gdy sam zdecyduje się zostać biednym czyli rozdać swój majątek. Ale wtedy nie jest się już bogatym tylko biednym. Dlatego na obiecaną nagrodę mogą liczyć nie bogacze a biedni "byli bogacze".

Nie ma co się przejmować, że urodziło się w bogatym domu. Ważne jest jak tym majątkiem się dysponuje. Przecież sam Bóg tak pobłogosławił Abramowi, że ten był bardzo zamożnym człowiekiem.

Bóg na pewno nie jest skąpy. Tylko, że rozdzielając bogactwo ziemi swojemu ludowi zapewne robi to w takim celu by przyniosło ono pozytywne (z jego perspektywy) skutki.
Poza tym na pewno ci co będą zbawieni `biedy` cierpieć nie będą.

A mam takie pytanie ,co właściwie wiadomo na temat tzw "nagrody" w przyszłym życiu.Można jakoś doczytać się w Biblii co to będzie?Przeczytałem chyba całość ewangelii uznanych przez KK, Jezus mówi o nagrodzie w Niebie,,,o skarbie w Niebie i zdaje się ,że jest powiedziane w jakiś listach apostolskich ,że będą ludzie bez nagrody ,ale zbawieni.To te rzeczy co wychwyciłem,,ale może wiadomo coś więcej,może jakiś mistyk coś widział,albo da się coś wyczytać z jakiegoś kontekstu?

"ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują." (1Kor 2:9)

proponuje żywoty świętych poczytać i np. o Królowej Jadwidze albo św. Ludwiku Królu Francji czy też św. Edwardzie Królu Anglii; co do współczesnych to świętych milionerów to zapewne możliwe jest ich odnalezienie we wspólnocie Opus Dei którą założył św. Jose Maria Escriva, no to miłej lektury życze, a i jak już będziesz milionerem:) to daj znać pracy szukam:)