Brak analogii.

Od momentu powstania religii islamskiej w VII wieku po Chrystusie rozpoczyna się budowa imperium arabskiego i jego ekspansja terytorialna na ziemie Europy. Prowadzone walki w ciągu kilku pokoleń pogrzebały średniowieczną tolerancję
początki i rozwój religii islamu są nierozerwalnie połączone z budową imperium arabskiego i jego agresywną ekspansją terytorialną. Arabowie bardzo szybko dotarli aż w okolice współczesnej Francji. Kiedy w 732 roku ponieśli klęskę pod Poitiers zadaną im przez Karola Młota, władcę frankońskiego, to właśnie Europejczycy przeszli do kontrofensywy. Rozpoczęła się rekonkwista, której za kontynuację można uznać właśnie wyprawy krzyżowe. Klęski Krzyżowców poza Kontynentem znów odwróciły role: stopniowo przewagę zaczęli zyskiwać Islamiści, by 1453 roku zdobyć Konstantynopol i zakończyć istnienie ostatniej z części Imperium Rzymskiego, jednocześnie największego ośrodka wschodniego chrześcijaństwa. Przez ten czas wewnętrznie skłócone imperium arabskie wciąż dzieli się i słabnie. W 1492 roku upada Grenada – ostatni przyczółek arabski w Hiszpanii. Jednak nawet to nie zatrzymuje ogólnego impetu Islamistów. W 1683 roku pojawiają się oni aż pod Wiedniem. Ich wyprawa kończy się jednak klęską zadaną przez wojska Europejczyków pod dowództwem króla polskiego Jana III Sobieskiego.
http://mlot.blogspot.com/2010/12/diss-h ... cja-i.html

No tak, rzymianie wymyslili prawo, a inkwizycja tylko je przestrzegała. Kościół nie miał żadnego wpływu na to, jakie jest prawo
W ostatniej WŚ także wielu tylko przestrzegało prawo, prawda?

Agresja państw islamskich była tylko pretekstem. W nosie mieli wschód. To była wspaniała okazja dla Urbana aby wzmocnić swoją wątła pozycję, aby w ogóle zaistnieć. A ludzie to łyknęli i pierwsze co zrobili, to w wspaniały uniesieniu religijnym masowo mordowali Żydów. Takie były owoce katechezy i wezwania do zbrojnej walki z innowiercami.
Tak, twierdzę, ze intencją KRK było ukrywanie pedofilii wśród duchowieństwa, co juz udowadniałem w odpowiednim wątku.
Wbrew wierze kogo? Jeżeli biskupi i księza masowo z nich korzystali, to ... wspaniałe owoce.

Sorry, ale ten wpis to dowód ignorancji.
Zasady prawa rzymskiego karały za odstępstwo od panującej religii jak za zdradę stanu.
Inkwizycja była tylko metodą prowadzenia procesu, w której (w przeciwieństwie do poprzedniej metody) instytucja śledczego, oskarżyciela i sędziego była rozdzielona, co dawało więcej możliwości oskarżonemu. Wcześniej śledczym, oskarżycielem i sędzią była ta sama osoba - panujący władca.
Tak więc Kościół wprowadzając zasadę inkwizycji uczynił milowy krok naprzód w kształtowaniu praw człowieka.
Władze świeckie panujące w systemie, gdzie chrześcijaństwo było religią panującą wychodziły z założenia, że jeśli kto występuje przeciw chrześcijaństwu, występuje przeciw państwu, i z całą surowością to tępiły tak, jak tępi się zdradę stanu, wtedy i dzisiaj.
Herezje były traktowane jako zamach na państwo i władzę. Przez władców świeckich, a nie przez Kościół!
Stąd pojawiły się (u władców świeckich!!!) wynaturzenia polegające na tym, że jak chciał taki władca kogoś się pozbyć, oskarżał go o herezję, dopuszczał dowody, sam sądził i sam skazywał.
To władcy świeccy wydawali prawa pozwalające na zabijanie heretyków bez ponoszenia żadnej za to kary (dekret króla Aragonii, pierwsze stosy Roberta II), a Kościół temu się przeciwstawiał, ustami swoich hierarchów (m.in. św. Bernard).
Wprowadzenie zasady inkwizycji polegało na tym, że o postępowaniu zawiadamiało się kilka tygodni wcześniej, dawało się możliwość wyjaśnienia ewentualnej pomyłki, czy zadeklarowania prawowierności, a nawet jeśli ktoś się obawiał... ucieczki. Inna osoba oskarżała (władca świecki) inna prowadziła dochodzenie i wydawała opinię jak dzisiaj biegły sądowy.

W tym jest też odpowiedź na wpis @JedenPost - herezja była wtedy jak przygotowywanie zamachu terrorystycznego czy zamachu stanu dzisiaj. W rozumieniu władców świeckich.

A czy ja piszę o owocach?
Piszę tylko o genezie wypraw krzyżowych. Miały za zadanie bronić chrześcijan przez agresywnym islamem. To, że pośród uczestników krucjat znaleźli się tacy, którzy chcieli przy okazji ubić własne interesy to inna sprawa.
A Urban nie musiał wzmacniać swojej pozycji. To cesarze bizantyńscy błagali go o pomoc, jako przedstawiciela Zachodu. Jego pozycja była wystarczająco silna, by doprowadzić do krucjat. Wykorzystanych potem (to fakt) przez ludzi, dla których nie miały one religijnego znaczenia.

Słabo to udowodniłeś.
No chyba, że znajdziesz dokument Krk, w którym pisze się, że rolą i zadaniem Kościoła jest ukrywanie pedofilii duchowieństwa.


Gratuluję Tobie: jesteś z pewnością osobą bezgrzeszną. Nigdy nie popełniłeś żadnego grzechu.
Rozumiem, że krytykujesz osoby, które grzeszyły.
Dlaczego jednak krytykujesz Kościół, który w swoim nauczaniu sprzeciwia się takiemu grzechowi?

A Kościół nie miał możliwości powiedzieć: nie róbcie tak, będziemy was za to ekskomunikować, każdy ma prawo wyznawać co uważa wedle własnego sumienia, a wiara wymuszona nie jest wiarą?

Miał, ale działaby wtedy wbrew własnym interesom. W interesie Kościoła leżało łamanie sumienia. Co więcej - w interesie Koscioła było to, by tylko Kościół określał jak sumienia należy łamać, stąd owe postępowe innowacje inkwizycji.

Znajomi we Francji pytali mnie niedawno, czy Polacy w czasie II wojny światowej nie mogli przeciwstawić się wysyłaniu Żydów do Audchwitz. Czy nie mogli blokować torów kolejowych, organizować manifestacji, protestować?
Jeśli znajdziesz odpowiedź na to pytanie, znajdziesz też i na swoje.

Hierarchowie kościelni, jak wspomniany przeze mnie Bernard to właśnie robili.


A historyk Paul Johnson w Historii chrześcijaństwa pisze: […] błędnie uważamy średniowieczne zinstytucjonalizowane chrześcijaństwo za niezwykle trwałą i stabilną instytucję. W pewnej mierze była ona znacznie słabsza niż władza świecka. (P. Johnson, Historia chrześcijaństwa, Warszawa 1985, s. 322.)

@medieval_man: biorac pod uwage, ze Francuzi tez mogli (tak) protestowac....
Ale to pytanie mnie nie dziwi. Taka mamy wiedze i swiadomosc powszechna.
Kazdy moze czerpac z wikipedii i przecedzac przez sito wadnego rozumu z XXI wieku.

Moje dzieci nie potrafia sobie wyobrazic jak egzystowal swiat bez komorek i internetu. Przeciez to niemozliwe

Znowu kompletny brak analogii. Papież nie reprezentował grupy sterrozyzowanej, tylko trzymającą władzę. Mógł i miał moralny obowiązek zabronić praktyk brutalnego łamania sumienia - nie tylko nie zrobił tego, ale jeszcze je legitymizował.

To czy masz głównie na myśli NT, nie zmieni faktu, że ten jest kontynuacją ST.
I tak też uznał KRK.
A skoro tak uznał, to nie miał prawa dokonywać własnych "modyfikacji" owego Pisma, w postaci np: usuwania drugiego przykazania z Dekalogu. Natomiast samo podzielenie ostatniego przykazania na dwoje, aby suma Dekalogu wynosiła przykazań 10, świadczy o fałszerstwie!
Czy wiesz co jest napisane w Biblii na temat prób modyfikacji Pisma Świętego?

„Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze. A jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.”
Księga Objawienia 22.18-19


Wiem. Najistotniejszym jest ogłoszenie się jedynym istniejącym na ziemi "pełnomocnikiem" Boga.
Przecież do tego sprowadza się ta cała religijność. Do władzy!
A tak na serio medieval_man, to w Twoim powyższym zdaniu, przedłożyłeś Kościół nad Chrystusa.
Nie powiedziałeś o Chrystusie jak o Bogu... Oczywiście najistotniejsza jest Ofiara, ale jak można w ogóle powiedzieć, że nauki Jedynego Boga nie są najistotniejsze?


To że Kościół poskładał takie a nie inne pisma (za przeproszeniem) do kupy, to nie oznacza, że jest ich autorem.


W tym cały problem przyjacielu, że owe Pisma, nie powstały w łonie Kościoła!


Zwykły członek nie. Prędzej chodzi mi o najwyższego członka!
Jeśli manipulatorem jest papież to tak! Z prostej przyczyny. Jest on władzą i najwyższym przedstawicielem Kościoła.


A to już jest zupełnie co innego! Policjant, nauczyciel czy lekarz nie stanowi władzy absolutnej we własnej dziedzinie, jak papież!

Co oznacza "autentycznie żyjący Bogiem"? Wybacz mi M-M, ale pytam jedynie aby w pełni zrozumieć Twoje myśli.


Nawet gdybym wierzył w Boga, nie uznałbym przenigdy nic podobnego jak kult świętych.
Jeśli ktokolwiek czyni człowieka świętym, to z pewnością jedynie Bóg... i z pewnością nie człowiek!
Co mnie dziwi, i o co chcę zapytać... Czy nie lepiej żyć Bogiem jak nauczał Jezus Chrystus, aniżeli jakiś tam Kościelny św?

W USA przeprowadzono ankietę wśród chrześcijan. I z owej ankiety wynika, że Jezus Chrystus znajduje się na szóstej pozycji, do której modlą się wierni. Na szóstej!
Ale to tylko dygresja.


Powiem Ci szczerze, że właśnie na takim poglądzie najbardziej mi zależy, i taki pogląd chciałem przekazać, aby każdy widział to właśnie tak, jak Ty teraz M-M. Czyli nie deptać odmienności, ale widzieć w nich własne postępowanie. Aby nie dostrzegać jedynie różnic, ale dostrzegać wspólne intencje.
W istocie, Twoim pasterzem jest Jezus!

Jak to ktoś powiedział: "Bóg stworzył dzień i noc. Nie po to aby jedno zwalczało drugie, ale aby jedno i drugie trwało wspólnie. Bo i dzień i noc są Jego dziełem! Nie walcz z nocą, ale przeczekaj ją..."
Myślę, że to miał na myśli Chrystus mówiąc: "kochaj swojego nieprzyjaciela".

Widzisz ja ostatnio przeżywam kryzys nie wiem czy bardziej religii czy modlitwy. I gdy spotykamy się ze sobą to bardziej skłaniamy do patrzenia na dobro które Bóg dla mnie czyni. Bowiem szatan ma za zadanie zaciemnić mi obraz Boga. A podstawowym powołaniem każdego człowieka jest wielbić Boga i widzieć Jego dary w swoim życiu. Być wytrwałym w postanowieniach i cały czas rozeznawać natchnienia.
Dla mnie autentycznie życ Bogiem oznacza intymną, bardzo bliską relacje z Nim. I słuchanie tego co On mi mówi. I przyjmowanie tego co ofiarowuje.



Och! Żebyś Ty wiedział kim był Ignacy zanim sie nawrócił...i też miał wtedy złamaną nogę. Nie wiem czy traktuje go jak świętego. Dla mnie jest rycerzem, który się mna opiekuje...tak jak św Franciszek z Asyżu.
Mogę powiedziec śmiało że mam dwóch facetów, którym jestem wierna...i którzy sa wierni wzgledem mnie.


Ależ on żyli Bogiem na maksa. A ja chce się na nich wzorować. W końcu dlaczego mam bładzić chocby w rozeznawaniu duchów, skoro zrobił to św. Ignacy. Lepiej brać przykład z niego.
Tak jak hojność i radość i prostotę od św. Franciszka.
Myśle że kiedyś sie w nich zakochałam...

Co do Jezusa jest Bogiem...i skoro ich poprowadzil to ufam że i mnie prowadzi. Do siebie



Naprawdę?! A kto wyprzedza Jezusa?
Możesz podać? Bardzo proszę.


O tak! Jest! A ja Jego rozbrykaną owieczką



Pięknie to powiedziałeś.
Tak samo zsyła deszcz i daje słońce na pszenicę i chwasty które rosną pośród siebie.

Zdaje się, że pisałem niedawno, iż wszystkie przykazania są w Biblii, a także w Katechizmie, gdzie są po kolei omówione.


Zdaje się, że podawałem niedawno tekst przykazań w Biblii. Widać tam, że oryginalnie przykazania nie są ponumerowane.


A to jest zabawne (zaznaczenia na niebiesko moje):

Whispernight napisał(a):
„Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze. A jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.”
Księga Objawienia 22.18-19

Polecam analizę logiczną tego zdania.


To wszystko było już na forum wyjaśniane wiele razy. Raczej nikomu nie będzie się chciało wyjaśniać ponownie. Tym bardziej, że gdy jakieś przekonanie Ci się utrwali, to nieraz trzeba się zachetać, aby je zmienić - choćby dotyczyło np. prostej kwestii ponumerowania przykazań (za to pewnie masz świetną pamięć).

Jeśli przez całe życie człowiek utożsamiał religię z wiarą i traktował je jako jedność, to w momencie kiedy docierają do tego człowieka kłamstwa religijne, wraz z religią traci on wiarę.
Zatem i modlitwa traci sens. Ale to nie kryzys wiary Cię męczy M-M... ale kryzys religijności właśnie.
Twoja wiara pozostanie nietknięta... przecież o tym wiesz.

A kłamstwo zawsze pozostanie kłamstwem! I kiedy w końcu człowiek je dostrzeże, nic już tego nie zmieni.


Pozwól że Cie poprawię M-M. Szatan ma za zadanie ukazać w Twojej osobie to, co jest złe.
Ukazać Cię taką jaka jesteś. Jeśli więc Twoje serce jest pełne miłości, to wyrażając się stoczniowym żargonem mogę powiedzieć... że Szatan może Ci skoczyć na pagony!
I tak jak Szatan nie doprowadził Hioba (mój ulubiony bohater ) do zguby, tak i Ciebie nie doprowadzi, jeśli nie jesteś zła.
Nikt za ciebie nie podejmuje decyzji, ani Bóg, ani Szatan... wybierasz sama, rozumiesz?



Świętych stworzył Kościół Rzymsko-katolicki, i są to zazwyczaj duchowni, księża, papieże... Aby ich ludzie czcili jak samego Boga! Aby Kościół rósł w siłę, na przyszłe pokolenia.
Zatem ten Kościół stał się już "święty"! Papież mianował się świętym za życia...
Tak więc "święci" to twór Kościoła, nie Boga.
Żaden "święty" nad Tobą nie czuwa...


Jeśli Ci imponują, to czemu nie! Wszyscy mamy swoich bohaterów.


To tylko Twoja ciekawość M-M... i nawet gdybyś wiedziała, nic to nie zmieni.
Ważne jest natomiast to, że obecnie ludzie bardziej ufają "tworom" innych ludzi, jak w tym przypadku "tworom" Kościoła... aniżeli własnemu Bogu, Jezusowi Chrystusowi.
Ludzie czczą innych ludzi (świętych), zamiast Boga.
Modlą się do "świętych", czyli w istocie do samego Kościoła, zamiast do Boga.
Czy to nie zdumiewające bałwochwalstwo!?
Nieprawdopodobne!

Proszę poczytaj coś o naukach Kościoła Rzymu...
http://eliasz.dekalog.pl/goscie/dunkel/t-katol.htm

Dobrej nocy M-M.

Więc niech każdy sobie odpowie sam, czy wiedział o tym wcześniej, jak w rzeczywistości wygląda Dekalog?
Wystarczy zapytać na ulicy każdego jednego napotkanego człowieka, i zapytać o dziesięć przykazań...

Dam głowę, że ani jedna osoba nie wspomni o usuniętym drugim przykazaniu...
Tyle pozostaje z tych waszych omówień powyższej kwestii w katechizmie...
Wielkie nic!



http://www.gotquestions.org/Polski/Ksie ... 18-19.html

To jest punkt widzenia współczesnej moralności.

Podam taki dość skrajny przykład. Czy Aztekowie mogli przestać składać ofiary z ludzi? Bo z tego, co wiem, uważali to za potrzebne. Natomiast w chrześcijaństwie długo panowało przekonanie, że herezja może uniemożliwiać zbawienie. A polityczne wykorzystywanie słusznej (z czyjegoś punktu widzenia) idei - tutaj: ograniczania herezji - to jest już inny problem.