Ale kolega Lurker szuka daleko!
Tymczasem pan Białoglowy nie był wcale oryginalny skoro już 2000 lat temu
oraz

Wszystko w 4 rodziale 1 Listu

Wiem! Ale kolega medieval zrozumie: czytając Magdalenę_i nie mogę się oprzeć wrażeniu, że rozmawiam z pewną postacią literacką wykreowaną do wykładu filozofii procesu właśnie. Nie chodzi o to tylko, co oni mówią, ale JAK mówią. I dlatego pytam.

" Stworzył szczególną koncepcję Boga "

Przytaczasz przykład stworzenia przez człowieka koncepcji Boga .Pod względem filozoficznym dopasował Boga do zapotrzebowań ludzkości i miłości która bezwzględnie jest potrzebna .Może stworzył wyobrażenie i za tym wyobrażeniem się opowiedział.?
Miłość jest piękną ideą i za takimi myślami ludzie podążają , gdyż ziemia okryta jest dużym cierpieniem i w każdym zakątku w którym ludzie znoszą przeróżne udręki - potrzeba takiej idei jest wielka - tylko czy Prawdziwa? czy dotrze do takiego człowieka idea miłości?

Człowiek nie jest w stanie stworzyć koncepcji Boga -musiałby znać Boga w każdym calu.

O filozofii też niewiele wiem, wiem natomiast , że nie należy tworzyć wyobrażeń o czymś co posiada całkiem inną strukturę rzeczywistości niż nasza - Miłość Boga jest nie do ogarnięcia przez ludzki umysł a ludzki umysł nie jest w stanie stworzyć koncepcji Boga

Umysł ludzki nie jest w stanie stworzyć koncepcji Boga, któraby Go wyczerpywała... tak?

Natomiast JAKĄŚ koncepcję stworzyć musi, żeby w ogóle było o czym rozmawiać. Jedne są bardziej adekwatne, inne mniej, a niektóre po prostu śmieszne... ale istnieć muszą. Moim zdaniem.

Jakieś spojrzenie tam wierzący w, tu wykorzystam dość mglisty termin ( rozumiany intuicyjnie, z braku jakiejś zadowalającej definicji, czy może to porostu pojęcie pierwotne? ) - "siły wyższe" na temat tych sił mają. Własne, na miare możliwości ich umysłu.

A jakie spojrzenie hołubią rodzimowiercy?

A rodzimowiercy to mają już parę wątków na tym forum, gdzie mogą rozmawiać o swoim spojrzeniu.
Tutaj jest dział Prawdy wiary i trzymamy się katolickiego spojrzenia na konkretny bardzo temat:
Piekło dla nieochrzczonych.

Dobra, dobra, o rany. : )

No i Lurker , Mariel przestawiła zwrotnice i wracamy na właściwe tory.

Idea, że Stwórca po prostu by komuś (np. nienarodzonemu dziecku) tak poskąpił chrztu tylko dlatego, że nie było jakiegoś grzesznego człowieka, który osobiście by je ochrzcił, wygląda na niedorzeczną, wybitnie niesprawiedliwą i okrutną i sprzeczną z miłością.

Logicznym rozwiązaniem jest to, że nie ma "nieochrzczonych dzieci". Muszą otrzymać taki sam chrzest, tylko że nie w taki sposób, jaki uważamy za typowy.

To co napisała Maja to chyba (tak mi się wydaje) jest tak naprawdę clue tej "niby różnicy" między katolikami a protestantami, w którą jak się wgłębić to nie wiem czy istnieje.
Nasza VI prawda wiary mówi że "łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna" czyli bez wiary, bez łaski Bożej nie ma zbawienia choćbyś nie wiem jakie uczynki miał na koncie.
I kontynuacja tej mysli- to co maja zacytowała- że wiara bez uczynków jest martwa- a jak martwa to tak jakby jej nie było. Logiczne. Więc jeśli ktoś mówi że wierzy, a żyje kompletnie inaczej, nie przestrzega przykazań to sory, ale jego wiara jest martwa i mu nie pomoże.
Więc w sumie ja istotnej różnicy nie widzę:)
Ale wracając:)
Czy nie ma zbawienia bez chrztu....? Trudne, ale w sumie zgodne w wielu miejscach z Pismem św...
Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie( J, 14,6)
Jezus mówi- NIKT. Z tego trudno nie wysnuć wniosku, że uznanie boskości Jezusa jest warunkiem zbawienia (ja nie mówię w tej chwili o dzieciach, mówię o świadomej wierze!)
Takich podobnych cytatów jest wiele.
Czy bez chrztu- czy bez wiary w Chrystusa- w sumie chyba na jedno wyjdzie w przypadku osób świadomych, nie małych dzieci, bo przecież zakładamy chrzest pragnienia- ktoś kto uwierzył, a nie miał możności czy czasu przyjąć chrztu jest traktowany jak ochrzczony.
Pozostaje temat osób nieświadomych, żyjących np w pogaństwie, nie znających wiary- i tu napewno Bóg osądzi według swojego miłosierdzia. Pozostaje temat czy ktoś wychowany od dzieciństwa w innej wierze, choćby muzułmańskiej, która uznaje Boga a nie uznaje boskości Jezusa- może być zbawiony? Nie wiemy, zobaczymy:)
Natomiast jest duża grupa ludzi świadomie odrzucających wiarę, pomimo że ją znają, często byli w niej wychowani. Albo ją niby znających ale olewających w praktyce. Oni często dostaną swoją szansę, myślę że zawsze dostaną szansę. Też modlitwa innych może zdziałać tu wiele (byłam świadkiem bardzo spektakularnego nawrócenia po wielu latach człowieka od lat niewierzącego, przy cierpliwej i upartej modlitwie żony i córki za niego przez całe lata). Ale oni mają prawo i możliwość tą szansę odrzucić. I wielu z nich myślę, odrzuca. I wtedy- myślę- kupują sobie sami bilet w jedną stronę tam gdzie:
Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości,
i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
(Mt, 13, 41-42)
Nie jest różowo, nie jest wcale tak lekko. Ta druga strona realnie jest, i nie jest pusta...

czy myślicie, że niewinne nie ochrzczone dzieci trafią do piekła? Czemu Bóg miałby je tak ukarać i za co? Bóg jest miłością a dziecko świadomie nie odrzuca w tym momencie Chrystusa. Tak więc nie może ponosić kary. Każde dziecko nawet nie ochrzczone będzie w niebie. tak uważam

Możliwe. Ale czytając ten opis należy zdawać sobie sprawę, że Bóg nikogo nie stwarza po to, aby go potępić [1], przeto sobie zawdzięczamy własne potępienie, jeżeli do niego dojdzie. Pan Jezus wyraźnie definiuje warunki zbawienia i potępienia (Mt 25,31-46), jest w nim mowa o uczynkach miłosierdzia, które podsądni pełnili lub nie.

Dzieci nienarodzone nie mogą pełnić uczynków miłosierdzia, bo w ogóle nie dano im szansy. Same jednak, w łonie matki, doznawały opieki i radości, stąd możemy domniemywać, że ich dusze są na to otwarte. I nawet jeżeli je w końcu zabito, to myślę, że można do nich zastosować słowa z Księgi Mądrości:

Zdało się oczom głupich, że pomarli,
zejście ich poczytano za nieszczęście
i odejście od nas za unicestwienie,
a oni trwają w pokoju.
Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni,
nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
[Mdr 3,2nn]

Bóg nie jest Sędzią Niemiłosiernym [2] i nie karze ludzi za to, czego nie wiedzą. Wyznajemy, że Bóg zaszczepił w każdym człowieku dążenie do świętości [3] i jest ono niezależne od tego, czy ktoś jest ochrzczony, czy nie. Inaczej bowiem, Prawo, które sam dał na Synaju byłoby w rzeczywistości złowrogą pułapką. Jeżeli więc wierzymy, że Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna, to najwyraźniej daje ją On także tym, którzy są poza Kościołem. Inaczej bowiem nie mogliby być sądzeni wg Prawa i nie dotyczyło by ich także potępienie. Sam Chrystus mówi, że Bóg jest Władcą żywych, a nie umarłych, o onych jednak możemy powiedzieć jedynie, że zostali zbawieni Krwią, przelaną na krzyżu także i za nich i za wszystkich innych. Tak więc wszyscy są potencjalnie przeznaczeni do zbawienia, choćby nawet o Ofierze Chrystusa nie wiedzieli i nie byli także ochrzczeni.
Z czego wynika, że brak chrztu wcale nie musi powodować zesłania do piekła.

_______________

1. Jeśliby jednak ktoś dopuszczał w ogóle taką okropność, Kościół stanowczo go potępia razem z taką nauką.
2. Jeżeli tylko Bóg jest dobry, jak to powiedział Chrystus do bogatego młodzieńca, a zgodnie ze starym katechizmem za dobre wynagradza, a za złe karze, to byłby Sędzią Niemiłosiernym, który karze wszystkich bez wyjątku.
3. Przekonanie to jest reprezentowane nie tylko przez religie. Na przykład jednym z filarów NLP jest przeświadczenie, że umysł nieświadomy jest dobrotliwy, czyli, że gdy nie ma innych przesłanek, jesteśmy bardziej skłonni czynić dobro niż zło.

no i właśnie

O. Jacek Salij bardzo ciekawie argumentuje w http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/praca_nad_wiara/zbawienie_dzieci.html