Dlaczego Jezus miał się narodzić i zbawić wiernych akurat około 2000 lat temu?
Dlaczego nie wcześniej?
Dlaczeo nie później?
A może nie ma to znaczenia ( jeśli nie ma to dlaczego )?
Dlaczego akurat na Bliskim Wschodzie?
Tak wile pytań to budzi, człowiek może się poczuć zagubiony.

Nigdy nie słyszałem odpowiedzi na tak postawione pytania, ale w gruncie rzeczy dla mnie nie ma to znaczenia i nie jest to związane z żadnym wyjątkowym układem, czy sytuacją. A dlaczego nie? Trochę bezsensowne pytanie - po prostu nie jest i tyle. Czy Bóg miałby problem z wypełnieniem swojego zamysłu, gdyby wszystko przesunęło się na 100 lat wcześniej albo później?
A dlaczego na Bliskim Wschodzie, to raczej proste pytanie. Bo tam był Izrael, bo tam byli Żydzi, od nich miał wyjść zbawiciel. Trudno zatem aby urodził się w Ameryce, albo w mieście Rzym.
To sztuczne zagubienie, stawiasz pytania, które mogą nie mieć większego celu, albo odpowiedzi są dość oczywiste. Oczywiście dobrze że pytasz, ale dla mnie to ta sama sfera co pytania o dzieciństwo Jezusa, dzień po dniu, co jadł, z kim się bawił itp. Ciekawe, ale nie jest istotą zbawienia.

No, bo jak Jezus jeszcze nie przybył to gdzie trafiali ludzie po śmierci? Jaki był ich los?
Czy ci ludzie jakoś szczególnie się różnili od tych którzy zmarli po przyjściu Jezusa?
Czy ci którzy zmarli po owym akcie są jakoś szczególnie wyróżnieni?

30 sekund na wpisanie do wyszukiwarki i otrzymanie wyników, np:
http://www.katolik.pl/forum/read.php?f= ... 150566&v=f
http://pl.wikipedia.org/wiki/Otch%C5%82a%C5%84

O wiele szybciej i konkretniej niż oczekiwać na czyjąś odpowiedz na forum. Pozostaje zapewnić że to nie ma żadnego negatywnego skutku dla nikogo, że Jezus pojawił się akurat 2000 lat temu.

Nie chcę gasić Twojego zapału, ale dziwi mnie że ludzie wolą pisać na forum, zamiast sięgnąć po książkę, czy artykuł w necie. Tego jest naprawdę pełno. Zachęcam też do przekonania się do katechizmu (Od kanonu 631), bo choć mało tam dowcipów, to jest on napisany konkretnie dla zwykłych wiernych i takie sprawy tłumaczy.

Bo na taki czas (wg interpretacji niektórych) wskazywało proroctwo o 70 tygodniach (Daniela 9:23-27).
Albo inaczej:

On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata,
dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił ze względu na was.
(1 Piotra 1:20)

Bo na takie miejsce (wg interpretacji niektórych) wskazywało proroctwo o Betlejem (Micheasza 5:1).
Albo inaczej: dlatego że Bóg tak wybrał (por. Łukasza 1:26-27), podobnie jak:

Pan wybrał was i znalazł upodobanie w was nie dlatego, że liczebnie przewyższacie wszystkie narody,
gdyż ze wszystkich narodów jesteście najmniejszym,
lecz ponieważ Pan was umiłował i chce dochować przysięgi danej waszym przodkom.
Wyprowadził was mocną ręką i wybawił was z domu niewoli z ręki faraona, króla egipskiego.
Uznaj więc, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem, Bogiem wiernym,
zachowującym przymierze i miłość do tysiącznego pokolenia względem tych, którzy Go miłują i strzegą Jego praw
(Powt. Prawa 7:7-9)

http://zapytaj.wiara.pl/pytanie/pokaz/96dc2
http://zapytaj.wiara.pl/pytanie/pokaz/fb0de
viewtopic.php?t=14377 - Ludzie przed Chrystusem...
viewtopic.php?f=46&t=26540 - Czy przed Chrystusem...
viewtopic.php?f=1&t=20575 - Czy Szeol/Hades jest tym samym co Otchłań (Abyssos)?
viewtopic.php?f=31&t=9485 - otchłan, szeol, czysciec, hades

A ci wszyscy, choć ze względu na swą wiarę stali się godni pochwały, nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy,
gdyż Bóg, który nam lepszy los zgotował, nie chciał, aby oni doszli do doskonałości bez nas.
(Hebrajczyków 11:39-40)

Do czasu przyjścia wiary byliśmy poddani pod straż Prawa i trzymani w zamknięciu aż do objawienia się wiary.
Tym sposobem Prawo stało się dla nas wychowawcą,
/który miał prowadzić/ ku Chrystusowi, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie.
Gdy jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.
Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi - w Chrystusie Jezusie.
Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa.
(Galatów 3:23-27)

Prawo nie dawało niczemu pełnej doskonałości,
było jednak wprowadzeniem tylko lepszej nadziei, przez którą zbliżamy się do Boga.
(Hebrajczyków 7:19)

Nie takie jednak przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami,
w dniu, gdym ich wziął za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej.
Ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto i Ja przestałem dbać o nich, mówi Pan.
Takie jest przymierze, które zawrę z domem Izraela w owych dniach, mówi Pan.
Dam prawo moje w ich myśli, a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem.
I nikt nie będzie uczył swojego rodaka ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana!
Bo wszyscy Mnie poznają, od małego aż do wielkiego.
Ponieważ ulituję się nad ich nieprawością i nie wspomnę więcej na ich grzechy.
(...)
Prawo bowiem, posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy,
przez te same ofiary, corocznie ciągle składane, nie może nigdy udoskonalić tych, którzy się zbliżają.
(Hebrajczyków 8:9; 10:1)

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. (...)
Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
(Jana 1:14, 17)

Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida:
jak zapowiedział to z dawien dawna przez usta swych świętych proroków,
że nas wybawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni na swoje święte Przymierze -
na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi, że nam użyczy tego,
iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez lęku służyć Mu będziemy
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze.
(Łukasza 1:68-74)

Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce.
(Jana 10:8)

Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.
Bo zaprawdę, powiadam wam:
Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli;
i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli
(Mateusza 13:16-17)

Jeszcze przez krótki czas przebywa wśród was światłość.
Chodźcie, dopóki macie światłość, aby was ciemność nie ogarnęła.
A kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.
Dopóki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości.
(Jana 12:35-36a)

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,
a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
(Hebrajczyków 1:1-2a)

Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć
(Filipian 1:29)

Maria z Agredy pisze tak w swoim obiawieniu.
„Moja córko! Gdy mego Syna Jednorodzonego posłałem na ziemię, świat był w tak złym położeniu jak nigdy dotąd; pozostało niewielu ludzi, którzy mi jeszcze służyli. Natura ludzka jest ułomna. Jeżeli więc człowiek nie idzie za moim światłem i lekceważy nauki sług moich, uznając tylko sąd własny, nie zachowuje przyjaźni mojej i nie przestrzega moich przykazań — wówczas sprzeniewierza się Mnie, który jestem Drogą, Prawdą i Życiem. Popada wtedy rychło w ciemność największą, w niezmierną nędzę i rzuca się z jednej przepaści w drugą, aż dojdzie do zatwardziałości w grzechu.

Od czasu gdy stworzyłem świat i gdy zgrzeszył pierwszy człowiek, aż do czasu gdy ofiarowałem przykazania Mojżeszowi, ludzie ulegali własnym złym skłonnościom i popełniali wielkie błędy i grzechy. Także po otrzyma­niu przykazań nie przestrzegali ich i popełniali te same grzechy, przez co oddalili się jeszcze bardziej od drogi prawdy i światła, popadając w cał­kowite zobojętnienie. Mimo to w swej Ojcowskiej miłości zesłałem ludziom Zbawienie wieczne i lekarstwo przeciw ich nieuleczalnym chorobom.

Wówczas miłosierdzie moje ukazało się w najjaśniejszym blasku; tak uczynić chcę i teraz; pragnę wyświadczyć ludziom inne wielkie miłosier­dzie, ponieważ pora jest odpowiednia. Nadchodzi godzina, w której świat poczuje się tak bardzo obciążony grzechami, przez które zasłużył na sąd, że każdy będzie musiał uznać sprawiedliwość mojego gniewu. W tej godzinie objawię swój gniew, sprawiedliwość i litość moją, oraz pokażę jak bardzo uzasadnione jest moje postępowanie.

Teraz nadszedł czas, w którym okażę najpełniej moje miłosierdzie a miłość moja nie zazna spoczynku, choć obecnie świat znajduje się w najgorszym położeniu od czasu Wcielenia Słowa i choć ludzie o swoje zbawienie mało się troszczą i nie dość go szukają.

Uczynię to teraz, gdy zbliża się koniec przemijającego życia ludzkiego, gdy słońce czasu chyli się ku zachodowi, ciemna noc zapada dla potępionych, a dla sprawiedliwych wschodzi wieczny dzień.

Teraz, gdy tak liczni śmiertelnicy pogrzebani są w ciemnościach nieświadomości i grzechu, gdy sprawiedliwi cierpią ucisk, a dzieci Boże znoszą szyderstwa.

Teraz, gdy moje święte i Boskie prawo doznaje wzgardy wskutek niesprawiedliwych, nienawistnych i wrogich Opatrzności układów społecz­nych i gdy źli najmniej zasługują na moje miłosierdzie.

Teraz, spoglądając na sprawiedliwych w tym łaskawym dla nich czasie, chcę wszystkim otworzyć bramę, aby przez nią weszli do mego miłosierdzia. Chcę im dać pochodnię, by oświecić ich w ciemnościach ślepoty; chcę im wskazać odpowiedni sposób, który pozwoli im — jeśli tylko zechcą go użyć — znów odnaleźć moją łaskę. Szczęśliwymi będą ci, którzy znajdą ten sposób; błogosławionymi ci, którzy poznają się na jego wartości; bogatymi ci, którzy odkryją ten skarb; rozkoszy doznają ci, którzy zbadają go ze czcią i zrozumieją jego zagadki i tajemnice.

Chcę, aby śmiertelnicy wiedzieli, ile może pośrednictwo Tej, która stała się ocaleniem z ich grzechów, gdy w swoim łonie dała śmiertelne życie Nieśmiertelnemu. Chcę, by ludzie w cudownych dziełach spełnionych moją wszechmocną ręką, i zamkniętych w Tej czystej istocie, odnaleźli zwierciad­ło, w którym ujrzeliby własną niewdzięczność. Dlatego też chcę wiele objawić z uczynionych w Matce odwiecznego Słowa cudów, które według mych najwyższych wyroków były dotąd zatajone. Nie chciałem cudów tych objawić w początkach Kościoła, ponieważ kryją one w sobie tak wzniosłe tajemnice, że wierni zajęliby się ich roztrząsaniem zamiast rozszerzać i umacniać wiarę oraz głosić Ewangelię. W czasach, gdy przykazania oraz wiara we Wcielenie i Zbawienie zaledwie zapuściły korzenie w duszach ludu, nowe cudowne tajemnice mogłyby wywołać powątpiewanie i niedowierza­nie. Dlatego też Słowo Wcielone powiedziało przy Wieczerzy do swoich uczniów: „jeszcze, wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze [tego] znieść nie możecie". Słowa te odnosiły się do całego świata, niezdolnego uwierzyć w tajemnice Matki, dopóki wiara w Syna była nie utwierdzona a przykazania nie ugruntowane.

Teraz jednak zaszła taka potrzeba i ona to zachęca Mnie do objawienia tych tajemnic bardziej jeszcze niż gotowość na ich przyjęcie, jaką osiągnął świat. Gdyby wszyscy ludzie chcieli Mi się przypodobać poprzez chęć poznania — wierzącym i czcią przepełnionym sercem — tych cudów, które Matka dobroci w sobie zamyka, oraz gdyby wszyscy starali się o pozyskanie Jej łaski — świat znalazłby ocalenie. Chcę więc ludziom postawić przed oczyma to pełne tajemnic Miasto Ucieczki: opisz je i odmaluj, na ile krótkowzroczność ludzka pozwoli ci na to. Wolą moją jest, aby ten opis i objaśnienie życia Najświętszej Maryi Panny nie zawierały wyobrażeń lub rozmyślań, lecz tylko szczerą, niezawodną prawdę. Kto więc ma uszy ku słuchaniu, niech słucha! Kto jest spragniony, niech przyjdzie do tych żywych wód! Kto pragnie światła, niechaj idzie za nim do końca! Tak mówi Pan, Bóg wszechmogący".

Przyznam szczerze że z niektórymi objawieniami miałbym problem. Trudno aby około 1 r. n.e. na świecie było wielu wyznawców Boga Jahwe, skoro byli nimi głównie Żydzi w Izraelu i diasporze. Nie widzę też w oparciu o swoją wiedzę nic co pozwalało by stwierdzić - to było totalne dno moralne i pod każdym względem, w stosunku do czasów poprzednich.

Wybacz, ale wydaje mi się, że podchodzisz do sprawy od złej strony. W końcu Bóg kształtował historię ludzkości. Łaska Boża buduje na naturze. A Objawienie wykorzystało niejako instruentalnie sytuację społeczno-polityczną. I jeśli wybrał Bóg wybrał ten właśnie czas, to znaczy, ze ten czas był optymalny. Z różnych powodów. Jesteśmy w stanie pojąć, że np dzięki Cesarstwu Dobra Nowina mogła się szybko rozprzestrzeniać. Wszystkich powodów raczej nie zrozumiemy...

Zgadza się i najczęściej nie rozumiem treści tych przepowiedni, tzn zupełnie mnie nie przekonują. A jednak skoro mówią o tym że dane czasy były optymalne to chyba powinienem i ja móc się przekonać właśnie dzięki wiedzy o tych czasach, a tak nie jest. Ewangelia mogłaby się spokojnie rozprzestrzeniać i wcześniej. Pytanie zatem czy treść przepowiedni poucza nas o tym że czasy były optymalne, czy raczej w oparciu o wiedzę np historyków, wskazuje że takimi były i to był jeden z powodów. Bo jeśli to pierwsze, to kwestia wiary w autorytet wizjonera, a jeśli drugie to kwestia dowodów naukowych.

Wszystko ma znaczenie, bo Bóg niczego nie robi bez sensu czy przypadkowo.
Biblia mowi:
" lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi," Galacjan 4,4

Z pewnoscia wiele czynnikow musialo byc spelnionych by Zbawca mogl przyjsc na swiat. Bóg zna koniec na poczatku i wiedzial jaki czas jest najwlasciwszy.

Dlaczego Bóg narodził się akurat w tym czasie i w tym narodzie. Dlaczego nie wybrał stokroć bardziej imponującej cywilizacji Egiptu, Persji, albo jeszcze innej. Odpowiedź może być podobna do tej na pytanie, dlaczego Bóg dotąd chętniej objawia się prostaczkom (Faustyna z jej brakami w wysławianiu się) i dzieciom, zamiast płynącym na falach społecznego poważania błyskotliwym intelektualistom. Być może właśnie wtedy, od tamtego ludu otrzymał najlepszą z możliwych odpowiedzi na łaskę wiary, którą im posłał, co może brzmieć niedorzecznie biorąc pod uwagę, że w końcu Go ukrzyżowali, ale jednak znalazło się wielu takich, którzy uwierzyli i ponieśli Ewangelię innym ludom.

Taka opcja (wskazująca na wagę (przewagę?) wiary) może nie być zbyt budująca dla doktrynerów, którzy uważają że dziecięca wiara i ufność bez racjonalnego umotywowania nie przynosi ujmy jedynie starym babkom klepiącym zdrowaśki w kościele, ale może wystarczy przyjrzeć się wybranym przez Jezusa apostołom, by skonstatować, że nie były to intelektualne elity nawet w swoim nieskomplikowanym środowisku.
Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata [...], wybrał to co niemocne [...], i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone [...] 1 Kor 1, 26-28

Skoro zrozumienie Boga, wsrod wierzacych, ma sie opierac sie na prostaczkach, glupcach i dziecinadzie, to i ja juz wszystko rozumiem.

To poniekąd tłumaczy miejsce, ale czas? Trzeba było czekać półtora tysiąca lat, by Objawienie mogło zacząć się powoli rozprzestrzeniać poza tzw. Stary Świat, przy czym chrześcijaństwo było wówczas już tak zepsute, że jego wyznawcy zamiast Dobrej Nowiny nieśli napotykanym ludom głównie własne uprzedzenia i śmierć.

Być może, gdyby przyszedł w innym czasie rozprzestrzeniałoby się jeszcze wolniej, albo wcale?
Kto wie jak wyglądałaby historia alternatywna. Poza tym czy aby trochę chrześcijaństwa nie demonizujesz? Gdyby chrześcijanie nieśli głównie uprzedzenia i śmierć nie mieliby większych szans by wyprzeć kult rodzimych bóstw.

Dlatego:
Pan Jezus Chrystus:
".. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą..."

".. Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza. Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie..."

Ten lud skrzywiał Dekalog na poczet swoich wymyślonych zasad. Popełniał grzech 1! Bóg chciał tę sytuację wyprostować.
I wydał swojego Syna na śmierć, aby odkupić tych ludzi od piekła i aby królestwo boże rozszerzało się w czystej formie.
Skutkiem grzechu jest śmierć tj. duchowa, psychiczna i fizyczna.

".. rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród»

Bóg mógł oszczędzić Jezusa i pozwolić Rzymianom zniszczyć populację Żydów.

Pozwalając na spłatę długu niewinnemu Chrystusowi ukazał jak bardzo Jest miłosierny.

Dlatego Pan Jezus musiał tak bardzo cierpieć bo wziął grzechy wielu uczonych w piśmie na siebie.