Czy katolik może kwestionować zasadność kanonizacji jakiegoś człowieka i uważać że papież się myli że tą i tą osobę kanonizował?

"Jeżeli nie jest herezją, to w każdym razie jest to zdanie nierozważne, które gorszy cały Kościół, krzywdę wyrządza Świętym, trąci herezją; i ten zasługuje na najcięższe kary, kto by śmiał twierdzić, że Papież zbłądził w tej lub owej kanonizacji".
De Servorum Dei canonisatione et beatificatione, L. 1, c. 42, n. 10. 12

Podobny temat był tutaj: Czy mogę nie uznawać świętych Kościoła Katolickiego, ale widzę że został zamknięty (może jednak znajdziesz w nim coś co Cię zainteresuje).

Z perspektywy zwykłego świeckiego człowieka, nie odnosząc się do przepisów, wydaje mi się że takie kwestionowanie w zależności od spojrzenia jest i nie jest zasadne. Żyjemy w czasach, gdy mamy prawo oczekiwać że ktoś nam przedstawi powody danych działań. W tym sensie nie musimy tylko i wyłącznie polegać na autorytecie nawet papieża. Skoro jest dana grupa poważnych ludzi z papieżem na czele, która docieka i dowodzi że dana osoba zasługuje na beatyfikację, czy kanonizację, to ich dowody mogą, a nawet powinny być, tak samo przekonujące dla nas. Natomiast postawa, według której bezpośrednio krytykujemy i podważamy pewne twierdzenia sprowadza nas do roli ludzi, którzy nie wierzą jednemu z podstawowych stanowisk w instytucji, której z założenia powinni ufać. Nie ma logiki w takim zachowaniu. Jeśli podważasz jedno, to nie widzę powodu aby nie podważać wszystkiego. W takiej sytuacji trzeba się zdecydować czy jest się katolikiem, który ufa papieżowi, czy nie jest ufnym.

Mnie martwi zupelnie cos innego, a co bedzie jak sie okaze ze kanonizowany czlowiek nie jest w Niebie
Przeciez my nie znamy decyzji Boga, prawda ?

Zmartwię Cię...
Kanonizacja nie jest wpychaniem człowieka do Nieba, ale stwierdzeniem faktu, że ten człowiek już tam jest.
Bulla kanonizacyjna nieomylnie ogłasza, że życie świętego stanowi wzór dla wszystkich wiernych i uznaje go za pośrednika w niebie.
Nieomylność aktu kanonizacji wynika z nieomylności Kościoła.

Skoro nie mamy łączności z Bogiem w żaden sposób, to czemu wierzysz Amadeuszu35. Jakie są Twoje kryteria ustalenia sobie co wiemy a co nie? Bo tak naprawdę wiara ma jeszcze jedno oblicze - nikt z nas nie sprawdził, my zaufaliśmy i dlatego wierzymy że jest Bóg, niebo, piekło i że spełniając pewne kryteria możemy liczyć na spotkanie z Bogiem. Możesz nie wierzyć, że dany cud świadczy o czyjejś świętości, albo że cud jest prawdziwy. Ale nie zmienia to faktu, że w taki sposób podważasz wszystkie swoje przekonania. A nawet jeśli kanonizowany człowiek nie byłby w niebie, to wszystko zależy od Ciebie czy to jest problem czy nie. Wbrew temu co myślą np protestanci, katolicy i bez kultu Maryi czy świętych, jeśli szczerze wierzą, to wiele się modlą do Boga. Bóg musiałby być niezłym frustratem, gdy miał ukarać kogokolwiek za to że w czymś źle wierzył, bo tak go nauczono.

O to jeszcze lepiej, a skad jest i pochodzi ta pewnosc ze juz jest w Niebie ?

A co by było gdyby się okazało, że jakiś kanonizowany święty nie może być wzorem
i wielce wątpliwe jest że trafił do nieba od razu po śmierci bo wychodzą jakieś fakty na jaw
już po procesie kanonizacji.

Niemożliwe? Powszechnie się uważało, że po śmierci będzie kandydatem na ołtarze
Marcial Maciel - założyciel Legionu Chrystusa i wcale nie było to takie nieprawdopodobne,
żeby się tak stało gdyby jego podwójne zycie wyszło na jaw.

Wierzymy, że Duch św. do takich sytuacji (tzn kanonizacji
"nie świętych, delikatnie mówiąc") nie dopuści?

Jest kanonizowany więc jest wzorem.
Nawet jeśli wzór ogranicza się do ostatniej minuty życia jak w przypadku dobrego łotra.

nie miałam na myśli takiej sytuacji

przytoczyłam przykład - załozyciel legionu Chrystusa
na łożu smierci nie chciał się wyspowiadać i oświadczył,
że całe jego działalność to była cyniczna gra i ani minuty swojego
nie wierzył w Boga

a co byłoby gdyby znaleziono jego pamiętnik czy testament
(nie pozostawiający wątpliwości co do autentyczności)
z takim oświadczeniem np. 20 lat po kanonizacji?

O santa sipmlicitas.
Świętym nie zostaje się dlatego, że tak powiedział papież. Kościół orzeka jedynie, że na podstawie znakó, badań etc. przyjmuje do wiadomości, że ktoś został tak potraktowany przez samego Boga. W ten sposób Kościół wyraża swoją wiarę i stawia kogoś za przykład.

Mając wolną wolę możesz kwestionować wszystko. Także Boga i siebie. Do czego to ma prowadzić?

tak, i to jest clue. Wierzymy w prawdziwą, realną obecność Ducha św w Kościele. Wierzymy że jeśli mu się szczerze powierzamy, będzie trzymał "rękę na pulsie". Wierzymy że poprowadzi nas w naszych drobnych sprawach, pomoże podjąć dobre decyzje, a co dopiero w tak wielkich sprawach jak kanonizacja.

Ja uwazam jednak ze o wszystkim niestety decyduje Papiez a znakow i cudow szka sie niemlaze na sile, chociazby dla JP2 po wielu wysilkach znaleziono jeden cud i juz ogloszono Papieza swietym.

Znam wiele przypadkow gdzie chrzescijanie modlac sie za chorych chrzescijan poprzez modlitwe Bog ich wyleczyl to rowniez byl Bozy Cud i jakos nikt sie nie upomina zeby byc powolanym swietym, a dlaczego tak jest, poniewaz ci co czytaja Biblie wiedza co jest w niej napisane a wiec, ze my wszyscy jestesmy uswieceni w Jezusie Chrystusie jezeli w niego wierzymy i nie sa potrzebne jakies dodatkowe zabiegi w Watykanie.

Nie zmartwiles mnie a wrecz przeciwnie, utwierdziles mnie w moich przypuszczeniach co do kanonizacji, Biblia mowi jasno i precyzyjnie kto jest swietym.