Wybawiony przeczytaj kilka wcześniejszych moich postów na ten temat i nie wkładaj mi obcych rzeczy o czym innym mówiłem.

Przeczytałem kilka twoich ostatnich postów i nie rozumiem dlaczego nie chcesz odpowiedzieć na moje pytania. Spytam w takim razie o to, skąd wzięła się u Ciebie wiara w to, że Jezus zamieszkuje w Hostii.

Po to, żeby jednoczyć się z nami. Komunia to między innymi jednoczenie się.

Jednoczyć w czym?

W relacji, wspólnocie.

Tzn uważasz, że chrześcijanie to tylko ci, którzy wyznają katolickie rozumienie Wieczerzy?

Nie tylko. Jest pokarmem na zycie wieczne i to jest najważniejsze.

Pisałem, że między innymi.
Życie wieczne także jest wspólnotą. To także dość istotne - dobrze, że o tym wspomniałaś. Dziękuję, Małgosiu.
Podczas Mszy przeżywamy wspólnotę nie tylko z tymi, którzy są obecni na Mszy, czy też z Papieżem i całym duchowieństwem, który tego dnia uczestniczy we Mszach na całym świecie, ale również uczestniczymy we wspólnocie ze świętymi w Niebie i duszami w czyśćcu. Śpiewamy razem ze wszystkimi świętymi hymn: "Święty, Święty, Święty...", a kapłan podczas każdej Mszy wspomina zmarłych i prosi o ich wprowadzenie do Raju.

Skąd ten wniosek?

Wspólnotę tworzą Ci, którzy uczestniczą w Wieczerzy, ale i Ci, którzy w niej nie uczestniczą w sposób "aktywny". KKK nazywa Kościół zebraniem na modlitwie, więc jeśli modlimy się z Protestantami i innymi Chrześcijanami jesteśmy Kościołem, w znaczeniu: wspólnotą. Podczas takiej modlitwy ekumenicznej wspólnota Chrześcijan różnych wyznań jest jedną wspólnotą, więc... chyba to jakiś obraz jednego Kościoła?

Nie, nie jest. Jest życiem we wspólnocie.
Proszę pisać zgodnie z zasadami pisowni w języku polskim, bez wporowadzania niezatwierdzonych jeszcze innowacji https://sjp.pwn.pl/zasady/;629441

A jeśli ktoś pojmuje Wieczerzę inaczej niż po katolicku, to czy wedlug KK ma życie wieczne? A jeśli tak, to dlaczego?

Życie we wspólnocie jest tworzeniem wspólnoty. To logicznie powiązane - nieładnie jest czepianie się słów.
Co do zatwierdzenia innowacji - język nie jest religią i nie ma w nim praw. Zasady ortograficzne, stylistyczne i interpunkcyjne to zasady, które zostały stworzone przez umowę społeczną. To inny temat.

Wybawiony - to już było. Po Katolicku, jeśli ktoś pojmuje Wieczerzę w inny sposób, czyli nie po katolicku, to grzeszy w sposób świadomy i ciężki, czyli grzeszy śmiertelnie. Z grzechem ciężkim do Nieba się nie wchodzi, chyba, że Bóg zarządzi inaczej na sądzie szczegółowym, ale sądy boże na sądach szczegółowych i ostatecznych są niezbadane nawet przez KK. Rozumiem to w ten sposób, że poznając swój błąd po śmierci, możesz poczuć żal, przejść pokutę czyśćcową i wejść do Królestwa Bożego. Na tej samej zasadzie do Nieba mogą wejść samobójcy, którzy nawet jeśli popełniają grzech śmiertelny świadomie i dobrowolnie (chociaż nie wiem, kto może się zabić świadomie i dobrowolnie), ale po śmierci uznali swój błąd, mogą wejść do Nieba, dlatego Kościół otacza ich modlitwą, bo ciągle mamy nadzieję.

Nie jest religią, ale są zasady, których nalezy przestrzegać, aby wyrażać się zrozumiale dla innych.

Ta umowa sposłeczna, jak nazywasz zasady ortografii, stylistyki i interpunkcji spełnia jedno ważne zadanie: właściwe zrozumienie. Powinieneś wiedzieć, że przecinek postawiony w nieodpowiednim miejscu może zmienić całkowicie sens zdania.

Kompletna bzdura. Jeśli ktoś pojmuje Wieczerzę w inny sposób niż naucza UNK, nie grzeszy. Aby zaistniał grzech musi być dobrowolność i świadomość. Jeśli ktoś pojmuje inaczej, to już słowo "pojmuje" przeczy świadomości i dobrowolności. Jeśli jest to chrześcijanin innego niż katolickie wyznania, jest przekonany o swojej racji, więc gdzie tu miejsce na grzech?

Tak. Tylko problem w tym, że pojęcie „bytu” jest pojęciem najbardziej dla człowieka podstawowym. Więc kiedy wyznaję „Jeszcze wierzę, że to jest samo przeczyste Ciało Twoje i to jest sama przeczysta Krew Twoja” to ciężko jest mi to wyznanie jakoś „zanalizować” – przedstawić przy pomocy prostszych pojęć. Tomiści próbowali i wyszła im transsubstancjacja. Większość doktryn chrześcijańskich jednak się tego nie podejmuje. Dary są ciałem i krwią i koniec. Jak są – nie wiem. Podobnie, nie wiem jak Chrystus był w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem.

Nie popełniam błędów interpunkcyjnych, więc nie narażam się na niezrozumienie mojej wypowiedzi.

Co do świadomości i dobrowolności - uważasz, że w wyznaniach protestanckich, gdzie uważa się Mszę za wspomnienie, a obecność Jezusa tylko za symboliczną, wszystko jest ok w perspektywie teologii KK? To dlaczego KK nie ma interkomunii z tymi wyznaniami? To dla mnie dość problematyczna sprawa, więc ulżyłoby mi, gdybyś wyjaśniła mi tę kwestię. Planuję przejść się do Protestantów na liturgię i zastanawiam się, czy przyjąć tam Eucharystię... KK na to pozwala?