Moment moment, wytłumacz, co takiego się dzieje obecnie? Po tych dwóch tysiącach lat akurat? No po tych 2016 latach? Co takiego się dzieję, że mamy uwierzyć w jego przyjście?

Niby był wierzący, a okazuje się, że na katechezę chyba nawet w podstawówce nie chodził.
Gdyby chodził to by tak nie pisał.

No, nie jest.
Bóg stworzył świat.
Byty widzialne (świat materialny) i byty niewidzialne (świat czystych umysłów).
Świat materialny i nie materialny, wszystko, co jest poza Bogiem, z konieczności nie jest doskonałe.
Bóg nie musiał tego stwarzać.
Stworzył jednak coś, co z konieczności musiało być niedoskonałe (bo nie jest Bogiem) po to, by to coś podnieść ostatecznie do przebywania ze sobą. Do przebóstwienia,
Tak więc jest to Bóg pełen miłości (a nie okrucieństwa) wobec tego, co niedoskonałe.

Myślę, że trzeba się zdecydować: albo jesteś kimś dla kogo Bóg nie istnieje, albo kimś kto widzi obecność Boga - ale mu się sprzeciwia. O ile pierwszą opcję można rozpatrywać jako mniej lub bardziej sensowną, to trzeba jednak przyznać, że jest to jednoznacznie określony światopogląd.
Za to druga opcja, to rodzaj rozdwojenia poglądów, ma w sobie coś absurdalnego i niebezpiecznego. Jeżeli ktoś dostrzega Boga i czuje Jego istnienie, to proby przedefiniowania Jego autorytetu i majestatu na wartości odwrotne, to tylko próba ucieczki przed tym co ma się w sercu.
Jeżeli rzekomo czujesz okrucieństwo Boga, to musisz odczuwać to w opozycji do uczuć przeciwnych, czyli uczuć z kręgu 'dobra'. Trzeba zadać sobie pytanie, co jest w tym momencie stroną przeciwną? Kto jest dobry, KTO? Szatan?

Wcielony mesjaszu głoszący dobrą nowinę ateizmu, nie próbuj nikogo wyzwalać. Ty nie chcesz wyzwalać, ty pragniesz pociągnąć za sobą w otchłań ciemności.
Muszę przyznać, że jesteś bardzo odważny. Mówisz, że nie wierzysz, oczerniasz Boga i jeszcze pragniesz by inni też tak czynili. Człowiek niewierzący ateista może powiedzieć, że nie wierzy, ale zawsze w nim będzie kształtowała się myśl - a może ? a może jednak coś jest ?. Ty nie zadajesz sobie tego pytania i nie tylko jesteś całkowicie pewien swojej racji, ale usilnie również chcesz innych do tej racji przekonać.
Ja mogę ci z całym przekonaniem powiedzieć, że Bóg jest, jest żywy i prawdziwy. To nie tylko moja wiara o tym mówi ale również realne doświadczenie Boga.
Odpowiedz mi na pytanie, a co jeśli ty nie masz racji ?
Jak widzisz swoją rolę ? Czy jesteś z siebie zadowolony i taki jest twój cel, by być potępiony i cierpieć w wieczności ? nie boisz się nic, as nic ?
Ty działasz na szkodę Boga, bo nie tylko,że nie wierzysz, to jeszcze namawiasz do nie wiary innych. Oczerniasz Boga mimo, że Go nie znasz, że nie znasz podstaw wiary. Robisz to złośliwie i z premedytacją. Jesteś odważny, ale ja ci tej odwagi nie zazdroszczę.

[quote="wybrana"

Wcielony mesjaszu głoszący dobrą nowinę ateizmu, nie próbuj nikogo wyzwalać. Ty nie chcesz wyzwalać, ty pragniesz pociągnąć za sobą w otchłań ciemności.
Muszę przyznać, że jesteś bardzo odważny. Mówisz, że nie wierzysz, oczerniasz Boga i jeszcze pragniesz by inni też tak czynili. Człowiek niewierzący ateista może powiedzieć, że nie wierzy, ale zawsze w nim będzie kształtowała się myśl - a może ? a może jednak coś jest ?. Ty nie zadajesz sobie tego pytania i nie tylko jesteś całkowicie pewien swojej racji, ale usilnie również chcesz innych do tej racji przekonać.
Ja mogę ci z całym przekonaniem powiedzieć, że Bóg jest, jest żywy i prawdziwy. To nie tylko moja wiara o tym mówi ale również realne doświadczenie Boga.
Odpowiedz mi na pytanie, a co jeśli ty nie masz racji ?
Jak widzisz swoją rolę ? Czy jesteś z siebie zadowolony i taki jest twój cel, by być potępiony i cierpieć w wieczności ? nie boisz się nic, as nic ?
Ty działasz na szkodę Boga, bo nie tylko,że nie wierzysz, to jeszcze namawiasz do nie wiary innych. Oczerniasz Boga mimo, że Go nie znasz, że nie znasz podstaw wiary. Robisz to złośliwie i z premedytacją. Jesteś odważny, ale ja ci tej odwagi nie zazdroszczę.[/quote]

Wolę być potępiony niż przebywać z Bogiem, któremu wszystko jedno gdy co 1 min ginie 7 dzieci z głodu na ziemi. Jeżeli mówisz, że jest miłosierny i wszechmogący - coś tu nie pasi - jedno wyklucza drugie i jakoś żaden teolog nie potrafi na to sensownie odpowiedzieć - ucieka się tylko do wolnej woli. Czy to wolna wola jest zatem źródłem cierpienia na ziemi? Wychodzą z tego same teologiczne absurdy! Nie chcę przebywać z takim Bogiem. Myślę, że w takim wypadku szatan przy Bogu to aniołek. Szatan czycha przecież tylko na grzeszników, nie na małe dzieci. Bóg natomiast skoro jest wszechmocny - dopuszcza do śmierci niewinnych zupełnie dzieci. Jeżeli Bóg istnieje, nie jest to Bóg z katolickich marzeń biblijnych. Jest zupełnie inny, niedostępny - nie mający wpływu na widzialny świat. Czy za samo pisanie można trafić do piekła? Piekło to tylko straszak na niegrzeczne dzieci. Jakże niemoralny to straszak na dzieci. Nikt nie zna Boga, nawet sam Papież! Co to za Bóg, który wysyła do piekła za to, że ktoś w niego nie wierzy!? Czy to uważasz za właściwe? Za moralne? Albo że lży przeciwko niemu. Czy wysłała byś swoje dziecko do piekła za to, że ci to dziecko dokucza, lży, zażywa narkotyki i ma cie gdzieś? Nie, kochała byś je ciągle i nie wysyłała do piekła (jedynie na odwyk - mając nadzieję, że się z tego wyliże) I nie będziesz czekać na dziękczynienie z jego strony. Przestań więc dziękować Bogu, który tylko czycha aż ci się noga powinie i wyśle cię do pikła!

Powtarzasz te "argumenty" jak mantrę, przecząc tym odwiecznie postrzeganej mądrości sów.

Jeśli ktoś zaczyna w pewnym momencie uważać, że szatan jest lepszy od Boga, to dowodzi, że padł ofiarą manipulacji.

Niedawno mówiłeś, że miłość jest niedobra i niepotrzebna. Myślę, że Twoje teorie powoli zaczynają być niebezpieczne dla Ciebie samego. Przemyśl to.

Można sprzeciwiać się Bogu bo jest dobry, nie wyznając dobra. To co prawda bezsensowny wybór, ale szczery.

Nie można sprzeciwiać się Bogu bo jest zły, wyznając zło sprzeciwem wobec dobrej miłości. To nonsens.

Po pierwsze Bóg i Szatan to pojęcia mityczne. Nie ma znaczenia kto jest lepszy. Czy to ma jakąś logikę co piszesz: "Nie można sprzeciwiać się Bogu bo jest zły, wyznając zło sprzeciwem wobec dobrej miłości. To nonsens" Albo to: "Można sprzeciwiać się Bogu bo jest dobry, nie wyznając dobra. To co prawda bezsensowny wybór, ale szczery". Proszę o jakieś rozwinięcie bo jest to dla mnie niezrozumiałe.

Jeśli wybierzesz zło, sprzeciwiasz się dobremu Bogu. Jasno definiujesz siebie po jednej ze stron, co jest szczere. Ale bezsensowne, bo zło jako bierna reakcja w przeciwieństwie do aktywnego dobra, jest skazane na przegraną.

Ale uznając Boga za symbol zła i wyrażając temu niechęć, a z drugiej strony wyrażając niechęć miłości symbolowi dobra, dokonuje się pomieszania dobra ze złem. Sprzeciwiasz się złemu Bogu i jednocześnie dobrej miłości. Przemieszanie czarnego z białym, to dobra droga do oszukiwania samego siebie.

Odczytuję ten wątek trochę jako pytanie: dlaczego Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne.
( por.J3,16). Chyba można powiedzieć, jak już ktoś tutaj napisał, że dlatego, ż taka była Jego wola, tak chciał. Cierpienie Jezusa Chrystusa nie jest dowodem na brak miłości Boga Ojca.
I pytanie: dlaczego na świecie tyle zła? Dlaczego Bóg nie sprawi, żeby tego nie było? Nie wiem, czy teologia sobie z tym pytaniem nie radzi. Ale byli i są ludzie, którzy próbują, starają się postępować zgodnie z wola Boga. I może dzięki ich modlitwom, świat trwa nadal. Trudno tutaj powiedzieć coś pewnego.
Wiele o relacjach Ojca z Synem mówi modlitwa arcykapłańska Chrystusa (J rozdział 17). Czy to Miłość, którą Ojciec ukochał Syna i Syn jest kochany przez Ojca, była powodem tego, że Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia? Są ludzie, którzy oddali za tę prawdę życie. Mówienie, że ich ofiara była sposobem ulżenia swoim cierpieniom, i tylko tym, uważam za co najmniej błędne. Właśnie ta Miłość była dla świętego Maksymiliana Marii Kolbego wzorem, jak kochać innych ludzi, nawet tych, którzy zadają ból, stosują przemoc, mordują.
A mówiąc o relacjach Boga Ojca z Synem Bożym trzeba napisać, że chyba nie może być ta relacja przez nas ludzi do końca poznana. Człowiek ma ograniczone zdolności pojmowania. Ale oczywiście nie oznacza to, że mamy nie szukać, nie pytać, nie próbować zgłębiać?

Ale my wierzymy w jednego Boga on tylko ubral czastke siebie w cialo i sam sie zabil cielesnie , ale nie swoego ducha. byl 2 osobami na raz. Przeciez to Bog nie czlowiek. JAki ojciec?Jaki syn? to jeden Bog

To co napisałaś, to herezja potępiona już w pierwszych wiekach Kościoła - nazywa się "modalizm" (ew. - w nieco innym wydaniu "sabelianizm").

Nie ziemskiej? A gdzie umarł syn w kosmosie?

:facepalm

Proponuję zapoznać się z tezami, z którymi się dyskutuje.