Przecież już było wielokrotnie mówione, że o własnych siłach to żaden człowiek się nie zbawi.
I nie ma czegoś takiego że ktoś za życia ktoś dokona dobrych wyborów, a po śmierci powie że wybrał to i tamto, no i teraz należy mu się zbawienie.

Tak....zapomniałeś zatem - Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść,
Byłem spragniony, a nie daliście Mi pić,
Byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie,
Byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie,
Byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie (Mt 25,41-43).
Wszelkie przekomarzania nie zmienią sensu tych słów Chrystusa.

Pomaganie innym ludziom, nie gwarantuje zbawienia.

Św. Augustyn żył trochę wcześniej i wczytując się w to, co pisał rzeczywiście można dojść do wniosku, że był Kalwinistą...
http://www.fronda.pl/blogi/fronda-po-pr ... 25000.html

To nie Augustyn był kalwinistą, To Kalwin był "augustaninem"

Pomaganie z przymusu nie daje zbawienia, ale pomoc bliźnim wypływająca z miłości już tak.....gdybym miała wiarę taką iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał nic mi nie pomoże ....Jezus jak wzór miłości wskazał Samarytanina, nie gorliwie wierzącego kapłana i lewitę.

Można - zwłaszcza gdy sie przeczyta tekst autorstwa pastora.
Inaczej gdy przeczyta sie tekst apostoła narodów św Pawła - Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On napełnił nas WSZYSTKICH błogosławieństwem duchowym (Ef 1,3)

Czyli Kościół odcina się od tego, co pisał św. Augustyn na ten temat, tak samo jak od Biblijnej interpretacji predestynacji?
Co to jest predestynacja?
Predestynacja i przedwiedza Boga
Kim są wybrani przez Boga
Nie wiem na ile mogę ufać tej stronie, gdyż odpowiadają tam ludzie różnych wyznań( "We are Christian, Protestant, conservative, evangelical, fundamental, and non-denominational."), ale przyjmując, że po prostu interpretują Biblię, bez naciągania w żadną stronę to predestynacja jest Biblijna. Biblia wspomniane jest o niej w kilku miejscach i ciężko przejść obok obojętnie i stwierdzić - nie, nic takiego nie ma miejsca.

Przeczytaj dokładnie Księgę Syracha 17 - Pan stworzył człowieka z ziemi i znów go jej zwróci. obliczył ludziom dni i wyznaczył im czas odpowiedni orac dał m władzę nad tym wszystkim, co jest na niej.....Dał im wolna wolę, język i oczy, uszy i serce zdolne do myślenia. Napełnił ich wiedzą i rozumem, o złu i dobru ich pouczył..
Czyli do Boga należy wyznaczenie długości życia i czasów w których przyszło żyć, ale już sposób życia pozostawił każdemu z nas osobno, wedle naszej wolnej woli.

Przemkuw - przeczytaj Katechizm, w nim znajdziesz bardzo podobne stwierdzenia jak u Augustyna, i bynajmniej nie oznaczają tego co sugerujesz (czyli predystynacji w ujęciu kalwińskim). Podobnie o.Placyd Koń - wyrwanie przez pastora w podanym linku jego wypowiedzi z całości jest tanim chwytem retorycznym.
Proponuję przeczytać o.Placyda (np. tutaj http://areopag21.pl/post/3607 ) bo pokazuje w jakim sensie można mówić o predystynacji w KK i czym się różni od pomysłów Kalwina.

Czym innym bowiem jest wierzyć, że to od Boga pochodzi Łaska nawrócenia a czym innym wyznawać naukę kalwińską, w której mamy na przykład takie kwiatki:
„Mówimy więc, że Pismo święte wyraźnie świadczy o tym, że Bóg w swoim wiecznym i niezmiennym planie określił raz na zawsze tych, których dla swojej przyjemności zechciał dopuścić do wiecznego zbawienia, i z drugiej strony tych, których dla swojej przyjemności przeznaczył do wiecznego potępienia”. („Institutes”, księga III, rozdział 21, punkt 7, za: http://www.ccel.org/ccel/calvin/institutes.v.xxii.html )

Mówienie że pomaganie bliźnim, zagwarantuje zbawienie, to już jest herezja.

List do Efezjan.
Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: 9 nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.

Nie jestem teologiem ale z tego co wiem to Kościół uczy inaczej. Zbawienie jest łaska. A nasze uczynki są reakcja na łaskę.

Też nie jestem teologiem, jedynie samoukiem....ale rozumiem, że na łaskę można odpowiedzieć, lub ją zupełnie olać i o tej różnej reakcji mówi Jezus przedstawiając sąd ostateczny przy ponownym Jego przyjściu.

Aby uniknąć nieporozumień, trzeba rozróżnić dwa pytania:

• co jest powodem, przyczyną naszego zbawienia
• co powoduje, że jesteśmy zbawieni

To proste rozróżnienie, choć wydaje się zawiłe. Dobrą analogią jest żarówka:

• pierwsze pytanie dotyczy tego, co powoduje, że żarówka świeci? - wiadomo, przepływający prąd.
• drugie pytanie dotyczy tego, co trzeba zrobić, by prąd płynął - włączyć wtyczke do gniazdka

Czy gniazdko daje nam energię, sprawia że żarówka świeci? No nie.
Niemniej bez włączenia do gniazdka żarówka nie zaświeci.
Chyba że się ją wykręci i podłączy drutem na krótko.

Tak jest z wieloma rzeczami. Chrzest nie daje zbawienia - ale jest "gniazdkiem".
W szczególnych wypadkach Bóg zbawia bez chrztu - ale w normalnej sytuacji to, co nalezy zrobić, to ochrzcić, aby podłączyć się do kanału Łaski, jaki ustanowił Bóg.

A tak w ogóle to cała ta rozmowa o predestynacji, czyli o tym, czy:
- skoro łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna, a łaskę daje Bóg to oznacza, że ci, którzy nie mają łaski wiary danej przez Boga, są przez Boga predestynowani do potępienia;
- skoro człowiek ma wolną wolę to czy może zapracować na łaskę wiary;
- skoro łaska Boża jest skuteczna, to czy człowiek mający wolną wolę, może poprzez odrzucenie łaski podważyć tej łaski skuteczność
- itd

ta rozmowa miała już miejsce wielokrotne w historii teologii i nie skutkowała żadnymi uzgodnieniami różnorodnych punktów widzenia.
Spór ten w teologii nosi swoją nazwę "De auxiliis" i trwał dwadzieścia kilka lat, a w międzyczasie na ten temat odbyło się 85 konferencji teologicznych z udziałem najwybitniejszych teologów i papieża.
Został przecięty przez papieża Pawła V, który w 1607 roku w związku z niekończącym się sporem na ten temat, prowadzonym przez dominikanów przeciwko jezuitom (tomizm przeciwko molinizmowi) wydał dekret o przerwaniu bezsensownych sporów.
Papież stwierdził, że dyskusje bardziej skłaniają do bezsensownych kłótni i zniewag niż do rozwiązania problemu i zakazał dyskutowania na ten temat, oraz wzajemnego potępiania swoich tez.

Ten zakaz w formie dekretu był potem wielokrotnie powtarzany przez kolejnych papieży, ostatni raz przez Benedykta XV w 1758 roku.

Tak więc powodzenia: pamiętajcie, że dyskutujecie na temat, na który kilku papieży zakazywało dyskutować dostrzegając niemożność pogodzenia różnych stanowisk filozoficznych.