Mam pragnienie od dawna odejść na pustynię.Czy ktoś z Was jest chętny??Proszę o radę co robić w tej sytuacji.

Jakub -nie wiem czy "podpszczasz"-czy tylko "piszesz"
Ale z tą pustynia to dobry pomysł-"spakuj" się i bądź gotowy -pustynia już nadchodzi ...

Pozdrawiam!

Sahara welcome to

To nie żart ;szczęśliwi którzy znajdą ożywczą oazę na pustyni świata;

Pustynia rozumiana jako stan emocjonalny polegający na braku odczuwania obecności Boga nie jest zbyt zachęcającą perspektywą.

To nie jest zbyt zachęcająca perspektywa ale ja mówię nie o braku a o pełni o pustyni jako o miejscu spotkania z Bogiem.

Mi jakoś nie potrzeba pustyni żeby spotkać się z Bogiem. Prawdę powiedziawszy mam to szczęście, że praktycznie cały czas czuję Jego obecność.

Ale nie jestem Tobą. Jeśli potrzebujesz odejść w cień by znaleźć Boga- szczęść Boże.

Czy pustynia w towarzystwie nadal będzie pustynią ?

Tak pustynia w towarzystwie nadal będzie pustynią.Weżmy chociażby mnichów-są wspólnotą a nie naruszają wzajemnie swoich "pustyni".

Nie każdy mnich jest pustelnikiem

A jeśli chcesz zostać pustelnikiem, to najpierw spytaj biskupa O ile się nie mylę, biskup musi wiedzieć o pobycie pustelnika na terenie jego diecezji i wydać na taki pobyt zgodę.

[quote="opat_90"]Mi jakoś nie potrzeba pustyni żeby spotkać się z Bogiem. Prawdę powiedziawszy mam to szczęście, że praktycznie cały czas czuję Jego obecność.

To ciekawe? Określ bliżej jak to możliwe że Boga odczuwasz cały czas.Tylko w pokoju ducha można go w sobie odczuć a ty odczuwasz go ciągle
Kiedy grzeszysz też go odczuwasz i ciągle grzeszysz świadomie? Śmiem wątpić... Apropo tego cienia ja nie odchodzę w cień ja tylko,nie uciekam od ludzi ani od świata i jego problemów ale zagłębiam się w ciszę nawiązując relację z Bogiem.A pustynia jako miejsce kontemplacji jest celem życia mniszego,jest doskonałością tego życia dziwne więc żebyś ty odczuwał ciągle Boga to tak jakbyś go ciągle kontemplował-kontemplacja doskonała.Praktycznie to nie możliwe ale jeśli ty naprawdę tego dokonujesz to gratulacje.

Widzę że mało wiesz na temat choćby takiego zakonu jak kameduli,trapiści czy kartuzi to są mnisi-pustelnicy.

Przy trasie z Nowego Sącza do Tarnowa stały dwa drewniane domki w których mieszkali dwaj pustelnicy. Mam jednak spore wątpliwości co do ich kontemplacyjnego trybu życia- notorycznie się o coś z sobą kłócili Ale ogólni żyli jak pustelnicy- bez bieżącej wody, kanalizacji, prądu i całej reszty rzeczy do których my już przywykliśmy
Z tego co wiem to jeden z nich już nie żyje.
Czy Biskup o nich wiedział? Pewnie tak- wszyscy o nich wiedzieli

[quote="opat_90"]Mi jakoś nie potrzeba pustyni żeby spotkać się z Bogiem. Prawdę powiedziawszy mam to szczęście, że praktycznie cały czas czuję Jego obecność.

To ciekawe? Określ bliżej jak to możliwe że Boga odczuwasz cały czas.Tylko w pokoju ducha można go w sobie odczuć a ty odczuwasz go ciągle Shocked
Kiedy grzeszysz też go odczuwasz i ciągle grzeszysz świadomie? Śmiem wątpić... Apropo tego cienia ja nie odchodzę w cień ja tylko,nie uciekam od ludzi ani od świata i jego problemów ale zagłębiam się w ciszę nawiązując relację z Bogiem.A pustynia jako miejsce kontemplacji jest celem życia mniszego,jest doskonałością tego życia dziwne więc żebyś ty odczuwał ciągle Boga to tak jakbyś go ciągle kontemplował-kontemplacja doskonała.Praktycznie to nie możliwe ale jeśli ty naprawdę tego dokonujesz to gratulacje.
_________________
Pod wieczór będą cię sądzić z miłości. Staraj się miłować Boga, jak On chce być miłowany, zapomnij o sobie samym.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość

Umiesz czytać ze zrozumieniem ? To zwróć uwagę na słowa nie każdy