wczoraj gdy bylem w klubie jednym rozgladalem sie za dziwczynami i odrazu uczulem w secu spokoj i uczucie powolania do zakonu:/bylem zły ,bo wiem ze ja sie nie nadaje ,ani tez nie chce isc a Bóg wie przeciez co chce i na wolną wole czlowieka nie ingeruje jak szatan.Wiec mowilem caly czas w duchu Boze i Matko Boza nie chce isc do zadnego zakonu ,chce miec żone.Czułem caly czas jakby jakąs moc na sercu zarazem spokojną i bez pożdliwosci patrzenia na dziewczynyi tylko te uczucie o zakonie;/
Czy szatan moze dac takie uczucie ? bo np moglym pojsc potem tam grzeszyc i byc gorszy niz tu .moze miec taki plan?
Ogolnie powiem,ze duo sie modle ,ale chce miec rodzine

Hej, to że wczoraj coś takiego poczułeś to przychodzi z czasem czasami lata nawet, wiec spokojnie, obserwuj to dalej, i jak sam mówisz że modlisz sie dużo to dorzuć modlitwe do Maryi polecam różaniec o rozeznanie powołania, masz racje Bóg Cie nie zmusza do niczego, wiec jeśli to jest strach to albo pochodzi od szatana lub to Twoja reakcja jakieś swoje wewnetrzne leki przed byciem osobą duchowną lub strach przed tym co takie powołanie oczekuje od Ciebie, rozmowa z kieroenikiem duchownym baardzo jest wskazana sam też czekam na pierwsza taką rozmowe bo mam ten dylemat co Ty

Jedno wiem zakonnikiem nie chce byc i nie bede ,chce miec żone i dzieci nie poswiece zycia bez sexu bo za duze mam libido:)chce sie ustatkowac poszukac dziewczyne i nie chce juz patrzec na taka mysląc tylko o sexie
Mi chodzi czy ktos przezyl cos podobnego czuł takie powolanie.Jesli sam wiem ,ze zakonnikiem nie chce byc i mówie i mysle o tym otwarcie to moze to uczucie pochodzilo od zlego ducha? ale czy zły duch moze dac uczucie spokoju..odejsc na chwile i dac zwiesc czlowieka
Pan Jezus powiedzial duzo jest powolanych lecz malo wybranych

Ja pojechałem 2 lata temu na rekolecke w ciszy do sióstr zawierzenia i wtedy wskoczyła mi myśl że mógłbymbyć dobrym ksiedzem i to było chyba miłe uczycie ale zaraz jak doszedłdo tego mój rozum pojawiłsie strach i panika, że ja nie chce nie tego od zycia chce, nie nadaje sie ale z siostra pogadałem i pomodliłem sie o to by Jezsu zabrał ten strach i przeszło, pojechałem potem raz jeszcze na te rekolekcje za pół roku, i wtedy widziałem dwóch młodych kleryków chyba, i miałem myśl jak oni mogli wybrać kapłaństwo, sa tacy młodzi, potem też zobaczyłem ślub w kościele i miałem refleksje czy tego naprawde chce, na tych rekolekcjach chyba nie mialem glebszych mysli ze powinienem byc duchownym, pojechalem za ł roku na kolejne rekolekcje tam, wtedy było normalnie aż do ostatniej nocy tam, bo miałem myśl przyjemną że mógłbym być zakonnikiem, uciąłem ta myśl nie hciałem o tym myśleć bo nie chce być duchownym, ale potem jak wrocilem do domu mialem 3 dni strachu myslalem ze musze byc juz ksiedzem ze musze robic cos w tym kierunku a balem sie ciagle tego, nie chcialem, ale modlilem sie o to by ten strach odszedl, ale to doswiadczenie zrodzilo we Mnie nieufność do Boga, bo myslalem ze co teraz do Mnie Bog powie to bedzie to ze mam byc ksiedzem ze Mnie zmusza w jakis sposob, i mialem taka nieufnosc do nastepnych rekolekcji, pojechalem na nie i siostra wyczula ze mam cos z tym brakiem zaufania do Boga ze musze odnowic prawdziwy obraz Boga ktory jest dobrym Ojcem i jest miłością i te rekolekcje pomogły mi uspokoiłem sie, zrozumiałem że Bog nie narzuca nic ze Mnie kocha i ce bym był szcześliwy, pojechałem do domu radosny, ale potem jak w domu bylem mialem momenty ze sluchajac w radio ksiedza, czulem bardzo zainteresowanie do tego co mówią, a mówili miedzy innymi o swoim swiadectwie jak zostali ksieżmi heh, był to tez okres wiekszej modlitwy w domu, bedac na rekolekcjach poszlem na Jasna Gore i mialem mysl ze ciekawe czy mógłbym być Paulinem, i potem będąc w domu myslalem o swoim powolaniu, i jakos weszlem na strone Paulinów, zobaczyłem że organizuja akurat rekolekcje powołaniowe heh, poyslalem ze moze by tak jechac strasznie sie bałem odwlekałem ta decyzje do samego konca zadzwonilem sie umowic na nie dzien przed ich rozpoczaciem, zadecydowalo chyba to ze dzien wczesniej bylem u znajomych i nasluchalem sie jak to w malzenstwie im sie wiedzie ze maja jakies tam juz swoje sprawy i problemy, a Ja mialem pustke nie bylem do niczego przywiazany i do niczego nie dazylem zylem sam dla siebie praktycznie, i to zabolało nastepnego dnia i postanowilem jechac mimo wielkego strachu, pojechałem i to był strasznie owocny czas, posluchalem wielu swiadectw wiary i samego powolania do zakonu, zobaczylem zakon od srodka, rozmawialem z Paulinami, zobaczylem ze to wszystko jest takie normalne ze z nimi sie gada jak z kazdym innym heh, wtedy mysle ze to i to ze zobaczylem jak wiele mam w srodku zranien i spraw do wyprostowania to bylo mysle owocem tego wuyjazdu, nie poczulem wtedy nic takiego ze chce tam zostac czy byc Paulinem, nie nie bylo tego, potem w domu mialem czasami taki strach ze powinienem byc duchownym, i to spowodowalo ze pojechalem w koncu na rekolekcje znowu do sióstr juz 5 raz heh, i tam Jezus odrazu zaraz jak przyjechalem zabral trach przed powolaniem, mialem pokój w sercu, nastepnego dnia z siostrą sie widziale i mowie jej przyjechalem rozeznac swoje powolanie, ale ja juz w sumie wiem ze chce byc ksiedzem heh :/, masakra pare godzin i takie cos, bylem na rekolekcjach 2 dni jeszcze i dalej mialem uczucie ze to napwno to ze powinienem byc ksiedzem, siostrze porzed wyjazdem powiedzialem ze napewno wiem ze chce ze to to, porozmawialismy ze nastepny etap rekolekcji jest akurat o wyborze drogi zycia zebym na to przyjechal i mysle ze pojade niedlugo na to, dala mi tez modlitwy w intencji ksiezy, jeszcze jak wyjezdzalem mialem mysl by zostac ministrantem, wyszlem z domu rekolekcyjnego, i przyjechalem do domu, u nas w parafi byl w zastepstwie ksiadz niezabardzo mu wychodzilo loszenie Slowa Bozego nie mial takiego daru mowienia, mysle ze Bog pokazuje mi ciagle ze szuka On ludzi prostych i ulomnych nie idealnych zadufanych w sobie, w tej chwili jestem juz jakies 2 tygodnie ministrantem , zamierzam jechac na dni otwarte do seminarium w ta niedziele beda teraz i mysle o zlozeniu papierów do seminarium w tym roku, ale teraz mam jeszcze ciagle wachania co wybrac bo poznalem w miedzyczasie fajana dziewczyne otwarta na Boga, no i tez mi sie rozwija pewna dzialanlonsc ze tak to nazwe mam z tego jakies tam dochody, i o wszystko daje mi duzo znaków zapytania, obiecuje sobie duzo po rozmowie z kierownikiem duchowym z ktorym mam sie pierwszy raz spotkac po swietach, zobacze co to wyjdzie, no to jest moja historia, obejmuje ona ponad 2 lata zycia, obecnie mam 28 lat prawie, wiesz napewno sie nie stresuj ze cos juz teraz mam pytaj Jezusa o swoja droge zycia , zostawiam swoje gg jakbys chcial pogadac cos wymienic sie tekstem z gg .....nr 1182758 Darek Śląsk

Widzisz ty chociaz poznales fajną dziewczyne i wez sie zastanow dokladnie ,bo duzo jest powolanych lecz malo wybranych i czy cale zycie dasz rade bez sexu .. bo moze byc tak ze po nawet 10 latach bycia ksiedzem obudzi sie w Tobie żadza sexu i skosztujesz tego i co wtedy? jak mowie duzo powolanych lecz malo wybranych .lepiej byc twardo nastawiony na swoj kierunek w zyciu niz chwiejny ja wiem ze zakonnikiem nie bede koniec i kropka

Tez bym chcial poznac fajną dziewczyne ,zawsze jak poznaje to tego pokroju co ja:/ czyli tylko sex sex i sex ,ale chce sie zmienic nie chce by mna żądza kierowala

Wiesz Amorel, oprócz skądinąd przesympatycznej załogi forum czuwają tu jeszcze dyżurni niewierzący którzy prowokatora wywąchają na kilometr.

nie rozumiem?

amorel

A ile masz lat? Pomysl o tym seksie, czy jak go duzo bedziesz ial to naprawde bedziesz szczesliwy, czy majac go jako priorytet bedziesz szczesliwy...kiedys mialem myslenie ze chce zyc w czystosci pzedmalzenskiej do slubu a potem w malzenstwie bedzie tego duzo, takie mialem myslenie ze dziewczyna to prawie tylko sex, ale zmienia sie to jest to dla Mnie jakims tam fajnym czyms heh jesli bym zalozyl rodzine, ale widze w zwiazku i w powolaniu do rodziny duuzo glebsze wartosci, to są owoce które daje mi Bóg , jaka kolwiek pojde drogą to chce by byla zgodna z wolą Boga, bo pokazuje mi caly czas jak Mnie kocha i widze to w moim zyciu jak ono codziennie wzrasta, bogaci sie przez to ze chce realizowac jego wole i choć sie boje to zamykam oczy i mowie mu o tym a On to zabiera i daje pokój do serca

Zakon odpada na starcie i jesli ktoś cię do takiej drogi zachęca, to raczej nie jest to Bóg (chyba że chce cię wypróbować).
Jest takie coś jak 'misje świeckie', więc zawsze możesz "iść ewangelizować" bez rezygnowania z rodziny (żony, dzieci).

To Bóg wybiera powołanie już w łonie matki, a my za tym pojdziemy albo nie, i droga takiego powołania jest tak naprawde tylko drogą Twojego szcześcia, czy to bedzie rodzina czy zycie duchowe

@daro822
Powołanie do życia duchowego (konsekrowanego/kapłańskiego) nie musi wykluczać powołania do życia rodzinnego - dopóki jest celibat, to jedynym rozwiązaniem są misje, diakonat lub inna działalność świecka.

Dziekuje,:)wiem ,ze szatan to upadly Aniol i nie raz nawet św zwodzil ukazujac sie czlowiekowi takiemu... niby swiatlo ma slabsze ,ale Bóg pozwala by ludzi zwiodł i czy pojda za Ewangelia czy beda podszeptów sluchac
Wierze w to ,ze dzieki dopustu Bozego szatan może odstapic dac uczucie spokoju w sercu ,ale zarazem czuje sie ,ze to nie zgodne z własną moja wola jest taki niby spokoj
Duzo sie modle do swojego Anila stróza i jako taki kontakt z nim mam ,ale czym wiekszy kontakt z nim tym bardziej szatan z dopsutu Bozego daje podobne uczucia co Anioł ,tylko ,ze takie na gwałt i jak mówie ,ze nie chce tego czuc i jest to nadal to wiem ze to nie Anioł. Tak samo bylo z tym uczuciem powołania
Wiem,ze jak mówie Bogu,ze che miec żone i dzieci ..byc zakochany ,ze Bóg tez tego chce,bo Duch św,który we mnie mieszka bardziej rozumie mnie niz ja sam,ale nie mam uczucia ufnosci i to mi pokazuje jak bardzo nam brakuje ludziom prawdziwego uczucia dobroci Boga ,jak kazdy idzie przez tą wąską ściezke na slepo ufajac dobroci Boga

Elbrus niezrozumiałem Cie zabardzo, tak jakbyś pisał że można mieć powołanie do rodziny i do życia duchowego?:/...wiem że świeccy jeżdza na misje, chociaż statystycznie bardzo niewielu


Amoral czytając to co piszesz radze Ci pogadać z ksiedzem lub inna osobą duchową

A kto powiedział, że te powołania się wykluczają? Chyba jedynie kRk...
Zapraszam do przeczytania mojego postu w temacie Celibat - rozwiazanie problemu - punkt 3.
Alleluja i po wiedzę!

daro822- można mieć żonę i przyjąć święcenia diakonatu. Jest to tzw. diakonat stały.