Witam wszystkich.

Od kilku miesięcy rozmyślam o swojej przyszłości, jak przejść przez życie i być przydatnym dla społeczeństwa, móc mu pomagać. Po szkole średniej poszedłem do pracy - nie będę ukrywał, że czerpię z niej satysfakcję (rodzinny interes), jednak brakuje mi tego "czegoś". Obecnie zastanawiam się nad studiami - technicznymi na Politechnice, bądź... no właśnie. Czuję podskórnie, że służba Bogu i ludziom to to, czego szukam. Nigdy nie byłem religijny - w szkole średniej całkowicie zrezygnowałem z nauki religii (błąd :/). Odmówiłem też Bierzmowania. Z perspektywy czasu widzę, że była to ślepa uliczka - ale cóż, młodość musi rządzić się swoimi prawami. Nie miałem także wsparcia w rodziach, którzy są z gatunku "wierzący-niepraktykując" - wiem, że to oksymoron, ale cóż - nie chcę nazywać rodziców niewierzącymi. Ja także chciałem przez życie przejść samotnie, akceptując tylko naukowe teorie, myśląc, żę "szkiełko i oko" wystarczą - myliłem się. Myślałem nawet o wypisaniu się z Kościoła - by w przeciwieństwie do rodziców być prawdziwym niewierzącym - całe szczęście te dni już mineły.

Zdaję sobie sprawę, że nie otrzymam tutaj gotowej odpowiedzi, ale czy taki ktoś jak ja może starać się (i mieć realne szanse) na dostanie się do Seminarium, czy należy o tym zapomnieć?.

Domyślam się, że muszę zacząć od Bierzmowania - ale czy na przeszkodzie nie stanie brak uczestnictwa w lekcjach religii?.

Wszystkim dziękuję z góry za wskazówki.

Zaświadczenie o ukończeniu katechizacji jest wymagane. Do tego opinia proboszcza i niekiedy katechety. Kwestia rozmowy wstępnej... każda sytuacja jest inna i można podejść do danego kandydata inaczej.

Dziękuję za odpowiedź.

A jak wygląda sprawa z maturą? Powinieniem zdawać religie, czy np. polski/historię na poziomie podstawowym rozszerzonym?. Maturę oczywiście już mam, ale w obecnych czasach oceny na niej można poprawić/zdawać dodatkowe przedmioty. Czy zdanie religii/któregoś z przedmiotów humanistycznych na poziomie podstawowym bądź rozszerzonym jest dużą pomocą przy rekrutacji, czy tak jak pisze szumi - każdy przypadek jest indywidualny i większość zależy od rozmowy ?.

Pewnie w większości zależy to od danego seminarium.
http://www.asd.poznan.pl/index.php/dla-kandydatow
Arcybiskupie Seminarium Duchowne wymaga od kandydatów złozenia nastepujących dokumentów:
1. Podanie skierowane do Ksiedza Arcybiskupa z prośbą o przyjecie do Seminarium (napisany własnoręcznie);
2. życiorys (napisany własnoręcznie);
3. Metryka sakramentu Chrztu i Bierzmowania;
4. Świadectwo ślubu kościelnego rodziców;
5. Świadectwo ukończenia szkoły średniej i świadectwo maturalne (odpis lub kopia);
6. Opinia Ksiedza Proboszcza;
7. Opinia Ksiedza Katechety;
8. Dwie fotografie (37 x 52mm, na jasnym tle);
9. Książeczka wojskowa;
10. Świadectwo zdrowia.

Z tego wynika, że ważne jest świadectwo ukończenia szkoły, a nie konkretne przedmioty zdawane na maturze.
Na ile ważne są punkty z egzaminu a na ile sama rozmowa? Pewnie to zależy od konkretnej uczelni.
Należy dowiedzieć się samemu - choćby telefonicznie.

Punkt pierwszy: do Seminarium się idzie ale powołanie czuje się do kapłaństwa

Co z maturą? Jest wymagana (w trakcie formacji odbywa się normalne studia teologiczno-filozoficzne). Zacznij od bierzmowania, naukę religii można ominąć opinią od proboszcza Twojej parafii - wszystko da się jakoś obejść, a dobra opinia proboszcza, który odbyłby szczerą rozmowę na Twój temat z rektorem WSD mogłaby z powodzeniem zastąpić opinię katechety ze szkoły

Nie wiem, do jakiego WSD się wybierasz, nie mniej jednak w części z nich wymaga się świadectwa ślubu kościelnego rodziców. Papiery papierami, ale i tak najważniejsza jest Twoja postawa i dobre rozeznanie tego, co czujesz.

P.S. Ze świecą byś nie znalazł kapłana, który poszedł do WSD po maturze z religii Natomiast cała masa ma za sobą "wiele krętych ścieżek"

Przede wszystkim to powinieneś tę myśl po prostu zostawić. Z całkowitym spokojem serca i sumienia.
W przypadku takich nagłych impulsów jat twój to niemal zawsze jest kwestia emocjonalnego zachłyśnięcia się.
Nie wiem w jakim wieku jesteś, ale dobrym pomysłem jest w takim wypadku jak twój najpierw skończyć jakieś studia lub szkołę pomaturalną. Ten okres "kwarantanny" wiele ci wyklaruje. Być może po prostu masz naturę społecznika, filantropa i brak ci ścieżki jej realizacji. W takim wypadku powinieneś włączyć się w pracę np. Caritasu czy wolontariatu. To wiele zweryfikuje.

Jeżeli Bóg Cię powołuje do seminarium, to ci to po prostu pokarze. Takie wybory muszą być wolne i muszą być spełnieniem pragnienia, a wypełnieniem jakiegoś wewnętrznego imperatywu.
Tak jak małżeństwo - biorę z tobą ślub, bo cię kocham, a nie dlatego że coś mnie zmusza.
Życzę ci pokoju serca i dobrych wyborów życiowych.

A wg mnie - to powołanie jest do kapłaństwa. Seminarium to jedynie krok w drodze.

Więc temat nie bardzo

Ale to już Nomines zauważył.

Witam.

Faktycznie, temat nazwałem "trochę" nieudolnie. Myślałem, że będę mógł go zeedytować, ale jednak przycisk "zniknął" . Jeżeli to nie problem to proszę moderatora/administratora o zmianę nazwy tematu na bardziej odpowiedni.

Mój wiek to 23 lata. Szkoła pomaturalna raczej nie wchodzi w grę, ponieważ zawód już mam (skończyłem technikum), więc naturalnym krokiem byłoby skończenie uczelni technicznej. Nie czuję się do niczego zmuszany - po prostu tak "czuję", takie mam przekonanie. O moich planach nie wiedzą nawet rodzice. Może faktycznie jest to chwilowe zachłyśnięcie, które minie za parę miesięcy - tego nei wiem. Być może to tylko empatia i wolontariat pozwoliłby mi się odnaleźć. Zastanowię się nad tym. Na razie pozostaje tylko modlitwa.

Co do ewentualnego WSD - najchętniej Kielce. Domyślam się, że rekrutacja w WSD wygląda trochę inaczej niż na uczelnie wyższe, ale czy są jakieś dane o ilości chętnych na jedno miejsce, ilości miejsc wolnych?. Czy są jakieś ograniczenia wiekowe dla kandydatów?

Z góry dziękuję wszystkim za odpowiedzi.

http://www.wsd.kielce.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=40&Itemid=45
Masz tam tel. do rektoratu i adres e-mail.
Googlowanie nie boli, dzwonienie też. Chyba że się boisz/wstydzisz?

O ile się orientuję, to nadmiaru kandydatów do WSD nie ma... więc się nie masz co obawiać...

Witam.

Googlować oczywiście googlowałem, lecz nie znalazłem satysfakconujących wyników (na stronie WSD w Kielcach oczywiście byłem). Nie nazwałbym tego wstydem... bardziej wrodzoną nieśmiałością. Przemyślę jeszcze swoje dalsze kroki.

Na razie dziękuję wszystkim za pomoc.

witam
jak odkryc powołanie?czy to trudne?

Witaj, nazywam się Andrzej Kozieł jestem klerykiem 4 roku WSD w Kielcach. W seminarium jestem odpowiedzialny za stronę internetową naszej uczelni. Gdybyś chciał o coś zapytać to możesz pisać na mój adres e mail: klerykandrzej@interia.pl.
Szczęść Boże, Z Bogiem

I tu się trochę mylisz. Bo można być kapłanem tzw. świeckim (diecezjalnym) lub zakonnym. Zaten też otrzymać powołanie do seminarium lub zakonu.
Co więcej, są zakony, w których całe życie zakonnik spędza w jednym klasztorze- wtedy mamy także powołanie do konkretnego klasztoru.

Vide- św. Faustyna. Przecież ona chodziła do wielu klasztorów i nie chciano jej przyjąć. Tylko tam, gdzie Bóg chciał ją zatrzymać.

Witam wszystkich bardzo serdecznie. Wątkiem tego forum jest powołanie. Wielu z nas się zastanawia co to takiego właściwie jest??czy coś takiego istnieje? Otóż tak moi drodzy. Sam doświadczam powołania od 5 klasy szkoły podstawowej tzn już 8 lat. Wiele w życiu przeszedłem , wiele widziałem, często przebywam w środowisku księży, biskupów i wywnioskowałem ,że powołanie to wielkie wyrzeczenie ,ale również jest to dowód oddania Bogu i bliźniemu. Odpowiadając na pytanie czym jest powołanie pragnę powiedzieć ,że jest to tak naprawdę miara własnej wiary w Boga. Czytając 1 post autora tego forum (sorki nie pamiętam nicku) pragnę powiedzieć tylko tyle ,że to co odczuwasz to powołanie. Co prawda na początku swojego życia nie byłeś oddany Bogu i bliźniemu ,ale to co teraz odczuwasz to znak od Boga mówiący o tym ,że cały czas jest on przy tobie. W razie pytań mój nr gg:723978 pozdrawiam