ravo, jeśli rzeczywiście jesteś powołany to Bóg da Ci takie pragnienie bo powołanie to pragnienie serca. Bóg nigdy nie posługuje się lękiem, owszem można mieć pewne obawy przed podjęciem danej drogi (kto ich nie ma) ale Ty nie masz obaw ale jakiś paniczny lęk przed kapłaństwem i zero pragnień pójścia taką drogą (po Twoim poście ich nie widać). Moja rada, daj sobie spokój z myśleniem o kapłaństwie, przynajmniej na razie, rób co Ci serce dyktuje, idź na biologię i medycynę jeśli Ty tego rzeczywiście chcesz, a jeśli jak mówiłam jesteś powołany do kapłaństwa to tego kiedyś zapragniesz.

jeśli masz być księdzem, to nim będziesz;)

Jeśli się wahasz to znaczy, że nie jesteś pewny. To, że wierzysz nie znaczy, że masz od razu iść do seminarium. Gdyby ważyć to każdą myślą...hm...musiałabym iść do zakonu;) Masz jeszcze czas. Spróbuj dostać się na medycynę. I być lekarzem takim jak niewielu...

Pomagać...
to chyba najważniejsze;)