Czy ''miernota'' może być księdzem? Wybaczcie słowo miernota ale jeśli ktoś chce być księdzem a nie umie wygłaszać przemówień, nie umie pisać długich tekstów to czy taki delikwent może iść do seminarium?

Taaa. Apostołowie na przykład jeden w drugiego mieli pokończone studia z retoryki...

Lektura Pisma św. jest tu bardzo pomocna...: nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć..."

pogrubienie moje

Iść może, ale jeśli nie umie pisać długich tekstów, to ma najwyżej pięć lat na nauczenie się tego, bo ciężko będzie pracę magisterską napisać bez tej umiejętności

Poczytaj sobie życiorysy św. Jana Marii Vianneya i bł. Jerzego Popiełuszki. Oczywiście, że może. Jedynym "problemem" może być to, że marnej wiary nie będzie miała ta "miernota" w sutannie jak ukryć pod płaszczykiem (pseudo)inteligencji, więc będzie musiała iść za Panem na całego.
Daj nam, Boże, takich kapłanów!

Mocno zdziwiłam się jak pewna 'miernota intelektualna' poszła do seminarium. Na wejściu zdawał poprawkę z katechizmu. Monitorowałam jego postępy w nauce. Poprawki i poprawki, powtórzony rok, do napisania pracy załatwił sobie już kogoś i wreszcie podziękowano mu. Ulżyło mi. Szedł do seminarium ze względów finansowych...

A może niech za odpowiedz posłuży fragment z 1 Księgi Samuela o namaszczeniu Dawida na króla:
"Pan jednak rzekł do Samuela: 'Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi jak widzi Bóg', bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce'".
1Sm; 7 - 8

Osoby o której napisałam nie wybrano...i dobrze. Inny przykład. Opowiadał mi pewnien ksiądz. Siedział sobie w konfesjonale i słuchał homilii swego kolegi myśląc: ale drętwo mówi, ludzie kręcą się bo ich to też nudzi. Podchodzi do niego penitent z informacją: proszę księdza, ponad 30 lat nie byłem u spowiedzi. To wspaniałe kazanie zmotywowało mnie, by powrócić do Boga...

Z tego co wiem to seminarium kształci i kształtuje. Idąc tam masz okazje nauczyć się wiele. Podobnie jest z łaciną, przed pójściem tam nie musisz jej umieć. Inna sprawa że jeśli nie umiesz pisać długich przemówień, to zdecydowanie, idź bo ja wolę krótkie i treściwe niż długie i nudne. To oczywiście dwie skrajności, ale obrazują że to wcale nie musi być wada. Masz ze swoją mową trafiać do ludzi, a nie zanudzać ich i patetycznie opowiadać jakie to fajne wszystko jest jak Bóg jest na pierwszym miejscu (co jest prawdą, ale trzeba ta prawdę przekazać).

Jan Maria Vianey - święta "miernota" tego dokonał. Czyli może

Powodzenia i Pozdrawiam!

To nie była miernota. Jego kłopoty w seminarium miały uzasadnienie i nie wynikały z tępoty umysłowej. Był to człowiek o silnej osobowości i nie zostal księdzem dla "księżostwa". Może należało doprecyzować o jaką miernotę chodzi?

Sam o sobie tak mówił. Uważam, że kleryk z powołania mający problemy z nauką, wysławianiem się, bojacy się publicznych wystapień będzie i tak lepszym kapłanem niż pyskaty hochsztapler pierwszy w nauce i w wystąpieniach, który poszedł "na ksiedza" dla pieniędzy czy zaskarbienia sobie uznania w środowisku. Ten drugi przypadek to miernota duchowa bez cudzysłowia.

Ostrzegam autora wątku, że w seminariach są także zarozumialcy którzy będą chcieli wyszydzić kleryków nie umiejacych się z początku należycie wysłowić, jednak nie ma się co zrażać takimi typkami.
Pozdrawiam:)

Zoll: kamyk do ogródka. W seminarium są też klerycy, którzy nie wierzą. Nie ujawniają tego, pilnują się, pilnie się uczą. Jeden z nich powiedział proboszczowi prawdę zapewniając, że będzie dobrym wikariuszem...nie podam dalszej części ...

Może i będzie, ale czy jego święcenia będą ważne?

"W oparciu o powyższe wskazania Instrukcji można zasadnie zakładać,
że jeśli kandydat przed wychowawcami i przełożonymi ukrywa swoje problemy homoseksualne
i poprzez „taką oszukańczą postawę” dochodzi do święceń kapłańskich,
to istnieje podstawa do stwierdzenia nieważności tych święceń.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZD/komentarz_insthomo.html

A przecież niewiara jest czymś znacznie poważniejszym niż homoseksualizm.

Sprawy powołań Kapłańskich zostawmy Panu Bogu ,On jest mocny z tego co w oczach świata w pogardzie,wynieść na wysokości zdumiewające. W Kościele takich przykładów jest wiele. Sam Mojżesz był takim "miernotą" co to mówić nie umiał,co się jąkał a Israel Go słuchał przez Aarona.A ledwo piśmienną istotę Faustyne (kowalską) na ołtarze wyniósł. A takiego pastucha mizernego,którego ojciec się wstydził Dawida na tronie postawił i wielkie Miłosierdzie i cierpliwość mu okazał.A św.Franciszek,a dzieci z Fatimy i z Lourdes ...itd. Owszem i mamy też świętych uczonych w świecie ale ich cechą była POKORA wobec Boga. Tak, że wychodzi na to,że pokora wobec Stwórcy stanowi czynnik bardzo ważny.

Nie wiem jak poważne jest to Twoje "nie umienie"
I nie wiem, czy chcesz koniecznie pracować na parafii.

Ale jakby to "nie umiem" było poważne
i nie do przezwyciężeania

a pragnienie bycia kapłanem niekoniecznie
związane z pragnieniem pracy na parafii
- to przeczytaj dalej:

rozważ pójście do jakiegoś zakonu
i przyjęcie w zakonie święceń kapłańskich.

Będąc księdzem "diecezjalnym" będziesz właściwie "skazany"
na pracę w parafii, prowadzenie katechezy, wygłaszanie kazań itp.,
taka droga czeka 99% kleryków kończących seminaria
(szacowanie liczby jest moje .

Jak zostaniesz księdzem w zakonie (który będzie Ci odpowiadał
"profilem" swojej misji) bedziesz miał do wyboru robienie wielu rzeczy,
tylko część księży zakonników pracuje w parafi
(niektóre zakony w ogóle parafii nie prowadzą).


zakonem, który ma opinię przymykającego oko
na wszelkie niedostatki kandydatów są franciszkanie
a mimo prowadzenia takiej "polityki" ich seminaria
kształtują dobrych, oddanych Bogu kapłanów