Ksiaze napisał(a):
Rozumiem, ze obie drogi sa rownie dobre. Jednak nie daje mi to spokoju, jakie sa motywy kogos, kto decyduje sie na rezygnacje z zycia w spoleczenstwie, w malzenstwie. Moze to lek, obawa, ucieczka, brak wiary w siebie? Nie wiem. Moze swiadomosc bycia kims lepszym, bo blizej Boga. Mam nadzieje, ze nie urazilem nikogo. Chce tylko zrozumiec motywy.
motyw jest podobny do tego który skłania kogoś do założenia rodziny i wychowywania dzieci ( a te mają w sobie najlepszy obraz Boga ) , tylko odwrotny
, tj. ktoś nie może żyć bez drugiej osoby , więc ją szuka , znajduje i jest szczęśliwy , a ktoś inny takiej potrzeby nie czuje , wobec tego czasem wsłuchując się w siebie?, głos Pana? wie że to właśnie jest jego/jej przeznaczenie i też jest szcześliwy, czasem ktoś nie umie znaleźć swojego przeznaczenia i to jest smutne
) Kiedyś opowiadał mi jak to jest...ale mało co z tego zrozumiałam... Teraz wydaję mi się ze tego nie da się opisać, wyjaśnić...to jest sprawa indywidualna...i dość skomplikowana...
--> zapewne nie powie nic innego, bo zawsze mówią to samo...heh
!
tyle razem przeżyliśmy. 1000 litrów piwa, wyjazdy na mecze...a tu taki zonk!! 
za każdym razem jak go teraz spotkam widzę jak się zmienia-według mnie na złe. coraz bardziej oddala się od nas i odchodzi do kościelnego świata...codziennie na msze itd.... nawet pogadać z nim się nie da już tak jak wcześniej. co dopiero będzie za parę lat!!!