Ile masz lat?

Ja myślę, że mógł tak powiedzieć, w pewnym wieku dobór partnera staje się dość wyrachowany

Pozwolicie, że się wtrącę?

Chciałam tylko napisać, że z tym wyglądem to mylna sprawa (bo widzę, że kobiety tutaj często samotność utożsamiają z niemedialną aparycją).

Otóż wydaje mi się, że w dużej mierze (choć oczywiście ideałem nie jestem) spełniam wymogi dzisiejszego świata. W sumie sama bym na to nie wpadła, ale faceci komplementują mnie dość często. I wiecie co? Przepraszam za wyrażenie - rzygam tym! Owszem, każda kobieta chce być piękną dla swojego mężczyzny, ale jeśli w rozmowie z jakimkolwiek osobnikiem płci "brzydkiej" słyszę ciągłe komplementy na temat mojej urody, natomiast nie widzę ŻADNEGO zainteresowania wnętrzem to też jest przykre. Często kończy się także na stwierdzeniach typu "bo tak właściwie to chciałem Cię głównie przelecieć".

Uwierzcie, znam wiele kobiet, które może nie olśniewają urodą, ale mają naprawdę wspaniałych, kochających mężów i momentami skręca mnie z zazdrości. Ja zawsze trafiam na... sami wiecie.

I naprawdę nie kokietuję, nie sprowadzam umyślnie rozmów na tematy seksualne, ostatnio zaczęłam się wręcz zachowywać nienaturalnie sztywno i poważnie. Mój dobry znajomy powiedział kiedyś, że mam wyzywającą urodę (nie jest to kwestia makijażu czy ubioru tylko rysów twarzy) i takie niestety sprawiam z początku wrażenie. Przeraża mnie, jak często ludzie oceniają po pozorach...

Także kobiety... bez przesady z tym wyglądem, bo chyba lepiej, żeby faceci widzieli w nas przyjaciółki/znajome niż obiekty wyłącznie seksualne.

A co do tematu wątku - myślę, że chrześcijańskie wspólnoty, pielgrzymki, rekolekcje to dobre miejsca do nawiązywania relacji. Podobnie portale randkowe, o których ktoś wcześniej pisał. Ja np. nigdy nie miałam żadnej szczególnej, wyróżniającej się pasji (poza tym, że zawsze byłam molem książkowym i lubiłam śpiewać, ale raczej pod prysznicem ), dlatego bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie ilu interesujących ludzi można poznać na kursie językowym! Naprawdę polecam wyjście z domu raz na jakiś czas.

Ps. Wybaczcie, właśnie odkryłam, że ten wątek jest dość stary. No cóż, może kogoś tak czy siak zainteresuje.

Absurdalna, człowiekowi nie dogodzi, ja chciałabym być na Twoim miejscu

W ten sposób możesz onieśmielać mężczyzn bardziej wrażliwych i mądrzejszych ale mniej pewnych siebie, zwiększając przewagę tych przekonanych o swojej zarąbistości.

Może sama poznaj, kogo chcesz?

zagubiona_21, zastanów się - naprawdę chciałabyś, by faceci dostrzegali Cię TYLKO ze względu na Twoją urodę i zaznajamiali się z Tobą głównie w jednym (nieetycznym ) celu? O ile do pewnego czasu mnie to bawiło i pocieszałam się, że po prostu trafiałam na dupków, to powoli zaczynam tracić cierpliwość, a przede wszystkim wiarę w to, że jestem coś więcej warta. To nie jest miłe...

Soul33, dzięki za radę, ale wydawało mi się, że poprzez zachowywanie powagi, ograniczenie swojej naturalnej spontaniczności itd. będę właśnie odstraszać zboczeńców (bo uznają mnie za nudną i zbyt porządną), a przyciągać tych nieśmiałych i mniej przebojowych... Sama już nie wiem. Z pewnością moje obecne zachowanie jest jednak zbyt powściągliwe, ale przez doświadczenia ostatnich randek i znajomości po prostu się zamknęłam i ciężko mi to teraz przełamać.

Absurdalna- no to najwyższy czas- zakładać ciuchy w stylu worek na kartofle, nie dbać o wygląd, nie robić makijażu, nosić nietwarzową fryzurę

Owszem- poważni ludzie przyciągają poważnych ludzi .
Sama takie związki obserwuję- oboje poważni, nawet podobny styl ubierania mają. Jak ktoś jest Chorobliwie nieśmiały, no to nieważne jaka dziewczyna- zawsze będzie na pozycji przegranej do czasu, aż się postara otworzyć na ludzi.
Tylko zastanów się, czy chcesz tak udawać.
Może lepiej popracować nad swoim wyglądem i stylem ubioru, a także chodzić w miejsca, gdzie znajdziesz typ ludzi, których szukasz np. w wolontariacie z pewnością będą ludzie, dla których wygląd nie jest najważniejszy.

Stwierdzenie o nienaturalnie sztywnym i poważnym zachowaniu zrozumiałem tak, że możesz robić wrażenie wyniosłej i chłodnej (zatem może też ogólnie rzadko zadowolonej, więc i krytycznej). Ale po wypowiedzi Val widzę, że niekoniecznie o to chodziło. Osoby nieśmiałe i zamknięte w sobie też sprawiają wrażenie poważnych ale zwykle już nie wyniosłych.

Mam taką młodą koleżankę, które jest wyjątkowo ładna ale zupełnie nie zdaje sobie z tego sprawy i jest ogólnie nieśmiała. Teraz na studniówce z własnej inicjatywy zapoznała się z jakimś mało pewnym siebie chłopakiem. Wyraźnie widzi, że jest spięty przy niej i onieśmielony. Pewnie myśli, że w towarzystwie płci przeciwnej zawsze taki jest ale ja sądzę, że przy niej bardziej Z czasem się pewnie wyluzuje.

Niemniej właśnie może w tym jakieś rozwiązanie, że sama kogoś wybierzesz. Porozglądaj się w otoczeniu za kimś spokojnym i wrażliwym, czy jaki tam Ci pasuje.

Czyli coś się chyba klaruje nam tutaj. Zmyj makijaż, załóż byle co i ruszaj na podryw

Im jesteś ładniejsza tym masz większe pole manewru, dziwne, że trafiasz na dziwnych typów. Może przebywasz w złym środowisku ... ja znowu trafiam na zafiksowanych religijnie Próbują mnie nawracać i doszukiwać się grzechów we mnie

Val, dziękuję za dobre rady. Worka nie założę, ale mój styl ubierania naprawdę nie jest ani wyzywający, ani specjalnie ładny! Ostatnio nawet zainwestowałam w zwykłe tenisówki (stwierdziłam, że są mniej kobiece niż baleriny czy obcasy ). A makijaż to tylko podkreślanie oczu (rzęsy), żadnych tam podkładów, szminek i innych świecidełek - no dobra, czasem zaszaleję z paznokciami jedynie. Wydaje mi się, że w tej kwestii nie będę nic zmieniać, a raczej nie zamierzam się aż tak poświęcać, by chodzić z tłustymi włosami i nieumytymi zębami.

W tym właśnie rzecz, że nie chcę i nie mogę udawać. Ktoś pokocha mnie cichą i z pozoru nieśmiałą (chłodną), a potem się okaże, że jestem otwarta, głośna, wesoła, dużo gadam i ciągle mnie nosi. Chodzę we właściwe miejsca, facetów poznawałam dla przykładu: w bibliotece (ulubione!), na parapetówie koleżanki (ten okazał się największym zbokiem), w Kościele (chodzi o rekolekcje, modlitwy w intencji mojego miasta, próby śpiewu. duszpasterstwo akademickie itd.), na uczelni. Nadal więc nie wiem co jest tego przyczyną...

Soul33, ja mam o sobie równie niskie zdanie, co ta ładna, młoda koleżanka. To zainteresowanie, którym mnie obdarzają wpędza mnie w kompleksy, czasem odnoszę wrażenie, że jestem nosicielką zła i szatanem wcielonym. Oczywiście piszę z przymrużeniem oka, ale coraz częściej mi z tego powodu przykro. Raz nawet na spowiedzi powiedziałam ojcu, że chciałabym kiedyś usłyszeć, że jestem FAJNA, a nie ŁADNA.

zagubiona_21, z psycholami religijnymi nie zazdroszczę! Widocznie musimy czekać i ćwiczyć cierpliwość. Ale nie, nie zgadzam się, że mam większe pole manewru. Przypomniał mi się taki wykładowca na niedawnych zajęciach - spojrzał na mnie i koleżankę obok (piękną kobietę) i powiedział: "Zawsze jak widzę ładne studentki to przychodzi mi do głowy, że muszą być szalenie głupie"... No nie wiem, może ludzie wyczuwają moją niską samoocenę i się znęcają, nie mam bladego pojęcia.

Sądzę, że ludzie z naszego otoczenia dość szybko orientują się kim naprawdę jesteśmy i przestają zauważać naszą urodę (kobiecie ona jednak pomaga w samoocenie). Może to tylko my mamy o sobie fałszywe wyobrażenie? Te osoby, które postrzegamy jako sympatyczne, inteligentne na ogół nie myślą o sobie i o tym jakie są. Nie obmawiają znajomych. Potrafią skupiać się na innym człowieku i bardziej słuchać i rozmawiać niż mówić.
Mądrość ludowa mówi- jakie słowo wypowiesz takie usłyszysz lub w innej wersji-jaki człowiek taka mowa.
Ja osobiście trzymam się z dala od ludzi, którzy prezentują opinię jak niżej:

Liza wybacz, ale myślę, że to zwykłe czepialstwo... Jeżeli dziewczyna narzeka, że każdy facet doszukuje się w niej grzechów to sądzę, że to nie świadczy o normalności tychże mężczyzn. Więc spontanicznie napisałam "psycholi religijnych", ale to również określenie traktowane z przymrużeniem oka (często traktowane przeze mnie pozytywnie, psychol jako ktoś zakręcony). Wybaczcie, jeśli kogoś uraziłam.

Z psychiatrii usunięto pojęcie chorób psychicznych i zamieniono na zaburzenia. Nazwanie kogoś psycholem jest formą obraźliwą i dlatego zareagowałam. Określa nas słownictwo jakim się posługujemy. Osoby zrównoważonej, o silnej osobowości i świadomej swej wartości nikt przy zdrowych zmysłach nie określi pogardliwie a tych, którzy się tego dopuszczą w jej obecności potrafi przywołać do porządku. Zapewniam, że skutecznie i niekoniecznie złośliwie.
Kobieta powinna mieć jasno określony cel życia i sferę wartości oraz szacunek do siebie. Sporo kobiet nie ma pojęcia co to oznacza. Ich płytkość odstrasza mężczyzn a one nie narzekają na przedmiotowe traktowanie.
Potrafię zrozumieć samotność osób niosących garb kompleksów, bo popełniono karygodne błędy wychowawcze czy chorych. Samotność osób atrakcyjnych fizycznie jest ich winą. Powodów jest sporo, ale tkwią rzadko na zewnątrz. Lustro służy nie tylko do przeglądania w nim staranności wykonania makijażu.

Dziękuję za wyjaśnienie. Rzeczywiście, użyłam zbyt mocnego słowa, więc przepraszam. Akurat w moim otoczeniu i "slangu", jakim posługujemy się w grupie słowo "psychol" nie ma zabarwienia pejoratywnego.

Nie szukam powodów na zewnątrz (w wyglądzie), wyjaśniałam tylko osobom powyżej, że właśnie nie to stanowi o moim problemie, a sprawa zapewne jest głębsza. I owszem, jestem zakompleksiona, co również wyżej pisałam (a tego typu zainteresowanie mężczyzn tylko te kompleksy pogłębia). A chora też (podobno) jestem. Tyle, że według każdego psychiatry na co innego: agorafobia, depresja, fobia społeczna, nerwica lękowa, erytrofobia. Lista jest długa, leki nie pomogły, a terapii DDA nie mogłam dłużej ciągnąć, bo najprawdopodobniej rzuciłabym w tym momencie uczelnię, zaszyła się w kącie i wyła całymi dniami na wspomnienie okresu dzieciństwa. Dlatego też się spinam i próbuję jako tako funkcjonować, co - jak widać - czasem średnio wychodzi.

"Samotność osób atrakcyjnych fizycznie jest ich winą" - możesz to rozszerzyć? Bo chciałabym znaleźć w sobie tę winę i móc nad tym popracować.

Lizo, upraszczasz. Dlaczego samotność osób atrakcyjnych musi być ich winą? To nie jest oczywiste, że jesteś ładna, dobra, to na pewno szybko znajdziesz drugą połówkę. Nawet jeżeli będą się taką dziewczyną interesować wartościowi mężczyźni, to nie oznacza wcale, że będzie im po drodze. Już nie mówiąc o tym, że atrakcyjność fizyczna to rzecz gustu.