Mówienie "Jezus" czy "Jezus, Maryja" czy OMG - "O moj Boze" w najbardziej błahych sytuacjach; używanie tych słów jako lekkiego przekleństwa coś w stylu "o cholerka" "o kurczę".

Sa grzechy, które dają jakąś "przyjemność" a to jest zupełnie bez sensu. Ciekawe skąd się wziął taki zwyczaj.

Walczę z tym u rodziców. Ostatnio upomniałam mamę i powiedziała, ze nie będzie. Tatę mi głupio upominać, ale wiem ze zaciągam grzechy cudze "do grzechu pozostaje obojętnym".

Grr

Nie wiem, skąd się wziął, ale wiemy, że przeklinanie jest czymś, co ułatwia człowiekowi radzenie sobie z bólem, czy stresem. Przeklinając naruszamy zawsze jakieś tabu: seksualne, religijne, albo związane np. ze sferą chorób. Różnie to wygląda w różnych kulturach i czasach. Raczej nie boimy się już np. cholery, więc jako przekleństwo słowo to straciło moc. Dodatkowo obserwujemy np. że przekleństwa religijne mają silniejszą moc w krajach tradycyjnie protestanckich (amerykanie przeklinają "niech Bóg to przeklnie", co w Polsce brzmiałoby głupkowato).

Ogólnie więc na tym polega przeklinanie, że mówimy o czymś, o czym mówić nie powinniśmy.

Czym jest przekleństwo? Ja znam dwa znaczenia, jest nim wulgaryzm, albo przywoływanie złych mocy po to, by komuś stało się coś złego. Nigdy się nie spotkałam, aby wezwanie Imienia Bożego ktoś nazwał przekleństwem.

Ale musisz przyznać, że wzywanie Imienia Bożego, przekleństwa seksualne i przekleństwa "chorobowe" mają podobną funkcję. Więc jeśli słowo "przekleństwo" nie pasuje, to potrzeba jakiegoś innego terminu, który obejmie te podobne działania.

Faktycznie może się zdarzyć, że padają w podobnych sytuacjach, ale to chyba nie wystarczy aby uznać, że spełniają podobną funkcję.
edit:
właściwie to, jak się tak teraz zastanowić, w moim przypadku są to jednak zupełnie różne okoliczności, nie wiem oczywiście jak u innych, ale czy nie jest aby podobnie? Kiedy wzywam Imienia Bożego to ma ono pełnić f. bardziej ochronną(?) i zdarza się w sytuacjach zagrożenia, lub gdy dowiem się czegoś strasznego. A przekleństwo, jeśli już się zdarzy, jest wyłącznie wyrazem wściekłości.

Chyba jednak się to zdarza, sam nieraz słyszałem kombinacje w rodzaju "Jezu Chryste, ja p....", nie wspominając już o amerykańskim "Jesus Fxxxing Christ!"

Funkcją ewidentnie jest w takich wypadkach spuszczenie pary.

Ale przeciez to chyba od razu grzech ciężki?

zeby był grzech cezki mu i być pelna świadomośc i pełna dobrowolność

Skąd taki zwyczaj?
Hmmm... Może być, że ktoś w chwili zagrożenia, swego lub czyjegoś, w ten sposób woła o pomoc do niebios - i wtedy to nie jest złe; ale kiedy - jak piszesz - w sytuacjach błahych się tak "papla", to myślę, że jest tak z powodu braku zrozumienia Bożego przykazania:
Exo 20:7 bt5
Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, w błahych rzeczach, bo nie pozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto wzywa Jego imienia w błahych rzeczach.

Albo też (co nie wyklucza wniosku powyższego; mogą się one łączyć) ktoś się tak nauczył "paplać", bo tak "paplano" w jego domu... - a dziecko: wiadomo, przyswaja zwyczaje domowe (nawet podświadomie).
Np. u mnie w domu rodzinnym nie było przekleństw (wulgaryzmów), i nie było też "paplania", o jakim tu piszę... - i ja się nie nauczyłem ani jednego, ani drugiego.

Jak to zmienić? Komuś zwrócić uwagę można (ale może tylko na chwilę to pomóc), ale żeby to do takiej "paplającej" osoby dotarło na stałe, to potrzeba jest też by ta osoba na serio zrozumiała sens woli Bożej zacytowanej w przykazaniu powyżej podanym!

Przyszedł mi do głowy jeszcze jeden możliwy (w zasadzie to pewny) powód takiego "paplania": chęć potwierdzenia swoich słów. Bo jak ktoś mówi: "jak Boga kocham" - to chce nadać swojej mowie większą wiarygodność; to taka przysięga na Niebo, że jest tak, jak się mówi...
Jednak, jest to bardzo zły zwyczaj:
List Jakuba 5:12 bt5
(12) Przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani w żaden inny sposób: wasze "tak" niech będzie "tak", a "nie" niech będzie "nie", abyście nie podpadli pod sąd.
To samo mówił Jezus:
Mat 5:34-37 bt5
(34) A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie - ani na niebo, bo jest tronem Boga;
(35) ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla.
(36) Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym.
(37) Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi.

Reasumując.
To o co pytasz, Teresse (tylko o błahe sytuacje chodzi; bo co innego, gdy matka zawoła gwałtownie do Boga, gdy widzi, gdy jej dziecko stoi na parapecie otwartego okna... - wtedy niech woła!) można dopasować do:
# zwyczaju wyniesionego z domu;
# braku zrozumienia, że jest to przeciwne woli Bożej (brakiem wiedzy, że w ogóle jest taki Boży zakaz);
# chęcią poparcia swojej mowy;
# nieumiejętnością poprawnego wysławiania się: imię Boże służy wtedy "za przecinek" w zdaniu (to kolejny powód; zauważcie, jak to praktycznie wygląda: komuś się usta nie zamykają - mówi cały czas, nawet prawie nie oddycha, a tam, gdzie normalnie w mowie jest przerwa, u takiej osoby jej nie ma: została zastąpiona Bożym imieniem, albo, co jest częstsze: wulgaryzmem, których przytaczał nie będę).
[powyższe mogą się dowolnie ze sobą "mieszać"].
Pozdrawiam - w sposób błahy, ale poprawny...

To lepiej nie zgłębiać nauki Bożej i nie wiedzieć? Pytam serio. Wydaje mi się, ze niestety grzech ciężki nie jest tak trudno popełnić.

A jak ktoś ma 60+lat i nie ma swiadomości?

Zastanawiam sie tez czy mowienie "O rany" nie jest skrótowcem od "Na Rany Chrystusa" albo "O Matko"nie jest skrotowcem od "Matko Boska !"

Ja staram się przecinać "O jeny" ale dzisiaj mi się wyrwalo "O Rany".

@CzytelnikuBiblii mnie się wydaje ze to szatan tez ma swoje szpony w tym...ile jest tych "przecinkowcow" w jezyku polskim...

jak nie ma świadomosci to nie można o ciezkosci mowić. jak nie ma świadomosci to powinnaś te osobe oświecić, a jesli sam dotąd nei zgłebial to może conajwyej mieć zaniedbanie.
Polecam znaleźć sobie staelgo spowiednika na skrupulantyzm

Ja wątpię, że mam skrupulantyzm - sw. Faustyna powiedziała "Nie wiedziałam ze z takich cieni trzeba tłumaczyc sie przed Bogiem" a to była siostra zakonna więc pobozna osoba. Postaram się znaleźc ten fragment w "Dzienniczku".

Mało Cię znam, ale... pozakładałaś wiele tematów, gdzie się pytasz: a to grzech?... a tamto grzech?...
Hmmm... nie obraź się, ale nadawałabyś się do towarzystwa faryzeuszy i uczonych w Piśmie [no sorry, ale mam takie skojarzenie], którzy próbowali najdrobniejszą aktywność zbadać: grzech to czy nie grzech...?

Uważam, że takie skupianie się na tym: co wolno, a co nie wolno... - może zasłaniać oczy, i zabierać czas na to co najważniejsze: poznanie Boga i bycie z Nim!
Np. zadałem Ci pytanie: Jak być zbawionym?
Nie odpowiedziałaś...
Przypuszczam, że gdybym Cię zapytał: aaaa, czy to jest grzechem? - to byłabyś pierwsza do odpowiedzi...

Przemyśl to, na czym się koncentrujesz!

Co do faryzeuszy to Jezus ich krytykował, że dobrze mowią, ale nic z tym nie robią...



Niestety bycie z Bogiem z blisko wymaga tego aby go nie obrażać...stąd koncentruje się na grzechach.

Jak być zbawionym - nie mieć w chwili smierci niewyspowiadanego grzechu ciężkiego.

Koncentruj się na Chrystusie! - a grzechy czmychną, jak spłoszona mysz do dziury...


A jak Ci przyjdzie umierać na bezludnej wyspie, po katastrofie samolotu?! Komu wyspowiadasz grzechy?...
Gosiu, bardzo zachęcam do przestudiowania tego: https://drive.google.com/file/d/0Bw_OfB ... sp=sharing
dowiesz się, o co chodzi w zbawieniu! (bo obecnie to liczysz ma siebie w tym temacie: że zdążysz się wyspowiadać...).