Witam, chciałbym się zapytać, czy w święta nakazane, takie jak dzisiejsze (Objawienia Pańskiego) można uczyć się i wykonywać prace takie jak w inne dni tygodnia (praca w domu, praca zarobkowa)?

Pozdrawiam

KKK 2193 "W niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani... powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego"

pytasz poważnie ?

W święta nakazane jest zakaz pracy. Uczyć się można (formalnie to nie żadna praca), tylko żeby nie przesadzać, żeby nie przeszkadzało to "oddawania czci Bogu" i "należytego odpoczynku".

A czy w niedziele i święta odkurzam to w tedy popełniam grzech
Wiem śmieszne pytanie ale jest to jaka praca, która występuje w innych zwykłych dniach.

Mi ksiądz powiedział, że uczyć się nawet w niedzielę można o ile nie zaniedbujemy przez to naszych obowiązków względem Boga.

No tak. Ale zastanawia mnie - człowiek bez wykształcenia, robotnik, żona i dzieci na utrzymaniu. Musi ich wyżywić itp. W firmie każą pracować 06.01. I co - ma, w duchu wiary, przeciwstawić się i narazić na zwolnienie? Co z odpowiedzialnością za ludzi, za najbliższych? Coś jeść muszą, ubrać się.

Dlatego nie bez kozery św. Tomasz z Akwinu (i wielu innych) twierdzi, że spośród czterech cnót kardynalnych, roztropność jest najważniejszą. Dlatego właśnie taki człowiek, o ile przeczuwa, że taki 'bunt' groziłby zwolnieniem, a perspektywa szukania pracy, nie wygląda różowo, powinien pójść do pracy i pracować.

Zycie swoją drogą to raz, a dwa roztropność, jak wskazał "szumi" jest najważniejsza i dobro rodziny.
Sądzę, że grzechem jest fakt jeśli olewa się Pana Boga i praca/nauka ma być związana z zachłannością na kasę itp.

Jeżeli jednak ważne jest to żeby rodzina mogła funkcjonować to oczywiście pracować należy.

Literalne trzymanie się przepisów jest głupie, gdyż kontekst sytuacyjny w życiu nakazuje używać rozumu a nie bezmyślnej ideologii.

A ja się nie zgodzę

Uważam, że albo się jest katolikiem, albo nie jest.

Wydaje mi się, że nauka (o ile nie służy np. rozrywce) jest pracą,
tak samo praca w niedzielę. Katolik nie powinien być zmuszany do pracy w niedzielę.
I jeśli zatrudnia się np. w supermarkecie, wie czym to grozi.

W firmach często wystarczy powiedzieć, że nie można pracować w tym dniu, bo zabrania ci tego religia. Zwolnienie w takim wypadku będzie oznaczało dyskryminację ze względu na wyznanie. Poza tym, w większości firm można się zmieniać, brać inne zmiany, itp. Z reguły pracodawcy są wyrozumiali.

Zawsze pozostaje wzięcie przysługującego dnia wolnego.

Z drugiej strony - jeśli praca w niedzielę lub święta jest niezbędna do wyżywienia rodziny, to jest niejako przymusem, a nie naszą dobrowolną decyzją. Pamiętacie scenę, gdzie apostołowie zrywali kłosy w szabat? Jezus ich nie potępił.

Dlatego, jeśli ktoś wie że za odmowę pracy w niedzielę zostanie zwolniony i ucierpią na tym np. jego dzieci, wtedy nie popełnia grzechu.

Jeśli dobrowolnie podejmuje się pracy w niedzielę żeby więcej zarobić, to już grzech.

pozdrawiam i życzę wolnych weekendów!

Jeszcze tylko dodam z własnego doświadczenia:

w każdej firmie, gdzie pracowałem, waliłem prosto z mostu: "nie mogę pracować w tym dniu, bo nie pozwala mi na to religia". Oczywiście, zawsze ściągałem na swoją głowę gromy z tego powodu, najczęściej padała odpowiedź "ja też jestem katoliczką, a pracuję".

zephyr7, mam nadzieje, ze nie jestes:
lekarzem, strazakiem, policjantem, zolnierzem zawodowym, motorniczym tramwajow, badz kierowca autobusow, albo kolejarzem? No i pilotem samolotow tez nie?
I oczywiscie nie korzystasz z niczyjej pracy w swieta nakazane?

I analogicznie - uczenie się i zakuwanie cały dzień, bo człowiek np. imprezował ostatni czas, zarywał noce bynajmniej nie na naukę, i teraz w dzień wolny, święto nadrabia zaległości - to także zakrawało by na grzech. Co innego - jak człowiek codziennie jakoś tam systematycznie uczący się, po prostu tego dnia jak każdego innego coś sobie powtarza, czyta, przerabia. Tego nie uważam za nic złego - podtrzymanie normalnej systematyczności, godne pochwały (i chyba rzadko spotykane).

Piękne świadectwo. A z rozmówcy - słaby katolik

No właśnie - ale Kamala słusznie zauważył - co z tzw. zawodami newralgicznymi, jak te, które wymienił? W sumie - ja bym potraktował je nie jako stricte pracę, ale w pewnym sensie służbę, bez której nie sposób funkcjonować (państwo, miasto itp.).

ToMu, nie ze sie czepiam, ale tak naprawde dla chrzescijanina kazda praca powinna byc sluzba, a nie tylko zarabianiem pieniedzy.
Z tym, ze faktycznie, chodzilo mi o te ludzi tych zawodow, ktorenie moga zrobic sobie dnia wolnego.

Powinno - a jak jest, to wiemy, bo bywa różnie. Jak się staramy - to jest służba, a staramy się różnie i nie zawsze.

Niemniej - jak najbardziej słusznie prawisz