Nie, Liza pisze bardzo trafnie. Nader trafnie. I bardzo mądrze.

Co do Krzysztofa, przypominam sobie jego pierwszy lub jeden z pierwszych wątków na forum, otóż Krzysztof poruszał tam pewną kwestię dotyczącą komunii i braku potrzeby postanowienia poprawy. W tym wszystkim można było zauważyć że pisze także o sobie, a jego słowa dotyczą jego osobistego problemu. Teraz, jakby to wszystko zaczyna zazębiać się z tym co Krzysztof pisze o życiu w czystości i swojej nadpobudliwości.

Być może Krzysztof nadal ma z tym problem, pisał o przystępowaniu do spowiedzi co tydzień i o tym że stwierdził że nie może postanawiać poprawy, a przecież uzyska rozgrzeszenie mimo wszystko, może tutaj jest ten problem, jako że Krzysztof wydaje się być religijną osobą i może w taki sposób stworzył sobie misję w celu uzyskania komunii dla osób nie postanawiających zerwać z grzechem / słabością, może jest to po prostu odzwierciedlenie swoich własnych problemów w życiu duchowym.

Dyskusja miała być o rozmawianiu z Bogiem. Mnie Bóg powiedział, że żeby mogło to być możliwe, to potrzebna jest codzienna Komunia oraz cotygodniowe spowiedź. Po dziesiątym dniu od ostatniej spowiedzi to już nie usłyszę jak Bóg będzie do mnie mówił. W tej chwili nie mogę sobie pozwolić na odstępstwa. Może byście się podzielili swoimi doświadczeniami. Jaką wartość ma dla Was Komunia? Przecież Pan Jezus powiedział - kto spożywa moje Ciało i Krew, ten trwa we mnie, - kto trwa we Mnie ten przynosi owoc obfity - trwanie w Chrystusie jest niezbędne, aby przynieść owoc. Ja chcę trwać z całych sił. Jeśli w Nim trwam, to nikt z Jego ręki mnie nie wyrwie.
Czy można mieć lepszą gwarancję.

Mam wrażenie że unikasz tego tematu, ale to ma swoje znaczenie, ponieważ przyszedłeś na forum jako prorok z misją, tylko że ta misja dotyczy spornych i kontrowersyjnych kwestii.



Jeśli dyskusja ma być o rozmowie z Bogiem, to w jaki sposób słyszysz Jego głos? I przede wszystkim, w jaki sposób rozpoznajesz że to głos Boga? Mistycy robią specjalny znak aby nie zostać zwiedzionym, a czy Ty stosujesz takie zabezpieczenie? Adam Człowiek miał jedną z wizji gdzie szatan próbował namieszać, i ukazał się jako Matka Boża, ale Adam Człowiek uczynił znak i wtedy szatan zamanifestował się kim jest naprawdę.

Czy Ty masz takie środki ostrożności? W jaki sposób i co daje Ci pewność że to co słyszysz lub to co Tobą kieruje jest rzeczywistym głosem Boga? Opierasz się tylko na Twoim własnym przekonaniu? Ale to jest raczej zbyt mało aby być wiarygodne nawet przed samym sobą.

Odroznienie jest mozliwe jesli perspektywa, z ktorej obserwujesz wlasne mysli jest wlasciwa...
Potrzebny jest spory dystans...Mysli to obiekty , a to, co je postrzega i obserwuje to subiekt...czyli "ty" w swojej prawdziwej naturze...twoje wyzsze" ja"...






J.w....plus modlitwa( medytacja), ktora wprowadzi "cie " w stan jednosci ze Zrodlem wszystkiego (MILOSCI)...Tylko w tym stanie mozliwe jest odroznienie" ziarna od plew"...odbywa sie to na zasadzie rezonansu i dysonansu ...pojawiajaca sie mysl, ktora jest natchnieniem stworzy przyjemny rezonans z "toba"...natomiast pokusa oczywiscie tego nie sprawi...bo ona" przybywa "z innej rzeczywistosci ...jest obca...nie pasuje do "twoich" utworzonych za pomoca swiadomej modlitwy realiow...



.

Madrosc i realizm zycowy to nie to samo...

Madrosc to cecha Boskiej Natury...Jezus byl madry...Salomon rowniez...Zdarzaja sie prawdziwi medrcy na przestrzeni naszego zycia...Zauwaz jednak, ze Salomon" stal sie " madry po tym jak otrzymal te madrosc od od Boga...Dopiero wtedy mogl z wlasciwej pertspektywy ocenic realia zycia...wczesniej tego nie potrafil...Czlowiek madry to taki, ktory nadaje i odbiera na innej czestotliwosci niz czlowiek ...glupi

A wiec madrosc jest darem Boga...Otrzymuja ten dar ci, ktorzy sa w stanie posluzyc sie nia...czyli ludzie, ktorzy uswiadamiaja sobie istnienie Zrodla madrosci jak rowniez potrzebe podlaczenia sie do tego Zrodla...a to jest mozliwe tylko i wylacznie przez swiadoma,wyplywajaca z otwartego serca modlitwe(medytacje)...

Wlasnie narodzenie z Ducha Sw. jest...poczatkiem naszej madrosci

Madrosc istnieje na ziemi tylko i wylacznie w polaczeniu z Duchem Sw. i jest, tak jak Milosc. jednym z najcenniejszych darow Boga.






Jw....wlasciwa perspektywa(duchowa), bo tylko tam jest "odpowiednie Swiatlo"...tam jest wszystko jasne...watpliwosci znikaja...




Jw...tam Zly odpada w przedbiegach... ...A Bog obdarzy cie napewno swoim Dobrem...tak, ze przestaniesz pragnac...




Jesli rzeczywiscie cenisz sobie modlitwe, to teraz skorzystaj z przywileju, ktory tylko ona ci umozliwia...polacz sie z Bogiem ...Jesli sie polaczysz, jestes w Domu Ojca...

Jw...wlasciwa perspektywa i zasada rezonansu...Zapewniam, ze ani to nie trudne ani nie nudne

Biblia podaje przyklady ludzi, ktorzy tego doswiadczali z ogromna wdziecznoscia i pokora...np. Abraham, Noe, Salomon, Jezus...

Cala Nauka Jezusa to zacheta do otwarcia sie na Milosc, ktora naprawde moze stac sie naszym udzialem i w ten sposob nadac naszemu zyciu zupelnie nowa jakosc.

Bardzo podobnie myślisz do wybranej. W zasadzie w każdym miejscu musiałabym zadawać pytanie jak do wybranej o konkret. Dla mnie to słowa, które nie niosą za sobą przepisów wykonawczych, zresztą ja też pisałam niezwykle powierzchownie, bo temat jest niezwykle szeroki. Po co rozmawiam z Bogiem? Czemu to służy? Czego uczy modlitwa?

Osobiście wolę inne odniesienia pojęciowe. Wychodzę od przykazań miłości i najpierw zatrzymuję się nad odpowiedzią na Bożą miłość (wcześniej trzeba jej jednak doświadczyć a to oznacza otwarcie się na przyjęcie, a to jeszcze wcześniej oznacza, że doświadczyliśmy jej od ludzi). Ta odpowiedź ujmuje zaprzyjaźnienie się z samym sobą. Jednym z elementów tej przyjaźni jest potrzeba miejsca i czasu świętego. Wolę tak to nazwać, bo to pojęcie szersze. Co to jest? To czas przeznaczony na modlitwę i refleksję nad tym kim jestem a kim chciałabym być, i czynię to w obecności Boga.
Modlitwa i refleksja o mnie to nie poszukiwanie doznań mistycznych, uniesień, pocieszenia. To monotonne słowa modlitw, modlitwa własna oraz próba poznania siebie. To poznanie jest niezmiernie trudne i samodzielnie prowadzone zawsze prowadzi na manowce. Trzeba siebie doskonale znać, by umieć się wczytywać w natchnienia i pokusy. Podane przez Ciebie sposoby nie są skuteczne, bo pokusa zawsze przychodzi jako dobro. Jeśli Bóg zaczyna wkraczać w życie, pierwsze co robi, wywraca plany człowieka do góry nogami i uczy go pokory. Lekcje pokory nie dają euforycznych uniesień, ale niosą gorycz. Czyżby to były szatańskie pokusy? Wejście w swe 'ja' o którym napisalaś to trzeci stopień pokory, czyli świętość.
Św. Faustyna wiąż była ostrzegana przed złudzeniami. Natchnienia i złudzenia idą w parze, potrzebowała świętego kierownika duchowego, który roztropnie by nią kierował. Inaczej człowiek nie da rady. Podszepty natury są nasilniejsze, podszepty szatańskie ciągną za sobą przymus dzialania (też silne) co człowiek odbiera za wolę Boga. Tylko natchnienia dzialają jak zefirek i dają wolność. Człowiek wybierze siłę dzialania jako źrodło Boga...i zatopiony.

A tak w ogóle, to po co mam chcieć siebie poznać? Czemu to służy?

equuleuss, właśnie codzienna Komunia i cotygodniowe spowiedź, to jest moje zabezpieczenie. Ja nie miałem nigdy wizji. Jak tak postępuję, to odróżnię głos Boga od tego co mi szatan chce wcisnąć. Bywało tak, że miałem coś przekazać i dołożyłem coś od siebie ale od razu się z tym źle poczułem. Tutaj też, czasami coś już wyślę ale muszę wykasować, bo wiem, że coś jest nie tak. Na początku było sporo przepychanek i wiem, że to było ode mnie. To zaciemniało przekaz i parę razy dostawałem ostrzeżenie. Dwanaście lat Bóg mnie do tego przygotowywał. Myślę, że dalej mnie przygotowuje, bo właściwa walka dopiero mnie czeka. Wiem, że na koniec mam dać się ukrzyżować. Dopiero obumarłe ziarno może przynieść owoc. Dopiero obumarłemu ziarnu wzrost daje Bóg. Miasteczka Kozłowska nie pozwoliła obumrzeć temu ziarnu, które dał jej Bóg. ( Ukrzyżować - pozwolić na ukrzyżowanie moich racji)

Jesteś mariawitą?

To może dla zrozumienia istoty życia w jedności z Bogiem porównaj owoce objawień Mateczki Kozłowskiej i siostry Faustyny.....obie nie znalazły zrozumienia w KK, ale po latach posłanie pokornej i posłusznej Kościołowi Faustyny zna cały katolicki świat, a "posłanie" przekonanej o wyjątkowości swojej misji Kozłowskiej ok 30 tys Polaków.

Ja też rozmawiałem z Bogiem,miałem natchnienia,sny.Odczuwałem obecność diabła.Byłem pobożny i gorliwy.Ale miewałem również okresy negowania Boga,buntowania się albo też utożsamiania się z innymi wyznaniami.Wszystko trwało dopóki nie poszedłem do psychiatry.Okazało się,że jestem chory i że mam różnego rodzaju zaburzenia--jest ich wiele.Do tego silna depresja i nerwica.Zacząłem brać leki.Zniknęły natchnienia,sny.Nie odczuwam Boga,diabła,łaski itp.Więcej napiszę.Przestałem być pobożny,religijny,gorliwy.Zacząłem myśleć racjonalnie i odbierać rzeczywistość realnie i logicznie.
Polecam,jako osoba,która przez to przeszła,skorzystanie z psychiatry.Niech on zweryfikuje czy to nie są zaburzenia.Będziesz miał pewność.
Życzę odwagi.Powodzenia.

Liza, nie jestem.
Alus, Czy ja pochwaliłem Kozłowską? Siostra Faustyna pozwoliła aby przejechał po niej kościelny walec i dlatego mamy tego owoce do dziś.
patient, może przestałeś mieć problemy z szatanem ale z wiary też Cię wyleczyli. Szatan nie ma powodu ścigać tego, kto nie wierzy, bo i tak jest jego.
W psychiatrykach często jest zabijania wiara. Człowiek przestaje mieć problemy ale na ogół przestaje również wierzyć.
Po prostu, człowiek chodzi ogłupiony.


Korekta błędu w imieniu - YZ

Psychotropy pozwalają na złapanie właściwej perspektywy oglądu rzeczywistości, prowadzą do zdrowia i budowania wiary opartej o rozum a nie objawy wytwórcze. Zdjęcia skanów mózgu pozwalają na lokalizację objawów wytwórczych jako myśli obcych, w przeciwieństwie do wiary, która obejmuje myśli własne. Jesteśmy dziś na etapie, że nauka potrafi różnicować wiarę od choroby i związanej z nią obrazów olśnień. Medycyna nie zajmuje się wchodzeniem w obszary teologii i wiary. Lęk jest więc irracjonalny, ale wpisuje się w objawy osiowe choroby.
Z medycznego punktu widzenia: neurotyk sam powędruje do psychiatry, bo widzi, że coś niedobrego się z nim dzieje. Psychotyk natomast widzi zły świat i swe posłannictwo prorocze. Nie dziw się więc, że forumowicze widząc coś co im skojarzenia podpowiadają jako olśnienie schizofreniczne mówią o tym. To się rzuca w oczy i stąd wysyłają do psychiatry. Problem w tym, że zwykle rodzina używa podstepu, by wysłać tam chorego. Chory nie widzi, że skróciła się mu perspektywa oglądu rzeczywistości, nie widzi objawów wytwórczych. Czuje siłę i misję do której powołał go Bóg i żadne przeszkody nie stanowią problemu. Nareszcie odkrył swą rolę w świecie.

Masz tu bardzo podatny grunt do działania.

Liza, w związku z twoją radą mam apel: może niech się ujawni jakiś psychiatra z Warszawy, który codziennie przystępuje do Komunii.
Jeśli się taki ujawni, to chętnie z nim porozmawiam. Do innych nie będę miał zaufania, bo i tak nie ma szans, żeby mnie mógł zrozumieć.
Tak jak i Wy mnie nie rozumiecie, bo nie przystępujecie codziennie do Komunii.