kiedyś słyszałem że wśród pierwszych chrześcijan tzw. chodzenie po ogniu czy próba ognia było powszechną praktyką. czy ktoś wie czy to prawda?
znalazłem taką stronę:
chodzenie po ogniu

szczerze mówiąc pierwsze słyszę
bo i po co ktoś miałby to robić

a tak szczerze mówiąc to sam chętnie bym kiedyś się przeszedł po takich węgielkach, co prawda takie coś nie poparzy, bo czas kontaktu ze stopą jest strasznie króciutki, ale i tak potrzeba trochę motywacji, żeby po tym przebiec

Tutaj:
http://clever.plejada.pl/128,zimny_jak_ ... detal.html
jest wyjaśnione naukowo dlaczego takie chodzenie nie powoduje oparzeń.

W wielu miejscach w całej Polsce są organizowane imprezy, na których można chodzić po ogniu. Sam kilkakrotnie z tego korzystałem Świetne uczucie...

No właśnie nie wiem, w US w jakiś sektach chyba na spotkaniach biorą w ręce jadowite żmije. co oni przez to chcą pokazać? [oglądałem o tym program w Discovery TV]

Nie wiem czy bieganie to dobry pomysł, stopa mogłaby się zapaść a na wierzchu skóra jest delikatniejsza. ja tego nie robiłem ale wydaje mi sie że trzeba ostrożnie stawiać każdy krok, no i chyba nie myśleć o możliwych poparzeniach, tylko skupić myśli na czymś innym.
Też kiedyś chciałbym spróbować, może kiedyś będę miał okazję, ale trochę się obawiam że później nie mógłbym chodzić przez dłuższy czas.

To jest w pełni bezpieczne. Pod warunkiem, że ktoś się nie zatrzyma na środku...

400°C to żar który chyba nawet nie świeci w ciemności.
Nie chodziło mi o komercyjne symulacje dla pracowników firmy X przygotowane przez specjalistów HR z których wszyscy wychodzą bez jednego bąbelka, tylko o starożytny rytuał o którym kiedyś słyszałem, chodzenie po żarze przy rytmie afrykańskich bębnów i śpiewów kiedy to jedni doznają poparzeń a inni nie. I w tym silna wola chyba niewiele pomaga, nie wiem czy samoświadomość może pomóc. No ale oczywiste jest że takich rzeczy nie można organizować za pieniądze.

i ja również o czymś takim mówię...

świetny biznes...

pareset zyla za kilka worków węgla i podpałkę.

Z tym to różnie bywa , pamiętam jak kiedyś przeprawialiśmy się w specjalnych kaloszach przez rzekę, właśnie kumpela przechodziła kiedy nagle krzyczy, że jej buty przemakają i stoi na środku nie wiedząc co robić... Wolę nie myśleć co by zrobiła gdyby idąc po węglach poczuła, że ją parzą

jakiej totalna pomylka, czego to ludzie nie wymysla

I właśnie dlatego, przed chodzeniem po węglach przechodzi się "wzmocnienie siły woli". Nawet nie czyjesz gorąca tych węgli. Prawie...

No właśnie koleżanka mi opowiadała, że na jakiejś imprezie zorganizowali coś takiego.
Ja bym się bała nie poparzenia stóp, ale tego, że jakoś źle stanę, spanikuję i się przewrócę i spalę... Ja w ogóle się ognia boję Dlatego nie wierzę w piekło

Ja tam bym się bał mieć taką silną wolę że bym nie czuł bólu. straszną krzywdę można wtedy zrobić sobie i innym.
To chyba polega na tym że one rzeczywiście nie spalają ciała choć na pewno odczuwa się żar, a nie że się tego nie czuje bo jest się zafiksowanym na jakiejś ideei.

Choć słyszałem że baron Munhausen wyciągnał się z bagna ciągnąc się za włosy, ale nie wiem czy to była kwestai siły woli, czy teog że miał wyjątkowo bujną i trwałą czuprynę. :P

Idąc po węglach czujesz żar ognia, ale nie sprawia to bólu (dopóki jesteś skupiony)...