Moim zdaniem także, jednak jestem odosobniony w tej opinii.

Skąd wnioskujecie że bodybuilding jest grzechem?

Spróbujmy zrobić takie ćwiczenie.
Weźcie przez określony okres, na przykład miesiąc odnotowujcie osobno spotykane kobiety i dziewczyny zakolczykowane i te niezakolczykowane. Odnotowujcie jednocześnie, czy spotkane kobiety i dziewczęta są pobożne czy nie.
Na koniec trzeba będzie obliczyć % kobiet pobożnych zakolczykowanych i niezakolczykowanych.

Kto wytrwa do końca eksperymentu proszony jest o podzielenie się wynikami.
Mogą być zaskakujące.

Ale rozumiem że to te kolczyki obniżają pobożność ?albo tatuaże? albo duży biceps?

Tak wygląda z założeń.
Może poza dużym bicepsem, bo ten nie zniekształca i nie niszczy ciała.
Eksperyment na dużej próbie, zrealizowany przez wielu niezależnych badaczy, przyniesie weryfikację tego założenia.

Nie.
Wynikanie jest odwrotne.
Lubowanie sie w ozdabianiu swego ciała może świadczyć, lub być skutkiem mniejszej pobożności

Dalej nie rozumiem bo jeśli ciało jest Świątynią Ducha to może warto by było żebym czuł się w nim dobrze aha i w pojęciu "dbać" też może mieścić się ozdabianie.Natomiast co do twórcy tematu nie decydował bym się chyba na coś bardzo radykalnego w młodym wieku bo nie zawszę człowiek jest pewien swojej motywacji (myślenie typu zrobił se dziarę na szyi też zrobię! ).A rodziców warto szanować przecież to tacy ludzie jak ty też mają uczucia.

Uważam, że dbanie o ciało jest chwalebne, podobnie jak dbanie o duszę.
Nie chwalebne i niewłaściwe jest niszczenie ciała poprzez jego trwałe okaleczanie lub trwałe malowanie. Ozdabianie w sposób nietrwały jest właściwe i też chwalebne jeśli nie prowadzi do wynaturzeń w postaci np. zwiększonego ego osoby ozdobionej, jej wywyższania się ponad innych.

I jest to tylko i wyłącznie twoje zdanie. Np. Koptowie jako wyraz swej wiary tatuują sobie znak ryby lub krzyża na dłoni lub nadgarstku. W wielu kulturach tatuaże są czymś naturalnym, wręcz z wielowiekową tradycją, także tatuaże o motywach religijnych.
Ocenianie wiary ludzi po tym, czy mają tatuaże czy nie, czy się malują, czy nie jest ... trudno mi znaleźć słowo. W kazdym razie kadź swoje ego, bo jesteś prawie święty - nie malujesz się, nie masz kolczyków i nie masz tatuaży.

Dziękuję za pouczenie i za pochwałę.
Pouczenie mi się przyda, pochwała o tyle o ile, bo od dawna już nie potrzebuję zewnętrznych ocen, w tym pochwał.

Kozioł za bardzo pocisnołeś jednak.Myślę że po prostu tatuaże itp definitywnie nie mieszczą się w estetyce małego kwiatka co można próbować zrozumieć .Myślę że możemy wszyscy zgodzić się natomiast na to że pochopne, bezmyślne czy podyktowane niskimi pobudkami trwałe, poważne modyfikację na cielę możemy rozpatrywać w kategorii grzechu.

no i pojde do piekla za to,ze mam kolczyki, a nie za to jakim jestem czlowiekiem?:P

Być może mnie poniosło, ponosi mnie często gdy ludzie oceniają innych po pozorach. Znam księdza który robi wiele dla młodzieży, trafia do nich, a "pozoranci" za sam wygląd by go pewnie ukamienowali. Świętoszkowatych jest na pęczki.

Bóg to nie Temida, wagi nie ma. Kiedyś jednak spojrzysz na to oczami rodziców i owe ozdabianie twarzy może wydać ci się dziwne. Dla szacunku do rodziców namawiam ciebie abyś się upiększał/ła z umiarem.

Tak, żeby było o czym dyskutować: bardzo ciekawy artykuł do przeczytania http://www.ultramontes.pl/tatuaze.htm.
Można nie zgadzac się ze wszystkimi tezami, ale w całości jest dość sensowny