Owszem - tylko co z tego? To Twój pogląd na coś, co dla mnie jest realnością.


Prawdziwość doznań jest taka sama. Prawdziwość czynników, które je wywołują, różna. A nie doznanie jest kluczem rzeczywistości, tylko relacja. We śnie nierealna.

Skoro relacja w śnie jest nierealna, w jaki sposób mogło by to spowodować powstanie prawdziwych doznań?

Jak z czegoś nierealnego (nierealnej relacji) może powstać coś realnego (prawdziwe doznania)?

Skoro relacja w śnie jest nierealna, zatem i doznania które w śnie powstają nie powinno się uznać za ostatecznie realne, right? Jednak niezbyt to nam pasuje, bo te same doznania mamy w czasie jawy, a skoro jawę uznajemy z jakiegoś powodu za prawdziwą, to i musimy uznać, że doznania nasze są prawdziwe.

Jest poniekąd bardzo ciekawe też z tego powodu, że zwyczajowo uznajemy czarno-białe, albo realne albo prawdziwe. Np. nie dopuszczamy gradacji.

We śnie nie ma relacji, bo nie ma "drugiej strony". Do relacji trzeba dwojga. Nierealne (niemożliwe) jest jej powstanie. Emocje są skierowane na atrapy relacji. Podobnie jak na filmie nie ma "relacji" do bohaterów, a emocje - i owszem.

No w świecie snu mam "dwoje" - siebie przezywającego sen, i to co jest przezywane: domy, ludzie, sytuacje.


Tak samo w świecie jawy mam "dwoje" - siebie przeżywającego jawe i to co jest przezywane: domy, ludzie sytuacje.

Na jawie tak samo można stworzyć atrapę relacji do innej osoby, przedmiotu, czegokolwiek.

Zatem relacja pojawia się tak samo na jawie jak i w śnie, czego efektem są emocje - zarówno na jawie jak i we śnie.

Budząc się z emocjonalnego snu, można czuć emocję w stanie jawy mimo, że snu już nie ma (bo odbywa się jawa). Zatem emocji tez już by nie powinno być, ale pozostaje. Tak samo mając emocjonujący dzień, może przełożyć się to na to co się będzie śniło mimo, iż jawy już nie ma (bo odbywa się sen) i nikt przy zdrowych zmysłach nie powie, że zawsze mamy zagwarantowane, że obudzimy się w takim świecie jak znamy z przez zaśnięcia, bo równiedobrze budząc się rano naszych bliskich już może nie być, naszej pracy już może nie być, naszego auta, telewizora, konta w banku itd.

I mimo iż tych rzeczy nie będzie, relacja dalej będzie - jakiś żal, że tych rzeczy już niema, rozpacz, płacz, gniew. Zatem jak to możliwe, że może się pojawić relacja w stosunku do czegoś, czego już nie ma, np. zmarłego członka rodziny? Albo pieniędzy w banku, których nie ma? Czy taką relację też uznajemy za atrapę? Bo bliski zmarł, wiec relacji już być nie może? Niezbyt, no nie?

Jednak ta relacja jest, mimo iż bliskiego, auta, czy pieniędzy już nie ma. Wiec relacja w czasie snu, mimo, że chcielibyśmy z poziomu jawy uważać, iż to co się dzieje w śnie nie istnieje - pojawia się tak samo, jak pojawia się do rzeczy na jawie, które też już nie istnieją bo były, albo nie istnieją bo nie mogą się pojawić.

To nie są atrapy relacji Bez relacji emocja się nie pojawia, bo do tego trzeba "dwojga" - potrzeba do tego relacji przeżywającego do tego, co jest przeżywane. I to dzieje się bez względu na to, czy coś istnieje czy nie. Relacja pojawia się zarówno w stosunku do tego co jest jak i w stosunku do tego, czego nie ma.

A w czasie snu, dla przezywającego nieświadomy sen jawy nie ma, bo nie ma żadnej przytomności, która pamięta jawę. Tak samo jak w czasie jawy, snu też niekoniecznie będzie się miało pamięć o tym co się śniło. Czasem, jeżeli sen jest naprawdę nieprzytomny, to i nawet w trakcie czegoś takiego nie tylko nie ma snu, ale i przezywającego również.

I to jest ciekawe.

W stosunku do osoby zmarłej relacja była. Ta osoba istniała. To wystarczy. W stosunku do przedmiotu (pamiątki, zdjęcia, etc.) relacja jest "odblaskiem" relacji osobowej.

W odniesieniu do pieniędzy nie mówiłabym o relacji, tylko o stosunku do nich. Inaczej personifikujesz pieniądze. Pieniądze ci nigdy nie odpowiedzą i nigdy nie odpowiedziały.

We śnie/ na filmie/ w wyobraźni nie masz odpowiedzi. To, co Ci "odpowiada" to Twoje wyobrażenie, Twoje emocje, Twoja pamięć, etc. Ty. Nie odrębne istnienie. Upraszczając: gadasz z lustrem, nie z człowiekiem.

To, że pieniądze nie mają ust i nie odpowiadają a ludzie mają usta i mogą odpowiedzieć to już są cechy obiektów, z którymi wchodzimi z relacje. Dla kogoś równiedobrze pieniądze odpowiadają na wszystko: na jego potrzeby, tęsknoty, marzenia, pożądania itd.

Z ciekawostek, słownik PWN:



Relacja i stosunek więc, to synonimy.


Zgadza się. To lustro jest właśnie bardzo cenne, bo za dnia po prostu o nim zapominamy, albo chcemy zapominać.

Aczkolwiek to co na jawie nam odpowiada nie jest wyłącznie odrębnym istnieniem. Jak wiele z tego też jest naszych własnych wyobrażeń, i pamięci w stosunku do kogoś albo czegoś co w efekcie i tak prowadzi nas do tego samego, zarówno w śnie jak i na jawie: emocji

Co do


Nie chodzi mi o różnicę między relacją do osoby a relacją do zdjęcia osoby czy pamiątki po niej, tylko o to, że mimo iż dana osoba już zniknęła, to - wobec Twojej teorii o snach, które twierdzisz, że nie istnieją czy nie są realne - zniknięcie osoby powinno zerwać relację czy stosunek, i na tym powinno się temat zakończyć. Jednakże okazuje się iż wraz ze zniknięciem tej osoby, relacja czy stosunek co prawda się kończy, ale w jego miejsce wytwarza się następna relacja - do braku tej osoby, do nieistnienia tej osoby co dalej ciągnie za sobą różne emocje, niekoniecznie tak ciekawe, jakie były w czasie, kiedy osoba była.

I to się ma tak samo w stosunku do osób jak i rzeczy.

Jotka,twierdzisz ,że we śnie nie ma drugiej strony.Mamy akurat jeszcze okres,kiedy spiewa się kolędy.A anioł ,który we śnie ostrzgeł Józefa i polecił ucieczkę do Egiptu,albo Trzej Mędrcy również ostrzeżeni we śnie przed Herodem?
Cała Biblia roi się od przekazów sennych ze słynnym snem faraona o tłustych i chudych krowach na czele.
Obawiam się,że Twoje materialistyczne podejście do rzeczywistości kłóci się nieco z treściami biblijnymi,które znacznie wiekszą wagę do sprawy snów przywiązywały.

Cyryl - powtarzam po raz kolejny. Jeśli Bóg mi zechce coś powiedzieć, to sobie poradzi. I z moją świadomością i wszystkimi innymi przeszkodami. Anioł pochodzący od Boga również. Inne lepiej niech mi nic nie przekazują.

Niemniej większość postaci, które mi się śnią, to wariacja na temat realnych osób. Czasem idiotyczna, np. połączenie dwóch postaci w jedną. Jak mi mają coś do powiedzenia, niech się wysilą na telefon, w tej formie nie przyjmuję A tak naprawdę uważam, że jest to równie realne jak telenowela w telewizji.

jo_tka: czy to aby nie fatalizm, czekać tylko na działania Boga? Skoro, jak słusznie zauważył Cyryl, w Biblii są informacje na temat komunikacji za pomocą snów, to może należy pomnażać te talenty?

Skąd wiesz, że Bóg już Ci czegoś nie próbował przekazać, a Ty to zignorowałaś? Skąd wiesz, że sny nie są akurat jednym z preferowanych przez Boga kanałów komunikacji?

To jak w tym dowcipie o facecie na drzewie / dachu w trakcie powodzi, który czeka na pomoc Boga. Bóg wyciąga rękę, ale za pomocą zwykłych środków, bez fanfar. Dlaczego zakładasz, że Bóg wymusi kontakt, i jak będzie chciał, to zmusi Cie do zapamiętania - przecież podobno daje subtelne znaki, nie ograniczając wolnej woli?

Jotka.Dlatego ,że nie pochodzisz do tego poważnie i nie analizujesz treści swoich snów ,uważasz je za wariację i może być to również odwieciedleniem wewnętrznego chaosu.Ja raz miałem we śnie przekaz od osoby bliskiej z rodziny na kilka dni przed jej śmiercią,gdzie zobaczyłem ją odchodząca w dal,ubraną jak na podróż.W tym czasie leżała już w szpitalu,podświadomie wiedziałem co się stanie i czekałem.

Szczerze powiedziawszy, świat snu potrafi być na tyle pomieszany, że bez odpowiedniej wiedzy, można sobie zrobić niezłe kuku w "realu". Osobiście jedynie preferuję przytomność śnienia z konkrentym ukierunkowaniem na praktykę. End of story.


No cóż - ten idiotyzm wizji w śnieniu z powietrza się nie bierze Ale czy na jawie nie możemy mieć dwóch osób w jednej - np. uważać kogoś jednocześnie za pięknego ale i głupiego? Czyżby na jawie nagle wyobraźnia się wyłączała, i snucie wizji jaka to jest rzeczywistość, jaki to jest ten a tamten również? Niezabaudzo

To jest ciekawe, niby przeżywamy jawe, ale umysł nadal w pewnym sensie śni sobie wizję nt. tego co się dzieje.

To jest ciekawe.

Ezoteryzm, czyli wpływ na sny jest grzechem. jest to jedna z "obrzydliwości", którymi brzydzi się Bóg.
I jeszcze jedno. Katolikom nie wolno interpretować snów, jako samym sobie. Przydałby się kierownik duchowy.
Czyż nie tak jo_tka?