Jotka, mój ostatni wpis i wcześniejsze odnoszą się do Daniel86, który napisał - chyba, że coś pokręciłem.
Co do LD to jak pisałem wyżej - nie znam dobrze sprawy, stąd moje zaciekawienie. Co do snów generalnie, to zajmowanie się nimi uważam za umiarkowanie bezpieczne (są częścią naszego fizjologiczno-psychologicznego i duchowego życia).
Jestem ostrożny (przeciwny!), co do okultystyczno-spirytystycznego podchodzenia do nich. Co do psychoanalizy - to raczej podejrzliwy.
W wymiarze duchowym, nie mam zdania ugruntowanego, gdyż nie spotkałem się z tym problem (chodzi o LD) osobiście...
Może ten wątek na forum, faktycznie może być dobrą okazją do poszperania...

Kilka lat temu wydano dokument:

"Jezus Chrystus dawcą wody żywej. Chrześcijańska refleksja nad New Age" - Papieska Rada Kultury i Papieska Rada ds. Dialogu Międzyreligijnego. Nie mam dostępu do pełnej treści, w necie są jedynie fragmenty. Ale na moje wyczucie, jeśli gdzieś coś na ten temat padło, to tam...

Dokument znam i nie natrafiłem w nim na LD.
Nieważne, wydaje się raczej, że LD jest tematem zasadniczo marginalnym w kręgach chrześcijańskich i może na dzień dzisiejszy szkoda tracić czas na większe analizy. Może, najpierw niech się wypowiedzą praktycy, oni często są dobrym impulsem dla teoretyków. Osobiście, nie polecam z LD. Z tego co udało mi sie do tej pory poczytać na ten temat, to widzę, że w LD jest sporo kontrowersyjnych punktów zapalnych i wiele znaków zapytania.

Był wcześniej linkowany tekst z http://www.katolik.pl/forum/read.php?f= ... t=3447&v=f

Zauważ fundamentalną niewiedzę tam jednego człowieka, który uważał, że poprzez LD poleci do Nieba pogadać z Jezusem. No ale nic.

Ogólnie:

1. ktoś chce pamiętać sny, ale poprzez wzbudzanie pamiętania snów pojawiać się będzie LD.
2. Poprzez LD można bardzo łatwo uzyskać OOBE.
3. Czyli zuo.

Ogólnie czytając na necie do czego ludzie chcą stosować LD odnosi się wrażenie, że cel jest jeden - do jak najlepszego zaspokajania pożądań, których nie można zaspokoić na jawie. Taki potencjał marnować by jeno babrać się w iluzjach. Trochę słabo.

Witam. Mam nowe pytanie. Czy świadome zapamiętywanie snów może uzależniać? Na mnie sposób zapamiętywania snów z pierwszego postu działa tak bardzo, że zapamiętuję nie tylko jeden sen, ale kilka. Już dwie noce z rzędu ten sposób zadziałał i mam ochotę spróbować jeszcze raz, stąd pytanie o ryzyko uzależnienia.

Przypomnę, na czym polega ten sposób.

Nie wiem w jaki sposób rozumiesz to słowo w tym wypadku - "uzależniać". Ja też zapamiętuję czasem po kilka snów i jakoś mnie to nie uzależniło, bo niby jak? Po prostu je pamiętam. Jeśli masz zamiar je pamiętać, to dobrym sposobem jest zapisywanie ich zaraz po przebudzeniu

Niestety mylisz się. Zjawisko świadomego śnienia było już nie raz badane i jest używane jako terapia. Np. gdy ktoś ma ciągłe koszmary. Gdy zasypiamy, zasypia nasze ciało, wszystkie mięśnie, oraz świadomość. Chodzi tu o to (jak można się domyśleć) by nie zachować świadomość, by tylko ciało zasneło.

Tomku,
Jaki rodzaj terapii używa w swojej terapii świadome ś.

a.R.E.k., pisząc "zapamiętywanie snów" mam na myśli ich mienie, bo gdy człowiek nie zapamięta snu, to w mowie potocznej mówi się wtedy, że nie miał snu. Ilość tych snów też nie jest ważna. Ja się pytam o sytuację, kiedy to człowiek ma wpływ na zapamiętanie snu (mienie snu), ale może rzeczywiście trochę przesadzam. Na wszelki wypadek nie będę tego robił codziennie.

Było o tym w jednym z odcinków "Nie do wiary". Zacytuję ci tu fragment z odcinka o świadomym śnieniu.



A terapię taką prowadzi(ł?) Adam Bytof, o czym również mówią w odcinku "Nie do wiary" o świadomym śnieniu.

Możesz zapisywać sny, jeśli chcesz je zapamiętywać. Częste zapisywanie i przypominanie sobie snów z rana powoduje, że potem coraz lepiej pamięta się kolejne. Nie sądzę też, żebyś miał podstawy, żeby się obawiać, że wyniknie z tego coś złego.