Głównie Posługuję w realu

No teraz to napedziles mi stracha! To nie lepiej samemu dojsc do perfekcji, wznosic sie jak o.Pio wsrod eskadry bombowcow, niz tracic swoj cenny czas nad zgnilym ateista?

Każdej Duszy w Jej Pielgrzymce na ziemi BÓG daje wielokrotnie Dowody SWEGO Istnienia. Jeżeli ktoś jest oportunistą to moim zdaniem w ogromnej liczbie przypadków związane jest to z Jego chętnym życiu w grzechach. I Wiara jest dla Niego niewygodna. A swój pogląd `nagina`
do swego postępowania.

Są też inne przypadki np. zranienia w okresie Dojrzewania, błędy w wychowaniu itp. Ale i w tych przypadkach BÓG daje Dowody SWEGO Istnienia.

Nadto konstrukcja człowieka jest taka, że musi poszukiwać BOGA. I to wynika z konstrukcji podobnie jak oddychanie w czterowymiarowym świecie.

Niestety muszę sprostować siebie, doświadczenie uczy mnie właśnie, że nie wszyscy Kapłani mają wiedzę na temat homeopatii.

albo nei wszyscy kaplani maja takiego fioła na punkcie diabla tkwiacego w bialych granulkach....w sredniowieczu bym takie zachowanie zrozumiala, ale w 2010 roku to juz nie.

Homeopatia z naukowego punktu widzenia jest niczym. To woda. A jeżeli hipoteza pamięci wody ma sens, to w takim razie "leki" powinny działać w nieoczekiwany sposób, gdyż nawet destylowana woda posiada zanieczyszczenia których nie można się pozbyć, a które siłą rzeczy występują w większym stężeniu niż domniemanym (bo nieweryfikowalnym współczesną aparaturą) stężeniu substancji aktywnej.
A jeżeli mimo to działa, jest w tym albo placebo, albo działanie o podłożu duchowym. Jeżeli o podłożu duchowym, to ze względu na magiczny (choćby nawiązanie do energii) i bałwochwalczy (uzdrowienie czymś takim ma charakter nadprzyrodzony, a tylko Bóg może skutecznie uzdrawiać w sposób nadprzyrodzony i tylko Jemu należy się chwała za cudowne uzdrowienia) charakter stosowanie jej powinno być poddane pod głęboką refleksję. Ze względu na bałwochwalstwo (cud bez udziału Boga) i zabobon (wypicie wody dające uzdrowienie) jest grzechem, a ze względu na magiczny sposób postrzegania stosowania leków homeopatycznych, nawet jeżeli one nie mają same w sobie konotacji ze światem duchowym, człowiek traktujący ją w ten sposób otwiera się na zniewolenie (są znane przypadki dręczenia, zniewolenia czy opętania w których homeopatia miała wpływ na stan duszy cierpiącego).

Co do jogi, dosyć przeczytać watykański dokument "Jezus Chrystus Dawcą Wody Żywej":
http://www.vatican.va/roman_curia/ponti ... ge_en.html
Oraz opracowanie misjonarza, który w Indiach się urodził i wychował, dobrze jest mu znany hinduizm:
http://jmanjackal.net/pol/polyoga.htm

Pozdrawiam w Panu.

BioZ.Watykański dokument mówi o New Age,a jest to znaczna różnica ,więc nie manipuluj.Co do treści opublikowanej przez Manjackala,to może zna się na hinduizmie,ale większośc ludzi urzodzonych w Indiach na jodze zna się słabo.On definiuje ćwiczenia jogi wyłącznie w aspekcie religijnym,który mnie nie interesuje.Mnie interesuje wpływ ćwiczeń yogi na gospodarkę hormonalną,zapobieganie procesom degeneracyjnym układu kostno-stawowego,wpływ na ciśnienie krwi i akcję serca,wzrost pojemności płuc,tonizujące działanie na układ nerwowy.Zajmując się takimi asprktami nie muszę brać ze soba całego bagażu duchowości ani wkraczać w głębszą mistykę.Każdy średnio rozgarnięty człowiek potrafi dostrzec granice kiedy kończy się ćwiczenie w aspekcie psychofizycznym,a kiedy wkracza się w sferę duchowo-religijną.Swoja drogą mam spore obiekcje do różnych tzw.charyzmatyków,bo pachnie mi to fałszywą mistką,do odwiedzin dziwnych misjonarzy z egzotycznych krajów,różnych pań spalonych przez piorun i innych cudów-wianków.

Jeżeli jest tak jak twierdzisz, przydałoby się zebrać albo zacytować badania naukowe/medyczne, w których wykazuje się autentyczne powiązanie między ćwiczeniami jogi (m. in. konkretnym ułożeniem ciała) a zjawiskami które opisujesz chyba, że masz na myśli mniej więcej to samo, co w przypadku wszelkich innych zestawów ćwiczeń fizycznych.

"Propagatorzy jogi, reiki itp. sami bardzo jasno stwierdzają, że filozofia i praktyka są nierozłączne."
Tak też widzę w opisie na banalnym dziś (i niekiedy nierzetelnym) źródle wiedzy, tj. Wikipedii, taki też obraz rysuje się po zapoznawaniu się z treściami na http://joga-joga.pl/pl12/teoria_jogi (pobieżnie przejrzałem).
Jeżeli tak jest, to źle dla katolika.


Co do Manjackala, "prześwietliłem" go uczestnicząc w rekolekcjach, dyskutując z kapłanami na temat tego, co nauczał, i zapoznając się z obszerną krytyką "odnowy charyzmatycznej". Jedyne co można mu zarzucić z tego wszystkiego, to tolerowanie (nie popularyzowanie, nie negowanie) kontrowersyjnego zjawiska "spoczynku w Duchu Świętym". Nota bene jest to kapłan mający duże przywiązanie do tradycji. Niemniej w dyskusji o jodze nie jest istotne kim on jest, ważna jest treść jego artykułu.
W przypadku Glorii Polo etc. sytuacja jest kontrowersyjna i nie mieszam się w to, jak z każdymi objawieniami prywatnymi i osobistymi doświadczeniami działania Boga - można i nie trzeba w to wierzyć; istnieje u niektórych ludzi tendencja do zbytniego skupiania się na takich rzeczach i na cudach a nie na samym Bogu, wtedy lepiej nie szukać tego typu doświadczeń i historii. Z podobnego powodu w USA mamy zalew hipnotyzerów (świadomych tego faktu albo nie) którzy na masowych seansach wkręcają, że mają w sobie moc od Boga i na tym cierpią niesłusznie obecni ludzie, wszystkie protestanckie denominacje o charakterze pentekostalnym i katolicka Odnowa w Duchu Świętym.

Ten watykański dokument traktuje ogólnie o New Age ale odnosi się także do jogi i innych różnych praktyk zaczerpniętych ze Wschodu.

Pozdrawiam w Panu.

Co na razie znalazłem:

http://www.forum.joga-joga.pl/viewtopic ... 87&start=0

Wtedy nasze mówienie "ja tylko ćwiczę" nie ma wielkiego znaczenia. Analogicznie, wiara lub niewiara w Boga nie implikuje Jego istnienia bądź nieistnienia.

Wracając tylko na moment do o. Manjackala - jego artykuł przytoczyłem mając na względzie nie jego posługę a właśnie fakt, że wychował się w kulturze indyjskiej, więc tenże ma wysoką wartość. Pozostaje dalej odnaleźć głosy autorytetów z dziedziny jogi, czy istnieje 'odmiana' samych ćwiczeń.
Chyba, że chodzi o coś innego - wykonywanie ćwiczeń identycznych do ćwiczeń jogi, w celach czysto fizycznych; wtedy jest dylemat podobny jak z noszeniem pierścienia Atlantów tylko dla ozdoby.

Pozdrawiam w Panu.

Przeczytałem artykuł o. Manjackala. Nie przedstawia on dla mnie większej wartości gdyz opisuje fenomen jogi w sposób bardzo uproszczony. Argumenty, których używa są i banalne i dość naiwne.
To ze autor wychowywał sie w kulturze indyjskiej nie jest dla mnie żadnym argumentem. To tylko nam europejczykom wydaje sie ze jak ktoś jest Hindusem to koniecznie musi znać sie na jodze. Nic bardziej błędnego. Mam znajomych Hindusów, którzy o jodze nie maja zielonego pojęcia.
Z dwoma tezami autora artykulu moglbym jeszcze polemizowac. Stwierdza on bez zajakniecia, ze joga nie jest nauka, a niby dlaczego nie jest nauka?
Stwierdza tez, ze katolicy traca zaufanie do chrzescijanskiej duchowosci a szukaja czegos we wschodniej mistyce.
Ja wcale temu sie nie dziwie. Jesli katolicy nie znajduja tego w Kosciele to szukaja gdzie indziej, nierzadko znajduja to, niestety, w roznych wschodnich sektach.Tu jest tez wina Kosciola, ktory nie potrafi, nie umie ukazywac bogactwa swojej duchowej tradycji.
A jakie sa efekty? Jesli mowie ludziom o medytacji to zdecydowana wiekszosc kojarzy to przede wszystkim z hinduizmem czy buddyzmem ale nie z chrzescijanstwem.
Najwiekszy paradoks widze w tym ze buddysci, ludzie New Age, znaja np. pisma Mistrza Eckharta,znaja "Chmure niewiedzy", znaja tez Jana od Krzyza.

I jeżeli ktoś lubi siedzieć z nogami za uszami, niech nazywa swoje ćwiczenia jak chce i ćwiczy do woli. Nie to jest tu problemem.

Zgadzam się tu z Tobą Drogi Bracie w 100%.



Jest na ziemi np. Religia, która połączyła Chrześcijaństwo ze swoją tradycyjną `ciemną` religią. I o tego typu zagrożenia tu chodzi. Im to nie zaszkodzi podobnie, jak Hindusowi z konkretnych względów.


Natomiast zagrożenia konkretne dotyczą kultu ...
Zagrożenia np. bogini .... i innych.

Zagrożenia te są na tyle poważne, że osoby posiadające także Stały Ch... też mogą wymagać Posługi Egzorcysty.

I nie mieszajmy w to Buddystów, którzy są naszymi Braćmi w Wierze w Jednego BOGA.

Dla sprostowania: Buddyści nie wierzą w coś/kogoś takiego jak Bóg, a już na pewno nie w Boga osobowego. Bogowie w buddyźmie istnieją, ale nie spełniają takich funkcji jak Bóg chrześcijański.



Widocznie nie potrafili zrobić tego wszystkiego dobrze (swoją drogą, nie wiem, co jest takiego trudnego w otwieraniu czakry). Możesz praktykować jogę i bez tego, dla mnie np. byłaby wtedy pozbawiona sensu i ducha. Uważam, że jogę powinno się praktykować z konkretnego powodu, ponieważ łączy ona ciało i ducha. Jeśli nie włączysz w to ducha, to są to zwykle ćwiczenia, jakie wykonuje się np. na WF-ie.

Nie jest moją intencją polemizowanie w sprawach oczywistych.

Przez niektórych Jan Paweł II uważany jest bodajże za piąte wcielenie Buddy.

Dla Buddyzmu nadrzędną jest stan Nirvany, BÓG nie jest rozpatrywany na pierwszym planie. Buddyzm niesie sprzeczności i jest niedopuszczalny dla Chrześcijanina.

Chyba piąte. Nie pamiętam dokładnie.

a.R.E.k.Nie zgadzam się.Nie są to takie same ćwiczenia jak na WF.Widziałem ludzi,którzy poprzez sport potrafili sobie wyrządzić szkodę,kiedyś spotkałem małżeństwo kaleków-byłych akrobatów cyrkowych.Istnieje coś takiego jak joga terapeutyczna,która pomaga np. w schorzeniach kręgosłupa i istnieją w Polsce też gabinety taką terapię stosujące.Ortodoksyjni neurochirurdzy przeczą możliwości przemieszczenia wysuniętego dokanałowo krążka międzykręgowego za pomocą zabiegów i ćwiczeń Jogini,rehabilitanci,specjaliści od medycyny manualnej twierdzą odwrotnie.
Poza joga terapeutyczną wspominaliśmy na forum o ćwiczeniach Pilatesa,które są uposzczonymi asanami dla białych.Zresztą wszystkie pozycje Europejczycy ćwiczą uproszczone poza osobami wyjątkowo sprawnymi.
Jest osiem stopni jogi:1-zakazy,2-nakazy,3-praca z ciałem,4-praca z oddechem,5-wycofanie zmysłów,6-koncentracja,7-kontemplacja,8-skupienie.
Przy piątym stopniu mogą się pojawić wątpliwości dla chrześcijanina,aczkolwiek niektóre ćwiczenia koncentracyjne są korzystne/chyba można bezpiecznie siedzieć i skupiać wzrok na zapalonej świecy-tak przynajmniej uważam/.
Nie znaczy,że jak ktoś nie praktykuje ostatnich stopni,to nie ma to sensu.Praktyka fizyczna i skupienie umysłu jest jak najbardziej pożyteczne dla ducha,dodam jeszcze ,że nie przeszkadza to wcale w duchowych praktykach chrzescijańskich,które dla nas są bardziej wskazane.