Witajcie

Mam na imię Daria od zawsze czułam się inna na tym świecie. Ciągle tęskniłam wewnętrznie za lepszym światem. Już jako dziecko uciekałam do lasu na parę godzin szukając w ten sposób spokoju, harmonii.. bo nie mogłam znieść chaosu tego świata. Jako dziecko zdarzało mi się, że widziałam istoty duchowe. Na początku bardzo się tego bałam.. teraz nie odczuwam tego tak bardzo nie widzę tego.. lecz zdarza mi się, ze odczuwam czyjąś obecność. W dzieciństwie byłam dosyć zamkniętym dzieckiem.. trochę innym. Już jako małe dziecko potrafiłam zastanawiać się nad sensem życia. Wiedziałam, że istnieje coś więcej niż ten nasz świat materialny. Miałam parę problemów z którymi musiałam się zmierzyć.. pojawiła się nerwica.. nie mogłam się odnaleźć w tym świecie.. potem problemy okresu dorastania sprawiły, że miałam myśli samobójcze po dwóch psychoterapiach.. myślałam, że rozwiązałam problem..nie będę opisywać wszystkiego bo uważam to za zbędne powiem tylko, ze zaczęłam odkrywać prawdę o świecie, dostrzegać istotę Boską w każdym z nas.. zaczęłam otwierać swoje serce na miłość. Zawsze interesowałam się rozwojem duchowym.. a teraz rozwój ruszył niejako z kopyta.. dalsze problemy skłaniały mnie ciągle do poszukiwań.. poszukiwań Boga, prawdy o świecie.. problemy nerwicowe sprawiły, że wylądowałam na regresingu tam dopiero wszystko zrozumiałam. Ciążyły na mnie związki karmiczne i bardzo negatywne emocje, które spowodowały, że mój rozwój był bardzo przytłumiony. Zrozumiałam, że jestem starą duszą rozwinięta.. dlatego zawsze nie mogłam się odnaleźć na tym świecie. Po regresingu zaczął w pełni rozwijać się mój potencjał rozwój intuicji, pismo automatyczne.. przekazy daje świadomość mojej duszy. Czuję jak coraz bardziej się rozwijam i jak coraz bardziej zauważam iluzję jaką nas otacza.. świat materialny, pogoń za pieniądzem. A gdzie miłość, a gdzie wspólnota i braterstwo.. taka jest prawda, że zapomnieliśmy kim naprawdę jesteśmy.. a jesteśmy Boskim źródłem.. czy nie powinniśmy się zachowywać jak nam na to przystało? Dlatego piszę do was.. szukam ludzi, którzy tez zaczynają coś zauważać w tym świecie, że coś jest nie tak.. ze świat zmierza do niczego dobrego i pora go zmienić. Piszę do wszystkich, którzy czują, ze chcieli by coś zmienić. Wydaje mi się, że warto się jednoczyć wspierać się w tym świecie.. zacząć żyć w harmonii.. Wszystko jest możliwe jeśli się uwierzy.. można zmienić ten świat. Warto znaleźć ludzi, którzy myślą podobnie

od dawna ludzie gonia za pieniadzem ktory i tak szczescia nie daje ale bez niego niestety zyc sie nie da.

tak las to najlepsze miejsce na kontemplacje Boga i odizolowanie sie od swiatowego chaosu.

zmieniajac swiat trzeba zaczac wpierw od siebie z Jezusem za pan brat. bo z Nim mozna wszystko

Mam nadzieję, że nie tylko Wy ale i wielu chrześcijan zauważa, że świat brnie w niewłaściwą stronę i ludzie zaplątują się i gubią w labiryncie, którzy sobie sami tworzą..:] Myślę, że ten "światowy chaos" najbardziej denerwuje, kiedy sami nie wiemy jak mu się przeciwstawić, jak działać wobec różnych zjawisk żeby chociaż swoim stanowiskiem wykazać sprzeciw, a nawet pokazać innym w imię jakich wartości i dlaczego lepszych go wyrażamy. Ucieczka w samotne miejsce, taki 'las', gdzie możemy spokojnie rozważać Boga i Jego Słowo jest potrzebna każdemu z nas ale ważne żebyśmy nie pozostali w nim, bo tam jest tak miło i przyjemnie, i nic spoza do nas nie dociera... żebyśmy umieli wyjść silniejsi do działania.

Dziękuję za wasze odpowiedzi.. dobrze, że więcej ludzi coś odczuwa. Tak taka samotnia dobrze się przydaje jak człowiek zaczyna pracę z samym sobą.. bo najpierw, aby zmieniać coś w świecie trzeba zacząć od siebie.. Ja jestem właśnie na tym etapie życia, że zaczęłam układać swoje życie wewnętrzne. Zaczęłam rozumieć kim jest Bóg oraz my sami.. Jeśli chodzi o świat to nie jest dobrze ludzie pogubili się w świecie materialnym i totalnie zapomnieli kim jesteśmy. A jesteśmy dzieckiem Bożym czemu nie zachowujemy się jak nam na to przystało.. Niestety świat materialny nas zagłuszył widzimy tylko formę więcej nic.. a wystarczy tylko dostrzec głębie, która nas otacza..a wtedy odkryje się źródło.. źródło Boskie i zrozumie się, że każdy człowiek jest Twoim bratem, a ziemia jest Twoją matką. Wszystkich nas łączy nić powiązania nie tylko ludzi, ale świat zwierząt oraz świat roślin.. Kiedy poczuję się tą jedność wtedy inaczej zaczyna się patrzeć na świat, który nas otacza. Teraz wyobraźcie sobie jakby każdy człowiek mógł to poczuć.. to wtedy nikt nie miałby chęci uczynić komuś coś złego bo widział by w drugim człowieku brata i siostrę.. zobaczył by siebie samego. Ale żeby to poczuć i odkryć trzeba odkryć głębię w sobie samym..

Zostaw świat w spokoju. Niech dalej gna swoim rytmem. Razem ze wszystkimi barbarzyńcami tworzącymi wielkie bagno, w którym utoną. Z chęci zmiany świata - wyrośniesz... wyrośniesz...

O fajnie Daria że wreszcie ktoś poruszył ten temat
Też jestem sam w twoim sensie i zastanawiałem się czy też jest ktoś kto uważa że coś tu jest jednak nie tak. ZAuważyć to, to mały problem ale później w tym żyć samemu i z nikim nie móc się tym podzielić to dopiero jest trudne. I tak z dnia na dzień samemu trzeba coś robić żeby nie zapomnieć o tym naszym świecie Ja np tworze światy - tego naszego typu, po prostu wymyślam je. No i zauważyłem że te nasze światy, to co my chcemy jest dalekie od tego co jest tu. Np: Gry jakie są tworzone, nie zawierają już takiej magii - czyli takiego wkładu pracy ludzi jak gry które zostały stworzone przed np 2004 r. Filmy też nie zawierają takiego wkładu pracy ludzi jak kiedyś. Nie sa barwne bogate w fabułę tylko wszystko jest nastawione na efekty i technikę.
Starsi ludzie potwierdzają, że kiedyś na świecie było więcej magii - miłości - wkładu pracy w coś co i tak się nie opłacało a służyło drugiemu człowiekowi. Te rzeczy tak naprawde były bezcenne, ale teraz jak trudno się utrzymać przy życiu, mało jest pieniędzy, ludzi coraz więcej, nikt nie ma cierpliwości ani sił na tworzenie czegoś dla kogoś.
Ja lubię tworzyć, tworzenie dla samego tworzenia jest przyjemne, fajnie by było znaleźć ludzi którzy też to robią.
Żyjemy tak sobie wpatrzeni w te nasze światy i czekamy. Ale czasami, samo patrzenie jest lepsze niż życie na świecie w którym nie ma magii.
Jestem dobrej myśli bo można powiedzieć że mam dowód że się doczekamy
tak że : good luck