Jako, że nie udało mi się znaleźć tego we wcześniejszych wątkach, postanowiłam założyć nowy.

Chciałabym by ktoś mi wytłumaczył konkretnie zagrożenia związane z wchodzeniem w "magię": horoskopy, tarot, karty anielskie, runy, jasnowidztwo, bioenergoterapię...
Przede wszystkim bardzo martwię się o moją mamę. Kiedyś czytała horoskopy raz na jakiś czas (hm, właściwie co tydzień, przez gazetę "Gwiazdy") - teraz robi to właściwie codziennie, w internecie. Czasem trafi też na stronę z runami, tarotem, kartami anielskimi.
Szukając w internecie, znajduję zwrot "zagrożenie duchowe", tylko że chciałabym KONKRETÓW - tak bym mogła sama to dobrze zrozumieć, a później móc to wytłumaczyć. Potrzebuję argumentów, by przekonać moją mamę, że robi sobie krzywdę (już teraz jest trochę uprzedzona do tego, co mówię, bo próbowałam ją kilka razy zniechęcić).

Czy ktoś podjąłby się tego? Cenne też będą dla mnie, np.: linki do stron traktujących o tym - być może pokażę je mamie i to one będą jednym z argumentów, punktem wyjścia do rozmowy?
Liczę na Was

"/27/ a. 1. Nauka Kościoła o fatum:
Symbol wiary Synodu w Toledo (400 r.):
„Gdyby ktoś wyznawał poglądy astrologów: niech będzie wyklęty” (D. 35).
Synod w Braga (561):
„Jeśli ktoś sądzi, że ludzkie dusze podlegają nieuniknionym wpływom [ciał niebieskich],
jak mówili poganie i Pryscylian: niech będzie wyklęty” (D. 239).
„Jeśli ktoś sądzi, że dwanaście znaków lub gwiazd,
którymi zwykli zajmować się ... astrologowie, są rozproszone na poszczególne dusze i na członki ciała
i są przypisywane nazwom patryarchów, jak głosił Pryscylian: niech będzie wyklęty” (D. 240).
Sobór w Konstancji (1414-1418; sesja 8, 4 maja 1415)
potępił między innymi takie zdanie Wiklefa:
„Wszystko zdarza się z absolutnej konieczności” (D. 607).
Pius II (1459 r.) potępił zdanie Zanina de Solcia
twierdzące, że Chrystus umarł nie z miłości do ludzkiego rodzaju, by go odkupić,
ale z musu narzuconego przez gwiazdy (D. 717 d).
Patrz o tym t. 2 obj. /173/ str. 302n."
http://www.katedra.uksw.edu.pl/suma/suma8.htm


viewtopic.php?f=27&t=27800 - Biblia a gwiazdy

Podstawowe pytanie - czy Mama jest chrześcijanką ? Jeśli tak, możesz przytoczyć jej fragmenty Biblii, wskazujące na zdecydowanie zły wpływ wszelkich praktyk wróżbiarskich.





Porozmawiaj z Mamą szczerze, po co to czyta. Wierzy, że to co jest tam napisane faktycznie jest prawdą ? Dlaczego tak sądzi ? Co takiego mają w sobie gwiazdy czy tarot, że faktycznie mogą powiedzieć nam co się wydarzy ?

Najlepiej idź do księgarni (może być internetowa) i kup mamie kilka książek autorstwa ks. prof. Aleksander Posacki albo Robert Tekely.
Jak te lektury mamy nie wystraszą, to będziemy działać inaczej.
Powodzenia !

PS. Bioenergoterapia służąca człowiekowi cierpiącemu nie jest magią, jest aktem miłości, przejawiającym się w energetycznym uzdrawianiu, zgodnie z wolą Bożą.

Działania magiczne są opisane w Katechizmie Kościoła Katolickiego i tamże określone jako grzech.

2115 Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie. Nieprzewidywanie może stanowić brak odpowiedzialności.

2116 Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu.

2117 Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim - nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego Kościół upomina wiernych, by wystrzegali się ich. Uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka.

http://www.katechizm.diecezja.elk.pl/

Nikt nie udowodnił w sposób naukowy, że bioenergoterapia wykorzystuje obiektywnie istniejące "energie, które leczą".
Polega ona na wykorzystywaniu tajemnych sił, ukrytych mocy,
co zostało potępione w przytoczonych przez ciebie punktach KKK
oraz w publikacjach wspomnianego przez ciebie Roberta Tekieliego.


http://www.youtube.com/watch?v=whAsjQ0MyS0#t=4m14s
(Konferencja Robert Tekieli 2)

http://video.google.com/videoplay?docid=1268638115606324691
(Jarmark cudów, odcinek 1 - Bioenergoterapia)
//Program prowadzą: Robert Tekieli i Iwona Schymalla

Nikt nie udowodnił naukowo, bo nie istnieje nauka o duchowości, o czym w kilku tematach już mówiono.
Nauka dotyka tylko przedmiotów materialnych lub, które dają się opisać metodą racjonalną.

Pan Tekely nie jest uczonym i nie zna się na bioenergoterapii, tylko na magii, demonach i sektach.
Niemniej, lubi straszyć tym wszystkim, władowanym do jednego worka.

Dlatego radzę mamie pokazać, to, co Tekely ma do powiedzenia.
Jeśli to mamy nie zabije, to ją wzmocni

tu jej historia kobiety jak zaczęła leczyć bioenergia i radiestezja w skutek tego została opętana
http://gloria.tv/?media=118031

Dziękuję Wam Nie spodziewałam się, że tak szybko odpisze tyle osób. Jesteście wspaniali. Postaram się przeczytać polecone teksty etc. i obmyślić plan rozmowy x) Jednak...

Dla mnie nadal nie do końca jest jasne - w takim razie jak mają się demony do tego, że jakaś 'wróżka' interpretuje układ planet (bo były wspomniane opętania)? W takim razie horoskopy byłyby prawdą, tylko że korzystanie z niej byłoby zakazane dla chrześcijanina, bo człowiek ufałby bardziej demonom niż samemu Bogu.

Dobrze rozumujesz, idziesz w dobrym kierunku.
Pewne rzeczy Kościół traktuje jak grzeszne, bo przeciwne Bogu i wierze w Niego - o nich wyraźnie napisano w Katechizmie, w punktach, które przytoczyłem, a przed innymi przestrzega, bo niebezpieczne i można przy ich okazji pójść w jakimś nieczystym kierunku, w szczególności popaść w zależność od Szatana i demona, choćby według mechanizmu - jaki pokazałaś w cytacie.

Można - aczkolwiek nie trzeba.
Kościół przestrzega - decyzje podejmują ludzie.

Ale ciekawa dla mnie jest jeszcze rola samej wróżki i planet. Bo czy to nie Bóg ma władzę nad gwiazdami i planetami? Jak to się ma w ogóle to przepowiadania zdarzeń?

Bóg ma władzę nad wszystkim.

Katolicy raczej nie zajmują się przepowiadaniem przyszłości, chyba że planowaniem lub prognozowaniem.
Istnieje bardzo cienka granica między układaniem przyszłości z klocków przeszłości i teraźniejszości a faktycznym patrzeniem w przyszłość.

To pierwsze nazywa się prognozowaniem i planowaniem.
To drugie może być wspomagane mocami niezupełnie Boskimi, stąd Kościół traktuje jasnowidzenie jako sprawę, co najmniej niebezpieczną z natury i przestrzega wiernych by nie podejmowali tych czynności. Oczywiście jasnowidzenie dla pozyskania przewagi nad ludźmi, pozyskania władzy, albo jasnowidzenie z świadomym wykorzystaniem mocy ciemnych, jest grzechem wprost i możesz o tym poczytać w Katechizmie Kościoła.

Wedle mojej wiedzy, w gwiazdach jest zapisane bardzo wiele, jednak nie wszystko. To nie losy ludzi i świata są zapisane w gwiazdach. Tam są zapisane kierunki, potencjały, możliwości i ryzyka. Astrolog, czy wróżka, szczególnie jeśli nieprofesjonalni, mogą poczynić wiele nieszczęścia, przekonując klientów o nieuchronności jakichś zdarzeń. Niejednokrotnie tak właśnie się zdarza, dlatego Kościół słusznie przestrzega ludzi nie rozumiejących pracy z gwiazdami, by z tych usług nie korzystać.

Bo ludzie za podszeptem Szatana uwielbiają świat magii. Uwielbiają, gdy wróżka powie: spotkasz ciemnego seksownego bruneta, z którym połączysz się na wiele lat. I nieszczęsna klientka wpada w romans ze swym nowym szefem. Nowa praca z tym szefem była jej pisana, a ona zrozumiała, ze chodzi o romans i zniszczyła przy tej okazji swoje szczęście rodzinne, szczęście męża, dzieci, własne.

A diabeł się cieszy ...

No nijak się ma. Ale przytoczę pewien przykład, który być może pamiętam z tego forum - załóżmy, że wróżka przepowiada, iż mąż klientkę zdradza. Klientka staje się w stosunku do małżonka podejrzliwa, i mniej lub bardziej świadomie sama dąży do tego by tą zdradę (nawet, jeśli ona nie zaszła) wykryć. Już samo takie podejście naciąga zaufanie. I kto wie, jak może wpłynąć na małżeńskie relacje.
Innymi słowy - człowiek sam dąży do tego, by spełnić wróżbę. To co powiedziała wróżka, wcale nie musi być spełnione.
Jeśli zdecydujesz się na kolejne podejście do rozmowy, napisz czy dostrzegłaś jakiś postęp.

OT:

Mały_kwiatku

jesteś recydywistą...
- po pierwsze, istnieje nauka o duchowości (ale "duchowość" to co innego niż myślisz)
- po drugie, jeśli bioenergoterapii nie da sie udowodnić, czy zweryfikowac naukowo i bioenergoterapia nie odnosi się do przedmiotów materialnych lub, które dają się opisać metodą racjonalną, to znaczy, ze odnosi sie do tajemnych energii, ukrytych mocy, a tego nie możemy zaakceptować, oraz, że jest pseudo-nauką, jesli nie "nauką tajemną" - okultyzmem.

Twoja recydywa polega na tym, że ponownie Ci tłumaczę, że teoriami o naukach o duchowości zajmujemy się w temacie Wiara w naukę. Tematu tego unikasz jak ognia piekielnego, tymczasem stamtąd właśnie wyskakują diabły na szpilkach od kapeluszy Nelly Rokita.

Ja swoje zdanie o nauce mam, przez kilkanaście lat pracowałem naukowo w dziedzinie przyrodniczej, będąc jednocześnie katolikiem i filozofem. I nic mi się nie kłóciło.
Nadal mi się nic nie kłóci. Szanuję jednak poglądy innych, jeśli są dobrze uzasadnione.
Zapraszam do wypowiadania się w temacie "Wiara w naukę".

Próbowałam.

U mojej mamy następuje wyparcie, jak w uzależnieniach kurcze: nie chce słuchać, że to coś złego - zresztą w ogóle gdy usłyszy, że zaczynam mówić właśnie o tym, to mi przerywa; albo przerzuca odpowiedzialność - tzn. zaczyna mówić na przykład, że kiedy ja siedzę godzinami przed komputerem "to jest dobrze".

Aiveena pytała wcześniej czy moja mama jest chrześcijanką... Właściwie to tak, ale nie wiem na ile jej wiara jest żywa. Chyba nie jest głęboko wierząca. Niby chodzimy, jeśli może, razem do kościoła, ale nie przypominam sobie sytuacji, w której odważnie by wyznawała wiarę, dawała świadectwo innym ludziom...
Np. dlatego argument taki jak cytat ze Starego Testamentu raczej do niej nie trafi, trzeba jakoś inaczej.

W ogóle mam wrażenie, że moja rodzina zaczyna mnie traktować jak fanatyka albo dewotkę, hahaha. Dlatego, że chcę wszystkiego przestrzegać albo np. mówiąc, że jest grzech, otwarcie drogi szatanowi. Chyba sama zaczynam mieć wewnętrzny konflikt, czy przypadkiem nie przesadzam. Choć z drugiej strony, myślę, że robię dobrze, tylko że to wszystko brzmi tak patetycznie. Ludzie przyzwyczaili się do codzienności, laickiej codzienności, a kiedy ktoś chce wprowadzić do niej Boga, to nie wiedzą, co robić, jak się zachować.