Z powstaniem ST było podobnie:
viewtopic.php?f=6&t=25493&p=550235#p550235

To proste słowa i nie ma się tu potrzeby doszukiwać jakiegoś mistycznego przesłania.

Jeżeli ktoś chce mieć uznanie w oczach Ojca Jezusa, to musi się w życiu kierować tym, co mówił Jezus.[/quote]

@Jamsen - a dla Ciebie istotą życia wg.słów Jezusa jest "zdobywanie uznania" w oczach Boga??

Przyjść do Ojca może każdy człowiek, bez ograniczeń czym kolwiek.
Wbrew temu, czego uczą w kościele nie ma nigdzie takich ludzkich zasług, które w oczach Ojaca zdobędą uznanie, ani takich zbrodni, które Go od zbrodniarza choćby na włos oddzielą.
To jest po prostu niemożliwe
To tyko ślepy człowiek od Ojca się sam oddziela właśnie zbieraniem zupełnie Jemu niepotrzebnych zasług, albo jakąś kolekcją win i grzechów.
Wszystko to jest zgromadzone w ludzkiej tylko pamięci i jest brzemieniem, od którego Jezus uwalniał w jednej chwili.

Przed Ojcem staje się z niczym, bez jakichkolwiek obciążeń i w całkowitej nagości. To wystarczy

Dominik - a to już nie jest prawda. Jezus jest osobą i osobą pozostaje. Modlitwa jest spotkaniem osób. Mnie - osoby - i Boga - Osoby. Przynajmniej tak naucza chrześcijaństwo.

Jo_tka,
Jezus jest osobą i nią będzie dla ludzi o zwykłej świadomości.
Takich ludzi jest większość, więcej niż 99% populacji.
Nikt im nie zabrania mieć takie poglądy. Również ja.
To co tu piszę, nie piszę dla każdego, a tylko dla tych, którzy są zdolni to pojąć, lub mają aspiracje inne niż większość.

Mistyk zmienił świdomość i nie modli się do nikogo, chyba że dla przyjemności, ew. dla przykładu lub chcąc być w zgodzie z religią w której jest to przyjęte, lub wymagane.

Mistyk jest zjednoczony z Ojcem (cokolwiek to słowo znaczy) i nie ma już jakiejkolwiek relacji osób.
Jest niepodzielna jedność bez jakiejkolwiek reszty.
Po co, alboo co się ma modlić tak sam do siebie?

Mistycy stanowią maleńką i bardzo rozproszoną w świecie grupkę całej ludzkości.
Zawsze tak było. To jest najbardziej ekskluzywne towarzystwo
W pełni urzeczywistnionych mistyków żyje dziś na Ziemii może ze stu i to rozrzuconych w różnych tradycjach i religiach.

Był tu na forum taki jeden mistyk-uzdrowiciel-egzorcysta, ale go już nie ma.

A kto trzymał pieczę nad rzetelnością spisywania świętej księgi buddyzmu?

Nie wiem - może był to sam Bóg.
Nie interesuję się (obecnie) buddyzmem, więc nie mogę ci udzielić takiej informacji.

Tyle, że w buddyzmie nie ma Bogów (Boga).

Nie we wszystkich szkołach/odmianach:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bóg_w_buddyzmie

Założycielem buddyzmu był Siddhartha Gautama (ok. 563-483 p.n.e.).
Zbiór świętych ksiąg buddyjskich określany jest mianem Tipitaka czyli Trójkosz lub Trzy Kosze. Tradycja podaje, iż teksty w nim zawarte zostały zebrane na I soborze buddyjskim w Rajagriha ok. roku 486 p.n.e. (3 lata po śmierci Buddy!) Tam to zebrano ustne nauki Buddy zapamiętane przez jego uczniów. Początkowo były przekazywane ustnie aż do 100 roku gdy to na Sri Lance król Vattagamani każe go spisać. Tipitaka jest spisana w języku Pali.
Przekaz ustny wcale nie musiał być gorszy od pisanego jak przekonuje nas współczesna biblistyka
Mógł być znacznie dokładniejszy, bo dokładne zapamiętywanie to też jest rodzaj praktyki.

W buddyzmie nie ma boga stwórcy w rozumieniu chrześcijańskim. Nauki Buddy zawarte są w sutrach, jednak podobnie jak w chrześcijaństwie nie wszystkie są kanoniczne w całości dla wszystkich buddystów. Przez niektórych uważane są za prawdziwe dla innych tylko za apokryficzne. Nie oddaje się im jednak nadzwyczajnej czci. Nie ma w nich niczego świętego, choć stosując przyjętą na Zachodzie manierę, nazywamy je świętymi. Zawierają bezcenny przekaz i praktyczną naukę wiodącą do wyzwolenia.
Ale to powinieneś wiedzieć kwestionując buddyzma jako równoważny z chrześcijaństwem

Z Biblią jest inaczej.
Mimo, że w jej spisywaniu brało udział sporo ludzi, to jednak ma ona jednego Autora - Boga, który w Biblii przedstawia się jako Jehowa.
To On czuwał nad tym, by była spisana poprawnie i zadbał o to, by powstał "lud", który ją głosi.

Dominik - tyle, że to już nie jest chrześcijaństwo.

Czyli prawdziwy buddyzm stoi w sprzeczności z kultem bóstwa A (obcym!), ale nie jest w sprzeczności z bóstwem Jezus?
Coś to zbyt subiektywne i mało buddyjskie mi się wydaje...

Z tego co wiem, to buddyzm Boga do końca nie wyklucza,
choć nie jest On na pewno tak ważny jak w chrześcijaństwie (najważniejszy).