Outsider, masz hinduskie widzenie karmy.
W buddyzmie karma to myślenie uwarunkowane. Ludzie mają wolną wolę odrzucić te uwarunkowania, ale po prostu najczęściej nawet nie widzą takiej możliwości i nie wiedzą jak, bowiem utożsamiają się z tymi uwarunkowaniami, uważają je za własne "ja". To właśnie te uwarunkowania się odradzają a nie dusza i dlatego wyzbycie się ułudy "ja" i "nie-ja" uwalnia od cierpienia, zostawiając czysty umysł.

Największym ludzkim przywiązaniem jest przywiązanie do "własnego" "ja" i do "własnego" (sic!) życia. Jeśli umierasz ze splamionym umysłem, przywiązany do własnego "ja", to przywiązanie wytwarza karmiczne lgnięcie do odrodzenia się tego "ja" i dlatego następują powtórne narodziny. Wygaszenie wszystkich splamień, przywiązania i warunkowania, powoduje wygaszenie wszelkiej karmy i lgnięcia nawet do powtórnych narodzin. Następuje wieczna Nirvana.

Podobnie, zgodnie z "prawem karmy", odradzają się i powstają z nowym życiem wszystkie inne splamienia i lgnięcia - rodzisz się z pewnymi predyspozycjami do określonego myślenia. Prawo "odpłaty", czyli karmicznego "zbierasz to co zasiałeś" w poprzednim życiu polega np. na tym, że jeśli nienawidzisz kobiet to w następnym życiu będziesz homoseksualistą (wg Lamy Olego) - wtedy kobiety będą ci obojętne. Jeśli ktoś umarł z głodu, uważając za źródło szczęścia jedzenie - będzie w następnym życiu obżartuchem, co oczywiście przyniesie mu cierpienie.

Cierpienie zniknie dopiero po przestaniu upatrywania szczęścia w robieniu sobie (swojemu "ja") dobrze rzeczami czy czynami. Jeśli jesteś spętany iluzją własnego "ja", widzisz wyłącznie siebie i kolejne swoje pomysły na źródło szczęścia - iluzoryczne pomysły, bowiem wynikające z innej iluzji - iluzji własnego "ja". Źródło wiecznego, nieskończonego, doskonałego szczęścia jest wyłącznie w tym co jest wieczne, nieskończone i doskonałe - synonimami tego czegoś są np. Natura Buddy, Bóg, Absolut, Prawda, Nirvana.