Każda sroka swój ogonek chwali. Na jakiej podstawie dokonać wyboru najlepszej religii? Jakie kryteria przyjąć? Czy jedynym ma być przyjęcie religii rodziców?

Już sam tekst "każda sroczka itd." sugeruje, że pytanie nie jest poważne. O religii się w ten sposób nie pisze, chyba że ma się do niej lekceważący stosunek i jej wybór nie różni się dla Ciebie od wyboru zespołu muzycznego czy towarzystwa na zabawę.

Sformułowanie może niepowazne, ale problem istotny - jakimi kryteriami posługiwać się oceniając religię. Nie wszyscy mają "dar/przekleństwo wiary" dany z urodzenia, niektórzy opierają się na własnej refleksji. Jeśli jesteś w tej ostatniej sytuacji, to moje rady brzmią:
parafrazując pewnego Galilejczyka: nie człowiek jest dla religii, ale religia dla człowieka. Zadaj sobie pytanie, co chcesz, aby religia z tobą zrobiła, do czego ma ci służyć, przyjrzyj się, co poszczególne religie robią z ludźmi i po wybraniu odpowiedniej cały czas obserwuj, czy zmiany (powedzmy w perspektywie roku), jakie w tobie zachodzą są tym, o co ci chodziło. Jeśli nie - zmień religię! Ale pamiętaj - religia nie służy do tego, żeby było przyjemnie (do tego służą kina, domy publiczne, lunaparki). Więc jeśli chwilami jest przykro - to może oto chodzi? Byle stan ten nie trwał za długo, chyba, że cię to rozwija albo jesteś masohistą. Osobiście nie pakował bym się w relacje z Bogiem, który - jak w przypadku matki Teresy - najpierw "bombarduje miłością", a potem przez dziesiątki lat tylko wymaga. Wierny też musi mieć jakiś interes ze składania ofiar.
Druga rada: nie musisz wybierać - zostań poganinem! Wszyscy Bogowie są prawdziwi ale niektórzy oprócz tego są fałszywi (z charakteru).

Poganinem w sensie, że się będę modlił do wielu bogów? No ale co zrobić jak ich wskazówki są sprzeczne? To chyba nie dla mnie. Ja raczej poszukuję, ale niezbyt intensywnie. Kiedyś byłem katolikiem, ale "firma" mi zbrzydła, więc ją opuściłem. No i nie bardzo wie czy jakąś powinienem wybrać, bo w sumie całkiem dobrze czuję się jako wolny strzelec. No ale co z dziećmi? Co im mam przekazać? Jaką religię "do wierzenia podać"? To jest mój zasadniczy problem. Bo nie mogę z automatu przekazać im swojej religii, bo jej nie mam...

Proste - wybierasz religię prawdziwą, a wszystkie fałszywe odrzucasz.
Jeżeli się pomyliłeś - masz pecha i przegrałeś życie.

A jakie stosujesz kryterium prawdziwości religii? Istnienie wyznawców, zachowanie wyznawców czy istnienie obiektu kultu?

na jakiej podstawie dokonać wyboru religii.....

poradziłbym, żeby to był wybór racjonalny...

bo nie możesz kierować się przy takim wyborze przewodnictwu ślepemu losowi
chyba że religia wydaje się czymś absolutnie irracjonalnym - wtedy rzucaj się w nią na ślepo... rzucaj się w jakąkolwiek - w swej irracjonalności bowiem są identyczne - zatem cokolwiek wybierzesz - nie pomylisz się - wybierzesz bez znaczenia

jeśli nie wykorzysta się do jej wyboru rozumu by pomóc sobie nim w dotarciu do prawdy... to proponuję rzut kością czy też ruletkę, albo jakąkolwiek inną metodę losową
wtedy zawsze się trafia

pzdr

e czemu przegrał życie? no chyba że mówimy o życiu po śmierci to fakt
Jeśli jest tak jak twierdzą chrześcijanie a ich nie posłuchasz to po śmierci lądujesz do końca swiata w piekle.
Jeśli jest tak jak twierdzą muzułmanie a wybierzesz inną religię, lądujesz do końca swiata w piekle....
Niewiem jak jest z religiami "pogańskimi" czy hinduizmem albo innymi.
Jeśli jest tak jak mówią Buddyści a ich nie posłuchasz to po prostu nadal będziesz uwięziony w samsarze jeśli posłuchasz się nauk to też masz spore szanse na to że jednak ci się nie uda osiągnąć oświecenia...
A tak na serio weź jakąś encyklopedię religii przeczytaj opisy jeśli stwierdzisz że jakiś pasuje do twojej wizji świata to poszukaj może gdzieś w okolicy jest jakiś ośrodek/kościół/meczet/centrum kultu, powędruj tam i zobacz co i jak.

Jeśli nie jesteś poganinem to nic Ci nie grozi, jeśli chcesz wierzyć w pogańskich Bogów to wierz, prawdopodobnie obie strony zyskają

Aha czyli za nie wiare żaden Perun, Thor czy Hera mnie nie wsadzą do piekła?
No to dla tych co się boją piekiełka pozostaje wybór między różnymi odłamami Chrześcijaństwa, Islamem a Judaizmem (może jeszcze jakieś scjentologie, mormoni czy inne zabawne sekty)
Ja już wybrałem Buddyzm dawno temu więc pogańscy bogowie czy żadni inni na mnie nie zyskają

Myślę, że określenie "wybór najlepszej religii" jest czymś od razu błędnym i kładzie nacisk nie na to co trzeba. Bo nie wybiera się prawdy, ją się odnajduje, odkrywa. Wolność sumienia nie polega na wolności od prawdy, ale w prawdzie. I tutaj pojawia się przepaść, dla wielu nie do przeskoczenia - my nie wybieramy jaka jest prawda, tylko ją odnajdujemy. Nasz wybór nie zmieni prawdy - nie ma na nią wpływu. Wiele osób przez brak pokory chciałoby się postawić w roli Pana prawdy, a to nie tędy droga.

Zależy, jakie kto ma podejście do samej wiary. Niektórzy kierują się w swoim wyborze prostym kryterium "Która wiara da mi rozgrzeszenie i który bóg najtaniej sprzeda mi zbawienie". Ale nie sądzę, by o to w tym wszystkim chodziło.

Z zewnątrz nie da się ocenić, gdzie leży ta jedyna, słuszna, niezmienna Prawda - bo wiele różnych światopoglądów rości sobie do niej prawo. Nie pozostaje więc nic innego, jak spojrzeć w siebie, ustalić, co przemawia do nas w danym światopoglądzie, co uznajemy za piękne i wartościowe, co będziemy w stanie przyjąć jako Prawdę. A potem dokonać wyboru, albo nie iść za żadnym ujednoliconym systemem i zwyczajnie żyć w wierze, nie zrzeszając się w konkretnym ugrupowaniu.

Miło jest po paru latach natrafić na system światopoglądowy lub religijny, który nie kłóci się z naszymi poglądami na Boga, duszę, życie po śmierci, cel istnienia itp. Ale nie każdy czuje się na siłach podejmować podobne poszukiwania - niemniej warto próbować.

Piszesz o wyborze na podstawie religii rodziców - ale wtedy to nie będzie wybór. Jeżeli człowiek jest wychowywany w wierze rodziców i przejmuje dane wartości, i pragnie w nich dalej trwać - nie pyta o to, jaką religię ma wybrać. Bo nie nosi się z zamiarem jej zmiany.

Natomiast jeśli ktoś odchodzi od wiary rodzinnej - bo nie jest przekonany co do jej wartości - i chce wybrać nową Drogę, musi przygotować się na wysiłek. Oparty na poszukiwaniu odpowiadającej mu wiary: w sobie oraz na zewnątrz. Powrót do religii rodzinnej z masą wątpliwości i niechęcią będzie wówczas jedynie ucieczką od trudu poszukiwania, nie wyborem w pełni świadomym. To takie... hm, pójście na łatwiznę, ale z dwojga złego dla niektórych to lepsze wyjście niż zawieszenie w bezmyślnej pustce i w chaosie wartości.

Bo nie każdy chce sobie zawracać głowę pytaniami egzystencjalnymi, nie każdy chce przekopywać setki światopoglądów w poszukiwaniu duchowej iluminacji. Niektórzy poprzestają na stwierdzeniu "Bóg istnieje" i na tym się kończy ich wyznanie wiary. Niektórzy nie szukają, tylko chwytają się znanego sobie światpoglądu, bojąc się rozczarowań i wątpliwości. Pytanie, jaką wagę przywiązujesz do kwestii wiary i na ile ważne jest dla Ciebie odnalezienie (ukształtowanie?) Twojego światopoglądu. Do którego będziesz mieć pełne zaufanie i przekonanie.

... a jeżeli się mylą, czeka Cię kąpiel smołowa.

Religioznawstwo ?

Chyba bogowie chcący skąpać mnie w smole będą musieli ustawić się w kolejce lub ciągnąć losy bo jest kilka religii które obiecały mi tą przyjemność, o czym napisałem: