http://www.youtube.com/watch?v=fzk-nnECPSs - Muzułmanka i prawo szariatu, obcinanie głowy


W sposób współczesny, czyli w taki, jaki napisałeś w nawiasie.

viewtopic.php?f=46&t=21147 - Na ile wspólnota wczesnochrześcijańska była świadoma Trójcy?

Dziękuję.

Mój Bengalczyk wciąż odsypia "nocne Polaków rozmowy", więc na razie zajmijmy się lżejszym przypadkiem. : P


Czyń Wolę swoją, niech będzie prawem jednym.
Miłość jest prawem, miłość podług Woli.


To się gorzko rozczarujesz. Lewaccy totalitarytaryści ewoluowali w środowisku chrześcijańskim i są przystosowani do zwalczania chrześcijan, czyli osób mimo wszystko miłosiernych, przedkładających męczeństwo nad mord i tak dalej - tudzież do poskramiania ludzi, nazwijmy ich za Apokalipsą, letnich. Natomiast na pustynnych bandytów, którym oderżnięcie komuś głowy rybka, sposobu nie mają. Ujmując rzecz najprościej: to tak, jakby ordynatorowi psychuszki dla inteligentów zwieźć nagle prawdziwych psychopatów. Poradzi sobie?

jak mówią stratedzy najlepsza obrona to atak
http://www.fronda.pl/a/jean-alcader-isl ... ,5029.html

RĘKOPIS ZNALEZIONY W MECZECIE

czyli drugie odczytanie Koranu
W 1972 roku podczas remontu Wielkiego Meczetu w stolicy Jemenu - Sanaa - robotnicy budowlani natknęli się na poddaszu na zamurowane pomiesz­czenie, w którym odnaleziono wielką ilość starych manuskryptów. Powiąza­ne w węzełki rękopisy zapakowano do dwudziestu parcianych worków i upchano pod wiodącymi na górę schodami minaretów. Na znalezisko zwró­cił uwagę dopiero po dłuższym czasie Qadhi Ismaii al-Akwa, szef jemeńskie­go urzędu do spraw zabytków. W 1973 roku zainteresował tym odkryciem niemieckich naukowców, którzy po pierwszych oględzinach stwierdzili, że manuskrypty są najprawdopodobniej wczesnymi kodyfikacjami Koranu, po­chodzącymi z IX, VIII, a nawet VII wieku - a więc z tych kluczowych stule­ci, w których formował się islam.

http://www.dakowski.pl/index.php?option ... &Itemid=48

Bóg islamu. Allach a Bóg Biblii.
http://apologetyka.com/swiatopoglad/isl ... nwazja/bog

To jakieś pomieszanie z poplątaniem. Doktryna trynitarna kształtowała się stopniowo, ale jej zarysy widać już podczas pierwszego soboru, zwołanego przez cesarza Konstantyna na pierwszej połowie IV wieku. Wówczas doprowadzono do potępienia poglądów Ariusza, który odrzucał współistotność Boga-Ojca i Chrystusa-Syna, twierdził, że "Syn ma początek, podczas gdy Bóg jest bez początku", a tym samym odrzucał koncepcję jednego Boga w kilku osobach o jednej naturze. Podczas, kiedy w Imperium Rzymskim trwały kolejne fazy sporów chrystologicznych, zachodnia połowa państwa została zagarnięta przez barbarzyńców. Z których, paradoksalnie, większość była chrześcijanami, ale wyznania ariańskiego. Ostatni etap dogmatycznych walk o naturę Chrystusa to ujawniona w pełni w połowie V wieku na soborze w Chalcedonie różnica poglądów pomiędzy monofizytami (jedna natura) a diofizytami (w Chrystusie pozostawały dwie niezmieszane natury: boska i ludzka). Poglądy monofizyckie panowały głównie w południowo-wschodniej części okrojonego państwa rzymskiego: w Egipcie i Syrii. W części zachodniej: na półwyspie Azji Mniejszej, łącznie ze stołecznym Konstantynopolem, oraz w Grecji dominował diofizytyzm. Kontrowersje były tak silne, że narażały państwo, i tak już okrojone do połowy pierwotnego terytorium. Próbowano różnych metod kompromisu, ale żadna ze stron nie była skłonna zmienić zdania, wprowadzono politykę prześladowań monofizytów, aż w końcu w połowie VII wieku przyszli muzułmanie i spór praktycznie wygasł, z braku paliwa. Przybysze zajęli tereny, gdzie dominowali monofizyci, którzy muzułmańskich najeźdźców traktowali jak wyzwolicieli spod władzy prześladującego ich, opanowanego przez heretyków państwa. Zwaśnione strony znalazły się w różnych państwach, co osłabiło konflikt i odebrało mu znaczenie praktyczne.

Z punktu widzenia islamu różnice pomiędzy monofizytyzmem a diofizytyzmem mają znaczenie mało istotne: oba te poglądy bazują na tym, że Jezus miał boską naturę, że był Bogiem. Różni je tylko stosunek do tego, jak po wcieleniu miała się jego boska natura do ludzkiej.

ta.

http://www.pch24.pl/byc-koptem,15232,i.html

http://www.foxnews.com/world/2013/04/28 ... cathedral/

http://www.euroislam.pl/index.php/2012/ ... az-gorzej/



Na to czekałem, choć liczyłem na standardowy przykład krucjat - plusik dla Ciebie za kreatywność i przytoczenie IRA Przecież wiem, że aż Cię skręca żeby wysunąć tezę że nie ma różnic między katolami a muzułmanami. Ale ale - mordujący katolik to nie katolik, mordujący muzułmanin to wzór wiary. Wot, różnica.



Jak historia świata długa i burzliwa to kiedy by się lewacy za coś nie brali to wychodził zamordyzm, bieda, szczyt absurdu, syf, kiła i mogiła a państwa lewackie bohatersko zwalczały - i nadal zwalaczają - problemy nieznane innym państwom. Bez wyjątków niestety.

No i oczywiście to co powiedział Lurker odnośnie "siły" lewactwa.



Znaczy odpowiedzialność zbiorowa. OK. W takim razie wszyscy geje to roznegliżowana dzicz z parad równości.

Ach! Kolejny przykład argumentacji z "prawdziwym Szkotem"? No dalibyście spokój z takimi ogranymi chwytami, kolego.

Nie wiem o czym piszesz.

O tym:To klasyczny przykład na specyficzny sofizmat znany jako No true Scotsman fallacy ("Żaden prawdziwy Szkot"). Taką nieformalną nazwę nosi pewien rodzaj tworzonej na poczekaniu wykrętnej próby podtrzymania nieuzasadnionej tezy. Mianowice, kiedy podawany jest kontrprzykład dla jakiegoś ogólnego twierdzenia, wówczas używający tego chwytu obrońca ani nie porzuca twierdzenia, ani nie próbuje obalić kontrprzykładu, lecz modyfikuje podmiot twierdzenia w taki sposób, żeby wykluczyć ten konkretny, zaprzeczający przypadek, bez wskazania jakichkolwiek konkretnych obiektywnych reguł. Określenie pochodzi z obrazowego przykładu podanego przez angielskiego filozofa Antony'ego Flewa:
Jeśli jakiś Szkot zrobił coś nagannego, to znaczy, że to nie był "prawdziwy Szkot"...

O. A więc jednak dzicz się rozwydrza. Pozostaje:
1. nakupić broni,
2. przesiedlić się w jedno miejsce, możliwie na północnym wybrzeżu,
3. bić się jak Darfurczycy.

Teren co prawda niesprzyjający partyzantce, ale zawsze lepiej ginąć z bronią w ręku. Pytanie, czy Koptowie potrafią jeszcze myśleć w taki pogański sposób.

Czy reguła "prawdziwy Szkot nigdy nie robi niczego złego" nie jest konkretna i obiektywna?

Nie jest.

A co jest w niej niekonkretnego i nieobiektywnego?

Słowa "dobry" i "złego".

Jak się okazuje, w konkretnych przypadkach zwykle jednak są to konkretne reguły. Na przykład, bycie seksualnym maniakiem jest złe, a niebycie - dobre.

Gdyby były takie konkretne, to kodeks karny byłby dużo prostszy, zabraniałby po prostu robienia złych rzeczy.