Spoko. Pytaj śmiało w razie potrzeby.
W VII w. Płw. Arabski był schrystianizowany - tak jak cały Bliski Wschód i pn. Afryka - lecz dosyć płytko i dodatkowo mocno podzielony w kwestii dogmatycznej, chociaż faktem jest i to, że plemiona arabskie (choć nie wszystkie) nadal tkwiły w pogaństwie. Również na Płw. istniała spora diaspora żydów, której główna fala przybyła po zburzeniu Jerozolimy za cesarza Tytusa w 70 r. (przecież poważna militarna „kariera” Mahometa zaczęła się od masakry żydowskiego plemienia Banu Kurajza). Jeśli chodzi o wpływy chrześcijańskie, był to czas, w którym bardziej skupiano sie na sporach i dyskusjach teologicznych, a nie na głębokiej działalności misyjnej. Być może brak usystematyzowanego i konsekwentnego nawracania można uznać za poważne zaniedbanie cesarzy bizantyjskich pretendujących przecież do roli namiestnika bożego na ziemi. Arabowie z pewnością mieli styczność z chrześcijaństwem i z judaizmem, bo Płw. przecinały liczne szlaki handlowe łączące Zachód ze Wschodem, a Mekka leżała przy jednym z ważniejszych (tzw. „kadzidlanym”). Mahomet będąc mężem Khadidży odbywał podróże kupieckie, podczas których nie mógł nie stykac się z chrześcijanami i z żydami. Zresztą w jego bliskim otoczeniu byli i jedni i drudzy. Badacze są podzieleni co do wyboru drogi Mahometa. Jedni twierdzą, że został on ukierunkowany przez żydów chcących zniszczyć „konkurencję” (chrześcijaństwo), inni zaś – że prorok miał ambicję na stworzenie osobnej monoteistycznej religii i Księgi specjalnie dla Arabów, na wzór chrześcijan i żydów. Pytanie co nie zadziałało, kiedy i dlaczego? Odpowiedzi sięgają już sfer teologiczno-metafizycznych. Pewne predyspozycje i konkretne zdarzenia z życia Mahometa zostały chyba źle odczytane i zinterpretowane przez jego najbliższych. Początkowo przecież prorok był przerażony ukazywaniem sie Gabriela i uważał się za opętanego.

No n iestety, poprawność polityczna w kwestii islamu jest bardzo mocna, a Francja, która szczyci się swoją laickością i tolerancją, jest wyjątkowo wrogo nastawiona do chrześcijaństwa a z równą mocą przychylna islamowi.

Myślę, że do pewnego momentu był rzeczywiście przejęty misją nawrócenia Arabów z politeizmu i z pewnością rozważał nauki żydów i chrześcijan. Dopiero potem gdy już zaczął spadać po równi pochyłej, idealizm zamienił się - jak mówisz - w biznes. Ale trzeba przyznać, że umierając nie pozostawił po sobie żadnych dóbr materialnych. Historia zna ten typ ideologów, którzy zapisali się krwawo w dziejach ludzkości.

Problem poruszony w tym wątku sprowadza się do rozwiązania sporu, w którym mamy słowo przeciwko słowu. Każda ze stron przekonana jest o prawdziwości swych tez ale tak na prawdę większość bazuje nie na własnej opinii wyrobionej na podstawie studiów na źródłami ale raczej na opinii opartej o twierdznia "uczonych" przedstawicieli swoich współwyznawców. Mówiąc bardziej dosadnie - powtarzamy to co powtarzają nasi.

Swego czasu nurtowały mnie słowa Jezusa (pokój z nim), które miał wypowiedzieć zgodnie z ewangelią wg Mateusza: "Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną." Jako katolik bardzo lubiłem czytać ewangelie, ale bardzo nie lubiłem kiedy podczas kazań w kościele ksiądz ewidentnie daleki był od mojego rozumienia danego tekstu. Co więc powinienem zrobić? Kogo słuchać? Kto ma rację? Wydaje się, że idealnie byłolby żyć w czasach współczesnych danemu prorokowi. Można by wtedy iść i dopytać, wyjaśnić wszystko i przestrzegać. Idealnie byłoby zobaczyć znaki jakie dane było oglądać współczesnym prorokom ludziom. Dziś o znakach możemy jedynie przeczytać i wierzyć w nie lub nie wierzyć, bazując na zaufaniu jakim darzymy dane źródło. Znaki opisuje Biblia i znaki opisuje Koran - znowu mamy słowo przeciwko słowu.

Jest jednak coś czego warto się zaczepić. Coś co prorocy otrzymywali od swego Pana jako jeden z dowodów ich posłannictwa. Tym czymś są proroctwa. Proroctwa, które w dużej mierze możemy dziś analizować i które moim zdaniem dają nam wystarczająco wiele argumentów za tym aby dokonać prawidłowego wyboru - któremu słowu dać wiarę.

Polecam analizę proroctw biblijnych, które zdają się potwierdzać, że Muhammad (pokój z nim) to zapowiedziany i oczekiwany przez Izraelitów prorok, taki jak Mojżesz, spośród ich braci, w którego usta Bóg włożył Swoje Słowa - Koran.

http://www.hidaya.pl/dlaczego-islam/muhammad-w-biblii/

pozdrawiam

AHM

Czytałeś Hadisy Buhariego? Wszystkie...?
Czytałeś pierwszą biografię Mahometa Sirę Ibn Ishaq?
Czy to co tam jest napisane jest prawdziwe i należy to wykonywać?

Jeśli Ty jako katolik miałeś swoją wizję słów Jezusa, a ksiądz miał inną to trzeba było z nim o tym porozmawiać, a nie od razu odchodzić od wiary. Jesli imamm będzie miał inną wizję niż Ty to ponownie porzucisz religię?!

Pokaż nam kolego szanowny co tam Biblia pisze o Mahomecie

Moim zdaniem oszust ale nie będę nikomu kazał zgadzać się ze mną

Ech, a ci znowu... To jest tylko i wyłącznie kwestia wiary.
(moim skromnym zdaniem oczywiście)

Cóż, wystarczy przeczytać koran i tafsir, wystarczy zapoznać się z życiorysem "proroka". I wtedy widać, że to był cwaniaczek o dość osobliwych poglądach. Chciał zaistnieć - mania wielkości i kompleksy, podobne do niektórych współczesnych polityków. Znalazł grupę naiwnych i nierozgarniętych ludzi, którzy za nim podążyli. A ta ideologia pozwalała na wiele złego w imię Allaha. I trwa to do dziś.

A co do bredni z hidaya.pl, to równie dobrze zamiast Muhammada można tam wstawić Charliego Chaplina. Na to samo wyjdzie...

Hmm, to samo mogę powiedzieć o Jezusie

A kogo zgwałcił, obrabował czy zamordował Jezus?

ARHIZ, czekam na odpowiedź. Pytanie z kategorii dość prostych...

Niestety ARHIZ jak zwykle szuka haka na Jezusa w apokryfach

Nie znalazłem nic o gwałtach i morderstwach Jezusa, ale chętnie posłucham jak Akbar przytoczy ostatnie trzy przypadki, kiedy to szukałem czegoś w apokryfach.

ARHIZ, to poszukaj o gwałtach, grabieżach, morderstwach Muhammada. Jak znajdziesz, wyjaśnij jakie proroctwo zawierały.

Jaki jest sens porównywać osoby mające zupełnie inną funkcję społeczną?