A konkretnie to ile stanowi to "coraz więcej"

Alus, albo masz rację i wszyscy rodzimy sie Dziecmi Bozymi z ciala, albo Ja mam racje i dopiero z ducha, stajemy się.

Zobaczmy co na to Biblia


Biblia Warszawska: Pierwszy list św. Jana 33:1

Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał.
3:2 Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest


A innych fragmentow oraz kontekstu nie poruszam. Nie wszyscy ktorzy uwazaja się za Chrzescijan są mi Bratem czy Siostra. Co dopiero muzumanie

Jezeli Ty uwazasz tak to tylko pokazuje że jestes wierzaca politycznie, wygodnie, tak Cię ktos wychowal nic pozatym bo tylko logujesz sie jako Chrzescijanka, nie znajac wogole swojej wiary.

Tu nie chodzi o brak szacunku do innych. To kwestia tego czy duchowo na ten moment ktos dastapil tzw "usynowienia" i stal się Dzieckiem Bożym.

Muzumanie nie są Bracmi czy Siostrami Chrzescijan. Być moze Katolików, Swiadkow czy Żydów. Poza Chrystusem zbawienia nie ma, z gadania o uniwersalnej miłości, uniwersalnym Bogu, z uczynkow, ani z zakonu zbawienia nie ma.

Wasz Papiez glosi herezje Żydom, Muzumanom czy Ateistom. Ty jestes zwykla polityczna Katoliczka poddana pelnej kontroli przez otaczajacy swiat, polityke, pozadliwosci i kłamstwa. Piszesz wygodne klamstwa

A konkretnie to ile stanowi to "coraz więcej"

No mowie o Polsce, bo kontrola spoleczna przez kler w Polsce jest silna. Katolicy boja się myslec racjonalnie.

Ale już sie to zmienia i coraz więcej Katolików opuscza KRK pozostajac Chrzescijanami. Inni znowu nie czuja aby ich zbawienie zalezalo od instytucjii jakiejs, ale pozostaja w Kosciele Katolickim.

Stosunek do Papieza w krajach katolickich sie bardzo pogarsza. Sami Katolicy zaczynaja go krytykowac. Aż mnie dziwi ze w polsce cenzura papieska nie dziala. To jeden z nielicznych krajow gdzie kler i Papa to swieta krowa.

Mahomet?

15. Oczywiście, inaczej patrzymy na synagogi i meczety, gdzie gromadzą się ci, którzy adorują jedynego Boga.

Tak, z pewnością. Inaczej się rzeczy mają z tymi wielkimi religiami monoteistycznymi, poczynając od islamu. W Deklaracji soborowej Nostra aetate czytamy: ,,Kościół spogląda z szacunkiem również na mahometan, oddających cześć jedynemu Bogu, żywemu i samoistnemu, miłosiernemu i wszechmocnemu, Stwórcy nieba i ziemi'' (n. 3). Przez swój monoteizm wyznawcy Allaha pozostają nam szczególnie bliscy.

Przypominam sobie takie wydarzenie z młodych lat. Zwiedzaliśmy klasztor San Marco we Florencji -- freski Fra Angelica. W pewnym momencie przyłączył się do nas człowiek, który podzielając z nami podziw dla sztuki tego wielkiego zakonnika artysty, nie omieszkał dodać: ,,Ale nic się nie da porównać z naszym wspaniałym monoteizmem muzułmańskim''. Oświadczenie to nie przeszkodziło nam kontynuować zwiedzania i rozmowy w przyjaznym tonie. Był to jakby przedsmak tego dialogu między chrześcijaństwem a islamem, który próbuje się w sposób systematyczny rozwijać w okresie posoborowym.

Dla każdego, kto znając Stary i Nowy Testament, czyta z kolei Koran, staje się rzeczą jasną, że dokonał się w nim jakiś proces redukcji Bożego Objawienia. Nie można nie dostrzec odejścia od tego, co Bóg sam o sobie powiedział, naprzód w Starym Testamencie przez Proroków, a ostatecznie w Nowym Testamencie przez swojego Syna. Całe to bogactwo samoobjawienia się Boga, które stanowi dziedzictwo Starego i Nowego Przymierza, w jakiś sposób zostało w islamie odsunięte na bok.
Bóg Koranu obdarzany zostaje najpiękniejszymi imionami, jakie zna ludzki język, ale ostatecznie jest to Bóg poza-światowy, Bóg, który pozostaje tylko Majestatem, a nie jest nigdy Emmanuelem, Bogiem-z-nami. Islam nie jest religią odkupienia. Nie ma w nim miejsca dla krzyża i zmartwychwstania, chociaż wspomniany jest Jezus, ale jedynie jako prorok przygotowujący na przyjście ostatecznego proroka Mahometa. Wspomniana jest Maryja, Jego dziewicza Matka. Ale tylko tyle. Nie ma całego dramatu Odkupienia. Dlatego nie tylko teologia, ale także i antropologia islamu tak bardzo różni się od antropologii chrześcijańskiej.

Z całym szacunkiem trzeba się odnieść do religijności muzułmanów, nie można nie podziwiać na przykład ich wierności modlitwie. Obraz wyznawcy Allaha, który bez względu na czas i miejsce pada na kolana i pogrąża się w modlitwie, pozostaje wzorem dla wyznawców prawdziwego Boga, zwłaszcza dla tych chrześcijan, którzy mało się modlą lub nie modlą się wcale, opuszczając swe wspaniałe katedry.

Sobór wezwał Kościół do dialogu z wyznawcami ,,Proroka'' i Kościół tą drogą kroczy. W Deklaracji Nostra aetate czytamy: ,,Jeżeli więc w ciągu wieków wiele powstawało sporów i wrogości między chrześcijanami i mahometanami, święty Sobór wzywa wszystkich, aby wymazując z pamięci przeszłość szczerze pracowali nad zrozumieniem wzajemnym i w interesie całej ludzkości wspólnie strzegli i rozwijali sprawiedliwość społeczną, dobra moralne oraz pokój i wolność'' (n. 3).
Z tego punktu widzenia wielką rolę odegrały tu z pewnością modlitewne spotkania w Asyżu (szczególnie modlitwa o pokój w Bośni w 1993 roku), a także spotkania z wyznawcami islamu przy okazji moich licznych podróży apostolskich w Afryce czy w Azji, gdzie nieraz większość obywateli danego kraju stanowili właśnie muzułmanie, a mimo to Papież przyjmowany był bardzo gościnnie i słuchany bardzo życzliwie.
Na miano wydarzenia historycznego zasługuje tu niewątpliwie wizyta w Maroku na zaproszenie króla Hassana II. Nie była to tylko wizyta grzecznościowa, ale prawdziwie duszpasterska. Niezapomniane było spotkanie z młodzieżą na stadionie w Casablance (1985). Uderzało otwarcie młodych na słowo Papieża o wierze w jedynego Boga. Było to wydarzenie z pewnością bez precedensu.

Ale nie brak też bardzo konkretnych trudności. W krajach, gdzie prądy fundamentalistyczne dochodzą do władzy, prawa człowieka i zasada wolności religijnej bywają interpretowane, niestety, bardzo jednostronnie. Wolność religijna bywa rozumiana jako wolność narzucania ,,prawdziwej religii'' wszystkim obywatelom. Sytuacja chrześcijan w takich krajach bywa nieraz wręcz dramatyczna. Tego typu postawy fundamentalistyczne bardzo utrudniają wzajemne kontakty. Jednak, pomimo to, ze strony Kościoła otwarcie na współpracę i dialog pozostaje niezmienne.

Zaskakujące słowa księdza egzorcysty Aleksandra Posackiego o islamie: „wbrew wielu katolikom KK nie uznaje dziś islamu za religię szatana, ale wielką religię, gdzie są ziarna prawdy i świętości. Dlatego św. Jan Paweł II całował KORAN jako świętą Księgę....” – napisał na Facebooku.

Ks. Posacki pisał tak przy okazji liturgicznego wspomnienia Eulogiusza z Kordoby, patrona dialogu z islamem – świętego i męczennika. Wspomnienie to przypadało 11 marca.

Oto cały wpis ks. Aleksandra Posackiego:

„ISLAM jest WYZWANIEM, zwłaszcza tam, gdzie chrześcijaństwo zwietrzało, a katolicyzm wypłowiał.
Oto jak skutecznie walczyć z islamem Oto jak skutecznie walczyć z islamem

Trzeba szukać KRYPTOCHRZEŚCIJAŃSTWA W ISLAMIE i tym samym pobudzać chrześcijan do większej gorliwości, co będzie korzystne i dla chrześcijaństwa i dla islamu - i dla ich wzajemnego dialogu i współpracy...

Wbrew wielu katolikom KK nie uznaje dziś islamu za religię szatana, ale wielką religię, gdzie są ziarna prawdy i świętości. Dlatego św. Jan Paweł II całował KORAN jako świętą Księgę....

Jutro wspomnienie Eulogiusza z Kordoby, patrona DIALOGU Z ISLAMEM (ur. w Kordobie, zm. 11 marca 859 tamże). Był to ksiądz, męczennik chrześcijański i - obecnie -święty Kościoła katolickiego.

Czy Islam nie jest religią całkowicie przeciwstawną i niwelującą zasady naszej wiary.

Czy Jezus nie nauczał: by nie bratać się z niewiernymi.

Jeżeli czytam, że Papierz pocałował Koran, to jestem przerażon

@gaazkamm - czytając twój ostatni post nasuwa mi się wiele pytań i wątpliwości.
Narodziny Jezusa głoszone były przez proroków. Jezus narodził się by dać nam nowe przymierze z Bogiem, nową wiarę oraz otwiera nam drzwi do naszego zbawienia. Żył, świadczył cuda: uzdrawiał chorych, wskrzeszał zmarłych. Jezus przedstawiał nam obraz Boga, uczył jaki jest Bóg, jak mamy się modlić, jak mamy wyznawać swoją wiarę, jacy mamy być. Jezus uczył, że Bóg nas kocha wszystkich, że jest miłością i miłość ma królować w naszym życiu.

Przyjęliśmy ta wiarę, uwierzyliśmy Jezusowi i staliśmy się jako chrześcijanie Jego wyznawcami.
W VI wieku po śmierci Jezusa, Mahomet ma wizję i stwarza nową religię. Religię w Boga, ale w innego Boga. Bóg islamu, to nie jest Bóg o jakim uczył Jezus.

Relacje Kościoła z muzułmanami. Zamysł zbawienia obejmuje również tych, którzy uznają Stworzyciela, wśród nich zaś w pierwszym rzędzie muzułmanów; oni bowiem wyznając, iż zachowują wiarę Abrahama, czczą wraz z nami Boga jedynego i miłosiernego, który sądzić będzie ludzi w dzień ostateczny

Ale plan zbawienia obejmuje także i tych, którzy uznają Stworzyciela, wśród nich zaś w pierwszym rzędzie muzułmanów, oni bowiem wyznając, iż zachowują wiarę Abrahama, czczą wraz z nami Boga jedynego i miłosiernego, który sądzić będzie ludzi w dzień ostateczny.

Cała prawda chrześcijańska - została pogwałcona. Prawdy objawione w które my wierzymy - zostały zniszczone. Wiara w Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela i nauczyciela Nowej danej nam wiary - została zniszczona.
Czy Islam nie jest religią całkowicie przeciwstawną i niwelującą zasady naszej wiary. Islam powstał w VI wieku, czyli 600 lat po śmierci Jezusa.

Kościół spogląda z szacunkiem również na mahometan, oddających cześć jedynemu Bogu, żywemu i samoistnemu, miłosiernemu i wszechmocnemu, Stwórcy nieba i ziemi, Temu, który przemówił do ludzi; Jego nawet zakrytym postanowieniom całym sercem usiłują się podporządkować, tak jak podporządkował się Bogu Abraham, do którego wiara islamu chętnie nawiązuje. Jezusowi, którego nie uznają wprawdzie za Boga, oddają cześć jako prorokowi i czczą dziewiczą Jego Matkę Maryję, a nieraz pobożnie Ją nawet wzywają. Ponadto oczekują dnia sądu, w którym Bóg będzie wymierzał sprawiedliwość wszystkim ludziom wskrzeszonym z martwych. Z tego powodu cenią życie moralne i oddają Bogu cześć głównie przez modlitwę, jałmużny i post.
Jeżeli więc w ciągu wieków wiele powstawało sporów i wrogości między chrześcijanami i mahometanami, święty Sobór wzywa wszystkich, aby wymazując z pamięci przeszłość szczerze pracowali nad zrozumieniem wzajemnym i w interesie całej ludzkości wspólnie strzegli i rozwijali sprawiedliwość społeczną, dobra moralne oraz pokój i wolność.

Czy my chrześcijanie nie mamy prawa, by bronić naszej wiary. Nie pisze o zabijaniu, ale o obronie jako ochronie.

Czy my chrześcijanie mamy oddawać domy i ziemię niewiernym.

Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie".
Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?" A Król im odpowie: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie."
Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" Wtedy odpowie im: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».

Podróżnych w dom przyjąć

Dla naszej religii Islamista jest osobą niewierną w naszego uznanego Boga. Pomagać jako ludzie ludziom powinniśmy. Mam na myśli pomoc humanitarną, ale czy mamy się bratać ? Państwo Polskie jest krajem gdzie uznajemy wiarę chrześcijańską i uznajemy wartości chrześcijańskie. Komu zależy, by te wartości zniszczyć? komu one przeszkadzają?

Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą.
Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym? Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość11, i został nazwany przyjacielem Boga. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki? Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.

Dziwią mnie decyzje Papieży?.Czy Jezus nie nauczał: by nie bratać się z niewiernymi. Jako ludzie mamy humanitarny obowiązek pomagać wszystkim ludziom, ale nawet w miłości blizniego musi być zachowany zdrowy rozsądek. Pomagając nie możemy szkodzić sobie, bo nie szanowalibyśmy siebie. Szacunek do Boga, do wiary jest naszym naczelnym obowiązkiem. Co warta jest nasza wiara, jężeli nie bronimy jej zasad i wartości. Jeżeli czytam, że Papierz pocałował Koran, to jestem przerażona.

Czy my chrześcijanie nie mamy prawa, by bronić naszej wiary. Nie pisze o zabijaniu, ale o obronie jako ochronie. Czy my chrześcijanie mamy oddawać domy i ziemię niewiernym. Dla naszej religii Islamista jest osobą niewierną w naszego uznanego Boga. Pomagać jako ludzie ludziom powinniśmy. Mam na myśli pomoc humanitarną, ale czy mamy się bratać ? Państwo Polskie jest krajem gdzie uznajemy wiarę chrześcijańską i uznajemy wartości chrześcijańskie. Komu zależy, by te wartości zniszczyć? komu one przeszkadzają?

Sobór wydaje się głosić co innego, Katechizm Kościoła Katolickiego także.

http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkI-2-3.htm

http://www.nonpossumus.pl/encykliki/sob ... ium/II.php

Stosunek Kościoła Katolickiego do religii niechrześcijańskich wyrażony w deklaracji Soboru Watykańskiego II "Nostra aetate", http://religie.wiara.pl/doc/471908.Nost ... o-stosunku W szczególności o Islamie piszą tak:

Zgadzam się z twoim postem - ale pod warunkiem, że zamienisz

Dokładnie, nikt rozsądny raczej się za bardzo nie przjemuje tym, co piszesz.

Dokładnie, nikt rozsądny raczej się za bardzo nie przjemuje tym, co piszesz.

A powinien - czyli nie jest rozsądny.