Czemu ten dialog włąściwie służy? jaki jest z niego pożytek?

ależ jest Pan głupi, ociemniały i wogule zacofany, takich pytan się nie zadaje, czy Pan paprawde taki ignorant że nie wie że dialog międzyreligijny to dogmat XXI wieku za podwazanie któreg drogi polityczno-teologiczna banicja? Po co to Panu, nie lepiej pokornie kiwać głowa na znak akceptacji jedynie prawdziwych poglądów abp Życińskiego, bp Pieronka oraz abp Gocłowskiego....rozumie się i żeby to było ostatni raz

Wiele jest religii. I 2 sa możliwości. Albo wzajemne zwalczanie, albo koegzystowanie. Może po to właśnie jest dialog? Żeby religie mogły w pokoju koegzystować... A może pomaga on w umocnieniu pozycji Kościoła wśród innych religii...

Kamyku!
Tylko nie zauważam nic pożytecznego, co by z tego dialogu miało wyniknąć. O czym ciekawym z resztą można dialogować (przypominam: dialog wymaga szacunku nie tylko dla osoby, ale i poglądów oponenta) z wrogami wiary prowadzącymi miliardy dusz do piekła? Bo obawiam się, że ten tytułowy dialog nie jest możliwy bez zapierania się włąsnej wiary! Dla zewnętrznego obserwatora (ja w tym dialogowaniu uczestniczyć nie muszę) całe to dialogowanie sprowadza się do średnio sympatycznych gestów medialnych, które różnie się mają do pierwszego przykazania.


Marcinie!
Dobrze napisane... "jedynie prawdziwe poglądy" najlepsze ... ale ja w dalszym ciągu nie rozumiem po co ten cały niczemu-nie-służący bałagan.

Może przyniesie coś pozytecznego, moze nie. Pozyjemy zobaczymy. Wole rozmawiac z innowiercą niż sie z nim bić.
P.S - szanuje WSZYSTKIE poglądy (poza nawołującymi do nienawiści, zła itp.), nawet jeśli sie z nimi nie zgadzam

Tyle że szacunek dla poglądów -> uznanie poglądów oponenta za równie wartościowe jak Twoje -> zakwestionowanie konieczności ewangelizacji.

I pytanie zasadnicze: O CZYNM MOŻEMY Z INNOWIERCAMI ROZMAWIAĆ? Bo znane mi przykłądy dialogu ograniczają się do oddawania czci jakimś dziwnym demonom przez naszych lub ewentualnie negocjacji ceny sprzedaży (byleby poniżej wartości) kolejnego kościoła celem przekształcenia w meczet lub zbór lokalnej sekty protestanckiej.

I kto tu mówi o jedynych słusznych poglądach

(na marginesie: ToMu, co studiujesz? bo chyba kiepsko u Ciebie z logiką (albo umiejętnością czytania ze zrozumieniem).)

hehe, w duchu relatywizmu rozwadniania prawdy odbiera się prawo do jej głoszenia jednemu srodowisku, to jest absurd. Dla Życińskiego dobzi sa ewangelicy, muzułmanie czy żydzi a żli lefebvrysci czy nawet indultowcy!

To proszę poczytać Deklarację "Nostra Aetate" Soboru Watykańskiego II. Jest to dokument o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich. Dobrze by było się z nim zapoznać.

Eee, tam, SVII...

Sami masoni tam byli, więc się nie liczy

Dialog ma sens przede wszystkim wtedy gdy nie zakładamy, że nasze poglądy są jedynie słuszne i w pełni prawdziwe oraz że poglądy pozostałych są w całości fałszywe. Wówczas można by mówić o dialogu ekumenicznym.

Ale dialog ma też sens, gdy założymy, że jesteśmy debeściaki a reszta to zera. Wówczas trudno wprawdzie nazwać go ekumenicznym, ale można by mówić o dialogu informacyjnym, mającym na celu poznanie innych religii w stopniu umożliwiającym znalezienie ram pokojowej koegzystencji.

Warto by te poglądy skonfrontować z deklaracją Dominus Iesus:
"22. [...] Równość, będąca podstawą dialogu, dotyczy równej godności osobistej partnerów, nie zaś treści doktrynalnych ani tym bardziej Jezusa Chrystusa — Boga, który stał się człowiekiem — w odniesieniu do założycieli innych religii. Kościół bowiem, powodowany miłością i poszanowaniem wolności, musi troszczyć się przede wszystkim o przepowiadanie wszystkim ludziom prawdy, objawionej w sposób definitywny przez Pana, oraz o głoszenie konieczności nawrócenia się do Jezusa Chrystusa i zjednoczenia się z Kościołem przez chrzest i inne sakramenty, co jest warunkiem pełnego uczestnictwa w komunii z Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym. [...]"

To nie są moje poglądy, ale dwa powody które widzę jako możliwe uzasadnienie dla sensowności dialogu. Zakładam też, że papieże znają deklarację Dominus Iesus lepiej niż ja i konfrontowali z nią swoje poglądy przed podjęciem dialogu ekumenicznego.

Jako trzeci powód można by dodać uzanie przez Kościół dialogu za najlepszą formę głoszenia swojej prawdy. Trochę wątpliwe etycznie, ale może cel uświęca środki

Deklaracja powstała długo, długo po rozpoczęciu dialogu ekumenicznego w wyniku rozpowszechnienia się błędnych interpretacji dialogu ekumenicznego.