Mówi to człowiek, co uważa, że nie musi używać mózgu, ciekawe...

Jasne, można nie zasypywać głowy śmieciami, ale takich ludzi zwykło się określać słowami "niedorozwinięty", "głupi", czy "debil", więc ja bym jednak używać tego organu wewnątrz czaszki. Myślenie nie boli i ma przyszłość, a kierowanie się stereotypami jest conajmniej niedojżałe.

A.

Mówi to człowiek, co uważa że zanim użyjesz mózgu, użyj serca.....

P.S.

Myślenie nie boli, ale serce tak. I to jest przyczyna strachu i ucieczki,
co początek bierze z niedojżałości.
Ucieczki od odpowiedzialności za słowo i drugiego człowieka.

Odpowiedzialności za "głupich" i "niedorozwiniętych"
i "debili".........czyli odpowiedzialności za siebie samego.

Bardziej w kwestii mediów społecznościowych i płynącego z nich zagrożenia dla nas, chciałabym przypomnieć fragment snu - wizji ks. Bosko, który dotyczył jego wychowanków:

"Przy dokładniejszych oględzinach sideł zobaczyłem, że każde nich ma napis: pycha, nieposłuszeństwo, zazdrość, nieczystość, kradzież, obżarstwo, lenistwo, złość i jeszcze inne. Rozglądnąłem się wokół siebie, by sprawdzić, który grzech najczęściej i najwięcej usidlał chłopców. Okazało się, że najbardziej niebezpiecznym, to nieczystość, nieposłuszeństwo i pycha. Wszystkie trzy wiązały się ściśle ze sobą. Inne sidła czyniły także wielkie spustoszenie i zło, lecz najwięcej dwa pierwsze.
Pilnie obserwując wszystko wokoło ujrzałem, że wielu chłopców biegnie szybciej od innych. Skąd ten pośpiech? - zapytałem. Ci wpadli w sidła ludzkich względów. [...]

Sidła ukryte tuż przy samej ziemi, było bardzo trudno zauważyć, ze względu na ich delikatne i cieniutkie nitki niby pajęczyna. Zdawało się, że są bardzo kruche i niegroźne. Ku mojemu zdziwieniu każdy z chłopców, który się w nie zaplątał, upadał na ziemię. Spostrzegając moje zdziwienie przewodnik powiedział:
"Wiesz co to jest?"
"Rodzaj włókna utkanego z siatek" - odpowiedziałem.
"Nie, to niby nic - powiedział - to po prostu ludzki wzgląd""

Z książki "Sny - wizje św. Jana Bosko apostoła młodzieży"

Pragnienie podobania się ludziom jest w świecie internetu- włókna utkanego z siatek - jeszcze większą pokusą, niż dawniej. Poprzez media społecznościowe można mieć jeszcze więcej popularności, sławy, aprobaty ze względu na zasięg.
Wydaje się, że pogoń za ludzkimi względami jest bardziej zgubna dla duszy człowieka od bogactwa. Wystarczy spojrzeć na kondycję moralną tzw. celebrytów, ilu z nich pomimo uzyskanej sławy popada w nałogi / popełnia samobójstwo, a każdemu następnemu wydaje się, że będzie jej lepiej używał i z pewnością nie skończy podobnie. Świat celebrytów to skrajny przykład, ale pragnienie ludzkich względów dotyczy także mnie i każdego z nas.
Pragnienie podobania się ludziom jest zawsze złe, stawiam tezę, ale może ktoś zna przykład, który to zaneguje.

Może zatem wskażesz, czy urodziłaś się z tym pragnieniem ludzkich względów, czy może zostało ono przez kogoś/coś spowodowane, zaszczepione w Tobie?