Nie dla mnie nie istnieje, tylko dla Ciebie. Jeśli cały czas mówi się o czymś oczywistym, ale się do niego realnie nie zbliża, to takie coś de facto nie istnieje, bo jest nieuchwytne.
Co wynika w mówienia, że do otwarcia drzwi zamkniętych na klucz, potrzebny jest klucz? Nic z tego nie wynika, bo to oczywista informacja. Tymczasem o wierze mówi się tak jak o tym kluczu, który jest niezbędny do otwarcia drzwi. Żeby otworzyć drzwi to: musisz mieć klucz, klucz jest najistotniejszy, musisz otrzymać klucz, to klucz otwiera drzwi, bez klucza nie da rady, bla bla bla.
Wszystko pięknie, tylko ja pytam: skąd wziąć ten klucz, który potrzebuję do otwarcia drzwi? To że jest on potrzebny, to każdy dzieciak wie, teraz właściwe pytanie brzmi: gdzie on jest?


Pójście za, było drugim etapem, pierwszym było rozdanie majątku, którego to pierwszego etapu młody nie miał ochoty zrobić. Na ten moment naszego dyskutowania, skracam wymieinanie etapów do etapu pierwszego, bo jest najistotniejszy. A że kolejne etapy były, temu nikt nie przeczy.

Klucz daje Bóg, to On pociąga do Słowa/Syna, bez Niego nic nie możemy zrobić/uczynić, wiara jest z Boga nie z nas, to On wykonał pierwszy krok nie człowiek, jest dostępna dla wszystkich lecz skorzystają z niej tylko wybrani/wcześniej poznani/to Ci których gleba/serce pozwoli łasce prawdziwie zadziałać.



Oj coś chyba nie tak, sam rozpocząłeś od cytowania etapów "nie zabijaj, nie kradnij"...czy nie tak było? Młodzieniec to wszystko już czynił, z tym że(prawdopodobnie) bardziej dla chwały własnej nie Bożej..
Wierzyć to ja sobie mogę ustami, uczynkami a sercem? Wszystko wyjdzie na jaw w trakcie drogi..wszystko.

Taaa, czułem że tak się to skończy.
Bóg robi pierwszy krok w kierunku tych wcześniej wybranych, czyli człowiek albo jest predestynowaną kukłą i albo ma szczęście i dostąpi zbawienia, albo ma pecha i idzie na przemiał.

Szkoda, że Jezus nie powiedział do młodzieńca: nie przejmuj się stary, albo łaska zadziała, albo nie zadziała, ty nawet nie myśl żeby coś robić, a już nawet nie myśl o rozdawaniu majątku, bo to i tak nic nie da.
Z jakiego powodu Jezus powiedział coś innego?


Otóż młodzieniec nie czynił wszystkiego, ale tylko część. Wszystko byłoby wtedy, gdyby rozdał majątek, ale tego to on zrobić nie miał ochoty.

Mógłbyś śmiało tak napisać jak powyżej jeśli byłby brak (u Saqury) słów o sercu/glebie, w tym wypadku Twoje słowa są absolutnie nie na miejscu
Pomijasz to co zostało ważnego napisane wybierając słowa które Tobie pasują do ataku na autora postu.
Okroiłeś mój post, to było zamierzone działanie?



Tak? No a chrześcijanin zaczyna od wszystkiego? Cały czas się doskonali, nie następuje zwrot o 360 stopni od tak natychmiast, szast i jestem doskonały..
Czy tak wygląda droga, start i natychmiast meta?

Jeżeli klucz, czyli wiarę daje Bóg, a wiara ta jest tym, co jest potrzebne do zbawienia, to niech Sakura powie, z czego okroiłem jej wypowiedź?
Czy po raz enty zaczynamy dreptać w protestanckie myślowe kółeczko, które mówi, że wiara jest z łaski, a łaską Bóg darzy tych, co mają wiarę? Gdzie jest początek tego kłębka?





No właśnie nie zaczyna od wszystkiego, tylko od pierwszego kroku. Po tym jest drugi krok, trzeci, a gdzieś dalej jest krok nazwany w przypowieści rozdaniem majątku. I do tego kroku nie doszło. A Sakura mówi, że "młodzieniec już wszystko to czynił", podczas kiedy widać, że jest dokładnie odwrotnie, bo młodzieniec wykonał tylko część kroków, a nie wszystkie.
To po kiego grzyba Sakura mnie pyta "a chrześcijanin zaczyna od wszystkiego?", skoro to Sakura wpadła na pomysł, że młodzieniec wszystko czynił, a nie ja?

Być może jest tak, że ten klucz (do zbawienia i życia wiecznego w jedności z Bogiem), czyli pełnia wiary pozostaje za naszego doczesnego życia wciąż nieuchwytny i możemy tylko idąc drogą wiary się do niego, (do pełni wiary) zbliżać .. Naszym napędem byłoby wtedy (zaszczepione a nas?) pragnienie znalezienia go, czyli tęsknota za tą pełnią wiary i za jednością z Bogiem, za naszą własną świętością ..

Wydaje mi się, że wymaganie od siebie posiadania pełni wiary i stawiania jej jako warunek poruszania się w kierunku Boga, nas i nasze ludzkie możliwości przerasta, że bardziej realnym i prawdziwym jego motywem i napędem jest dla większości z nas pragnienie tego i tęsknota za tym.

Ty drepczesz, bo nie czytasz wciąż pomijasz, albo nie chcesz "widzieć".
Pominąłeś to co zaznaczyłam jako ważne, mianowicie ...wybrani bo poznani wcześniej, co poznane, jak? Tylko Bóg bada to co głęboko tkwi w sercu, wiedząc w którym z nich klucz zadziała.
Cały czas piszę powtarzając że "wiara zadziała" tylko na żyznej glebie, czego Ty wciąż nie dostrzegasz.



Jego wiara od początku/pierwszych kroków nie była prawdziwa... na przykładzie wierzył w Boga ale Bogu już nie.To to samo.

Ale przecież Jezus powiedział młodzieńcowi, że "jeśli chcesz być doskonały" to zrób to i to. Nie mówił, że się nie da. Z kolei innym razem głosił: " Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski."

Jezus również powiedział, że żaden człowiek nie jest dostatecznie dobry a tylko dobry jest nasz
Ojciec w niebie. Nawet siebie zabraniał nazywać dobrym.
Doskonały nie może być żaden człowiek na ziemi. Jezus odpowiedział tak młodzieńcowi ze względu na jego namolność i pychę.
Możemy pragnąć uświęcać swoje życie, ale świętym na ziemi nikt nie może być.
Zbawienie mamy dane dzięki złożonej ofiarze na krzyżu. Mamy wierzyć w tą ofiarę i pragnąć uświęcać swoje życie.

Przyjmijmy, że rozumiem co mówisz.
Co to znaczy, wybrani bo poznani wcześniej?

Ach wiara nie była prawdziwa i to powód całego zamieszania. Genialna odpowiedź.
A teraz powiedz, skąd wziąć tę prawdziwą wiarę, która jest potrzebna?


____________


A jak to się robi, żeby iść drogą wiary?

Boża wszechwiedza.
Bóg to Alfa i Omega, początek i koniec, Jedyny który przenika, bada ludzkie serca, Jedyny który wie/zna tych co do Niego należą, zresztą znał od początku.
No chyba że uważasz iż "ludzkie serce" lub jak je zwie Chrystus "gleba"nie ma nic wspólnego z zadziałaniem łaski którą jest wiara.



Ze Słowa Bożego, tam była dostępna od zawsze, dla "pokornych serc"

Hę?
Poznani wcześniej, znaczy Boża wszechwiedza?
I to ma być klucz do zbawienia?

Hi hi. Dla pokornych serc.
A jak mieć pokorne serce?

Kluczem do zbawienia jest wiara(dar), wiara oparta na Słowie Bożym przyjęta całym swoim sercem. Od głębi ludzkiego serca zależne jest działanie wiary.
Tyle "chwat", może czas byś Ty podzielił się własną wiedzą... skrywanie jej tylko dla siebie to chyba nie najlepsze podejście do niesienia Słowa.
Wszak od tych którzy więcej poznali będzie się więcej wymagać
Loża szyderców nie jest dobrym miejscem dla chrześcijanina.

Wiara powiadasz. Czy ja już czasem nie pytałem, skąd ją wziąć?

Nie posiadam wiedzy. Mogę jedynie wiedzieć tyle, że wyciąganie kawałków listów św Pawła mówiących o znaczeniu wiary z kontekstu, prowadzi donikąd, bo tej wiary nie da się w niczym umocować.

No a czy Saqura już wielokrotnie nie podawała skąd?
Ze Słowa Bożego, które jest nam dane.
Czyż wiara nie rodzi się z tego co się posłyszy ?



Kawałków listów Pawła powiadasz...hmmm, da się umocować w całym Słowie i sercu, w Nim/Słowie trwać to trwać w wierze, poznawać Boga i Chrystusa to nic innego jak doskonalić swoje serce.