Jakie są wasze opinie o jego książkach?

Mushin

Czytałem książki A. de Mello – pobudziły mnie do myślenia nawet więcej , refleksji Mnie osobiście szalenie się podobały.
Myślę Mushin, że podsunąłeś ten temat gdyż sam de Mello wzbudził wiele kontrowersji właśnie przez te książki. Zarzucano jezuicie, że nie bierze pod uwagę Starego Testamentu i że Chrystus nie jest "przekładalny" na język de Mello... jednak jego „ewangelizacja” była skierowana do tych, których trzeba było „zainteresować” chrześcijaństwem i on to robił po "swojemu"
Przytoczę argumenty z pewnej dyskusji o A. de Mello, z którymi się całkowicie zgadzam. Oto one:

Problem de Mello, to także problem debaty nad pewną metodą duszpasterską. Cóż robił de Mello? Przejmował pewne doświadczenia duchowości Wschodu po to, aby w praktyce osadzać ludzi głębiej w chrześcijaństwie. Prawdą jest, że nasze duszpasterstwo (nie chrześcijaństwo jako takie w swym rdzeniu) jest werbalistyczne. Jest często pouczaniem o pewnych formułkach. De Mello stanowi wyzwanie dla katechetów, dla duszpasterzy, by przemyśleli pewne metody. To naprawdę nie o to chodzi, żeby umieć wyrecytować Credo. Chodzi o to, by wejść w rzeczywistość dialogicznego spotkania z Bogiem. De Mello prowokuje nas - i słusznie - żeby bardziej odkryć egzystencjalny sens chrześcijaństwa. Jest tym, który podjął autentyczne wyzwanie czasu. W tym dostrzegam źródło jego popularności.
Pozdrawiam serdecznie

Dokładnie tak. Kontrowersje są tym co pobudza

Uważam, że jest, tyle tylko, że trzeba porzucić utarte sposoby myślenia o Jezusie.

jest taka opowieśc cytowana przez de Mello:

Sędzia do oskarżonego:
- Jesteś oskarżony o łamanie naszych tradycji, zwyczajów i praw naszej religii. Co masz na swoją obronę?
- Nic. Jestem winny.

- Jesteś oskarżony o przebywanie z prostytutkami, złodziejami, poborcami wymuszającymi podatki, widywano cię wśród najgorszych szumowin. Co masz na swoja obronę?
- Nic. Jestem winny

- Co najważniejsze jestś oskarżony o zmienianie, poprawianie praw i dogmatów naszej Świętej Religii. CO masz na swoja obrone?
- Nic. Jestem winny.

- Jak sie nazywasz?
- Jezus Chrystus.

Wszytstkim życzę Wesołych Świąt.

Mushin

mushin napisał:



czy aby na pewno On to czynił....?

No jakoś za mesjasza go nie uznano ...

Judaizm a chrześcijaństwo o to dwa różne światy...

M.

i uwazasz mushin, ze nie uznano, gdyż "zmieniał, poprawiał prawo i dogmaty" judaizmu?

A jak myślisz?

Mushin

PS
Czy obchodzisz Yom Kipur albo Rosh Hasanah?

Czekasz na mesjasza?
Żyjesz wg. Tory?


M.

nie bardzo ciebie rozumiem, mushin - zadalam ci pytanie... nie odpowiadasz na pytania? i jednocześnie oczekujesz odpowiedzi na swoje pytania?

no to za bardzo nie porozmawiamy

Witam

Tak ogólnie to widzę tu pewne "pomieszanie z poplataniem" bo:

1. Kim byli pierwsi wyznawcy Chrystusa jeśli nie Żydami
2. Trzeba by uwzględnić Diasporę
3. Dokonać rozróznienia na - święta - tradycje - prawa administracyjne - prawa ustanowione przez ludzi - dogmaty

itp. itd

Pozdrawiam

Elko a jak Ty uważasz dlaczego żydzi nie uznali Jezusa i Jego nauczania?

Myślę, że Mushin w swoim poście zwrócił uwagę na to, że Jezus był i jest niezrozumiały. Pewnie do dnia dzisiejszego tak właśnie jest. Patrząc na kontekst tej dyskusji i przytoczonego opowiadania – rozprawy sądowej, wynika z niej, że cokolwiek zarzucano Jezusowi // to jest mniej istotne, co zarzucano// nie rozumiano Jego nauki, nauczania i postępowania. Myślę, że mushlinowi chodzi głównie o to, żeby pokazać iż Jezus zachowując się nietypowo dla tych, którzy się zagubili w prawie, umarli dla życia, musiał być skazany na zatracenie – bo nie mieścił się w ich normach. Faryzeusze tworzyli już prawo dla samego prawa. Skoro uczniowie Jezusa byli strofowani, że maja oczy a nie widza i uszy a nie słyszą, to, co dopiero ci, którzy z tego prawa żyli czerpiąc korzyści materialne.
Nie jest istotne w czym się nie zgadzano z Jezusem, nie ma też znaczenia, co stanowiło to prawo, bo można każdemu człowiekowi udowodnić nieprawość zgodnie z prawem. Prawo może służyć niecnym pobudkom i stać się narzędziem śmierci.

Nie ma ludzi niewinnych - powiedział kiedyś kardynał Richelieu. - Jeżeli dasz mi sześć linijek napisanych przez najbardziej uczciwego człowieka, to i tak znajdę w nich przyczynę do powieszenia go
Właśnie dlatego Jezus był niewygodny i kłopotliwy. Musiał uchodzić za szaleńca i właściwie nim był. Żeby kochać jak Jezus to trzeba być szalonym, oszaleć z miłości by dawać świadectwo prawdzie… Ale czy ja to rozumię? Chciałbym i to bardzo ..
Czy prawo było świadectwem czy dogmatem, czy jeszcze czymś innym dla żydów ….. nie ma to najmniejszego znaczenia. Oni widzieli w nim – w prawie, możliwości dające im prestiż i dostatnie życie – z prawa zrobili bożka.
Myślę że Mushin dotyka w swoich postach innego zagadnienia. Chodzi mu o to, by dostrzec istotę każdej religii, która ma zapalić płomień w nas samych. Później jak iskra, która w każdym z nas tkwi rozpali się to wtedy szuka się już z wielką potrzebą serca. Wiadomo jest, że kto solidnie i uczciwie prawdy szuka , to ją odnajdzie.
Piszę to mając na uwadze inne posty mushin-a związane z duchowością. Religia jest czymś bardzo wewnętrznym a teologia ją niejako „obrabia” dając podstawy zrozumienia tego, co się czuje //takie ma zadanie//. Myślę, że nie można utracić kontaktu z tym, co głęboko tkwi w nas samych, bo to jest właśnie tą iskrą, z której roznieca się ogień wiary idąc w kierunku Prawdy.

Radykalność Jezusa w jego nowym wizerunku relacji pomiedzy ludzmi jest czymś co przyciąga do dziś nawet innowierców takich jak ja .

To co można przyjąć, iz było jego przekazem robi wrażenie biorąc pod uwagę okoliczności w jakich powstało i było głoszone.



Tak. Chodzi o to by nie zamykac sie na studiowaniu opisu. Nie zatrzymywac się pod zankiem wskazującym kieruenk.

Jest takie powiedznie, iż głupiec patrzy na palec wskazujący na księżyc i nigdy księżyca nie dostrzeże za cel biorąc to co na niego wskazuje.

M.

A ja znowu "doczepię się" do pewnego szczególiku:



to kto tworzył pierwsze wspólnoty chrześcijańskie? - kosmici?

Pozdrawiam świątecznie

Dla mnie Demello to propagator kultury wschodu i sekty New Age. W jego książkach za bardzo tym śmierdzi.

Joanno mówiąc równie krótko jak Ty. Nic nie wniosłaś, a jedynie odczytałaś wyrok.
Każdy człowiek ma pewien określony horyzont myślowy. Kiedy ten się zwęża i staje się nieskończenie mały, zamienia się w punkt. Wtedy człowiek mówi: "To jest mój punkt widzenia".



lars - - elka

Idzie też ten problem rozpatrzeć, zapewnie też jest w tym coś prawdy.