Dobrze PTRku. Skoro juz sobie wyjasnilismy to, ze ja o grzechu nie pisalem nic, to wyjasnij mi prosze, jak doradzanie w kwestii, gdzie mezczyzna ma skonczyc, jesli i tak jest w lozku ze swoja zona ma sie do odniesienia prymatu ducha nad cialem? Bo ja tutaj nie dostrzegam zwiazku.

I wybacz - co tutaj ma dogadzanie sobie nad panowaniem nad soba? Wybacz mi teraz strasznie mechaniczne przedstawienie - ale co ma kwestia panowania nad soba w decyzji, czy konczac wyjde z kobiety, czy nie? Wybacz, wiekszego panowaia nad soba wymaga wyjscie w odpowiednim momencie. A i tak nie polecam.


Crosis

No w sumie, calkiem Cie rozumiem.

W takim razie szukaj rozwiazania Ja juz swoje mam


Crosis

ja też uwazam ze Kosciól nie powinien mowic gdzie powinno lądować nasienie, czy On utrzyma pozniej dzieci?

W KRzK sa tendencje do niewlasciwego idealizowania . Przez wiele lat mowilo sie ze osoby wybierajace celibat sa "lepsze", bo zyja bardziej duchowo, wiekszosc metod antykoncepcji jest uznawana za grzech, bo Bog nie stworzył lateksu ani pigułek, spermy nie wolno wylewac itp...

Zaiste, dziwne to nauki....

Chrzescijanin, jest w bledzie, Kosciol nie uwaza wiekszosci metod anykoncepcyjnych za grzech. Wszelka antykoncepcja jest grzechem, bo jest dzialaniem przeciw porzadkowi naturalnemu, a tym samym przeciw zyciu.
Ponadto nie wiem, skad zaczerpnales te wiadomosci, ze Kosciol uwaza osoby wybierajace celibat za lepsze od tych, ktore zyja w zwiazkach malzenskich. Zeby miec wiadomosci z pierwszej reki proponuje Ci poczytac Konstytucje dogmatyczna o Kosciele Lumen Gentium:

http://www.archidiecezja.lodz.pl/czytel ... r/kk4.html

http://www.archidiecezja.lodz.pl/sobor.html

a powstrzymywanie się od wspołżycia w dni plodne, tzn wtedy kiedy kobieta ma największą ochotę na seks, nie jest działaniem przeciw porządkowi naturalnemu?

Proszę nie zwracac uwagi na moj poprzedni post - nie jest skonczony - wyslalem go omyłkowo
Już go nie ma - angua





Zauważ że użyłem czasu przeszłego. Zalecam dokładniejsze czytanie moich postów

Kwintesencją nauczania Koscioła w kwestii etyki seksualnej nie jest to, gdzie należy konczyc. Nie sprowadzajmy rzeczy do absurdu. Kosciół uczy szacunku do życia, szacunku do drugiego człowieka. I z tej postawy biora się wskazania Koscioła dotyczace życia płciowego.
W kwestii zas zasadniczej: co można po slubie, bo tak brzmi pytanie, mysle, że każdy bez wyjątku, także małżonkowie, sa wezwani przez Boga do zachowania czystosci. Oczywiscie w małżenstwie bedzie ona wyglada zupełnie inaczej niż w życiu osoby samotnej czy celibatariusza. W życiu małżenskim czystosc polegac bedzie na pohamowaniu własnych egoistycznych żadz, na skupieniu sie na pragnieniach drugiej osoby a nie własnych. Czystosc małżenska polegac bedzie na zachowaniu umiaru i na przyjęciu do wiadomosci, że seks choc ważny, nie jest w związku dwojga ludzi najważniejszy.

Wskazania? Mnie się wydaje ze to są nakazy. "Decydenci w sprawie moralnosci" w KRzK wg. mnie zbyt ostro rozgraniczają co wolno, a co nie. Tymczasem kwestie płciowości zależą w b. dużym stopniu od wrażliwości i temperamentu małżonków. Są oczywiście zachowania które bezwzględnie są grzechem, ale wiele aspektów płciowości zależy od indywidualizmu związku.

Chrześcijaninie, nie ma kogoś takiego na tej ziemi jak "decydenci w sprawie moralności". To są rady Kościoła, jak żyć w zgodzie ze sobą i Bogiem, jak żyć szczęśliwie. Jeśli tych rad nie stosujesz, prędzej czy później zbłądzisz i dopiero z tej perspektywy będziesz mógł ocenić grzech i (niestety) konsekwencje.

Co do "wyraźnych rozgraniczeń co wolno, a co nie" to jest inaczej - moralność wyraźnie rozgranicza dobro i zło. W ten sposób jest zgodna z nauką Chrystusa, przyznasz.
Jednak moim zdaniem moralność jako nauka sama w sobie nic nie każe. Jedynie sam możesz sobie coś narzucić, gdy będziesz rzeczywiście myśleć o swoim dobru, a nie przyjemności i usprawiedliwianiu jej grzesznej postaci.

Nie nagina się zasad moralnych do własnego grzbietu. Odwrotnie.

Spidy, z Pokolenia Hardych Grzbietów

Bracie Spidy ze znamienitego (jak mniemam) Pokolenia Hardych Grzbietów !

To jak daleko można się posunąć w "zabawach" przedmałżeńskich zależy od indywidualnych cech charakterów narzeczonych. Niektóre sposoby okazywania czułości u jednych ludzi będą powodować narastanie napięcia seksualnego, u innych nie.

Co do igraszek małżeńskich - podobnie. Różni ludzie mają różne potrzeby seksualne i w różny sposób chcą je realizować.

W obu przypadkach granice powinni sobie wyznaczyć narzeczeni/małżonkowie, a nie hierarchia KRzK !

Chrześcijanie patrzą na świat i swoje postępowanie przez pryzmat większej chwały Boga. Normalne jest, że pytają, jak lepiej Mu służyć. Jak się kochać, żeby się Jemu podobało? Tak jak w całym życiu - jak pracować, jak się modlić, jak wychowywać dzieci?

To, co Kościół podaje jako naukę w dziedzinie współżycia małżeńskiego (baaaardzo niewiele tam o "granicach", jak piszesz) służy pogłębieniu relacji, a więc jeszcze większemu zbliżeniu małżonków.
Podobnie czystość narzeczeńska, z zasady inna niż małżeńska, bo na innych prawach, służy jednak dokładnie temu samemu - lepszemu poznaniu i pogłębieniu relacji

Powyższe brzmi jak z jakiejś mądrej książki. Ale uwierz, że nigdy nie widziałem tyle spokoju, ciepła i troski, co w oczach Mojej Narzeczonej. Te uczucia potrzebują czystości jak powietrza, żeby istnieć.

Zresztą, wierzę Chrześcijaninie, że w guncie rzeczy mamy podobne zdanie nt. czystości i odpowiedzialności za sferę seksualną. Rozmijamy się chyba tylko na gruncie "doradczym" - nie lubisz, gdy Cię Kościół o czymś poucza - choćby miał rację
Wystarczy wyluzować i zastanowić się w miarę obiektywnie nad sednem tej nauki.

Pozdrawiam