Obawiam się , że ten fragment wcale nie jest pozorną sprzecznością.

Z tym fragmentem jest związany jeden o wiele poważniejszy problem. Mianowicie ewangelia Mateusza, kupno pola określa jako spełnienie proroctwa Jeremiasza.

"(9) Wtedy spełniło się to, co powiedział prorok Jeremiasz: Wzięli trzydzieści srebrników, zapłatę za Tego, którego oszacowali synowie Izraela. (10) "

Jednak Jeremiasz nigdy takiego proroctwa nie wygłosił ! Owszem pisał o garncarzu/glinie ,lecz robił to w kontekście zupełnie innych wydarzeń.

"Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi: (2) Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa. (3) Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole. (4) Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, wyrabiał z niego inne naczynie, jak tylko podobało się garncarzowi. (5) Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: (6) Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? - wyrocznia Pana. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku. (7) Raz postanawiam przeciw narodowi lub królestwu, że je wyplenię, obalę i zniszczę. (8) Lecz jeśli ten naród, przeciw któremu orzekłem karę, nawróci się ze swej nieprawości, będę żałował nieszczęścia, jakie zamyślałem na niego zesłać."
Jer 18,1-7

"(1) To powiedział Pan do mnie: Idź i kup flakon gliniany, następnie zabierz z sobą kilku spośród starszych ludu i spośród starszych kapłanów. (2) Wyjdź ku dolinie Ben-Hinnom, która się znajduje przy wejściu Harsit, i obwieść tam słowa, jakie ci powiem. (3) I powiesz: Słuchajcie słowa Pańskiego, królowie judzcy i mieszkańcy Jerozolimy! To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto sprowadzę klęskę na to miejsce, tak że każdemu, kto to usłyszy, zaszumi w uszach.
Jer 19,1-3

"(10) Stłucz zaś flakon wobec mężów, którzy przyszli z tobą, (11) i powiedz im: To mówi Pan Zastępów: Tak samo zniszczę ten naród i to miasto, jak tłucze się naczynie garncarskie, którego nie można już naprawić. Będą także grzebać w Tofet, gdyż nie będzie innego miejsca na chowanie [zmarłych]."
Jer 19 ,10-11

"Jeremiasz zaś powiedział: Pan skierował do mnie następujące słowo: (7) Oto Chanameel, syn Szalluma, twego stryja, idzie do ciebie, by ci powiedzieć: Kup sobie moje pole w Anatot, ty bowiem posiadasz rodzinne prawo wykupu. (8) I przybył do mnie, do wartowni Chanameel, syn mojego stryja, zgodnie ze słowem Pańskim, i rzekł: Kup, proszę, moje pole, które się znajduje w Anatot w ziemi Beniamina, tobie bowiem przysługuje prawo dziedzictwa i wykupu. Kup je sobie! Zrozumiałem wtedy, ż (9) Kupiłem więc pole od Chanameela, syna mojego stryja w Anatot, i zapłaciłem mu należność: siedemnaście syklów srebra. "

Jer 32,6-9

Dopiero w księdze Zachariasza napisano, coś co zawiera (jedynie) elementy proroctwa jakie miał wygłosić, Jeremiasz.

Potem zwróciłem się do nich: Jeżeli to uznacie za słuszne, dajcie mi zapłatę, a jeżeli nie - zostawcie ją sobie! I odważyli mi trzydzieści srebrników. (13) Jednak Pan rzekł do mnie: Wrzuć do skarbony tę nadzwyczajną zapłatę, której w ich przekonaniu byłem godzien. Wziąłem więc trzydzieści srebrników i wrzuciłem je do skarbony domu Pańskiego.
(Ks. Zachariasza 11:12-13)

@ashkel86
Chyba Mateusz ewangelista niezbyt dogłębnie studiował pisma
Rozumieć to można (co najmniej) dwojako:
a)ewangelista się pomylił, przypisując proroctwo w CAŁOŚCI do Jeremiasza
b)mowa jest o proroctwie Jeremiasza, które zostało "obliczone" (co do wartości) u Zachariasza,
a ewangelista zpomniał o tym wspomniać (uznjąc to za oczywistość )


@Joannag
Tak - pamiętałem o tym fragmencie Pawła z (1 Kor 10:13)
1cz.Nie jesteśmy kuszeni ponad siły
„Bóg jest wierny i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad to, co możecie znieść,
2cz.Dana jest "pomocna dłoń"
lecz wraz z pokusą da też wyjście, abyście zdołali przetrwać.”.

A jak jest w ST?

Jeśli powstanie u ciebie prorok, lub wyjaśniacz snów, i zapowie znak lub cud, i spełni się znak albo cud, jak ci zapowiedział, a potem ci powie: Chodźmy do bogów obcych - których nie znałeś - i służmy im, nie usłuchasz słów tego proroka, albo wyjaśniacza snów.
Gdyż Pan, Bóg twój, doświadcza cię, chcąc poznać, czy miłujesz Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej duszy.
Za Panem, Bogiem swoim, pójdziesz. Jego się będziesz bał, przestrzegając Jego poleceń. Jego głosu będziesz słuchał, Jemu będziesz służył i przylgniesz do Niego. Ów zaś prorok lub wyjaśniacz snów musi umrzeć, bo chcąc cię odwieść od drogi, jaką iść ci nakazał Pan, Bóg twój, głosił odstępstwo od Pana, Boga twego.
(Pwt 13:2-6)
Nie ma tu zatem pomocy od Boga poza tą, która została spisana w Prawie i była dostępna dzięki posrednictwu kapłanów.

Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu, aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość.
Lecz my zawsze winniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana,
że wybrał was Bóg do zbawienia jako pierwociny przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.
(2Tes 2:11-13)
Czyli w Modlitwie Pańskiej chyba chodzi o to, żeby Bóg udzielił nam Ducha Prawdy,
ale wtedy pojawia się problem łaski, która nie jest naszą zasługą, bo wtedy "łaska nie byłaby łaską"



Pozostało ostatnie pytanie (może nie jako sprzeczność w samej Biblii):Ja wszystkich, których KOCHAM, karcę i ćwiczę.
Bądź więc gorliwy i nawróć się!
(Apokalipsa 3:19)
Czy ludzie odwracają się w ten sposób od PEŁNI bożej miłości?

to ja znów.. niejako kontynuując poprzednie pytanie..

co się stało z tą złożoną "przed Świadectwem" manną?
skoro w Księdze Kronik czytamy, że gdy Arka była składana w świeżo wybudowanej przez Salomona świątyni, to "w arce zaś nie było nic oprócz dwóch tablic, które Mojżesz tam złożył pod Horebem, gdy Pan zawarł przymierze z Izraelitami w czasie ich wyjścia z Egiptu" (2 Krn 5,10)

Biblie nie tylko czyta się, ale analizuje w wielu aspektach i szerokiej perspektywie za pomocą najnowszych odkryć nauki i osiągnięć techniki. Pozorne sprzeczności są tylko brakiem świadomości, że jest napisana z użyciem, synonimów, symboli,alegorii etc...I że za pomocą materii opisany jest świat ducha oraz,że jest napisana dla czterech typów osobowości o różnej percepcji tych samych wydarzeń.

Kto jest wstanie wytłumaczyć sprzeczność w narracjach o zmartwychwstaniu. Zgodnie z ew. Mateusza kobiety przyszły do grobu o świcie i widziały anioła odwalającego głaz od grobu.

Mt 28,1-2 „Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim.”

Jednak wg św. Łukasza kobiety zastały kamień od grobu już odsunięty.

Łk 24,1-2 „W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty.”

Czy w Biblii jest napisana prawda i tylko prawda? Jak to jest z tym natchnieniem autorów przez Ducha Św. które nam jest wmawiane przez księży?

Spróbujmy rozstrzygnąć. Dziś już nie będę grzebał w teorii, ale polecam zajrzeć przynajmniej do Wikipedii. Zakończenia Ewangelii Marka nie było w niektórych rękopisach, choć ich autorzy zostawiali lukę.

Nie chce mi się robić porównań ani kopiować cytatów, dlatego krótkie podsumowanie:

J - Jan [J], K - Marek [Mk], M - Mateusz [Mt], Ł - Łukasz [Łk]

Kto poszedł do grobu?
J: Maria Magdalena
K: Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome
Ł: Niewiasty, które z Nim przyszły z Galilei
M: Maria Magdalena i druga Maria

Kamień
J: odsunięty
K: odsunięty ("a był bardzo duży")
Ł: odsunięty
M: wielkie trzęsienie ziemi, anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim

Reakcja po zobaczeniu pustego grobu
J: "Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał"
Ł: były bezradne, od razu stanął przed nimi anioł
K: nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały
M: ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli

Anioł
J: została Maria Magdalena, i ujrzała dwóch aniołów w bieli w miejscu głowy i nóg
K: ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę
Ł: dwóch mężczyzn w lśniących szatach
M: postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg

Słowa anioła

J: "Niewiasto, czemu płaczesz?" - trudno określić, czy tego sam Jezus nie powiedział

K: Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. 7 Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział

Ł: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? 6 Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei: 7 "Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie"

M: Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. 6 Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. 7 A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem

Po zobaczeniu aniołów
J: Maria Magdalena spotyka Jezusa - każe oznajmić uczniom, że wstępuje do Ojca
K: wyszły i uciekły od grobu, Jezus ukazuje się Marii Magdalenie, potem 2 w drodze do wsi
Ł: mówią to 11 i innym, Piotr idzie do grobu... Jezus spotyka 2 w drodze do Emaus
M: biegną oznajmić uczniom... A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 10 A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą»

Ukazanie Apostołom
J: właściwie cały rozdział 21, jest kilka uczniów nad Morzem Tyberiadzkim, nie poznają Jezusa
K: wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego
Ł: podzielił chleb i zniknął im z oczu; potem odwiedził 11 w Jerozolimie
M: czytaj dalej

Ostatnie słowa do Apostołów

J: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? --> patrz: rozdział 20

K: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! 16 Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. 17 Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; 18 węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie

Ł: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». 45 Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, 46 i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, 47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. 48 Wy jesteście świadkami tego. 49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka

M: Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. 17 A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. 18 Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. 19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody*, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. 20 Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»

Część wspólna
1. Niewiasty idą do grobu - Maria Magdalena i [są rozbieżności]
2. Widzą odsunięty kamień - u Mateusza są jeszcze: Anioł Pański i straż
3. Anioł - wygląd podobny, ale w różnych miejscach
4. Słowa anioła - rozbieżności; ustalmy, że Jezus ukazuje się Marii Magdalenie
5. Jezus spotyka dwóch w drodze do Emaus - u Marka i Łukasza
6. Spotkanie nad morzem (u Jana), potem w Wieczerniku
7. Ostatnie słowa - w każdej Ewangelii można coś znaleźć, u Marka - ostre słowa

Porównanie wykonane na szybko. Kto ma więcej czasu, niech to zrobi lepiej.

Patrząc na całość, nie ma dużych różnic, które wykluczają prawdę o zmartwychwstaniu i spotkaniu Jezusa z uczniami. Istnieje hipoteza, że autorzy niektórych ewangelii (uczniowie apostołów) korzystali ze źródła Q, które zaginęło. Najwcześniej powstała ewangelia Marka

Najlepiej przeczytać wszystkie fragmenty ewangelii kanonicznych o zmartwychwstaniu, wtedy się rozjaśni. Jeśli chcecie, mogę kiedyś przygotować szczegółowe porównanie, ale na pewno nie w ciągu 2 nadchodzących miesięcy

Wpajano nam, że niecała prawda to kłamstwo, o może tak nie jest. Niedopowiedzenie czegoś nie jest sprzecznością, i tak:

Kto poszedł do grobu?

Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome i pewnie dużo, dużo więcej osób, jak nie wcześniej to zapewne później… poszczególne ewangelie wyszczególniając tylko nieliczne osoby nie mówią że one i tylko one przyszyły.

Kamień:

Mt 28,1 „Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób.”
Nie jest napisane czy grób był już, czy jeszcze nieodsunięty.
Mt 28,2 „A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim.”
Jest zdaniem dotyczącym czego innego, co mogło równocześnie dziać się gdzie indziej, nie jest napisane że już wówczas dotarła Maria Magdalena i widziała w tym czasie odsuwający się kamień.

Najlepiej chyba będzie jak chronologicznie przedstawię wszystkie ewangelię, które się uzupełniają, a nie wykluczają:

Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu. (...lecz zanim) przyszły do grobu, słońce wzeszło, niosąc przygotowane wonności. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?» A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. (I wówczas dotarła Maria Magdalena i druga Maria) Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych. Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie. (Maria Magdalena i druga Maria pozostali bo) były bezradne. Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei: "Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie"». Wtedy przypomniały sobie Jego słowa. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział». One wyszły i uciekły od grobu; Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały. Ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. (Anioły) rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu! A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"». «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».
Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. Oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym. A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom. Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary.

*Paweł
Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy,
że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i że
ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu,
(1 Kor 15:3-5)
Jezus ukazał się Dwunastu (12), czyli albo wszystkim (z Judaszem i Tomaszem)
albo 10+2 (Jedenastu bez Tomasza i Judasza, ale z dwoma innymi uczniami (lub 11+1),
jednak tylko "prawowici" apostołowie byli nazywani Dwunastoma)
-------------------------------------------------------------------

*Łukasz
i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.
(Łk 24:9)

W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy.
Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili:
Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam!
(Łk 24:33-36)
Jezus ukazał się Jedenastu+2 uczniom z Emaus i pozostałym.

Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.
A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy,
(Łk 24:50-52)

Jezus wstępuje do nieba w dniu swojego zmartwychwstania
---------------------------------------------------------------

*Marek (r.16)
Opisuje praktycznie to samo co Łukasz - ukazanie się Jedenastu i wniebowstąpienie, po rozmowie z uczniami - jednak
jest dość istotna różnica:

Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli do wsi.
Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
(Mk 16:-12-13)
//uczniowie nie wierzą tym, którzy przyszli z Emaus
(...) Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi,
którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
(Łk 24:33-34)
//uczniowie wierzą, bo ukazał się wcześniej Piotrowi
---------------------------------------------------------------

*Dzieje Apostolskie (r.1)
Jezus ukazywał się 40 dni po zmartwychwstaniu (Dz1:3);
Po jednym ze wspólnych posiłków obiecał im zesłanie Pocieszyciela i polecił głosić swoją naukę; na ich oczach wstąpił do nieba.
Maciej został wybrany na apostoła (Dz 1:26) dopiero po wniebowstąpieniu (właściwie w tym samym dniu Dz1:12, 15).
----------------------------------------------------------------


*Jan (r.20-21)
Jezus ukazuje się najpierw 1X (na pewno bez Tomasza, ale
Tomasz jest wymieniony jako jeden z Dwunastu a nie z Jedenastu, więc może był z nimi Judasz).
Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami,
przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!
(Jana 20:19)

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus.
(Jana 20:24)
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi,
Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam!
(Jana 20:26)
Jezus ukazuje się zebranym w wieczerniku apostołom dwukrotnie.

Potem znowu ukazał się Jezus nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób...
(Jana 21:1)

Jezus ukazuje się przed swoim wniebowstąpieniem (które nastąpiło X dni po zmartwychwstaniu) wiele razy.
----------------------------------------------------------------------------------

*Mateusz (r.28)
Jezus ukazał się Jedenastu (bez Judasza - patrz Mt 27:1-6) na górze Oliwnej;
Więc Tomasz jednak musiał być z nimi;
Chyba że Lewi-Mateusz stosuje "skrót myślowy" 10+2, jednak
spośród dwóch uczniów - Józefa-Barsabasa i Macieja - TYLKO ten drugi został apostołem - jednym z Dwunastu).
//nie ma opisu wniebowstąpienia.
________________________________________________________________________________



Problematyczne sprawy:
- liczba uczniów, którym ukazał się Jezus w dniu swojego zmartwychwstania,
- czy uczniowie uwierzyli w przekaz świadków, którzy spotkali Zmartwychwstałego czy nie (Mk 16:-12-13; Łk 24:33-34),
- czy Judasz powiesił się wcześniej (w dniu zdrady jak podaje ew. Mat.)
czy też Jezus mu się objawił jako jednemu z Dwunastu (co mogą sugerować niektóre fragmenty),
- czy Jezus wstąpił do nieba w dniu zmartwychwstania (Łk, Mk), czy też dużo później (Dz, ew. Jana)

Nie wiem czy już było ale jakim cudem Kain miał żone skoro na ziemi według biblii było troje ludzi. Więc albo uprawiał sex z małpami albo było więcej ludzi niż on i jego rodzice.

Tak, to już było poruszane wielokrotnie, np. tu: (Potop) viewtopic.php?f=47&t=24715&start=300.
Za czasów Adama (a na pewno Noego) dochodziło do kazirodczych kontaktów seksualnych (tutaj prawdopodobnie Kaina z matką - Ewą).

Niemożliwe bo Kain został wygnany. Ale ja wiem że wtedy było więcej ludzi, setki ludzi prototypów mniej lub bardziej udanych.

To jest temat o sprzecznościach w Piśmie Świętym, a nie w historii (dosłownej bądź alegorycznej).

Przecież sam piszesz, że i tak wiesz, to po co się pytasz?

Myślę, że odpowiedziałeś w ostatnim zdaniu. "Dwunastu" jest tutaj zapewne użyte nie jako liczba, ale jako nazwa, termin określający krąg Apostołów.
Tutaj znajdziesz szerszą odpowiedź:
http://www.katolik.pl/forum/read.php?f= ... 2&t=258742

Myśle że odpowiedź udzieli wam ewangelia Judasza, pisze w niej że mieli umowe ustną.