w zasadzie zgadzam się z Tobą, teoretycznie brak praktyki nie wyklucza wiary. Nie pojmuję jednak jak można wierzyć bez próby przyblizenia sobie tego w co, w kogo wierzę, bez rozwijania się w tym kierunku.Może to nie jest wiara, a pewien rodzaj asekuranctwa. Jednak nie zamierzam nikogo nawracać, wyrosłam z tego. Może wyjdę na ignorantkę, ale każdy z nas ma wolną wolę i na dzień dzisiejszy malo mnie obchodzi co z tym zrobi. Niestety na misjonarkę nie nadaję sie.

jeszcze jedno ciekawi mnie co ateista robi na tym portalu, szukasz sposobu na życie, zamierzasz negować wszystkie posty, jest jeszcze jedna mozliwość , którą przemilczę

W takim razie, co Ty robisz na ziemi kiedy przeznaczeniem jest zycie w niebie lub w piekle? Gdzie Ty bedziesz przemilcze.

Co racja, to racja. Z innej strony wyznan jest tak wiele... . Wszystkiego nie da rady umiescic.
Mysle, ze co w tym stylu byloby adekwatne, nikogo nie pomijajac rownoczesnie dobrze odzwierciedlalo wartosci:
Ateista
Inny

Nie wiem czy rzeczywiście jesteś takim głupcem i ignorantem czy kreujesz się na takiego. Co robię na ziemi jeszcze żyję, a gdzie trafię po śmierci nie ukrywam, że liczę się z tym iż Lucek u siebie ze chce mnie mieć.

Na drugi raz nie wtracaj nosa w nie swoje sprawy, w dodatku z sugerowaniem czegos nieladnego, to i nikt glupio Ci nie odpowie. Peace sister!

Wierzę w Nowy Swiat,który obiecał Stwórca

 Wiara to nacechowane pewnością oczekiwanie rzeczy spodziewanych, oczywisty przejaw rzeczy realnych, choć nie widzianych. Przez nią bowiem otrzymali świadectwo ludzie w dawnych czasach.
3 Dzięki wierze uświadamiamy sobie, że systemy rzeczy zostały uporządkowane słowem Boga, tak iż to, co widać, powstało z tego, co się nie ukazuje.
4 Dzięki wierze Abel złożył Bogu wartościowszą ofiarę niż Kain, przez którą to wiarę dano mu świadectwo, że jest prawy, gdyż Bóg zaświadczył o jego darach; i przez nią, chociaż umarł, jeszcze mówi.
5 Dzięki wierze Henoch został przeniesiony, żeby nie ujrzał śmierci, i nigdzie go nie znaleziono, ponieważ Bóg go przeniósł; lecz przed przeniesieniem otrzymał świadectwo, że się bardzo spodobał Bogu. 6 A bez wiary nie można się mu podobać, bo kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają.
7 Dzięki wierze Noe, otrzymawszy Boskie ostrzeżenie przed tym, czego jeszcze nie widziano, okazał zbożną bojaźń i zbudował arkę ku wybawieniu swego domu; i przez tę wiarę potępił świat oraz stał się dziedzicem prawości, która jest z wiary.
8 Dzięki wierze Abraham, gdy został wezwany, okazał posłuszeństwo przez to, że udał się na miejsce, które miał otrzymać jako dziedzictwo; i wyszedł, choć nie wiedział, dokąd idzie. 9 Dzięki wierze przebywał jako przybysz w ziemi obietnicy jak w cudzej ziemi i mieszkał w namiotach z Izaakiem i Jakubem, którzy byli wraz z nim dziedzicami tej samej obietnicy. 10 Oczekiwał bowiem miasta mającego rzeczywiste fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg.
11 Dzięki wierze również sama Sara otrzymała moc poczęcia potomka, mimo iż przekroczyła granicę wieku, gdyż tego, który obiecał, oceniła jako wiernego. 12 Dlatego też z jednego mężczyzny, i to jakby umarłego, urodziło się dzieci jak gwiazd nieba, takie mnóstwo, i jak ziarnek piasku na brzegu morza, niezliczonych.
13 Wszyscy oni pomarli w wierze, chociaż nie dostąpili spełnienia obietnic, ale je z dala ujrzeli i powitali oraz publicznie oznajmili, że są obcymi i tymczasowymi osiedleńcami w tej ziemi. 14 Bo ci, którzy tak mówią, dają dowód, iż pilnie szukają swojego miejsca. 15 A przecież gdyby wciąż wspominali to miejsce, z którego wyszli, mieliby sposobność powrócić. 16 Teraz jednak zabiegają o lepsze miejsce, mające związek z niebem. Dlatego Bóg się ich nie wstydzi, gdy jest wzywany jako ich Bóg, bo przygotował dla nich miasto.
17 Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, niemalże ofiarował Izaaka, i on, człowiek, który chętnie przyjął obietnice, chciał ofiarować swego jednorodzonego syna, 18 mimo iż mu powiedziano: „Poprzez Izaaka przyjdzie to, co będzie zwane ‚twoim potomstwem’”. 19 Uważał jednak, że Bóg potrafi go nawet wskrzesić z martwych; i stamtąd też go otrzymał w sensie stanowiącym przykład.
20 Dzięki wierze również Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa co do przyszłych rzeczy.
21 Dzięki wierze Jakub, gdy już miał umrzeć, pobłogosławił każdego z synów Józefa i oddał cześć, wsparty o koniec swej laski.
22 Dzięki wierze Józef, zbliżając się do swego kresu, uczynił wzmiankę o wyjściu synów Izraela, a także wydał polecenie co do swych kości.
23 Dzięki wierze Mojżesz był przez trzy miesiące po narodzeniu ukrywany przez swoich rodziców, ponieważ widzieli, że dziecię było piękne, i nie bali się rozkazu króla. 24 Dzięki wierze Mojżesz, gdy dorósł, nie chciał być nazywany synem córki faraona, 25 lecz wybrał poniewieranie z ludem Bożym, a nie zaznawanie tymczasowej uciechy z grzechu, 26 ponieważ ocenił hańbę Chrystusową jako bogactwo większe niż skarby Egiptu; bo uważnie wypatrywał wypłacenia nagrody. 27 Dzięki wierze opuścił Egipt, ale nie z lęku przed gniewem króla, pozostał bowiem niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego. 28 Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał opryskania krwią, żeby niszczyciel nie dotknął ich pierworodnych.
29 Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchym lądzie, lecz gdy się na to odważyli Egipcjanie, zostali pochłonięci.
30 Dzięki wierze upadły mury Jerycha, okrążane przez siedem dni. 31 Dzięki wierze nierządnica Rachab nie zginęła z tymi, którzy postępowali nieposłusznie, gdyż pokojowo przyjęła zwiadowców.
32 I cóż jeszcze mam powiedzieć? Przecież czasu by mi zabrakło, gdybym zaczął opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie oraz o Samuelu i innych prorokach, 33 którzy dzięki wierze pokonali w boju królestwa, prowadzili do prawości, dostąpili obietnic, zamknęli paszcze lwom, 34 powstrzymali siłę ognia, uszli ostrza miecza, w słabości nabrali mocy, stali się dzielni na wojnie, rozgromili wojska cudzoziemców. 35 Niewiasty dzięki zmartwychwstaniu otrzymały swych umarłych; inni byli torturowani, ponieważ nie przyjmowali uwolnienia na podstawie jakiegoś okupu, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania. 36 Drudzy zaś byli doświadczani przez drwiny i biczowania, co więcej, przez więzy i więzienia. 37 Byli kamienowani, doświadczani, przerzynani piłą, umierali zabijani mieczem, chodzili w skórach owczych, w skórach kozich, będąc w nędzy, uciskani, poniewierani; 38 świat nie był ich godzien. Tułali się po pustyniach i górach, i jaskiniach, i jamach w ziemi.
39 A jednak ci wszyscy, chociaż dzięki swej wierze otrzymali świadectwo, nie dostąpili spełnienia obietnicy, 40 gdyż Bóg przewidział dla nas coś lepszego, aby oni nie zostali bez nas doprowadzeni do doskonałości.

NIEWAŻNE KIM SIE JEST,WAŻNE W CO SIE WIERZY

(2 Piotra 3:13) Są jednak nowe niebiosa i nowa ziemia, których oczekujemy zgodnie z jego obietnicą, i w nich ma mieszkać prawość.
(Izajasza 65:17) „Bo oto stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; i nie będzie się w umyśle wspominać rzeczy dawniejszych ani nie przyjdą one do serca.

(Psalm 37:10-11) I jeszcze tylko chwilka, a już nie będzie niegodziwca; i zwrócisz uwagę na jego miejsce, a już go nie będzie.  Lecz potulni posiądą ziemię i naprawdę będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju.

(Izajasza 2:4) I wyda wyrok wśród narodów oraz uporządkuje sprawy wielu ludów. I przekują swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze. Naród nie podniesie miecza przeciw narodowi ani się już nie będą uczyć wojowania.


(Izajasza 32:18) I lud mój zamieszka w pokojowym miejscu pobytu i w siedzibach zupełnej ufności, i w spokojnych miejscach odpoczynku.


(Izajasza 35:5-6) W owym czasie otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. 6 Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło. Bo wody wytrysną na pustkowiu oraz potoki na pustynnej równinie.


(Objawienie 21:4) I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło”.

A co sugerowałam?
Termin siostra jest zarezerwowany na określenie relacji rodzinnych. Używa się go również w pewnych grupach wyznających te same poglądy, wartości. Nas nic nie łączy...

W tym dziale dyskusje sa dozwolone marginesowo. Dlatego nie spodziewam sie odpowiedzi. Nas nie tylko nic nie laczy, nas dzieli posiadana wiedza. Poczytaj o zargonie (piszemy przez z z kropka) i jesli juz koniecznie bedziesz chciala, zapytaj na privie, co tu robi ateista (ja nim rowniez jestem), to Ci odpowiem o wiele, wiele bardziej zrozumiale.

Co tu robię? Po prostu mam ochotę podyskutować na temat wiary. To że nie podzielam Twoich poglądów nie znaczy że nie mogę wyrazić swojego zdania. I znowu kwestia wiary staje na wyższym poziomie niż wszystkie inne kwestie nas otaczające? Żeby porozmawiać o tym co jadłaś na obiad musisz być kucharką? Wiara jest czymś występującym codziennie w naszym otoczeniu tak więc czemu nie mam mieć prawa porozmawiać na jej temat jeżeli mam jakieś wątpliwości? Czy to że jestem ateistą od razu stawia przede mną barierę przed interesowania się religią? chyba nie. Załóżmy że do takiego samego wniosku (jak mój) doszedłby katolik to Twój komentarz do niego na pewno nie byłby taki agresywny Ale dobrze bo ja odczuwam to za postawę obronną a w końcu w naturze mamy bronić swoich racji. A wiara lub jej brak jest w pewnym sensie sposobem na życie i powiesz mi może że nie tak nie jest?

Ależ nie zamierzałam być agrersywna, pytałam z czystej ciekawości, jeśli poczułeś się urażony przepraszam. Zatem zapraszam do dyskusji

Jestem ateistą. Coraz więcej młodych ludzi wybiera tą drogę życia. Szczerze mówiąc zjawisko "nawrócenia" się na ateizm jest zjawiskiem bardzo wyzwalającym (kto porzucił wiarę dla ateizmu raczej wie o czym mówię). Czemu miałbym tu dyskutować?
1. Wiara mnie po prostu dotyczy, na co dzień żyję z wierzącymi.
2. Czysta ciekawość, chęć pogadania na poziomie.
3. Nie ukrywam, że zwalczanie ekstremizmu religijnego i walka o ograniczenie wpływu ludzi wierzących na życie niewierzących lub wierzących inaczej.
4. Uważam, że świat (a więc i ludzie) byłby szczęśliwszy bez religii, więc pewna antyteistyczna (chociaż nie jestem antyteistą, nie zamierzam zabierać wolności wyznania) propaganda pewnie będzie częścią moich wypowiedzi.

W ankiecie zaznaczyłam "ateista". Muszę jednak przyznać, że trafiają mi się chwilę zwątpienia, kiedy zadaje sobie pytanie "A może jednak on (bóg) istnieje?". Chwile takie jednak szybko mijają.