Moja postawa wzgledem matki nie byla niczym nowym, jestem ocalencem od aborcji i mam jego cechy.
Polecam lekture:
http://www.stowarzyszeniefidesetratio.p ... rcja04.pdf
Szczegolnie punkt nr 5 polecam.

Syndrom ocalenca jest znany w psychologii od lat.

Niezaleznie jednak od wszystkiego co sie wydarzylo, ufam Panu Bogu i modle sie o cierpliwosc, wytrwalosc i konsekwencje w drodze kroczenia z Panem. Wierze ze pewnego dnia mnie uwolni, a nawet jesli nie i bede cierpial, to bedzie (jest juz) cierpienie z Nim.

Zgadzam sie ze ogromny wplyw na moje zycie mialo bycie w bardzo bliskiej relacji z matka, podazanie za jej autorytami, chronienie jej, pomaganie w cierpieniu. To nie byla moja rola, to byla rola ojca, ktory jednak sie od niej odsunal i ja mimowolnie dalem sie w nia uwiklac jako "mediator" miedzy rodzicami. "psycholog", "doradca jej" itd.

Dziękuję za tego linka i wskazanie rozdziału 5.
Bardzo głęboka analiza stanu rzeczy, pierwszy raz widzę coś tak głębokiego.

Warto Ci się skupić teraz na terapii, która w zarysie jest pokazana w rozdziale 6, jednak według mojego punktu widzenia, nie obejmuje ten rozdział wszystkich współcześnie dostępnych możliwości.

Przede wszystkim po uświadomieniu sobie tego, co się stało i kim jesteś, podziękuj Bogu, ze Cię ocalił od śmierci i nie zapomnij nigdy, że On jest Twoim Ojcem.
Następnie pomyśl o tym, że nie znasz zakamarków duszy ani wszystkich sytuacji, jakie mogły skłaniać rodziców do aborcji, w tym do aborcji Ciebie. Nie oceniaj rodziców. Postaraj się im wybaczyć i odpuść im. To odpuszczenie służy i im i Tobie. Tobie jest niezbędne do życia. Żyjesz już ponad 30 lat w ciągłym stresie i niepewności życia, bo nosisz kod grożącej Ci śmierci. Odkoduj się. Nic Ci już nie grozi. Już nikt nie zamachnie się na Twoje życie, ani nikt o tym nawet nie myśli. Poczuj się wolny. Uśmiechnij się Bo jesteś wolny i bezpieczny naprawdę Idź się beztrosko pobawić ze swym wewnętrznym dzieckiem. Wytłumacz Mu, że zagrożenie dawno minęło. Teraz Ty jesteś już dorosły i nigdy nie pozwolisz skrzywdzić swego wewnętrznego dziecka.
Uśmiechnij się do Niego i pobaw się z Nim.

O tak

Dziekuje Homo Homini Canis Est za te slowa.

Dostalem na PW cos co mysle warto zamiescic i tu (kwestia przeklenstwa/blogoslawienstwa).
http://www.youtube.com/watch?v=E1r1zAzJCCg

Padlem ofiara przeklenstwa przez matke, wybaczylem jej.

Jest rozwiazanie. Ostatnio na rekolekcjach Ojca Daniela z Czatachowy (www.czatachowa.pl, msze uzdrowieniowe w Czestochowie na ktorych gromadza sie tlumy, parafia Sw. Jozefa) uslyszalem takie slowa: nie ma sytuacji bez wyjscia, zawsze wyjsciem jest JEZUS. Oraz wers z Ksiegi Daniela uslysany na rekolekcjach Daniela 6:17 i dalej:

17 Wtedy król wydał rozkaz, by sprowadzono Daniela i wrzucono do jaskini lwów. Król zwrócił się do Daniela i rzekł: «Twój Bóg, któremu tak wytrwale służysz, uratuje cię».

(...) «Królu, żyj wiecznie! 23 Mój Bóg posłał swego anioła i on zamknął paszczę lwom; nie wyrządziły mi one krzywdy, ponieważ On uznał mnie za niewinnego; a także wobec ciebie nie uczyniłem nic złego».
24 Uradował się z tego król i rozkazał wydobyć Daniela z jaskini lwów; nie znaleziono na nim żadnej rany, bo zaufał swemu Bogu."

Dokładnie

W ranach Jezusa jest moje uzdrowienie, Iz 53:5. Wiem ze wszystkie moje grzechy zostaly zaplacone, jestem wolny w Chrystusie mimo ze konsekwencje zycia ziemskimi przyjemnosciami pozostaly i cierpienie z tym zwiazane.

Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych.

Jesteś na etapie swojego życia w chwili w której "chcesz" to życie zmienić, inaczej ukierunkować.Zaczynasz odczuwać że dzieje się coś , co dziać się nie powinno, czujesz się martwy , pusty, zimny, czujesz czasem że nic nie czujesz, brakuje Ci powietrza którym kiedyś oddychało cale Twoje ciało.Modlisz się, zmieniasz tok myślenia, szukasz wyjścia a pomimo tego co robisz nadal czujesz że przechodzi to wszystko w Tobie obojętnie.
Mówisz o tym a wiesz doskonale , że pomimo odpowiedzi jakie dostajesz od ludzi czegoś brakuje Byś mógł się ocknąć , Byś mógł się podnieść i pewnie stanąć na nogach .Chcesz " oddychać " a brakuje Ci tlenu ...
Modlitwa ma ogromną siłę, ogromną moc, jest potężną tarczą którą człowiek zawsze jest w stanie utrzymać w dłoni , ponieważ modlitwą są nawet dwa słowa wypowiedziane z głębi serca, wykrzyczane czasem z samego dna obolałej Duszy. " Panie mój " - " Ojcze mój"
Ktoś tutaj bardzo mądrze napisał - " porozmawiaj z Bogiem"
I tak właśnie zrób - zadasz sobie pytanie - " ale jak?"
Przecież Jezusa możesz pytać o wszystko w każdej chwili swojego życia, bo On jest w każdej chwili Twojego życia , jest " TU I TERAZ" i tylko to " TU I TERAZ " w Twojej chwili ma mieć najważniejsze znaczenie, wtedy właśnie kiedy swoją myśl kierujesz do Niego, jakakolwiek by to myśl nie była , On jest wtedy przy Tobie, idzie obok Ciebie i podnosi gdy tego nie widzisz.
Twoja Dusza jest częścią potężnego życia Boga ,do Boga należy i w Tobie oddycha, to Twoja Dusza upomina się o Jezusa bo potrzebuje Go jak tlenu do życia.Czuje się stłamszona i zmęczona ,upomina się o powietrze o dostęp do Miłości a te drzwi możesz otworzyć tylko Ty ..
Posłuchaj głosu swojej duszy Ona tak jak Ty potrzebuje rozmowy z Chrystusem -

Zawsze możesz zacząć od wschodu słońca pytając Jezusa -" Jezu , mamy dzisiaj piękny dzień, co dla mnie dzisiaj uszykujesz?"
Z czasem przekonasz się , że każdego dnia rozmawiasz z Bogiem i będzie Ci z tym dobrze nawet jeśli nie zawsze otrzymasz odpowiedź, a odpowiedź często przychodzi w " Bożych przypadkach"