Wiking, ja się starałam po powrocie o patronów. Mam czynnych tylko 9 palców u rąk.
A co do tego zamku w lesie, to jest przecież parking dla przejezdnych, czy przejeżdżających (a nie wiem, jak się pisze).
Sama tam odpoczywałam po wyjeździe z piaskolandii. A jaki obfity bufet tam, człowieku, wszystko dostaniesz i do pićku i do jedzonka.
Wiking, czekam na ciebie, bo odjechałam bez krasnali i...nie ma ich w mojej baszcie? Chyba dobrze trafiłam, chyba nie weszłam do cudzej baszty?!

Hmmmm - jeśli do tej:



to trafiłaś do mnie

Rozgość się zatem

Saxon, tak, jestem własnie tam. Mam ze sobą tyle kluczy, którymś musiałam otworzyć tę piękną basztę. Dzięki za gościnę, zjem sobie coś, wykąpię się i zmykam.
Hm, i dlatego nie ma moich krasnali, czy oni aby za mną nie płaczą? Obiecałam wrócić o określonej porze, a tu proszę, przeciągnie się nieco.
Wszystkie baszty do siebie podobne, Nutka to architekt! Dba o wizerunek lokalny, brawo, Nutuś. Ale m.in. dlatego zbłądziłam.
Saxon, to dzięki za gościnę, wszystko zostawię w należytym porządku.
Zastanawia mnie tylko to, że wewnątrz, saxon urządziłeś identycznie wszystko, jak ja.

Echhh, bobo

Tyle już żyjesz w Pisakolandii, a nie wiesz jeszcze o zamkach, które - dostosowując swoje wnętrze - sprawiają, że gość czuje się jak u siebie w domu?

i właśnie to jest tu takie piękne :):):)

no a z drugiej strony ... bobo ja również się zastanawiam gdzie się podział Wiking....wakacje już trwają hoho a ja jeszcze nie zdąrzyłam z nim potańczyć no ale mam nadzieję, że jakoś to nadrobię


ps...wiecie co jest niefajnego na wakacjach u babci Stanowczo za dużo mam tu jedzenia

Dementuję
Saxon sam sobie zbudował basztę.
Ja mu tylko zmajstrowałam miejscówkę pod basztę
o tak :
...........................
.........------------.............
.........------------.......................
...................................

Troszkę Pabla musiałam przesunąć ale go i tak nie ma
mur jest i fosa jest ale mi się mapki nie chce rysować : :P:P

Nutko – to właśnie fundamenty są najważniejsze

Bobo – jak sama widzisz – znasz doskonale ten dom. Zapraszam zatem do miejsc, tak bardzo pięknych i tajemniczych

Poprowadzą Cię Korytarze Uśmiechu – na których można mijać się jedynie uśmiechając szczerze do siebie nawzajem…

Przez Otwarte Drzwi, do których nie potrzeba kluczy gdyż nie mają zamków wejdź i posil się najpierw w Gościnnej Jadalni – gdzie można zaspokoić każdy głód: zwłaszcza przyjaźni, poczucia bezpieczeństwa i bycia kochanym, głód dobra, piękna, spokoju i szczęścia. Polecam danie główne „Szczęśliwy Rok”, przyrządzane w Wonnej Kuchni tuż obok.

zdradzę Ci przepis:


Posilona nim przejdź do Salonu Spotkań - z tymi wszystkimi, którzy przeszli już do Lepszego Świata, aby ich zobaczyć, przytulić się do nich, wysłuchać opowieści o dawnych czasach, którymi często byliśmy zniecierpliwieni, powiedzieć to wszystko, czego nie zdążyliśmy, gdy byli obok nas, a przede wszystkim to jak bardzo ich kochamy, jak bardzo nam ich brakuje…

Jest w nim również Kominek Ciepła – na zimowe wieczory, przy którym można się ogrzać, gdy doświadczymy zimnego spojrzenia, lodowatych słów, chłodnego przyjęcia

Za ścianą - Komnata Zwierzeń, gdzie można wyszeptać można najskrytsze myśli, największe sekrety z tym cudownym poczuciem, że się jest wysłuchiwanym z uwagą, że nasze słowa są ważne, że jest Ktoś, kto ich nie zdradzi, kto cieszy się z naszych sukcesów, martwi porażkami i rozumie nasze problemy, które nie są dla Niego wcale śmieszne i banalne
Tam też rzuć okiem na Lustro Prawdy, które jak najlepszy Przyjaciel, bez fałszywego „podlizywania się” i bez obawy jest zawsze szczere
– pokazując nam nasze błędy i to, co mamy jeszcze w sobie poprawić
- ukazując to, co w nas piękne, dobre i wartościowe, nawet jeśli sami już nie potrafimy tego dostrzec

Stamtąd warto na chwilkę zajrzeć do Cudownego Skarbca gdzie przechowywane jest to wszystko, co w ciągu życia dałaś innym – wszelkie dobro, życzliwość, pomoc i uśmiech, każdy grosz niezwykłym sposobem pomnażają się w nim tysiąckrotnie, a obok, w Zbrojowni - Pancerze Sprawiedliwości, Tarcze Wiary, Przyłbice Zbawienia, Miecze Ducha, Pasy Prawdy i Buty Gotowości.

Wreszcie Najwyższa Wieża – skąd można dostrzec wszystko i wszystkich, zwłaszcza tych, którzy potrzebują naszej pomocy, świat i rzeczy widziane są z właściwej perspektywy, rzeczy małe i nieistotne gubią się z oczu, a wzrok przyciąga błękitne niebo, sprawy bolesne natomiast okrywa delikatna mgła, jak dający ukojenie opatrunek
Prowadzą do niej jedne ze Schodów Wzrastania – tak dziwne, że - obojętnie w jakim kierunku idziemy - prowadzą zawsze w górę, coraz to wyżej i wyżej…

Przechodząc obok Lochu Złych Myśli – bez dna – nie zapomnij wrzucić do niego tego wszystkiego, co Cię dręczy, boli, zasmuca, niech przepadnie na zawsze…

Pozostałe miejsca odkrywaj sama, a kiedy zmęczy Cię wędrówka odpocząć możesz w Pokoju Westchnień, gdzie spełniają się najskrytsze marzenia i najpiękniejsze sny…

Dobranoc…

A ja wiem, gdzie będzie Wiking jutro



Saxon, mnie niepokoi tylko jedno - kogo trzymasz w najwyższej komnacie w najwyższej wieży? :P:P

Nie no, to jest jakaś telepatia - ja to pisałam przed przeczytaniem posta Saxona :D:D

Ale chłam, nigdy nie wezmę tego do ręki

Poproszę zestaw:
- Pancerz Niegodziwca (zrobiony z ludzkiej skóry),
- Hełm Przerażenia,
- Przeklęta Klinga (miecz długi),
- Cieniste Ostrze (miecz krótki),
- Pijawka (sztylet),
- Pierścień Gaxxa,
- Pierścień Żywiołów,
- Naszyjnik Zgubionych Dusz

Przecież nie będę chodzić po zamku w tamtych dresiarskich bublach

Zwykle z tymi, którzy lekceważą oręż znany im tylko z nazwy bardzo szybko zobaczyć się można jedynie w Salonie Spotkań

Nospher, Ty się opamiętaj i nie lekceważ, bo nie mam zamiaru się do Ciebie przytulać

PS. Dobra, i tak wiem, żeś nieumarły...

Jako niemarły mam pełne prawo do lekceważenia oręża stworzonego do walki ze złem. A w Salonie Spotkań ponabijam się z tych wszystkich palladynów, łowców czarownic i kapłanów, którzy stanęli na mojej drodze ku potędze.

Oczywiście nosferku...

wszak to Piaskolandia - Strefa Marzeń...

jeśliś sam wymyślił ten tekst, saxon, tom pełna podziwu