Czemu nie dopuszczasz czegoś takiego? Skoro kara śmierci może być humanitarna to tym bardziej niektóre tortury mogą być za takie uznane. To tylko kwestia nazewnictwa. Wystarczy stworzyć katalog humanitarnych tortur i problem znika.
Skoro uznajemy, że akt odebrania życia może być określany jako humanitarny to tym bardziej czasowe jego zepsucie tzn. życia może być tak określone. Z punktu widzenia logiki czy lingwistyki nie ma żadnych przeszkód

Alu, cytuj w całości. Kościół stoi na stanowisku, że wydawanie pieniędzy na zwierzęta jest tak samo niegodziwe jak zadawanie im cierpień czy zabijanie:


Niegodziwe wydawanie pieniędzy na fanaberie związane z pupilami, nic nie zmienia w kwestii zakazu bezdusznego znęcania się.

<dubel, proszę o skasowanie>

Zależy, jak rozumiesz określenie "humanitarny". Za SJP

Jeśli więc "tortury" polegać by miały np. na borowaniu zęba w celu jego wyleczenia, to mógłbym się zgodzić na określenie ich jako humanitarne, bo mają na celu dobro człowieka. Jeśli natomiast identyczne borowanie zęba wykonywane będzie dla sprawiania bólu, to wówczas to samo działanie humanitarne nie będzie. Ale zasadniczo tortury nie mają na celu dobra torturowanego, więc humanitarne tortury to oksymoron.

Natomiast pozbawienie życia może być humanitarne, jeśli np. miałoby służyć skróceniu cierpienia umierającemu człowiekowi lub zwierzęciu.

w takim razie krótkie tortury są humanitarne a długie nie są

Raczej długie tortury są bardziej niehumanitarne niż krótkie tortury

Zdrada odbywa się najpierw w umyśle i w sumieniu, a na to nie ma wpływu. Takie karanie byłoby bezsensowne. Karanie za znęcanie się nad zwierzętami jest natomiast bardzo praktyczne.

I nie obchodzi mnie w tej dyskusji, że ktoś w czymś innym przesadza.


A czy za cokolwiek konkretnego Kościół nakazuje karanie ludzi więzieniem?

Każde umyślne przestępstwo najpierw pojawia się w umyśle tak jak i zdrada

Ale chęć i decyzja rozstania lub zdrady jest tutaj sednem sprawy. Powstrzymanie kogoś siłą lub ukaranie nie wpływa na istotę problemu. Maltretowanie zwierząt to zupełnie co innego.

W sensie że gdyby za zdradę groziło tyle samo co za kopanie psa to takie ustawodawstwo nie wpływałoby na zachowania społeczne?

Zachowanie to jest już tylko ostatni widoczny efekt. Ale co by nie mówić, karanie za maltretowanie zwierząt jest bez porównania bardziej praktyczne i nie ingeruje w wolność osobistą zanadto, bo znęcanie się nad zwierzętami nie jest nikomu do niczego potrzebne.

A cierpienie zdradzonego małżonka jest do czegoś potrzebne? Jest to cierpienie nieporównywalne z cierpieniem jakie wywołują wiadomości o maltretowanych psach. Ja oczywiście nie popieram karania za zdrady ale z dwojga złego szybciej bym coś takiego akceptował niż karanie za maltretowanie psów.

Tutaj tkwi zasadniczy problem. Jeśli przyjmujesz, że czlowiek posiada pełną władzę nad naturą to nieuniknione w konsekwencji będą sytuacje gdzie ludzie nadużyją tej władzy na szkodę zwierząt.
Nie da się oczywiście uniknąć ingerencji z naturą, ale nie rozumiem z jakiej racji papież i chrześcijanie roszczą sobie prawo do rządzenia nią.

Papież nie rządzi. Papież głosi Ewangelię. Bóg stworzył świat i dał go człowiekowi, aby panował, a panować znaczy dbać, aby się rozwijał.

A ktos cos takiego przyjmuje?

Czy, jesli masz ogrodek, to bedzie z pozytkiem dla kogokolwiek i czegokolwiek, zabetonowanie go, no bo jestes jego wlascicielem i masz nad nim "pelnie wladzy"?

Natura jest nam dana, zeby z niej korzystac ale i o nia dbac. Inaczej zniszczymy i ja i siebie.

Zapanowac nad natura nie uda sie nam nigdy. Mozemy tylko z nia wspolpracowac i pamietac, ze skaly sie krusza a wulkany wybuchaja. Czy nam sie to podoba, czy nie.