no cóż ja w tym roku-to jednak odpocznę-to jeszcze nie mój czas,na wybaczanie-miłość-modlitwę. Na pewno wyślę moje dzieci na msze/na pewno ja jutro nie pójdę.Ale może znowu zacznę się modlić-chociaż nie jestem przekonana/czy ktokolwiek tego słucha.

Błędne koło;nie posypię głowy popiołem,bo nie pójdę do spowiedzi(dość już mam tej ruletki a szukanie ,,gluchego ksiedza "juz mi sie znudzilo),nie moge się modlić ,bo jak sie modlic nie bedac w stanie łaski?
Wysyłane (jak paczka)dziecko zaczna pytać: mamo a dlaczego ty nie idziesz?To tyle na temat Srody popielcowej......zapowiadaja sie 2 swieta ze swieconka i smingusem dyngusem -bo chyba tyle z tego mi zostalo?

Brzmi znajomo Ale posypać głowę popiołem można też bez pójścia do spowiedzi, a i modlić można się nie będąc w stanie łaski. Ratujmy co się da.

No fakt-spowiedz-całkiem o tym zapomniałam/nie bardzo wiem jak mam do niej sie zabrać,od ostatniej troche zawirowań,glupot,wyładowanie złości na bogu ducha winnym słudze bożym(a może i winnym,bo od księzy podobno trzeba wymagać)Ale nie mam ochoty teraz przed nim klękać i mówić jak mi przykro-w sumie nie wiele zmienię,mogę siebie -z jednej strony to dużo z 2giej ,gdyby ktokolwiek z mojej rodzinki chciał to zauważyć
,a nie czekał na kolejne potknięcia--Nie to bezsensu-niedługo czeka mnie chrzest syna,spowiedz trzeba będzie zaliczyć-a do komuni i tak pójdę z grzechem(dawno przestałam wierzyć w kalendarzyk małżeński).Moje dzieci nie pytają-dlaczego one mają iść a ja nie-wiedzą że mam stany odejść i powrotów-wiedzą,że na razie to ja decyduję,wiedzą że nie będe ingerować w ich wiare,gdy będą starsi--nie wiem co z tym postem,ani z tymi świętami-chyba nigdy jeszcze nie miałam takiego bałaganu w sobie samej.

A ja jeszcze nie wiem. Pewnie coś zrobie, choć jak zawsze za mało ...
Nauczyłam się jednak już, że ucieczka nie jest dobrym rozwiązaniem ...
Więc pewnie do spowiedzi "pobiegne", tylko czy będzie mi się coś więcej chciało ? Rzecz w tym aby nie przez 40 dni coś czynić, tylko tak na stałe, na zawsze, czy chociażby na dłużej.

oby nie bylo za pozno ... bo moze juz jutro (pojutrze, za tydzien) Pan Cie zaprosi do siebie? I nie bedzie nastepnego roku ...

pozdrawiam

Proszę bardzo niech zaprasza-aż tak, sie kurczowo życia nie trzymam-i jest mi obojętna jego długość-ale znając poczucie humoru Boga-nie będzie się spieszył z zabraniem mnie do siebie0tymbardziej że niekoniecznie trafię do niego. :D