A na czyim poczuciu piękna ma być budowana ta somokrytyka?

Z jednej strony kobieta ma uważać, by przypadkiem kogoś nie podniecić

Z drugiej - ma respektować wszelkie możliwe kanony piękna, by nie narazić na szwank czyichś uczuć esetycznych...

Wystarczy zrobić prosty test, odpowiedzieć na kilka prostych pytań tak/nie:
1-czy po założeniu koszulki widać każdą fałdę mojego tłuszczu?
2-czy po założeniu koszulki, bokami wylewają mi się fałdy tłusczu?
3-czy po założeniu spodni ponad ich górną krawędzią wylewają się fałdy tłuszczu?
4-czy po założeniu spodni wystaje mi z tyłu tyłek ze stringami, mimo że nosze większy rozmiar niż (nie wiem, nie znam się za dobrze, załóżmy że) 44?
5-czy po założeniu kabaretek moje nogi wyglądają jak szynka u rzeźnika?
Jeśli na którekolwiek odpowie się tak, znaczy to, że trzeba coś w wyglądzie zmienić.

Kto tak mówi? Liberum veto! Krótkie spódniczki, dekolty, etc jak najbardziej, pod warunkiem, że idą w parze z urodą...

Dlaczego? Bo nie mieści się to w Twoim pojęciu piękna?

Tutaj nie tyle chodzi o piękno co o estetykę. Kobieta z nadwagą wcale nie jest brzydka baaaa! Może być bardzo piękna, ale eksponowanie swojej nadwagi i wystawianie jej na widok publiczny może świadczyć, że tej kobiecie brak poczucia estetyki.

Pamiętam szok, jaki przeżyłam rok temu w sklepie Zary w centrum Madrytu. Wyprzedaż. Szał zakupów. Lipiec w wielkim mieście. Upał. Parada odkrytych brzuchów, dekoltów, przezroczyste bluzki. W powietrzu zapach lata, spoconej skóry, dojrzewających w słońcu owoców.
Dokoła mnie szaleją trzy młode dziewczyny. Ubrane kolorowo, na oczach wszystkich, bo przebieralnie są pełne, mierzą sukienki. Dziewczyny mają po kilkanaście lat, nie mają wyglądu modelek, przeciwnie, ale śmieją się tak pięknie, dowcipkują, że nie mogę oderwać od nich wzroku. Na ziemi położyły stos sukienek na ramiączkach i przykładają je do siebie przed dwoma wielkimi lustrami. Jedna z nich, burza ciemnych włosów, typ urody Bellucci bez diety, rozmiar na oko 42, ale pięknie opalona, zakłada sukienkę na spodnie i natychmiast pozuje przed lustrem. „Bella!” słyszy od koleżanek, które cmokają z zadowolenia na jej widok. Śmieje się do swojego odbicia w lustrze. Widzę piękną dziewczynę, roześmianą, zadowoloną z tego, jak wygląda, bo widać jak turkusowy odcień współgra z kolorem jej skóry. Zaraz obok niej pojawiają się dwie pozostałe. Pozują przed lustrem. Sukienki z wiszącymi metkami, opinają ich ciała wcale nie w rozmiarze 34, ale one wyglądają genialnie. Pokazują sobie wałeczki, wypinają biusty i jedna drugą łapie za pupę… Cały czas dowcipkują, są głośne, my powiedzielibyśmy - źle wychowane, ale szczęśliwe. Bawią się modą i sobą. Dobierają paski i torebki. Równie młoda jak one ekspedientka widząc to, uśmiecha się i mówi tylko „Super!”. Po chwili dziewczyny wychodzą ze sklepu z torbami pełnymi sukienek, torebek i pasków. A ja stoję jak UFOlud patrząc na to z niedowierzaniem.
(...)
Znowu stoję jak UFOlud, bo nadal pamiętam trzy wesołe młode Hiszpanki i madrycką ulicę. Na niej bowiem przechadzały się, nie boję się tego słowa, całe stada dumnych, zadowolonych z siebie i pewnych siebie kobiet. Niemal żadna nie miała nawet rozmiaru 40, a wysokie obcasy, wydekoltowane suknie, obcisłe dżinsy i bluzki nosiły jak modelki na wybiegu. Z gracją i wzbudzającą podziw samoświadomością. Jakby każdym ruchem bioder i skinieniem głowy chciały powiedzieć: "Jestem piękna". Gapiłam się na nie, nie mogąc uwierzyć w to co widzę, z zazdrością, bo nigdy nie widziałam na ulicach w Polsce tyle pozytywnej energii. I tylu pięknych kobiet na raz.

I nie jest to tylko kwestia diety czy klimatu. To nasza mentalność. Jak powiedział mi niedawno Maciej Zień, my nie pytamy, jak ja się w czymś czuję i czy czuję się dobrze, ale co inni powiedzą. Przeklęte zdanie, „co ludzie powiedzą”, skutecznie, od pokoleń, niszczy nam życie i uniemożliwia wysoką samoocenę.

A jakie są kanony estetyki?
Istnieje jakiś wzorzec?

A jakie są kanony estetyki?
Istnieje jakiś wzorzec?

Kanony piękna jak wiadomo lansowane są w znacznej mierze przez media.
Na okładkach pism smukłe, piękne dziewczęta rozmiar max 36, piękne buzie, burza błyszczących włosów. Skutek taki, że przeciętna baba ma kompleksy, bo trudno dorównać produktowi jakim są zdjęcia w magazynach korygowane i upiększane przez grafików komputerowych, gdzie zawsze na życzenie można spłaszczyć brzuch, powiększyć biust, zwęzić talię, powiększyć usta, zmniejszyć nos, dorobić piękne i gęste włosy itd, itd.....

Paradoksalnie kobiety wolą oglądać modelki o idealnych ciałach, niż zwykłe osoby

.. kobiety były bardziej zdołowane, gdy eksperymentalnie w jakimś megazynie lub na pokazie mody zaczęli dawać kobiety o takich bardziej przeciętnych kształtach. Paradoksalnie kobiety wolą oglądać modelki o idealnych ciałach, niż zwykłe osoby

Problem pojawia się wtedy, gdy dziewczyny zbyt utożsamiają się z idealnymi kształtami modelek i ich zdjęciami, które w znacznej mierze są dodatkowo poprawiane i upiększane.

A zaczyna sie od lalki Barbie...