Witam ponownie po (narciarskiej) przerwie.
Tym razem temat aktualny tj.: ZMARTWYCHWSTANIE.

A mianowicie jak współcześnie należy rozumieć albo jak nie należy wg KK rozumieć ten termin?
Czy zmartwychwstanie to?
1. Przywrócenie ciała (tego co cielesne) do życia? (tak jak to zaprezentował Jezus)
2. Niecielesny, niefizyczny, pozalogiczny niematerialny stan "przebywania" z Bogiem?
3. Czy do zmartwychwstania nie jest potrzebna śmierć ciała, i zmartwychstanie nie dotyczy fizycznej śmierci a jest po prostu stanem zawierzenia Bogu (niejako oświecenia).
4. Czy zmartwychwstanie i zbawienie to świadomość, że żyjąc dobrze, pomagając innym, inspirując innych itp. było się częścią procesu rozwoju świata wg "bożego planu".(a po śmierci jest to "nicość")

Te pytanie zmierzają do tego: czy do zmartwychwstania potrzebna jest śmierć ciała? A co za tym idzie czy zmartwychwstanie można rozumieć jak stan pewnego "uchwycenia sensu i celu istnienia"? A jeżeli Jezus zmartwychwstał fizycznie to czy można traktować zmartwychwstanie jako stan niefizyczny?

Dziękuję i pozdrawiam.

Do zmartwychwstanie konieczna jest śmierć, kto nie umarł, ten nie zmartwychwstanie.

Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. (52) W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby - zabrzmi bowiem trąba - umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. 1 Kor15:51-51

Lecz powie ktoś: A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele? (36) O, niemądry! Przecież to, co siejesz, nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze. 1Kor15:35-36

W pierwszym cytacie jest zwrot "nie wszyscy pomrzemy" a w drugim "nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze."

I co Ty na to?

Witaj Owieczka,



Wg mnie św.Paweł mówi tu głównie o przemianie, która wcale nie musi być związana ze śmiercią ciała. Ten fragment chyba można też zinterpretować: człowiek rodzi się jako czysta karta ale dopiero zawierzenie Bogu nadaje sens Twojemu życiu... a to co po śmierci.. to niewiadome (przynajmniej na podstawie tych fragmentów - jako jedna z logicznych interpretacji? może są inne fragmenty?)
A z drugiej strony jeśli powyższy fragment dotyczy metafizycznego i niematerialnego istnienia duszy po śmierci ciała...to czym w takim razie było zmartwychwstanie ciała Jezusa?

Zastanawiam się czy wg Biblii i przy współczesnej wiedzy o niej i współczesnych interpretacjach można traktować ZMARTWYCHWSTANIE jako "stan umysłu <za życia>"?

A ja na to że słowa "Ojcze nasz, któryś jest w niebie" oznaczają że "Bóg mieszka w atmosferze"
Tj: NIE BĄDŹMY DOSŁOWNI, spójrzmy głębiej.

A ja na to, że gdy przyjdzie powtórnie Chrystus zastanie część ludzi żyjących, Ci zostaną przemienieni, coś na styl przemienienia Jezusa na górze Tabor, zmartwychwstaną natomiast umarli, oczywiście też przemienieni - odpowiadam tak, bo o spojrzenie ze strony KK chodziło autorowi wątku. Więc jest to odpowiedz z tego punktu widzenia, moje spekulacje są tu mało istotne.






Kaloryferze, zgadza się, można też to pewnie zinterpretować jako obumarcie dla grzechu i powstanie do nowego - w tym przypadku chrzescijanskiego - zycia. I to też pewnie nie jest ostateczna interpretacja.

Napisałeś jeszcze:

Hmm, być może, jednak Chrystus zmartwychwstał po śmierci. Gdyby brać pod uwagę stan umysłu, można by uznać, że Jezus był zmartwychwstały całe życie, trochę to chyba nielogiczne, albo nie zrozumiałam Cię do konca.

Ok, Owieczka. Masz rację: "stan umysłu za życia" to nie Zmartwychwstanie:)
ale...
może Zmartwychwstanie to przejście do innego "typu działalności"... np.: mimo, że Jezus umarł to jego czyny/nauki ŻYJĄ pomimo, że on fizycznie ich nie głosi (coś na wzrór "nie wszystek umrę" Horacego).
A odnosząc to do wszystkich ludzi: mimo, że umrzecie to wasze czyny będą żyły w waszych uczynkach.
Nie mówię tego jako pewnik a jako jedną z hipotez - w przeciwieństwie do popularnego dosłownego rozumienia Zmartwychwstania. Czy takie rozumienie jest sprzeczne z Biblią?

Przypadkiem lub nie natrafiłem dziś na artykuł:
ks. Jacek Prusak SJ pisze o wątpliwościach dotyczących rozumienia zmartywchwstania, pustego grobu, "kim" był Jezus po zmartwychwstaniu itp (zastanawiam się czy nie są to "herezje" wg KK... może jakiś teolog się wypowie?) http://tygodnik.onet.pl/32,0,24963,1,artykul.html

Kaloryferze, na pewno tego nie wie nikt, byłoby to lekko smutne, bo w takim razie można powiedzieć, że nasze życie wieczne to przekazywanie genów - będziemy żyli w tych, co przyjdą na świat, w ich dzieciach, wnukach, nawet w robakach, które zjedzą nasze ciała. Ale Jezus obiecał życie wieczne również bezdzietnym.
Fakt, że możemy żyć, że tak powiem w naszych dziełach - coś na kształt tekstu J. Kaczmarskiego - "człowiek znika pieśń nie ginie. Tak śmiertelnik sięga szczytów i w tym tkwi realizm mitu." Cóż - możemy podyskutować jedynie - na pewnik liczyć nie możemy, nikt nie da nam 100% dowodów na żadne z przekonań.

Pięknie. Taki jest sens życia w Starym Testamencie, dlatego tam dzieci sa błogosławieństwem.

Nowy Testament przyniósł pewien konflikt: a mianowicie sa wnimz awarte dwie koncepcje życia wiecznego:

1. Nowa Ziemia i Nowe Niebo po Paruzji i Sądzie Ostatecznym. Sugerowany jest BYT MATERIALNY, na wzór RAJSKIEGO, pozbawionego trosk. Każdy dostaje od Boga mieszkanie, bo ma tych mieszkań wiele, za darmo wikt, opierunek i centralne ogrzewanie.

2. Niebo po śmierci, jak miejsce (albo raczej STAN) dla nieśmiertelnej duszy, która nie odczuwa już potrzeb cielesnych i nie ma także cielesnych ograniczeń materialnych. Ten STAN charakteryzuje się brakiem czasu jako warunkiem WIECZNEGO i NIEZMIENNEGO TRWANIA.

To którą wizję wolicie?

Neguje się wtedy cudowność zmartwychwstania. W takie zmartwychwstanie trudno wierzyć. O przekazywaniu genów, " życiu " nadal w swoich dziełach itd. wiemy, a nie w nie wierzymy. Można, oczywiście, mówić o tego rodzaju formach " życia wiecznego " ( choć bynajmniej nie jest ono " wieczne " ), ale nie taka jest wiara chrześcijańska.



A co w nim miałoby być heretyckiego ? Nigdzie się nie kwestionuje prawd wiary.

Jest w tym tekście ks. Pawła Prusaka SJ fragment bardzo interesujący:

"we wschodnim chrześcijaństwie ikony przedstawiają Chrystusa wychodzącego z piekieł, a nigdy „wychodzącego z grobu” – co jest zresztą zgodne ze świadectwem Ewangelii. "

Zapominamy, że w Credo powtarzamy

"Wstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał"

Wynika z tego, że od momentu śmierci na krzyżu do zmartwychwstania Jezus przebywał w piekle i te przekazy wschodniego chrześcijaństwa pokazują właśnie tę prawdę wiary.

Tylko że dzisiaj słowo "piekło" odnosi się do innej rzeczywistości, niż ta, o której mówi Pismo Święte i wiara Kościoła, a która jest wyznawana w tzw. Składzie Apostolskim

Trudno jednoznacznie określić i zdefiniować, czym jest Zmartwychwstanie. Tak naprawdę nie mamy żadnego zarejestrowanego "egzemplarza" zmartwychwstania, który mógłby posłużyć za badania. Nie jesteśmy też w stanie przeprowadzić stosownego doświadczenia. Jedyne co mamy, to świadectwo, że ktoś zmartwychwstał, i opis pewnych właściwości ciała osoby zmartwychwstałej. Możemy jedynie opisowo próbować określić, czym zmartwychwstanie jest, i to zawsze w odniesieniu do jego skutków

Cokolwiek jednak powiemy o Zmartwychwstaniu, warto zachować perspektywę św. Pawła, który pisał od Koryntian - jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, próżne jest nasze nauczanie, daremna jest wasza wiara, i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach

No to jak to jest: mamy jeden przypadek zmartwychwstania, czy nie mamy?

Zarejestrować czym prędzej ten jeden przypadek, żeby wiadomo było, jaki jest stan posiadania, w co wierzymy i czy wiara nasza jest próżna, czy nie jest.

Obstawiam, że Paweł z Tarsu, jako filozof stoicki i faryzeusz, był świadom, jak sformułować swoją wątpliwość, aby wyglądało, że nie ma żadnej wątpliwości. Pod względek konstrukcji jego zdanie o zmartwychwstaniu jako haku, a może faryzejskim włosie, na którym wisi cała wiara, to majstersztyk.

Jak śpiewamy w trakcie Liturgii Wigilii Paschalnej - "O zaiste błogosławiona noc, jedyna która była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa". Żaden człowiek nie widział zmartwychwstania, nie było tam żadnej kamery, żadnego aparatu. Nie ma z momentu/procesu zmartwychwstania żadnej dokumentacji. Jedyne, co o zmartwychwstaniu powiedzieć, to to, że było, oraz podać jego skutki - nie możemy natomiast jednoznacznie określić, czym ono było i jak przebiegało

Masz rację, JKM - Zmartwychwstanie faktycznie jest zwornikiem całej wiary chrześcijańskiej. To wydarzenie nie pozostawia obojętnym, wymaga decyzji wiary, i zgodnie z myślą Pawła, jest sensem i fundamentem chrześcijaństwa

O przepraszam, a całun turyński. Toć to fotografia i dokument.