W dawnych czasach gdy ludzie chodzili boso lub tylko w sandałach, przed wejściem do miejsca świętego dla jego uczczenia obmywali nogi z piasku i pyłu. Dziś nie ma już takiej potrzeby, choć zwyczaj ten przetrwał w innej formie. Przed wejściem do kościoła każdy powinien na znak oczyszczenia duchowego zanurzyć dłoń w wodzie święconej i się przeżegnać. Jest to znak oczyszczenia przed przystąpieniem do czegoś świętego, ołtarza do którego zaprasza wszystkich Pan, swoistego rodzaju „przywitanie” i przygotowanie.
Jednak wiele osób robi to samo wychodząc z kościoła. Dlaczego? Czy nie jest to po prostu nieznajomość znaczenia tej czynności? Czy robią to może w jakimś określonym celu? Ale w jakim, bo przecież oczyszczenie po wyjściu z kościoła nie ma sensu…

Woda święcona przypomina o chrzcie. Jesteśmy zbawieni przez krzyż Chrystusa – poprzez chrzest otrzymujemy udział w zbawieniu. Sięganie po wodę święconą jest wskazane szczególnie wtedy, gdy chcemy pogłębić naszą świadomość, że przed Bogiem jesteśmy grzesznikami, którzy jedynie przez Niego mogą uzyskać czystość i świętość. Stąd obecność kropielnic z wodą święconą przy wejściach do wszystkich katolickich kościołów. Dlatego włąśnie siegamy po nią po to by uczynić znak krzyża, tak przy wejsciu jak i wyjściu z kościołą. Woda święcona jest nieodłącznie związana ze znakiem krzyża.
Dawniej istniał także (niestety juz zarzucony) zwyczaj, że przy drzwiach każdej katolickiej rodziny wisiała mała kropelnica z woda święconą...i sięgało sie po nia za każdym razem gdy sie wychodziło lub wchodziło do domu.
Nie ma wiec raczej powiazania z rytualnym myciem ciała przed wejściem do światyni

Ja przy wejściu (tak! chodzę do kościoła - czy potraficie uwierzyć?) nie korzystam ze święconej wody - trzeba sobie zająć dobre, siedzące miejsce, i na nim się usadowić. Natomiast przy wyjściu zanurzam rękę w zbiorniku wypełnionym święconą wodą i wykonuję znak krzyża... Dlaczego miałbym nie skorzystać z tej ochrony, którą zapewnia bóg chrześcijan?